ใครก็ได้ช่วยบอกวิธีอธิบายลักษณะตัวละครที่ครับ T^T
ตั้งกระทู้ใหม่
ปล.ขอขอบคุณทุกคนที่ให้ความช่วยเหลือครับ
i_love_cat
27 มี.ค. 61 เวลา 11:54 น.
1,882
views
8 ความคิดเห็น
เริ่มไล่เลียงจากสีผม สีตา ชุดคร่าว ๆ แล้วก็โครงหน้าดูค่ะ สักสองสามประโยค ถ้าไม่เกินกว่านั้นจะดีมากเลย
ขอบคุณครับ
เอ้ย เราแก้ผิด ต้องบรรทัดนะคะ ว่าอยู่ว่าทำไมมันแปลก ๆ
วิธีเดียวกับบอกลักษณะของคนร้ายให้ตำรวจฟังนี่แหละ
เออ จะดีเหรอครับ
ลองคิดตามมุมมองตำรวจสิ ถ้าตำรวจไม่เคยเห็นหน้าคนร้าย แต่พยานจำหน้าคนร้ายได้ ทำยังไงตำรวจถึงจะเข้าใจลักษณะหน้าตาและรูปร่างคนร้ายใกล้เคียงกับสิ่งที่พยานได้เห็น
พยาน = คนเขียน
ตำรวจ = คนอ่าน
กรณีไม่มีอินเมจให้ตำรวจได้ดู ใช่ครับ นิยายระดับโลกไม่เคยใช้รูปภาพแทนตัวละครมาก่อน
ไม่ต้องอธิบายสิครับง่ายสุด รกสมองคนอ่านเปล่าๆ
ไม่ดีมั้งครับ เดียวคนอ่านเขาก็นึกภาพตัวละครไม่ออกหรอก
แล้วแต่คนครับ ผมชอบแบบอธิบายหน้าตาตัวละคร มันอินกว่า
บรรยายไม่ออกนึกถึงเพลงช้างสิคะ บรรยายได้ทั้งคน สัตว์ สิ่งของ
น้องเคยเห็นช้างรึเปล่า > บอกชื่อสิ่งที่ต้องการบรรยาย ถ้าเป็นสิ่งที่คนรู้จักรูปพรรณสัณฐานก็จะพอนึงถึงได้อยู่ เป็นการบอกความเชื่อมโยง
ช้างมันตัวโตไม่เบา > บอกขนาด เล็ก กลางใหญ่
สองเขี้ยวข้างงวง > มีอะไรประดับตกแต่งบ้างไหม
เรียกว่างา > มีชื่อเรียกจำเพาะไหม
มีหู มีตา หางยาว > ถ้าเป็นคน/สัตว์ ก็บอกไปว่า ตาสีอะไร ผม/ขนสีอะไร , สิ่งของก็คือ สี ผิวสัมผัส วัสดุ
ง่ายขึ้นไหมคะ
เอางั้นเลยเหรอคะ555
เอ็ดเวิร์ด เอ็ดเวิร์ด เอ็ดเวิร์ด เธอเคยเห็นเอ็ดเวิร์ดหรือเปล่า เขามีจมูกใหญ่ ๆ อยู่ข้างแก้ม มีเขี้ยวในปากเรียกว่าฟัน มีหู มีตา ขายาว
เอาเป็นจมูกใหญ่อยู่กลางหน้าดีกว่านะคะ
แต่อิมโพรไวส์ได้อีกนะคะ
เราจะยกตัวอย่างให้นะคะ เช่น ถ้าคุณจะบอกลักษณะของผู้หญิงร่างเล็กๆ =ฉันเดินผ่านมาเห็นร่างบางของหญิงสาวคนหนึ่ง เธอมีรูปร่างที่ดูน่าทะนุทนอม
ตย.2ถ้าคุณจะบอกลักษณะผู้หญิงอ้วน=ร่างอ้วนท้วมของหญิงสาวคนหนึ่ง กำลังนั่งกินขนมอยู่บนระเบียง
ตย.3ถ้าคุณจะบอกลักษณะผู้ชายผอม=ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มคนหนึ่ง กำลังทอดมองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย
พอเข้าใจไหมคะ เราเอามาแค่3ตัวอย่างนะคะ ลองนึกตามแล้วมันจะเขียนเองได้ค่ะ
ขอบคุณครับ
ผมก็เคยใส่รายละเอียดหน้าตาตัวละคร ทรงผม แต่พอเอาเข้าจริงเขียนไปเขียนมาก็เหลือแต่ตัวละ
อย่างสองอย่างแค่พอบอกว่าคนไหนเป็นคนไหนเท่านั้นเอง ไม่จำเป็นต้องบรรยายตั้งแต่ผมจนถึงเท้า
แต่ควรเลือกลักษณะเด่นๆ ของตัวละครแค่ไม่กี่อย่าง ครั้งแรกอาจจะบอกผม ตา คิ้ว ปาก หรืออื่นๆ
เลือกสักสองสามอย่างก็พอ หลังจากนั้นค่อยใช้ทีละอย่างเวลาเกี่ยวข้องกับส่วนนั้น เช่น มองตากัน
ก็ค่อยบอกว่าดวงตาเธอกลมโต หรือเป็นลักษณะเด่นเช่นผมสีแดงอยู่คนเดียว ก็ใช้แทนตัวนั้นว่า
หญิงผมสีแดง ก็ได้
ขอบคุณครับ
ผมเองก็ไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพหรืออะไร แต่ถ้าเรื่องทุ่มเทให้กับการบรรยายตัวละครผมไม่ยอมแพ้ใครแน่ๆ (รักตัวละครของตัวเองมาก) ขอให้คำแนะนำจากที่ศึกษามาเองล้วนๆนะครับ
1. เวลาบรรยายให้ค่อยๆ กระเถิบไปที่ละนิดโดยเริ่มจากสิ่งที่เด่นที่สุดของตัวละคร(หรือตามบริบทของฉากนั้น)ก่อน เช่น ตา > ปาก > รูปหน้า > ทรงผม > รูปร่าง อะไรประมาณนี้ พยายามอย่าข้ามจังหวะนรกแบบ บรรยายว่าหน้าผากเหม่งอยู่ดีๆ แล้วย้ายไปพูดถึงสีเล็บเท้าเลย
2. การเปรียบเปยพยายามหาคำใหม่ๆมาใช้ มันจะช่วยให้คนอ่านจำได้ดี เพราะสมองคนเราถ้าเห็นอะไรซ้ำๆ มันจะตัดสินว่าไม่จำเป็นต้องไปจำเช่น...
ดวงตากลมโตของเธอสวยราวกับอัญมณี = อืม... งั้นเหรอ ///หาว
ดวงตาเธอกลมหวานปานเยลลี่รสองุ่น = !?
เวลาจะบรรยายซ้ำรอบสอง (เช่นหายไป 2 ตอน แล้วโผล่มา) ลองหาวิธีใหม่ในการพูดถึงลักษณะเดิมของตัวละครนั้น โดยลดคำบรรยายลงแล้วเน้นลักษณะเด่นของตัวละครไปเรื่อยๆ จนแค่มีบทพูดโผล่มาคนอ่านก็รู้แล้วว่าเป็นใคร
3. อย่าบรรยายละเอียด(แล้วแต่กลุ่มคนอ่าน) สมองผู้ชายไม่ได้ชินกับการจำหน้าตัวละครที่บรรยายครบ ตั้งแต่ขนคิ้วดก จมูกเรียวเป็นสัน ดวงตาเอียงเป็นรูปไข่เอียง 75 องศา ริมฝีปากชมพูเจือ ผมคนนึงละครับที่จำไม่ได้แน่ๆ บรรยายคร่าวๆให้เห็นภาพแล้วเน้นส่วนที่สำคัญก็พอ
4. ถ้าสร้างเอกลักษณ์ให้ตัวละครได้แล้ว ก็โยนเธอลงไปในฉากที่จะทำให้เอกลักษณ์ของตัวละครนั้นเด่นขึ้นมา หรือที่ชาวบ้านเขาเรียกกันว่า 'Show don't Tell' มันจะทำให้คนอ่านประทับใจแล้วจำตัวละครนั้นได้จริงๆ (ยกเว้นบางกรณีที่ Tell don't Show จะเหมาะกว่า)
5. ถ้านึกไม่ออกว่าจะบรรยายยังไง ให้นึกถึงคนอ่านแบบ ใจเขา-ใจเรา แล้วเล่าโดยจินตนาการว่าเหมือนเล่าให้เพื่อนฟังแบบธรรมชาติที่มนุษย์ปกติคุยกัน
สุดท้ายนี้มันไม่มีถูก/ผิด งานเขียนคืองานสร้างสรรค์ที่ไม่มีกฏตายตัวหรืออะไรมารับประกันได้ว่าดีที่สุด คนเขียนต้องเรียนรู้หาวิธีปรับปรุงไปเรื่อยๆ ส่วนตัวผมเป็นมือใหม่แต่ใส่ใจกับตัวละครของตัวเองมาก ไม่อยากให้พวกเขาเป็นแค่ตัวอักษรที่แค่คนอ่านผ่านๆไปแล้วก็ลืม เลยยอมใช้เวลาศึกษาตรงนี้เป็นพิเศษ ขอให้มีความสุขกับการบรรยายนะครับ
ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆครับ
ของผมมันไม่ค่อยแน่นอนเท่าไหร่นะครับ แล้วแต่มุมกล้องที่คิดและมุมมองที่อยากใส่ด้วย
เช่น "นภารัตน์ เป็นเด็กหญิงร่างใหญ่มากเมื่อเทียบกับเด็กสาวในชั้นเรียน และแม้เธอจะมีดวงตาตี่ ผมยาวสวย ผิวขาว แต่คงอาจจะเพราะจมูกที่ใหญ่และปากที่ไม่ได้รูปตามอุดมคติของเด็กสาว ทำให้สุดท้ายเธอก็กลายเป็นตัวตลกของห้องไปในที่สุด"
หรือ "ชายในชุดสูททางการยืนเก้ๆ กัง นั้นท่าทางดูเหนื่อยล้า ผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าที่ไม่ได้รีดเรียบร้อยกำลังพะว้าพะวงอะไรบางอย่างอยู่"
คือผมจะเน้นไม่บรรยายมากเพื่อเปิดให้ทุกคนจินตนาการเอาเอง จึงไม่สนใจมากเรื่องลักษณะตัวละคร เว้นเสียแต่มันเป็นตัวละครที่ต้องเน้นจริงๆ หรือไปเน้นที่เสื้อผ้า พฤติกรรม และอื่นๆ แทน
ขอแนะนำว่าให้บรรยายเรียงตามลำดับเลยครับ จากกว้างมาแคบ คือเป็นวิธีที่ธรรมชาติสุดๆ แล้ว --- โดยเริ่มจากสีผิวหรือโครงสร้าง สัดส่วน ส่วนสูง ไล่มาถึงผม ใบหน้า ตา หู จมูก ปาก และเสื้อผ่า ท่าทาง คามรู้สึกส่วนตัว (ประมาณว่าเรานึกภาพบุคคลที่เราเคยเห็นมาแล้วอธิบายตามความทรงจำน่ะครับ)
ขอบคุณมากครับผม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?