มีใครเคยโดน "แบน" แล้วทนไม่ไหว ตัดสินใจออกจากโรงเรียนบ้างไหมคะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
มาแชร์ได้นะคะ
29 ความคิดเห็น
ผมนี้และครับคนนึงที่เคยมีเรื่องต่อยตีที่ รร จนเบื่อขก.เรียนที่นั่นด้วยความ รร เป็นหอด้วยเลยตัดสินใจย้ายที่เรียนเลยครับ
ผมไม่ย้ายครับ สุดท้ายก็ชนะ เราไปฟ้องอาจารย์ เรารับบทเป็นนางเอกเเละใส่ร้ายพวกมันคืนบ้าง ผลสุดท้ายคือชนะครับ สะใจ
โหๆ รับบทนางเอก 555
นางเอก?
ใจเย็นๆ นะ ทุกอย่างมีทางแก้
เคยน่ะ แต่ไม่ถึงขนาดนั้น ก็อยากออกเหมือนกันแต่เราคิดว่ามันไม่คุ้มในเมื่อเราไม่ผิด ก็ทนๆไป สอนแค่เรื่องเรียนเป็นพอ ทางที่ดีตัังใจเรียนแล้วเอาเกรดไปฟาดหน้ามันน555
พฤติกรรมอะไรที่ผ่านมาไม่ว่าอะไรก้แล้วแต่ที่ทำให้
เพื่อนไม่พอใจ ก้เลิกทำ
เวลาเขาแบน หรือแซะอะไร ก้นิ่งๆไว้
อย่าไปคิดมาก
ปรับปรุงพฤติกรรมตัวเอง
เวลาเป้นเครื่องพิสูจน์เท่านั้น
เป้นกำลังใจให้น่ะ
เดี่ยวทุกอย่างมันก้ดีขึ้น:3
ความคิดคนอื่นเราเปลี่ยนไม่ได้
แต่เราเปลี่ยนความคิดตัวเองได้
สู้ๆ
ผมก็คนหนึ่งครับ ที่โดนแบนมาตลอดชีวิตมัธยม เดี๋ยวมันก็ผ่านไปแหล่ะครับ เราไม่ได้ผิด ที่ไม่เหมือนคนอื่น เขาก็ไม่ผิดที่จะไม่ยอมรับเรา
เราเคยโดนแบนจนอยากฆ่าตัวตายมาแล้วค่ะ เพื่อนสนิทก็ทิ้ง เหลือแค่แฟนคนเดียว เขาก็อยู่ข้างเรามาตลอด เราโดนแซะเยอะมากกกก ไม่มีใครคุยด้วยเลย สุดท้ายทุกอย่างก็เริ่มดีขึ้น แต่ก็กลับไปไว้ใจใครไม่ได้จริงๆ
ของผมไม่เชิงโดนแบน แต่โดนคนไม่กี่คนในห้องนินทาลับหลัง ต่อหน้าพูดดี ลับหลังนินทาซะเหมือนผมไม่ใช่คน ซักพักรู้สึกไม่เหลือเพื่อนซักคน อยู่ได้3เทอม ทนสุดๆแล้ว จริงๆบอกแม่จะออกตั้งแต่จบเทอมแรก แต่แม่บอกให้ทนไปก่อน พอออกมาย้ายมาเรียนที่เก่าก็มีความสุขดี ที่เจ็บใจที่สุดคือคนที่เป็นหัวโจกนินทาเรากลับเป็นคนที่เราไว้ใจ
พี่เรียนมหาลัยแล้วยังมีโมเมนต์นั้นเลยครับ โดนเอาไปนินทาจากเพื่อนในกลุ่มนี่แหละ พอเรารู้เราก็รีบแยกตัวออกมา แล้วทำดีให้คนอื่นเห็นมากที่สุด สุดท้ายกลุ่มพวกนั้นก็ไม่มีคนชอบ ส่วนตัวพี่ก็มีเพื่อนเยอะเหมือนเดิม
ของพี่โดนแบนมาสามปี ต้องทนอยู่ รร แบบนั้นแหละค่ะ ย้าย รร ไม่ได้ ใครว่าอะไรก็นิ่งๆใจเย็นๆ เวลาพักก็กินข้าวคนเดียว ทำงานกลุ่มบางทีก็ไปขอครูทำเดี่ยว ถ้าอันไหนทำเดี่ยวไม่ได้ก็ต้องทำกลุ่มพี่ก็ต้องแบกหน้าไปขอคนในห้องอยู่ เวลาว่างๆคาบว่าง พี่อ่านหนังสือสอบเข้ามหาลัย เล่นโทรศัพท์ กว่าจะผ่านเวลานี้ไปได้ทรมาณมากๆเลยค่ะ พอน้องผ่านตรงนี้ไปได้ ในอนาคตนะคะ น้องจะมองคนในสังคมออก วางตัวถูก เพราะโตไปเวลาเรียนมหาลัยหรือทำงาน สังคมที่น้องอยู่อาจจะโชคดีหรือโชคร้ายก็เป็นได้ สู้ๆนะคะ ถ้าน้องผ่านไปได้เป็นเรื่องจิ้บๆเลยค่ะ
เราอยู่กลุ่มที่พูดน้อย ไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนมาก เลยถูกเพื่อนกลุ่มนึงพูดจายุแยงให้เพื่อนคนอื่นในห้องไม่ชอบกลุ่มเรา เราเองก็ยอมรับว่ามนุษสัมพันธ์กับเพื่อนไม่ค่อยดี เป็นคนพูดไม่เก่ง แต่งานห้องเราช่วยตลอด กล้าพูดเลยว่าปิดทองหลังพระ บางงานทำจนดึก มีเพื่อนเห็นแค่บางคน ไอ่คนไม่เห็นก็ไปพูดต่างๆ นานา ก็ยังดีมีเพื่อนในกลุ่ม 2-3 คน อยู่ด้วยกันจนจบม.ปลาย เบื่อร.ร.ถึงขนาดที่วาดรูปปฏิทินแล้วกานับถอยหลังวันเรียนจบ สุดท้ายนี้ต้องขอบคุณคนเหล่านั้น เพราะรับมือกับเรื่องยากสุดในชีวิตมาแล้ว ทำงานต่อให้เจอคนแบบไหนก็ไม่กลัว ในเมื่อเปลี่ยนคนเหล่านั้นไม่ได้ เรามาเปลี่ยนวิธีคิดของเราเองดีกว่า ทำในแบบที่เรามีความสุข ในเมื่อสิ่งที่คนอื่นทำกับเรา เราคิดว่าไม่ยุติธรรม งั้นเราทำในสิ่งที่เราอยากทำไปเลย ไม่ต้องสนใจ ให้กำลังใจนะ ผ่านไปให้ได้ วันนึงเรามองย้อนกลับไป มันอาจเป็นแค่ตลกร้ายเรื่องนึงในชีวิต จะได้เก็บไปคิดว่าเรื่องนั้นเรายังผ่านมาได้เลย ต่อให้เจอแย่กว่านี้ก็ผ่านได้
เราก็เคยโดน เราเอามาบอกแม่ แม่ก็บอกให้อดทนไม่ต้องไปสนใจ แล้วเราก็ไปปรึกษาครูประจำชั้น ครูก็ช่วยคลี่คลายให้ สุดท้ายคนที่แบนเราเขาก็แตกคอกันเอง เรามีเพื่อนในกลุ่มคอยให้กำลังใจ ปัจจุบันมีความสุขและเรียนจบมาได้3ปีในโรงเรียนเดิม ขอให้จขกท.อดทนนะคะ เสียใจได้แต่ห้ามถอย สักวันจะมีวันของเราค่ะ
คนพวกนี้ไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิตหนูในภายหน้าเลยค่ะ เลิกคิด ตั้งใจเรียน ถ้าเหตุผลที่มันแบนเรางี่เง่า อย่าได้เก็บมาใส่ใจ (บางทีไอพวกที่แบนเราอ่ะ โลกโสมม เราไม่จำเป็นต้องเกลือกกลั้วด้วยเลย) ขออาจารย์ทำงานคนเดียวสวยๆส่งไป เลิกเรียนหนูยังมีเพื่อนข้างนอก มีครอบครัวรออยู่บ้าน เรียนจบแล้วก็ตัวใครตัวมันอยู่ดี
อันนี้จะเล่าประสบการณ์ สมัยเรียนมีเพื่อนในห้องคนนึงมันโดนแบน แล้วนี่เป็นรองหัวหน้า หอบงานเข้าไปส่งในห้องพักครู อาจารย์วัยรุ่นคุยกับเด็ก[เพื่อนกลุ่มนึงในห้อง]
เพื่อน:อาจารย์เนี่ยพวกหนูไม่คุยกับมันเลยนะ
ครู: เอ้า ทำไมอ่ะ
เพื่อน: ก็มันอย่างนุ้นอย่างนี้
ครู:หัวเราะ???
ได้ยินวันนั้นรับไม่ได้สุดๆ
นี่เป็นคนเดียวในห้องที่ดึงเพื่อนคนนั้นเข้างานกลุ่มทุกงานจนจบสามปี ทุกวันนี้ดีต่อกันมาก คุยกันตลอด คนพวกนี้มันผ่านเข้ามาเหมือนเม็ดทราย คล้ายจะเป็นบททดสอบชั้นดี ถ้าเราทนได้เราไปอยู่ที่ไหนก็ได้
เคยค่ะ โดยเพื่อนทั้งห้องแบนลามไปห้องอื่นด้วย
เพื่อนเก่าก็ทิ้งหมดเราหมดเลยค่ะ ตอนนั้นกลับไปร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียวทุกวันเลย มีคนไปเล่าให้ครูฟังครูก็แบบขำ เราไม่อยากไปโรงเรียนเลยตอนนั้นเวลางานกลุ่มก็เหลือกลุ่มไหนก็ไปอยู่
เกรดเราแบบย่ำแย่มากไม่มีจิตใจจะเรียนแล้ว
สุดท้ายพ่อรู้ค่ะ พ่อก็เข้าใจเราก็ให้ย้ายห้องคืออยู่ห้องพิเศษก็ไปอยู่ห้องปกติ ไม่ถึงขั้นย้ายโรงเรียน ชีวิตก็ดีขึ้นค่ะก็ตั้งใจเรียนมีคนนินทาบ้างแต่ก็เฉยๆค่ะ พอได้มีเพื่อนอยู่ข้างๆบ้าง2-3คนกับตอนนั้นไม่มีเลย
เพื่อนเราเคยโดนค่ะ นางเป็น LGBT แล้วเหมือนถูกใส่ร้ายจากคนที่ไม่ชอบนางบวกกับ นางโดนคนส่วนใหญ่ในห้องตั้งแง่ใส่ด้วยค่ะ แต่นางก็บอกเราว่า นางอดทนนะ นางบอก นางไม่ได้ทำอะไรผิด นางก็ไม่สนใจคำใส่ร้ายนั้น นางอดทนจนจบ ม.6 พร้อมกันกับเราแหละค่ะ รู้สึกดีใจที่เลือกเป็นเพื่อนกับเพื่อนคนนี้ค่ะ strong มาก :)
เป็นเด็กเรียนในหมู่เด็กเกใช่เปล่า เราเคยโดน ครูมานั่งรอในห้องไม่มีใครขึ้นครูจะสอบเก็บคะแนนไม่มีคะแนนนี้จะติด ร เราก็หวังดีทักไลน์กลุ่มห้อง สรุปคนทั้งห้องรุมด่าเราซะงั้น ว่าขึ้นไปหาพ่อง!!! บลาๆๆ กูผิดเฉย??
เคยทำเรื่องไว้นิดหน่อยคือไม่ได้เลวร้ายแบบแกล้งใครหรืออะไรนะ แต่ข่าวดังไปทั้งรร.ขนาดเพื่อนบอกว่าถ้ากูเป็น-กูไม่อยู่ต่อแล้ว เราก็เสียใจเลยไปคุยกับเพื่อนอีกกลุ่ม อยู่ดีๆกลุ่มเรากับกลุ่มที่เราไปปรึกษามารวมหัวใส่ร้ายเรา
โพสเฟสด่า
ยุให้เพื่อน2ห้องเกลียดเรา
เอาคนมา11-12คนมารุมด่าเรา
เอาไปฟ้องอจ.แล้วอจ.ก็เข้าข้างด้วย
ต่อหน้าอจ.บอกจบแต่มารุมเราต่อ
คือหนักมาจริงๆคนในรร.ก็มองเราเพราะข่าวที่มีคนปล่อย แถมเจอเพื่อนทำงี้อีก สรุปคือร่างนางมารเข้าแล้วย้ายกลุ่มค่ะ ตอนนี้ก็เป็นนางร้ายล่ะ5555
เราโดนมาแล้วค่ะ แต่ไม่อยากย้าย เพราะยึดคติที่ว่า เราไม่ผิด เราต้องอยู่ให้ได้ อยู่ไปๆมาๆ เกือบฆ่าตัวตายไปแล้วค่ะ เจอมาสารพัดอย่าง มีแฟนเป็นเพื่อนสนิทคนเดียว เคราะห์ร้าย แฟนก็ไม่สนใจ คิดว่าเราเรียกร้องความสนใจ คิดไปเองว่าเพื่อนแบน ท้าให้ไปตายอีก !!! (แฟนเราอยู่คนละห้องกัน) จุดเริ่มต้นของความอยากตายมันเพราะแบบนี้แหล่ะค่ะ สังคมทำร้าย ถ้ากำลังเจออยู่แนะนำให้ย้ายนะคะ เสียสุขภาพจิต อย่าให้เกิดอะไรไม่ดีแบบเราขึ้นมาก่อน ตอนนี้เราผ่านมันมาได้แล้ว ดีขึ้นเยอะค่ะ
เธอเหมือนเราเลย อารมณ์ประมาณว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด แล้วต้องทนอยู่ต่อให้ได้ แต่คือสังคมในห้องแย่เกินเยียวยา ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราจะรีบย้ายเลย กว่าจะเรียนจบคงเป็นบ้าไปซะก่อน 5555
เราเคยโดนกลุ่มเพื่อนตัวเอง(กลุ่มเราค่อนข้างใหญ่)แบน ทีแรกเสียใจมากกินไม่ได้นอนไม่หลับจนกลายเป็นโรคซึมเศร้าเลย เพราะเราเป็นคนรักเพื่อนมากกว่าตัวเองแต่โดนหักหลังเพราะมีคนหนึ่งในกลุ่มค่อนข้างมีอิทธิพลนางไม่ชอบเราเลยให้คนอื่นแบนเรา คนอื่นๆก็ไม่มีทางเลือกเพราะกลัวโดนแบนด้วย เราเลยปลีกตัวมาอยู่คนเดียว 1ปีกว่าๆ งานกลุ่มก็อยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว เหมือนเราอยู่บนโลกคนเดียวเพราะพ่อแม่และครูก็ไม่เข้าใจเรา พอเริ่มทำใจได้ตัดใจได้ ก็หากลุ่มใหม่อยู่ เราฝังใจว่าอย่าไปยึดติดกับกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เพราะกลัวโดนคนที่เชื่อใจหักหลัง เราโดนมาครบเลยตั้งแต่ประถมแล้ว ไม่ว่าจะเพื่อนขโมยตังค์เรา เพื่อนเราทำของเพื่อนพังก็บอกว่าเราทำ โกหกเรา ขโมยงานเราไปส่งครู ยืมของไม่คืน แล้วยังมีหน้ามาบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันเชื่อใจกันได้ เราก็พึ่งมาเข็ดตอนขึ้นม.ปลาย เราเลยอยู่ได้ ทุกกลุ่มเพราะปลงแล้ว แค่ไม่มีเพื่อนสนิทเฉยๆ ทุกครั้งที่เจอปัญหาเราก็อยากย้ายร.ร.นะแต่มันทำไม่ได้เพราะพ่อแม่ไม่ให้ย้าย เเละเราก็หน้าด้านอยู่จนเรียนจบเลย ทั้งๆที่ก็เจอหน้าคนแบนเราทุกวันเป็นเวลา6ปีเต็ม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ