อยากอ้วน T-T
ตั้งกระทู้ใหม่
คืออย่างเช่น เราไปซื้อข้าวเที่ยงกินประจำที่ร้านเดิมทุกวันจนเเม่ค้าจำได้ละ แล้วแม่ค้าก็พูดกะเราว่า "นี่เด็ก ม.1 ใช่มั้ย" เราบอกว่า ม.3 แม่ค้าทำหน้าตกใจเลยค่ะ-'- แล้วแบบ รร. เราเวลาเดินผ่านครูก็ต้องไหว้ ครูก็จะถาม ม.ไหนหนิ พอเราบอกว่า ม.3 ครูก็ตกใจเหมือนเดิมค่ะ ครูนึกว่าเราเป็นเด็ก ม.2 ×~×
ตอนวันปัจฉิมเราก็เจอค่ะ เพื่อนๆจะพากันติดรูป ติดของที่เสื้ออะไรประมาณนี้ เราก็มีค่ะ พอไปซื้อน้ำที่โรงอาหาร แม่ค้า(อีกคน)ก็พูดว่า "เอ้า ม.3 แล้วหรอ นึกว่า ม.1"(เพราะเห็นเสื้อมีของปัจฉิม) เราก็ได้แต่ยิ้มแห้งไป
ล่าสุดคือไปสอบสัมภาษณ์ ต่อ ม.4 ค่ะ ตอนนั้นเรานั่งรอเพื่อนอยู่คนเดียว แล้วมีครูนั่งอยู่ด้วยแต่คนละโต๊ะ ครูเลยถามว่ามาทำอะไร เราเลยบอกว่า มาสอบสัมภาษณ์ ครูก็ทำหน้าประมาณว่า ห๊ะ!!!!!! แบบจะขึ้น ม.4 ละหรอนึกว่า เด็ก ม.1 มาแก้ 0 แก้ ร "-" คือเราเศร้ามากอะ นี่เเค่เป็นส่วนหนึ่งที่เราเจอ เราเลยไม่อยากเปิดเทอม ไม่อยากให้คนถามปบบนี้ มันเลยทำให้เรามีความคิดอยากอ้วน แต่กินเท่าไหร่ เราก็ไม่อ้วนขึ้นค่ะ TT ไม่อยากเป็นคนตัวเล็กที่สุดในห้องด้วยอะ
10 ความคิดเห็น
น้องพี่ เรียนจบมหาลัยแล้ว คนทักว่า อยู่มอต้น น้องพี่ดีใจมากกกก เวลาพี่เจอคนทักว่า เรียนมหาลัย ทั้งๆที่ ทำงานแล้ว พี่ก็ดีใจมาก หน้าเด็ก ดูเด็กคือข้อดีค่ะ มั่นใจตัวเองเยอะๆ การผิวคล้ำก็ไม่ใช้ข้อเสียอีกเช่นกัน ผิวคล้ำ ทำไม จะดูดีไม่ได้ คนผิวคล้ำดูดีมีเยอะแยะค่ะ คิดบวกเยอะนะคะ
พฤษภาคมปีนี้เราก็จะม.4ละ สูง151 หนัก44 สำหรับเรานะมองว่าน่ารักดี เราก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร สีผิวเราขาวออกเหลืองนิดๆเอาง่ายๆว่าซีดเนอะ ผิวคล้ำก็สวยได้นะ ออกจะสีสวยอ่ะเทอ รุ่นน้องยังมองว่าเป็นรุ่นน้องอีกทีเลย5555 น่าเด็กด้วยแหละ อย่าซีเรียสมาก เป็นตัวเราให้ดีที่สุด ถ้าอยากดูดีกว่านี้ก็พยายามดูแลตัวเอง สู้ๆเด้ออออ
ตัวเล็กดีออกค่ะ ใครเห็นก็เอ็นดู พี่เข้าใจน้องนะตอนอายุเท่าน้องพี่สูงประมาณน้องเลย แต่น้ำหนักพี่ไม่ถึง38 ด้วยซ้ำตอนนั้น ยิ่งบางไปอีก เพื่อนนี่ดูสาวมากแต่เราวิ่งเล่นกับเด็กประถมยังได้ 5555 ตอนนี้พี่ปี 3 สูง 158 หนัก 40 เวลาไปไหนเจอน้องปีหนึ่งเรียกเราว่าน้องก็ขำดีค่ะ ตอนนี้น้องอาจจะไม่ชอบ แต่วันหน้ามันจะกลายเป็นข้อดีที่น้องภูมิใจ และทุกคนอิจฉา
ปล. การวางตัวจะทำให้เราดูโตขึ้นได้นะคะ
คล้ายๆ กันค่ะ เราสูง 154 หนัก 42 มาตั้งแต่ ม.3 มีครั้งนึงตอนเรา ม.5 (แต่ตอนนี้จบ ม.6 แล้ววว) เราไปนั่นอ่านหนังสือที่ทำงานแม่กับน้องที่อยู่ ป.6 มีพี่คนหนึ่งเดินมาทักว่า หนูอยู่ ป. อะไรคะ เราก้นึกว่าถามน้อง แต่ที่ไหนได้เขาถามเรา เราก้บอกไปว่า ม.5 ค่ะ พี่เขาขำละหน้าเสียหน่อยๆ 5555 แต่เราภูมิใจมาก
เราก็เคยนะโดนทักบ่อยว่าทำไมผอม แขนจะหักอยู่แล้ว เราก็ไม่สนใจนะ เราเป็นของเรา เรารู้ว่าเรากินอะไรไปบ้าง ถ้าอยากอ้วนจริงๆแนะนำให้ทานอาหารจำพวกไขมัน คาร์โบแต่ก็ต้องทานผัดผลไม้แล้วก็ออกกำลังกายด้วยนะคะ ^^
นึกว่ามาตั้งกระทู้เอง แต่พี่อ่ะ ตอนมาสมัครมหาลัย คนที่เคาน์เตอร์พูดว่า 'นี่มีบัตรประชาชนแล้วอ่อ?' คือแบบ WTF ตอนนี้อยู่ปีสามละ ยังโดนทักว่าเด็กม.ต้นตลอด ทำใจเถอะ เพราะตอนนี้เราอาจจะแอบนอยด์ แอบท้อ แต่พออายุสัก 25 เราจะภูมิใจที่มีแต่คนทักว่าหน้าเด็ก อดทนไปก่อนนะ
ตอนจบม.6 ใหม่ ๆ แล้วบังเอิญไปเจอครูโรงเรียนเก่าที่เค้าเคยสอนเราแต่ครูเขาจำเราไม่ได้ เลยเข้าไปทักทาย ครูถามว่าอยู่มออะไรแล้ว เราตอบไปว่าพึ่งจบม.6ค่ะ ครูก็ตกใจนึกว่าอยู่ม.2อยู่เลย 5555555+ แต่ไม่ได้เศร้านะ รู้สึกว่าตัวเองหน้าเด็กดี
ต้องดีใจสิ ดูเด็กตลอดเวลา นี่กำลังขึ้นปี 1 ล่าสุดโดนทักว่าเด็กม.1 พอบอกว่าปี 1 ก็อึ้งกันไปตามระเบียบ นี่เป็นคนไม่ค่อยออกจากบ้านด้วย เลยไม่ค่อยมีใครเห็น มั่นใจเข้าไว้เราดูเด็ก น่ารักกกกก ส่วนเรื่องผิวก็ดูแลเอา มาส์ก สครับ โลชั่น มีวิธีเยอะแยะ อย่าคิดมาก มั่นใจในตัวเองเข้าไว้ ต่อให้สูง 170 ถ้าไม่มั่นใจก็เท่านั้นแหละ เปล่าประโยชน์ สู้ๆนะคะ
มาเอาไขมันจากเรามะ เราบริจาคให้
เราเปนหนักกว่าอีก ปีนี้ขึ้นปี4แล้ว ส่วนสูงแค่150ซม. น้ำหนักแค่40เอง ก้อยังมีคนทักว่าเหมือนม.ต้นเลย แต่เราก้อเฉยๆนะไม่ได้ซีเรียส ได้แต่บอกตัวเองว่าพ่อแม่ให้มาแค่นี้ ควรทำใจยอมรับมันซะเถอะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?