มีไหมนักเขียนที่เเต่งนิยาย โนสนโนเเคร์ผู้อ่าน
ตั้งกระทู้ใหม่
sirikarnrat
14 เม.ย. 61 เวลา 23:49 น.
2,555
views
49 ความคิดเห็น
มีค่ะ เคยเห็นอยู่ แต่งจนจบ ลงเรื่อยๆ พอตอนจบปุ๊ป ปิดเรื่องทันที(ไม่ให้ใครอ่าน) ไม่มีการ talk ใดๆ แล้วก็จากไปแบบงงๆ
อืม งงจริง เป็นเราก็งง
มีสิครับ ผมไง
คนอื่นเขาแฟนตาซีหลายอย่าง ๆ (ไม่ค่อยเข้าไปอ่านนะ เพราะติดเขียน)
ตอนนี้ก็พยามปั่นไปเรื่อย ๆ อยู่ เพราะเราจะไม่หยุด จนกว่าจะไปจนสุดทางของนิยายเรา
ผมนี่แหละครับ ยอดวิวกี่ปีแล้วก็ยังมีเท่านี้ เคยโดนในเวปหนึ่งตั้งกระทู้ด่าด้วยซ้ำ แต่ผมเชื่อว่าแบบนี้คือแบบที่กรูทำได้ดีที่สุดแล้ว สุดท้ายนักอ่านที่เห็นคุณค่างานเขียนของเราในแบบที่เป็นตัวเราจริงๆ คือคนประเภทเดียวที่เราควรแคร์(ตราบที่เราพิจารณาตนเองจนถี่ถ้วนว่าทำดีที่สุดในแบบของเราแล้วจริงๆ) เขียนอย่างเป็นตัวเองแล้วคนไม่ชอบ ยังดีกว่าไปพยายามเขียนอย่างเสแสร้งเพื่อให้คนมาชอบ เพราะถ้าเขาจะชอบ เขาก็ไม่ได้ชอบในแบบที่เป็นเราจริงๆหรอกครับ เขาชอบ-เปรตตัวไหนไม่รู้ที่เราแสดงเป็นมัน
เคยเห็นนิยายเธอใน Read อยู่ ถึงเราจะไม่อ่านแนวนั้น แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ
มีค่ะ55555555555555555555555555555555555555555555555555555
เราค่ะ แนวโรงเรียนเวทมนตร์ที่แต่งอยู่คนเลิกฮิตกันแล้วค่ะ ตอนเริ่มก็ไม่รู้เรื่อง
วางพล็อตไว้ยาวซะด้วย แต่ก็แต่งมาได้เรื่อยๆ จนใกล้จะจบภาคสาม ภาคสุดท้าย แล้วค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะตัวเอง
ขอบคุณค่ะ ไม่เห็นนานเลยนะคะ
ไปปั่นนิยายตัวเอง+ทำอีบุ้คค่ะ เพิ่งเขียนจบไปเรื่องนึง เลยพอว่างมาทำกิจกรรมอื่นได้น่ะเจ้า
ดีจังเลยค่ะ ของเราเรื่องเดิมยังไม่จบเลย
ยกมือรัวๆ ข้าน้อยขอเสนอตัวคนแรก เรานี่แหล่ะ ไม่สนอะไร อยากเขียนแนวนี้จนกว่าจะจบ ไม่สนว่าตอนนี้คนอ่านจะฮิตพวกเกิดใหม่ในโลกอื่นก็ตาม
เราก็เป็นนะ อยากเขียนอะไร ก็จะเขียนจนกว่าจะจบ 5555
ส่วนตัวจะแต่งแนวแมสกับแนวอาร์ตสลับกันค่ะ
จะแต่งเฉพาะที่ชอบหรือคิดว่าท้าทายหรือกำลังมีเรื่องอยากบันทึก
เราชอบอะไรที่มันปรัชญา ต้องตีความ
ขนาดแมสยังต้องตีความเลยค่ะ แต่จะเป็นการที่ถึงไม่ตีความก็ยังเข้าใจ
แค่จะไม่รู้สิ่งที่เราแอบไว้ทั้งหมด มันสนุกดีนะคะการตีความเนี่ย
ถ้าชอบจริง ชอบเขียนที่มันอาร์ตหน่อย บางทีคนอ่านก็งง
หรือไม่ก็แนวทดลอง เช่น งานคล้ายๆ สารคดีที่ถูกสมมติขึ้น
ประมาณเล่าถึงประเทศหนึ่งที่มีวัฒนธรรมแตกต่างจากสังคมทั่วไป
มีคนอ่านก็ดีใจค่ะ ไม่มีก็ไม่เสียใจ บันทึกไว้แค่นั้นเองค่ะ
มี เรานี่แหละ นิยายเรื่องที่จบไปล่าสุด คนอ่านไม่ถึงร้อยเจ้าค่ะ ขนาดเปิดให้อ่านฟรีทุกตอน
ทั้งที่นิยายแนวอื่นที่เราเขียนกระแสดีกว่า คนอ่านมากกว่าเกินสิบเท่า ทำเงินได้ด้วย
ผมก็เขียนตามแนวที่ตัวเองชอบนะ คนอ่านน้อย แต่ก็สนใจทุกคนครับ
เรียกว่าแคร์คนที่หลงเข้ามาอ่าน แต่ไม่ค่อยแคร์กระแสมากกว่า
แต่เขียนดีนะ แล้วอัพเร็ว ๆ ด้วย (ทวงตรงนี้เลย)
แหม่พูดจาดี เดี๋ยวปั๊ดอ่านยี่สิบตอนรวดซะเลย
ผมก็เขียนแนวตามใจตัวเองครับ ไม่ได้สนใจว่าจะมีคนอ่านมากหรือน้อย
เราไม่รู้ว่านิยามโนสนโนแคร์นี่ระดับไหน
ถ้าหากว่าไม่แคร์จำนวนคอมเมนต์ ยอดวิว จำนวนเฟบ นิยายตามใจตัวเอง เป็นไปในแนวทางที่วางไว้ ไม่สนใจว่าจะถูกใจคนอ่านไหมเขียนจบแล้วก็แล้วกัน ไม่มีคอมเมนต์ก็ลงนิยายจนจบได้ เราก็คิดว่าตัวเองคงเป็นหนึ่งในนั้น โชคดีหน่อยที่ได้ตีพิมพ์นี่แหละ
ก็มีนะครับ เพียงแต่พวกเขาเหล่านั้นจะไม่ค่อยเข้ายุ่งเกี่ยวกับบอร์ดนักเขียนสักเท่าไหร่ (ฮา)
มีเยอะแยะ เราเขียนไซไฟวิทย์ แถมดำเนินเรื่องแบบไม่ได้เอาใจนักอ่านด้วย
ยึดพล็อตตัวเอง คืออยากให้คนอ่านอ่าน เพราะรักที่ตัวนิยาย ตัวละครในแบบของเรานี่แหละ
ผมว่าก็น่าจะมีหลายท่านนะครับ เขาอาจจะเขียนเพราะรักในการเขียนจริง ๆ และอยากให้นิยายของตัวเอง ดำเนินไปในแบบที่เขาต้องการ ไม่ใช่แบบที่กระแสต้องการ
ผมคนหนึ่งครับ ผมขอแค่พัฒนาฝีมือการเขียนแค่นั้นครับ
มีสิคะ ฉันเองค่ะ อยากแต่งแนวไหน ก็แต่งเลย ไม่สนว่าจะมีคนเข้ามาอ่าน หรือชอบไหม แต่ที่รู้คืออยากแต่ง และชอบเท่านั้น แต่ก็ช่างบังเอิญ ที่มีคนเข้ามาอ่าน และชื่นชอบกันค่ะ^o^
ยูเองค่า! (ยกมือรัวๆ) ยูเขียนตามใจตัวเอง ไม่ได้ตามกระแส งานแบบนี้มีสองอย่าง ไม่ 'เละ' ก็ 'ปัง'
แต่ไม่ใช่ไม่สนใจนักอ่านนะคะ ยูก็ยังมีคอนแน็คกับนักอ่านบ้าง เพราะรู้ตัวว่างานดีหรือไม่ดี แค่แต่งให้ดีที่สุดในแบบของเรา ถ้ามีคนชอบเขาก็มาเม้นมาเฟบเรา แต่ถ้าไม่มีก็แสดงว่าแนวของเรามีคนชอบน้อย ไม่ก็เรายังฝีมือไม่ถึง ก็พัฒนาต่อไป
ถ้ามัวแต่เก็บเอาคอมเม้นท์ของนักอ่านมาใส่ใจมากเกินไปจะมีผลกับงานเขียนนะคะ เพราะงานเขียนระเอียดอ่อนมากและต้องใส่ความรู้สึก ใส่จิตวิญญาณทุกครั้ง
คอมเม้นท์เชิงลบ ก็เห็นๆ อยู่ว่าจะทำให้เรารู้สึกไม่ดี น้อยใจ อาจเลิกเขียนนิยายไปเลยก็ได้
แต่คอมเม้นท์ในเชิงบวกก็ใช่ว่าจะดีนะคะ เพราะถูกชมมากเกินไปเรราอาจจะเหลิง ทำให้มองข้ามจุดสำคัญบางอย่างในผลงานเราได้ง่ายๆ อันนี้ถือว่าเตือนเพื่อนนักเขียนด้วยกันแล้วกัน
ยังไงซะ เมื่อมีคนมาให้กำลังใจเราก็ขอบคุณ ใครถามมาก็ตอบ เราต้องมีคอนแน็กกับนักอ่านบ้างนะคะ!
ความเห็นส่วนตัวในมุมของนักอ่าน เคยมีประสบการณ์ที่แอนตี้นักเขียนส่วนใหญ่ไปเลยช่วงหนึ่ง
ตอนนั้นเป็นเวทีประกวดนิยายของสนพ.แห่งหนึ่ง ยูก็เป็นหนึ่งในคนประกวด ระหว่างรอตัดสินผลรอบคัดเลือก ยูกับนักเขียนหลายท่านไปให้คอมเม้นท์ในกระทู้ ทั้งให้กำลังใจกันและกัน ให้ข้อมูลและความคิดเห็นต่างๆ เรียกว่า พยายามมีส่วนร่วมและมีคอนแน็กกับผู้อื่น
หลังการตัดสินผล เจ้าของผลงานที่ผ่านการคัดเลือกก็ออกมาฝากนิยายเต็มไปหมด ดูชื่อแล้วแทบจะไม่เห็นปรากฎในกระทู้ใดๆ เลย ไม่เคยมีส่วนร่วมกับสมาคมใดๆ ทั้งสิ้น แต่กลับออกมาหาเสียงกันให้พรึบ ก็เลยไปเม้นด้วยความหมั่นไส้นิดนึงว่า "นี่ซุ่มเหรอคะ?"
จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามที่พวกเขาซุ่ม แต่ยูเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐาน ยูงานยุ่งมากแต่ก็ยังสามารถจัดแจงบริหารเวลาได้ เพราะการคอนแน็กกับผู้อื่นก็จำเป็นเช่นกัน พวกเขาอาจจะงานยุ่งเช่นเดียวกับยู แต่ยูยังมาได้ ทำไมพวกเขาจะมาไม่ได้ นั่นไม่ใช่ข้ออ้าง เป็นคุณคิดเหมือนกันไหมล่ะคะ?
ฉะนั้น ซุ่มเขียนเงียบๆ แต่อยู่ๆ ก็มาหาเสียง ทั้งที่ไม่เคยให้ความร่วมมือใดๆ เลย ระวังถูกเพื่อนนักเขียนด้วยกันหมั่นไส้นะคะ หรือบางทีนักอ่านที่เห็นพฤติกรรมคุณแบบนี้เขาก็อาจจะกำลังหมั่นไส้คุณอยู่ก็ได้ นี่เตือนค่ะเตือน
มันก็แคร์นักอ่านกันหมดแหละครับ เว้นแต่ว่าแคร์กลุ่มไหน คนที่ไม่แคร์คือปิด private คนเขียนเข้าไปอ่านได้คนเดียว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?