เขียนพล็อตกันยังไงคะ?

ขอบอกก่อนเลยนะว่าไม่ทราบเหมือนกัน *.*

แต่ถ้าอยากได้วิธีดีๆลองไปค้นตามเน็ทดูก็ได้ แล้วค่อยนำมาปรับกับสิ่งที่คิดไว้ในหัว เชื่อมโยงเหตุการณ์นู้นนี้เข้ากัน สร้างปมไว้ให้ตัวละครค่อยๆแก้ทีละจุดๆ แล้วก็สำคัญสุดคือเป้าหมายของเรื่องครับ เพราะเท่าๆที่ดูมาไม่ว่าจะช้าหรือตั้งแต่เปิดเรื่องตัวละครหลักของเราก็มักจะเป้าหมายสำคัญๆทั้งนั้นเพราะถ้าไม่มีก็เหมือนใช้ชีวิตไปวันๆจนผู้อ่านอาจเบื่อได้นะครับ ยังไงก็สู้ๆครับ

ปล.ผมจำเขามาทั้งนั้น เพราะฉะนั้นอย่าหวังสาระอะไรมากครับ ^^

ร่างไว้ประมาณแบบนี้อ่ะค่ะ

1 แนวเรื่อง ( ประเภทของนิยาย / หมวดของนิยาย เช่น นิยายจีน / อดีต ปัจุบัน อนาคต )

2. ฉาก (ที่อยู่ต่างๆของตัวละครในเรื่อง)

3. เนื่อเรื่องย่อในแต่ละบท (บรรยายจุดเริ่มต้นของในแต่ละบทไปจนถึงจุดจบในแต่ละบท)

3.1

3.2

3.3

3.4

3.5

3.6

3.7

3.8

3.9

3.10

3.11

3.12

3.13

3.14

3.15

End

4 Theme/แก่น (สิ่งที่คิด/สิ่งที่ต้องการจะสื่อ)

5. ตัวละคร

5.1 ตัวละคร (หลัก)

5.2 ตัวละคร (รอง)

5.3 ตัวละคร (ทั่วไป-ประกอบ)

ไม่รู้หรอกนะ ว่าพล๊อตคืออะไร มันแปลว่าอะไร แต่ก็พอเข้าใจอยู่

มันขึ้นอยู่กับความคิดของเราครับ ว่าจะให้มันเป็นยังไง ไปทางไหน มีหักมุม มีหักเลี้ยว มีหักเห หักหอก หักอะไรก็ช่าง มันขึ้นอยู่กับกระบวนการคิดของเราครับ

อย่างเช่น เราอยากจะให้ตัวละครนี้ อยู่ในฉากนี้แล้วทำอะไร

แต่วิธีลงพล๊อตที่ง่ายที่สุด คงต้องคิดเหตุการณ์ขึ้นมาก่อน และลองลงในกระดาษดูครับ และสิ่งที่ดีที่สุด คือแบ่งให้คนอื่นอ่าน แบ่งให้คนอื่นวิเคราะห์

การวางพล๊อตก็เหมือนกับขับรถ หรือง่ายกว่านั้น ก็เดินเล่น

คุณจะเดินเล่นที่ไหน เดินเล่นทำไม คุณจะพาใครไปด้วย คุณจะทำอะไรระหว่างที่เดินเล่น

แบบนี้แหละ

มันมาเป็นองค์ประกอบ อย่างที่ความคิดเห็นก่อนหน้าบอก มีตัวละคร ฉาก เนื้อเรื่อง คุณต้องคิดมันขึ้นมาก่อน

ตัวละครอยู่ที่ไหน ตัวละครของคุณมีจุดประสงค์อะไร มีตัวละครอื่นมั้ย และตัวละครของคุณทำอะไรระหว่างนั้น นี่ไง มันก็ไม่ต่างกับเวลาเราไปเดินเล่น...เดี๋ยวนะ นี่เราอธิบายความหมายของพล๊อตอยู่รึเปล่า

ช่างมัน

เอาเป็นว่า ลองคิดมาซักฉากนึง ฉากเริ่มต้นก็ได้ สิ่งที่คุณต้องทำคือ

1. ข้อนี้สำคัญ สำคัญมากๆ และอย่างลืมมัน นั่นก็คือ คิด!!!!!!!!!

2. คิดเหตุการณ์ และอุปสรรค์ของตัวละคร ที่จะช่วยให้เนื้อเรื่อง ดำเนินไปให้สุดทาง

3. คิดฉาก...แน่นอน คุณจะใช้โลกความเป็นจริง หรือสร้างมันขึ้นมาเองก็ได้

4. สร้างตัวละคร....อันที่จริงมันควรทำตั้งแต่ข้อสองแล้ว เอาเป็นว่า คุณจะทำ 2 หรือ 5 อันไหนก่อนก็ได้

5. สร้างตัวละคร....เดี๋ยวนะ มันซ้ำป่าววะ เปล่า...ที่หมายถึง คือสร้างเพื่อนร่วมทางของตัวเอก หรือ นางเอก หรือ นายเอก หรือ อะไรก็ช่าง

5.1 ตัวรองก็สำคัญพอๆ กับตัวหลัก เพราะคุณจะเอามันมาฆ่าทิ้งตอนไหนก็ได้ ล้อเล่น แล้วแต่ ว่าตัวรองของคุณ จะเป็นตัวที่ใช้แล้วทิ้ง หรือเพื่อนร่วมทางของตัวเอก คุณจะให้ตัวรองเป็นคนช่วยตัวเอก เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุข ของตัวเอก เป็นแฟนพระเอก เป็น...เอ่อ....เป็นกิ๊ก มั้ง แต่ที่สำคัญที่สุด คือการคิด

6. สร้างตัวละคร.....หมายถึงตัวร้ายอะ....อันที่จริงมันไม่ต้องเป็นคนก็ได้ มันอาจจะเป็นโรคร้าย หรืออุปสรรคที่จะมาขัดขวางตัวเอก ไม่ให้เขาเดินทางสู่ตอนจบ

6.1 ตัวร้าย คือตัวที่สำคัญที่สุด เทียบตัวเอก จงจำไว้ ตัวเอก จะแกร่งขึ้นได้ เนื้อเรื่องจะไปต่อได้ ก็ต้องมีตัวร้าย ก็แล้วแต่คุณ ว่าจะทำตัวร้ายที่ใช้แล้วทิ้ง หรือตัวร้ายที่โคตรกวนบาทาตัวเอก หรือตัวร้ายที่ทำคนอ่านปวดตับ อันนี้คุณต้องคิดเอง

7. วางตำแหน่ง และจัดเรียงทุกอย่างให้อยู่กับที่ กับทาง

8. ร่างบนกระดาษ

+. แบ่งปันให้คนอื่นอ่านและวิเคราะห์

9. ลงเนื้อหา และเจาะลึกรายระเอียด แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด

10. เขียนและเผยแพร่

นี่แหละคือการวางพล๊อตที่ผมเข้าใจ

แต่เดี๋ยวก่อน

ไม่ใช่ว่าทำตามผม แล้วนิยายจะดีนะ คุณต้องทำมันด้วยตัวเอง ฝึกคิด ฝึกทำ ฝึกอดทน เพราะคุณไม่ได้เกิดมา พร้อมกับนิยายเรื่องแรกของคุณที่วิวเป็นหมื่น คุณต้องไต่เต้า จาก 0 ไป 1 คุณต้องฝึกฝน ไม่มีอะไรง่าย ทุกอย่างย่อมมีอุปสรรค

ขอให้โชคดี กับการเขียนนิยาย

เดี๋ยวนะ นี่เราอธิบายอะไรกัแน่ฟะ

Plot สำหรับเรา หลังจากได้เขียนมาหลายแบบ เราเลยเป็นplotกว้างๆค่ะ

แต่เน้นตัวละครมากกว่าว่าแต่ละคนเป็นอย่างไรที่ประทับในความทรงจำคนอ่าน แล้วตัวละครพัฒนาไปอย่างไร ทำให้เขียนได้ลื่นมากค่ะ ไม่ตันเหมือนเก่าที่มีแต่plotแต่ลืมนึกตัวละครให้ละเอียด

เลยอยากแนะนำจากประสบการณ์เราลองจินตนาการตัวละครให้ละเอียด ให้เขามีชีวิตจริงในโลก แล้วค่อยๆร่างplot ออกมา

เราก็มีplotหลัก plotละเอียด เหมือนคุณ Alis ด้วยค่ะ แต่มาเติมเต็มกับตัวละครของเราอีกที ทำให้การเขียนมีชีวิตชีวาขึ้นมากเลย

สู้ๆค่ะ ลอง ‘เขียน’ ออกมาก่อนดีที่สุดค่ะ : )

มี 2 แบบค่ะ ถ้าพล็อตไหลคือไอเดียมา มันจะคล้ายน้ำหลาก ก็จะจดแบบเขียนทุกอย่างที่นึกออกลงไปไม่ต้องสนใจว่าอยู่ช่วงไหนของเรื่อง

ถ้าพล็อตมาแบบช่วงหรือปิ๊งขึ้นมาจะจดเป็นหัวข้อย่อย

แต่ไม่ได้ฟิกซ์ตายตัว ขึ้นอยู่กับสถาณการณ์ พอมาลงพล็อตจริงก็จะเรียงเหตุการณ์ต้นจนจบ ก่อนค่อยมาคิดว่าเราจะวางจังหวะเรื่องอย่างไร เอาส่วนไหนเปิดเรื่อง ส่วนไหนไว้ใส่เป็น flashback หรือ เป็น hint , gimmick เราจะหย่อนระเบิดตรงไหน twist ตรงนั้นตรงนี้

พล็อตก็หาง่ายๆ จากรอบๆตัว มังงะ นิยาย ละคร ไปเรื่อยเปื่อย

เสร็จได้พล็อตคร่าวๆ ก็เอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง พล็อตนี้ๆ ฟังดูเป็นไงโอเคไหม ถ้าเพื่อนบอกโอเคน่าสนใจ 

ค่อยเริ่มคิดแบบลงรายละเอียด ซึ่งจะใช้เวลาคิดพล็อตประมาณหนึ่งถึงสามเดือน

พอโอเคตกผลึกแล้ว ที่มาที่ไปโอเคสมเหตุสมผลแล้วค่อยลงมือร่างบทเพื่อกันไม่ให้มีปัญหา เวลารีไรท์ หรือรีไรท์ให้น้อยที่สุด หาชื่อตัวละคร ส่วนที่ว่ามีอะไรจะใส่เพิ่มแทรกเพิ่มจะเกิดขึ้นระหว่างเขียน

ก็จะประมาณนี้ค่ะ 55

เราไม่ใช้หลักการเยอะค่ะ

การที่ต้องมาวางและคิดอะไรเยอะ ๆ มันทำให้เราเครียด หัวตื้อ สมองตัน

เราแค่เขียนสิ่งที่เราคิดอยู่ในห้วลงไปในสมุดคร่าว ๆ แล้วด้นสด

เปิดเพลงฟังคลอไปด้วย ความคิดมันก็พรั่งพรูออกมาเอง

อ่า ลืมบอก เราเขียนตอนจบไว้ก่อนนะคะ

นี่เป็นการเขียนสไตล์เราค่ะ

เราว่าก็แล้วแต่แนวทางนะ

เราเป็นคนแต่งเรื่องสดค่ะ จะมีนึกๆไว้ในหัวก่อน แล้วลงมือแต่งเลย .. สำหรับเรา ถ้าพอร์ตเรื่องมันขึ้นใจจริงๆ ต่อให้ลืมก็แต่งฉากต่อได้ แต่ถ้าเป็นพวกเน้นเนื้อเรื่อง อาจจะต้องจดไว้หน่อย

อย่างเช่น ใครทำอะไร ที่ไหน ได้ยังไง เพราะอะไร มีใครบ้าง ฉากรอบตัว อะไรประมาณนั้น

บางทีความสนุกของการเขียนคือการได้เขียนฉากสดๆนี้แหละ55555

จากที่อ่านความคิดเห็นเเต่ละคนพบว่าโครตจะมืออาชีพกันทั้งนั้นผมยังเขียนสดอยู่เลย เพราะเนื่องหลายส่วนมันไม่เเน่นอนเเบบอยู่ดีๆเราเข้าห้องนํ้าอยู่อาจจะเเบบ "เออวะน่าเอาฉากนี้เเทรกตรงนี้ " คือสดไร้ซึ่งstory board

เเต่ถ้ามองโลกในเเง่ดีคือเนื่อเรื่องจะคาดเดาได้ยาก ความพีคจะมีมาก(ก็ขนาดคนเขียนยังเดาเองไม่ถูก)

ข้อเสีย ออกทะเล

ก๊อบมาจากความเห็นเก่าปี 60

วิธีคิดพล็อตของผมนะครับ

1. กำหนดขึ้นมาหนึ่งฉาก

2. กำหนดฉากจบขึ้นมาหนึ่งฉาก

3. กำหนดจุดเชื่อมโยงระหว่างข้อ 1 กับ 2

4. กำหนดจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ทั้งหมด (บทที่ 1) ขึ้นมา

5. กำหนดตัวเหนี่ยวนำที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ในข้อ 1 ขึ้นมา

6. กำหนดแรงผลักดันให้เหตุการณ์ในข้อ 4 ดำเนินไปถึงข้อ 2 ได้

7. กำหนดตัวละครที่จะอยู่ในเหตุการณ์ข้อ 1 กับบทบาทก่อนหน้าและหลังจากนั้นทั้งหมด

8. กำหนดตัวละครเพิ่มเติมด้วยหลักเดียวกับข้อ 7 ทุกตัว

9. กำหนดจุดพักแทรกเข้าไป แต่ในจุดพักต้องมีลักษณะของข้อ 5 อยู่ด้วย

10. ถ้าผ่านข้อ 8 ไปได้ พล็อตก็จะไหลลื่นแล้ว

แต่วิธีนี้มีข้อเสียคือ พล็อตที่วางเอาไว้จะแน่นก็จริง แต่ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่นิดเดียวในข้อ 5-6 พล็อตนั้นแทบจะต้องวางใหม่ทั้งหมดทันที (อย่างที่ผมกำลังเจอในตอนนี้ เล่นเปลี่ยนอะไรเอาเองตั้งแต่บรรทัดที่สองของบทแรกก็อย่างนี้แหละ)

1. เขียนสิ่งแรกที่คิดขึ้นได้ลงสมุด ซึ่งเรามักจะคิดฉาก ตัวละครหลัก หรือคอนเซปต์ของเรื่องก่อน (คอนเซปต์ในความหมายเรา ก็ประมาณ setting ของนิยาย)

2. หยิบข้อ 1 มาคิดต่อว่าเพราะอะไรถึงอยากเขียนเกี่ยวกับมัน มองหาความหมายหรือความสำคัญที่มันมีต่อเรา

ตรงนี้คิดอะไรได้ก็เขียนลงไปให้หมด ช่วยให้เราเจอแก่นเรื่องด้วยค่ะ

3. ได้คอนเซปต์ ตัวเอก แก่นเรื่องแล้ว ต่อมาก็หาเป้าหมายของเรื่อง และปมหลักที่ตัวเอกต้องแก้

4. คิดปมรองที่เชื่อมโยงกับปมหลัก วางไว้ตรงช่วงต้น-กลาง-ท้ายเรื่อง

5. คิดพล็อตย่อย (จากปมรองที่วางไว้) ฉากย่อย ตัวละครเสริม

ข้อ 3-5 เอามาลงสมุดก็หน้าตาประมาณนี้ค่ะ

ขีดเล็กๆ คือเหตุการณ์รอง

ที่วาดเป็น W เพราะได้ไอเดียจาก W-plot structure ของนักเขียนท่านหนึ่ง แต่เอามายำกับวิธีวางพล็อตที่เคยอ่าน ลองวาดแบบนี้แล้วมันใส่พล็อตทั้งหมดได้ในหน้าเดียว

6. เขียนขยายความทีละส่วนตั้งแต่ 1-11 บางทีก็ต้องปรับแก้ตัว W ไปด้วย

7. เขียน treatment โดยเอาข้อ 6 มาขยาย (บางเรื่องที่ต้องการรายละเอียดชัดเจนก่อนเขียนจริง)

พวกฉากบรรยาย บทสนทนา หรือไอเดียยิบย่อยอื่นๆ เราจดแยกในสมุดอีกเล่มต่างหาก

ของเราตัวเขียนแรกๆเราจะจดไว้เป็นเรื่องย่อประมาณว่าใครทำอะไรที่ไหนยังไงทำไมมาเจอกันเจอกันแล้วจะเป็นไงแล้วทำยังไงคาเรคเตอร์ของพระนางคืออะไรประมาณนี้ค่ะ แต่พอเเต่งจบไปเรื่องนึงเเล้วรุ็สึกว่าการเขียนแบบข้างบนมันจะทำให้บางช่วงในขณะที่เราเขียนอาจจะตันเพราะไม่รู้ว่าจะดำเนินต่อยังไงดี ตอนนี้เราเลยทำเป็นแต่ละบทไว้ด้วยว่าบทนี้จะเสนอฉากอะไร บทต่อไปเขียนถึงไป กำหนดแบบนี้เเล้วเขียนตามสิ่งที่เเพลนไว้ ช่วยได้เยอะเลยค่ะ

เอ่อ ความเห็นของเราอาจเทียบไม่ได้กับมืออาชีพที่อยู่บนๆแต่ในฐานะคนเริ่มหัดเหมือนกัน นี่คือวิธีการของเราค่ะ

1.หาแรงบันดาลใจ นิยายของเราเกี่ยวกับอะไรบ้าง? และมีแนวโน้มจะเป็นแนวไหน

2.คิดตัวละคร ออกแบบพระ-นาง ทั้งหน้าตาและลักษณะนิสัย(ซึ่งควรมีปมในวัยเด็กมาซัพพอร์ต) รวมทั้งตัวละครสำคัญอื่นๆที่มีความสำคัญต่อเนื้อเรื่องหรือออกมาหลายฉาก

3.วางจุดจบของนิยาย ข้อนี้เราคิดว่าสำคัญมากค่ะ เพราะมันเหมือนเป้าหมายของตัวเอกของเรื่อง ช่วยให้นิยายมีทางลงและไม่ค่อยออกทะเล(มั้ง) ถึงออกก็กลับมาได้ง่าย

4.ปูเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นกับตัวละครเพื่อให้สามารถไปอยู่ในฉากจบที่วางเอาไว้ได้ อาจทำเป็นไทม์ไลน์ วาดผังประกอบโดยเฉพาะความสัมพันธ์ของตัวละครจะช่วยให้แต่งง่ายขึ้นมากค่ะ เน้นเอาตามที่สะดวกนะคะ แค่ทำให้เราเข้าใจและไม่สับสนเป็นอันใช้ได้

5.ให้รายละเอียดเก็บตกในส่วนต่างๆเพื่อเพิ่มความสมเหตุสมผล

*แนะนำให้วางไว้กว้างๆ ไม่ต้องเป๊ะหรือตายตัวมาก เผื่อภายหลังเขียนไปแล้วเกิดปัญหาหรือมีไอเดียที่ดีกว่าจะได้แก้ได้ง่ายๆโดยไม่ส่งผลกระทบกับภาพรวม*

นี่คือแค่วางพลอตสำหรับการดำเนินเรื่องเฉยๆนะคะ ในเวลาเขียนจริงก็ยังเน้นจินตนาการเป็นหลัก สำหรับอะไรที่แอดวานซ์มากขึ้นเช่นการหักมุม เรายังไม่อยู่ในจุดที่สามารถจะแนะนำได้ค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ

ของผมจะใช้วิธีสามเสา

เสาที่หนึ่ง ตอนแรก

เสาที่สอง ตอนพีค

เสาที่สาม ตอนจบ