ไม่สนยอดเฟบหรือยอดวิว ชั่วโมงนี้อยากแต่งให้จบมากกว่า /เป็นกันไหม
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
21 ความคิดเห็น
เป็นมาพักใหญ่แล้วค่ะ แต่ไม่ใช่เพราะเบื่อหรือเป็นรางไม่ดีอะไร แต่เป็นเพราะอยากเขียนตามใจตัวเอง บวกกับขี้เกียจไปแข่งขันกับใครมากกว่า
อ่ะ...เหมือนกันเลย
เป็นเหมือนกันค่ะ ชั่วโมงนี้คือต้องการเขียนให้จบมากกว่า
เจอเพื่อนละ นึกว่าเป็นคนเดียว
เป็นตั้งแต่ตัดสินใจเอามาลงที่สาธารณะแล้วค่ะ เพื่อนที่เป็นนักเขียนเขาบอกว่าเขาไม่ใช่พวกโลกสวยเขาก็อยากได้เมนท์เป็นกำลังใจ แต่เพื่อนเราเขาเรียกร้องได้เพราะเขามีชื่อ
ส่วนเรา...โนเนม เราคิดตั้งแต่ก่อนนำมาเผยแพร่แล้วค่ะว่าถ้าไม่มีคนเข้ามาอ่าน มาเมนท์ มาเฟบจะเป็นอย่างไร จะเขียนต่อไหม คำตอบของตัวเองคือ เขียนเพราะอยากเขียน รู้แต่แรกว่าไม่ใช่นิยายในกระแส แถมตะเตือนตับไม่สนคนอ่านขนาดนั้น คนอ่านจะเทจึงไม้ใช่เรื่องแปลก แต่ก็ยังเขียนจนจบน่ะแหละเพราะสนองนี๊ดตัวเองล้วนๆ
แรกๆ ที่เรากลับมาเขียนมาลง เราลงอย่างเดียวแล้วก็ไปไม่สนใจโปรโมทด้วยซ้ำ บอร์ดก็ไม่ได้เข้า จนเข้าบอร์ดเขามีฝากนิยายก็ไม่ฝาก โฆษณาก็ไม่ทำ จนเขียนจบก็ฝากบ้างอะไรบ้าง แต่บางทีแปะบ่อยก็เกรงใจ ส่วนใหญ่คือการตามไปอ่านของคนอื่นมากกว่า
เราแทบไม่เคยฝากผลงานในกระทู้คนอื่นนะเกรงใจ ..มาแนวเดียวกันจริงๆ ... ดีใจๆ
เราฝากเฉพาะกระทู้ที่บอกว่าเปิดให้ฝากโดยตรงหรือขอให้แนะนำค่ะ กระทู้ที่จขกท.มาโฆษณาและบอกว่าฝากได้ยังไม่เคยค่ะ เกรงใจเขา
อ่อค่ะ.....น่ารักดีค่ะ
อยากเขียนให้จบเหมือนกันค่ะ จะได้เกลาสำนวนสักที แล้วจะได้เริ่มเรื่องใหม่ค่ะ ฮา
การอ่านซ้ำๆช่วยให้งานเขียนเราดีขึ้นจริงๆค่ะ เป็นคนหนึ่งที่กลับไปอ่านงานเขียนตัวเองบ่อยมาก
เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนหนึ่งเราอ่านหลายรอบมาก แก้แล้วแก้อีกให้มันรู้สึกไหลลื่น จนบางทีรู้สึกอ่านไม่ไหว เลยพักก่อนค่อยเกลาสำนวนใหม่
ปล.ตอนนี้กลับไปอ่านรู้สึกอยากเกลาสำนวนใหม่หมดเลย ฮา//หัวเราะทั้งน้ำตา
สู้ๆค่ะ เพื่อผลงานที่ดี
เราก็เป็นอยู่ค่ะ วินาทีนี้คืออยากแต่งให้จบมากกก มองดูพล็อตแล้วก็ได้แต่กุมขมับ อยากแต่งเรื่องใหม่สักที 5555555
เหมือนตันเนอะ.....เป็นค่ะเป็นเหมือนกัน
ผมอยากแต่งให้จบครับ นี่ก็กำลังเขียนอยู่
เอาใจช่วยค่ะ
เราก็เป็นอยู่ค่ะช่วงนี้ ตอนนี้เลยหนีไปเขียนเรื่องใหม่แก้เบื่อเรื่องเก่าอยู่
ตอนแรกเราก็เขียนตามใจตัวเอง แต่พอคอมเม้นต์ FC มันเยอะขึ้นแล้วมันก็เริ่มมีหวัง แต่พอไปๆ มาๆ มันก็ลดลงเรื่อยๆ เลยรู้สึกเฟลนิดหน่อยค่ะ พาลทำให้เบื่อไปเลย นาทีนี้คืออยากเขียนให้จบๆ ไปมากกว่าแล้ว คือมันเหมือนปลงๆ ไงก็ไม่รู้
เหมือนอ่านใจตัวเองเลย...เหมือนกันค่ะ เอาใจช่วยนะคะ
เป็นค่ะ ห่างหายไปนานเกือบหกเดือนเพราะติดสอบ จะกลับมาเขียนอีกครั้งฟีลมันก็ไม่มาแล้วรู้สึกผิดมากๆนั่งแช่อยู่หน้าwordsทุกวัน เขียนๆลบๆสรุปงานไม่เดินซักที อยากเขียนให้จบจะแย่ล้าวแต่ก็กลัวมันอกมาไม่ดี จิล้องงงงงงงง TT ขอโทษรีดเดอร์ทุกคนมา ณ ที่นี้ เค๊าจะมิทิ้งแน่นอน55555555
ดีใจแทนผู้อ่านทุกคนเลย กลับมาดีกว่าหายเนอะ
ผมเชื่อว่าทุกคนอยากได้คอมเม้นท์กันทั้งนั้นแหล่ะ แม้แต่ตัวผมเองในตอนนี้ก็ตาม แต่ด้วยความโนเนมแอนด์โนบอดี้ แอนด์โนคอมเม้นท์ และอะไรอีกก็ช่างเถอะ ฮ่าๆๆ คือนิยายผมแทบไม่มีคนอ่านอยู่แล้วก็เลยเลิกสนใจไปแล้ว ตอนนี้ก็เลยเหมือนกลายเป็นว่าแต่งเอง อ่านเอง สนุกเองคนเดียวไปครับ ก็พยายามเขียนให้จบเพราะไม่อยากค้างคาไว้ ครับ แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะจบสักทีเดือนนี้ยังเขียนไม่ได้สักตอนเลย T T
วันละตอนค่ะ......ท่องเลย ....ฝากลิ้งค์ไว้เดี๋ยวตามไปอ่าน
ไปอ่านมาแล้ว ....แต่งตั้งเยอะ .....หาทางลงให้เจอ แล้วทำแพ๊คขายเลยค่ะ
ขอบคุณครับ ผมก็ตั้งใจจะเขียนให้ได้วันละตอนเหมือนกันครับ รบกวนแวะเข้าไปเยี่ยมชมด้วยแล้วกันนะครับ
เรื่อง 100วันเดิมพันหัวใจครับ เป็นโรแมนติกคอมเมดี้ คิดว่าน่าจะพออ่านเพลินๆได้บ้าง ขอบคุณนะครับ
https://writer.dek-d.com/baddaysurvivor/story/view.php?id=1810420
ตอนมันเยอะแล้ว หาทางลงให้เจอ แพ๊คขายค่ะ การแพ๊คขายเป็นการปชส.ที่ดีทางหนึ่งค่ะ ลองดู จะได้ไปเปิดเรื่องใหม่ //เอาใจช่วยนะคะ
เป็นค่ะ #ยกมือสุดแขน ฮาาา~
ยอดเฟบ ยอดเม้น ยอดวิวไม่ขึ้นเราก็ไม่ดิ้นนะ เราอาจเป็นคนมักน้อยด้วยมั้ง
ในทางกลับกัน เรารู้ตัวดีว่าไม่ได้อัปทุกวันเลยไม่หวังอะไร อนึ่งเราไม่ใช่นักหัดเขียนฝีมือดีด้วยค่ะ เพราะฉะนั้นการได้รับความสนใจจากนักอ่านจำนวนเท่านี้ เราก็ซึ้งใจมากมายแล้วจริงๆ
ซึ้งจริงจัง ถึงขั้นบอกรักปิดทอร์กตลอดๆ 55+
#Edit คำตก
สู้ๆนะคะ
หัวอกเดียวกัน
แค่เขียนให้จบแต่ละตอนนี่ มันก็ยังยากเลยค่ะ
สู้ไปด้วยกันนะคะ เดี๋ยวมันก็จบ จะเดี๋ยวนานเดี๋ยวสั้นเท่านั้นเอง อิอิ
ค่ะ....หัวอกเดียวกัน สู้ไปด้วยกันค่ะ
เอ่อเป็นเหมือนกันครับ พูดแล้วก็สงสารตัวเอง เรื่องแรกที่เขียน สาละวันเตี้ยลงจนเหลือไม่ถึงร้อย บางตอนห้าสิบก็ไม่ได้ เรื่องที่สองยังพอได้ เรื่องที่สามเอาอีกล่ะ เฮ้อ! ตกลงมันสนุกไหมเนี่ย
ใจเย็นๆ ลองรีไรท์ ใหม่ อ่านเองสนุกไหม ขาดอะไร ใส่มา..... เอาใจช่วยค่ะ
เอ่อ น่าจะมีหมดนะครับ ขาดอย่างเดียว ขาดความสนุก หรือเนื้อเรื่องมันออกแนวเหมือนยุโรปรึเปล่า คนอ่านเลยเททิ้งไว้กลางทาง เอื้อ แอบกระอักเลือดแพบ
อยากเขียนให้จบนี่มีสองแบบนะครับ
คืออยากตัดจบไปเลย แบบว่า จบๆไปเหอะ ค้างบ้างไรบ้างช่างมัน เป็นจบแบบเปิด เฝื่ออยากมาแต่งต่อภายหลัง
กับจบแบบ คลี่คลายปมทุกอย่าง ถึงแม้จะไม่เฮปปี้ก็ตาม
ถ้าอยากจบแบบจบๆไปเหอะนี่ค่อนข้างน่าผิดหวังสำหรับคนติดตาม แต่ก็ตามใจคนเขียนอ่ะนะ
ถ้าอยากจบแบบทุกอย่างเคียร์จนคนต้องเฝ้าฝันถึงนี่ยากหน่อย ถ้าตัวละครหรือผูกปมไว้เยอะ อาจจะเสียเวลาเขียนแก้ปมเป็นร้อยสองร้อยตอน บางทีอาจจะนานจนลูกบวชเลยก็เป็นไปได้
5555 ลูกบวชเลยเหรอ..... งั้นไปเปิดเรื่องใหม่ก่อน ค่อยกลับมารีไรท์ เพิ่มส่วนขาด ตัดส่วนเวิ่นเว้อ
สำหรับเรา มันเหมือนกับว่าอยากเขียนให้จบเพื่อให้คนที่รออ่านอยู่ได้อ่านมากกว่าค่ะ จะมีคนติดตามหรือไม่ เข้ามาดูเท่าไหร่ ยอดวิวมากน้อยแค่ไหน เราไม่ใช่ว่าไม่สนใจ แต่รู้สึกว่าต่อให้มันจะน้อยเท่าไหร่ ถ้ามีคนมาคอมเม้นต์ว่ารออ่านเพียงแค่คนเดียวเราก็จะเขียนให้จบค่ะ แล้วก็จะไม่เอาลงแบบลวกๆด้วย ถือคติว่าถ้าเรื่องนี้ไม่จบ ก็จะไม่เขียนเรื่องต่อไปลงเด็ดขาด มันอาจไม่ใช่ว่ารู้สึกเบื่อเเล้วจะแปลว่าถึงจุดอิ่มตัว แต่มันอาจะเป็นเพราะคุณยัังหาแรงบันดาลใจไม่เจอ ยังไม่รู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเองทำ มันให้ความรู้สึกว่าอยากสานต่อรึเปล่า อย่างเราก็พึ่งแต่งจบไป แล้วพอได้มาดู แค่มีคนกดหัวใจให้หนึ่งคนก็รู้สึกมีแรงใจ มีความตื่นเต้นว่าจะลงเรื่องอะไรต่อดี ยังคงหวังว่าจะได้เขียนงานลงไป ให้ตัวเองอ่าน ให้ระบายความคิดออกมาเป็นตัวอักษร เราอยู่ได้เพราะรู้สึกว่าตัวเองมีตัวตนบนพื้นที่แห่งนี้ ไม่สนยอดวิวหรือยอดติดตามจะต้องมากหรือยึดติดว่ามีคนมาคอมเมนต์เยอะๆ ไม่ต้องเขียนตามแนวนิยม เป็นแบบที่เรารู้สึกว่าอยากให้นิยายเรื่องนี้ได้จบด้วยมือของตัวเองอย่างสวยงาม มันดีมากจริงๆค่ะ เพราะเราก็แค่นักเขียนมือสมัครเล่น ทำตามใจตัวเองไปวันๆ แอบอิจฉานักเขียนเก่งๆบ้าง เป็นสมาชิกที่มีชีวิตอยู่ด้วยความต้องการของตัวเอง มีFcเล็กๆน้อยๆ บางตอนคนอ่านแค่หนึ่ง ก็ยังยิ้มแล้วบอกกับตัวเองว่า ตัวเราเป็นคนอ่านตอนนั้นนี่หว่า(ผ่าง!ไม่ใช่ละ)ก็นะ ใครๆก็อยากแต่งนิยายให้จบค่ะ แต่การอยากแต่งให้จบนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับว่า เรา...อยากให้มันจบเพราะอะไร เพราะอยากให้คนที่รอได้อ่าน เพราะจะแต่งเรื่องต่อไป เพราะหน้าที่ให้มันจบๆ หรือเพราะพอใจแล้ว จบเรื่องนี้ก็จะวางมือ...ทุกอย่างอยู่ที่ความรู้สึกของคุณค่ะ
ป.ล.ยาวไปหรือมีข้อควรปรับปรุงอะไรอย่าว่ากันเลยนะคะ เราแค่อยากออกความเห็น^^โล่ง
รู้สึกว่ายิ่งเขียนก็ยิ่งคาดหวังอะไรที่ตามจริงมากขึ้นค่ะ 555
ความรู้สึกท้อ หวังยอดวิว ยอดเฟฟ ตอนแรกๆ ที่เริ่มใหม่ๆ จะรู้สึกแบบนั้นมากที่สุดเลยค่ะ
ยิ่งเขียนไปเรื่อยๆ มันเริ่มผูกพันกับงานเขียนตัวเอง พอผ่านจุดท้อช่วงแรกมาแล้ว
เลยรู้สึกว่าตัวเองกลับไปโฟกัสตรงผลงานมากกว่า
แต่มันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่สนใจคนอ่านเลยทีเดียวหรอกค่ะ แต่มองแบบเป็นกลางมากขึ้น ไม่ได้คาดหวังมากเหมือนตอนแรก บวกกับได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างตลอดทางที่ผ่านมา
ตอนนี้นิยายที่เราเขียนใกล้จบเต็มทีแล้วค่ะ ความรู้สึกที่อยากเขียนให้จบมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เลยค่ะ
ยิ่งใกล้ เราก็ยิ่งตื่นเต้น อยากเห็นตอนจบของมัน เราว่ามันเป็นความรู้สึกที่ต่างไปจากตอนแรกที่เริ่มเขียน
เราไม่ได้เบื่อ หรืออยากจะรีบๆ ให้มันจบอะไรอย่างนั้นนะ แต่มันเป็นแบบ อยากไปให้สุดทางมากกว่าค่ะ และที่สำคัญคืออยากไปเขียนเรื่องใหม่ ทำอะไรใหม่ๆ ด้วยค่ะ
4 ปีกว่าแล้วยังมาได้ครึ่งเรื่องเองครับ ฟีลนี้เลย มีคนรอ fav มีคนรออ่าน เติมเชื้อไฟ แต่มันเขียนไม่ไปไหนสักที คือเป็นเพราะชีวิตมันสบายเกินไปด้วยแหละมั้ง มันเลยเกิดนิสัยเสียแบบนี้ อยากแต่งให้จบสักทีไม่อยากให้คนติดตามผิดหวังในตัวเราอยู่แบบนี้เลยยยย....
ดราม่าพอละ แวะมาบ่นตัวเองเฉยๆ หัวกระทู้มันโดนตัวเองเต็มๆ 555
เรื่องแรกเรา ห้าปีจบเล่ม รีไรท์ อีกสองปี เหอๆ เรื่องแรกมันยากเป็นธรรมดา สู้ๆ ค่ะ
ตอนนี้สถิติ หนึ่งปี หนี่งเล่มละ
พอเขียนหลายเรื่องแล้ว ก็มุ่งเขียนให้จบ ไม่ใช่ไม่สนยอดวิว คอมเมนท์อะไรหรอกนะ คือเจออะไร เราก็ต้องแต่งให้จบ เพราะจุดมายเราอยู่ตรงนั้น จะเอานิยายไปขายที่ meb ถึงแม้ว่าจะขายรวมกันแค่ประมาณสิบเล่ม แต่เราก็จะเขียนเรื่อยๆ จะให้เก่งแบบ เจ เค ลอริ่ง เลย >///<
เหมือนกันค่ะ สิ่งที่ตัวเองอยากได้คือวินัยในการพานิยายตัวเองไปถึงตอนจบ 55555
เป็นอยู่ครับ... ฮืออออออออออออออออออออออออ
เป็นค่ะ ช่วงใกล้ๆจบยิ่งแล้วใหญ่ ถ้าไม่ติดเรื่องเรียนและงานที่มีอยู่ เผลอๆคงอัพวันละตอนไปแล้ว 555 เพราะเหมือนกับเราอยากให้จบๆไปสักที แอบเหนื่อยเพราะต้องแบ่งเวลาทำหลายสิ่งหลายอย่าง แต่เหมือนได้กำลังใจจากรีดเดอร์ด้วยแหละ ความรู้สึกนั้นมันก็เลยค่อยๆหายไป
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?