นักเขียนต้องการคำติติงก็ยังมี กรุณาอย่าว่าคนเม้นติเพื่อก่อ ถ้าไม่ชอบก็อย่าลงที่นี่เลย ขอร้องล่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
https://www.dek-d.com/board/view/3861535/2/?comment=26_1
ทำให้เรารู้สึกเศร้า หวังว่านักเขียนแบบนี้ะมีจำนวนน้อยนะ
ในอดีตสมัยก่อน นานมาแล้ว สมัยเรายังเป็นวัยรุ่น
การลงเนื้อหาในบอร์ดหรือในอินเตอร์เน็ต คนส่วนมากยอมรับ และต้องการแก้ปัญหาจริงๆ
แต่ตอนหลัง คนบางกลุ่มก็ต้องการโพตส์แต่ไม่ต้องการคำติ และคิดว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัว แถมยังไปว่าคนที่ติเพื่อก่ออีก
ซึ่งเด็กดีเป็นเว็บที่เกิดมานาน และ มีคอมเมนต์ติเพื่อก่อในนิยาย เราคิดว่า มากกว่าที่อื่น
ใครที่ยอมรับเม้นติเพื่อก่อไม่ได้ก็อย่าเอาลงเลยเถอะ ไปลงที่อื่นดีกว่า เพราะเราลงที่อื่นเขาไม่ค่อยมีติ
เสียดายพื้นที่ดีๆ ที่คนกล้าติเพื่อก่อ (เฉพาะ ติเพื่อก่อ ไม่เอาเม้นเกรียน ว่าเอามันส์)
ใครคิดแบบเราบ้าง เม้นที นักอ่านจะได้กล้าติ ไม่กลัวโดนว่ากลับ
น้ำน้อยพลัดถิ่น
25 มิ.ย. 61 เวลา 15:09 น.
1,374
views
18 ความคิดเห็น
คนที่เปิดให้ติได้ตามสบายก็ไม่มีคนอ่านไง/ผ่าม
^ข้อความด้านบนถือว่าเป็นภาษาต่างดาว อะไรนะ? ใครพิมพ์กัน 555
เราเห็นด้วยกับจขกท.จ้า ยกมือ จริงๆ เราไม่สนใจหรอก เราอยากติก็ติ อยากชมก็ชม คนเขียนจะเอาไม่เอาก็เรื่องของเขา คนเขียนจะด่าไม่ด่าก็ตามใจเขา หน้านิยายเขา หน้าเม้นท์เขา รกกัน ไปไม่รู้ไม่ชี้ (เลวละ 555+) คือมันมีช่องคอมเม้นต์ ก็เห็น ๆ กันอยู่ ถ้าไม่อยากให้คนติแล้วไม่แก้ปัญหาให้ตัวเอง ใครจะช่วยดีน้า... การติการชมการเม้นต์แน่นอนว่ามันควรอยู่ในขอบเขตที่สมควร และเราไม่เคยเกินเลยนั้น ถ้ายังรับไม่ได้กันอีก เราก็จะเริ่มสงสัยแล้วว่า นี่เราถูกวาร์ปมาต่างโลกหรืออย่างไร?/เฮ้ย ๆ ๆ
แต่นิยายที่เราอ่านไม่เคยเจอนักเขียนแบบนั้เลย หรือคนกลุ่มนั้นคงไม่ใช่เป้าหมายในการอ่านของเรากัน แอร่ย~
สตรองมากเลยค่ะ นับถือ
มีนักอ่านอย่างนี้มากก็ดีสิ ^ ^ สามารถปล่อยวาง ใจเขาใจเราได้
ถ้าหมายถึงคนที่นี่ในบอร์ดนักเขียนนี้ ผมค่อนข้างมั่นใจว่าหลายคนรับได้ครับ ชอบเสียด้วยเรื่องติเพื่อก่อเนี่ย ผมคิดว่ามันเป็นเหมือนของขวัญที่คนอ่านมอบให้เพื่อเป็นกำลังใจแก่นักเขียนครับ จะได้ทำงานผลงาน ๆ ดี ๆ ออกมาให้อ่านเรื่อยไปอีก ทำนองนั้น...
แต่ปัญหาคือนักเขียนส่วนใหญ่ซึ่งไม่ได้ชอบการติชมหรือคำวิจารณ์ตรง ๆ นั้นไม่ได้เล่นบอร์ดนักเขียนน่ะสิครับ
คนเขียนมีสิทธิ์ลงครับ จะห้ามไม่ได้หรอกครับ แม้แต่ไล่ไปที่อื่น เพราะความต้องการเขาไม่เหมือนกัน
เขาจะรับคำติเพื่อก่อ หรือไม่รับนั้นมันเรื่องของเขาอย่าไปวุ่นวายมากเลยครับ เสียสุขภาพจิตเราเปล่าๆ
นักเขียนเขามีวิธีมากมายที่จะพัฒนาตนเอง นอกจากคำติจากนักอ่าน
ดังนั้นผมมองว่ามันเป็นเรื่องของนักเขียนแต่ละคน จึงไม่เหมือนกัน
ส่วนติเพื่อก่อ ก็ต้องรู้นะครับ ว่าติอย่างไรถึงดีต่อผู้เขียน ทั้งชมก่อนติ การใช้ภาษาแบบเป็นกลางและไปทางดี
ผมเห็นหลายคนแล้วที่อ้างคำๆนี้ แต่ติวิจารณ์คนอื่นจนทำให้คนเขียนเสียกำลังใจก็มีเยอะแยะ(โดยเฉพาะกับนักเขยชียนหน้าใหม่ที่ยังกำลังใจอ่อนแอ)
ส่วนพวกติแบบไร้มารยาท ใช้คำพูดไม่สร้างสรรค์และจ้องทำลายกันก็เห็นได้ทั่วไป
(คงเข้าใจนะครับ ว่าไม่ใช้ประเภทเม้นท์เกรียน ด่า เอาสนุก เอามัน ไม่มี ส์ นะครับ)
ผมก็เห็นหลายๆ เรื่องแล้ว ที่ย้ายบ้านไปลงที่อื่นกัน กับคำว่าติเพื่อก่อแบบรุนแรง ไร้การประณีประนอม
จะได้ผลแบบไหน ก็เห็นหลายๆ คห บอกโดนด่ามา ผมก็ขำครับ ไปติท่าไหนถึงโดนมาแบบนั้น
และอีกเรื่องจากกระทู้ที่แล้ว ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ครับ ความเห็นดูป่วยแปลกๆดีครับ
คำว่าทวงบุญคุณ ไม่น่าเอามาใช้กับนักเขียนนะครับ ทั้งนักอ่านก็ด้วย คนเขียนก็เขียนให้อ่าน คนอ่านก็อ่านไป ก็แค่นั้น คนเขียนได้แชร์ผลงาน คนอ่านได้อ่านผลงานหนึ่ง จะไปเป็นบุญคุณกันตอนไหน แค่การอ่านกับคอมเม้นท์ไม่นับว่าเป็นบุญคุณอะไรสำหรับผม
สำคัญคือนักเขียนเขียนจนจบ ทั้งใส่ใจงานเขียนของตนเอง และมีการพัฒนาขึ้นมากกว่าการมองแค่เรื่องวิวกับคอมเม้นท์ แต่ถ้าได้คำวิจารณ์จากมืออาชีพหรือผู้เชี่ยวชาญ อันนี้น่าสนใจขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยๆก็มาจากมืออาชีพที่สามารถยอมรับได้
ขอโทษนะ ที่พิมพ์ไปแบบนั้น กลับมาอ่านตรงหัวข้อมันก็เหมือนไล่แฮะ
ไม่เห็นจะยากใครที่ไม่อยากได้คอมเม้นต์ติหรือคอมเม้นต์ที่อ่านแล้วไม่สบายใจ จนทำให้เกิดอาการเฟลไปต่าง ๆ นา ๆ ก็แค่ปิดรับการคอมเม้นต์ไปเสีย (เอะ...แบบนี้ก็ได้เหรอ)
ส่วนเราชอบให้คนเข้ามาคอมเม้นต์นะ จะมาพูดคุยถึงเนื้อเรื่องในตอนนั้น ๆ หรือจะมาร่วมด้วยช่วยกันด่าพระเอก หรือว่าจะมามโนจับคู่ชู้ชื่นให้ตัวละครอื่น ๆ เราก็โอเคค่ะ ส่วนคอมเม้นต์ติยังไม่ค่อยได้มีโอกาสพบเจอเท่าไร คอมเม้นต์ในเชิงแนะนำก็พอมีบ้างแม้จะหนักไปทางชวนสปอยก็เถอะ
โดยส่วนตัวก็ยังไม่เคยเจอนักเขียนอย่างที่ว่าเหมือนกันค่ะ คงเพราะเราอ่านจากหนังสือซะเป็นส่วนใหญ่ล่ะมั้ง (555+)
คนเรามันไม่เหมือนกัน
คนที่อยากได้คำชมเขาก็มี ไม่ควรไปไล่เขาให้ไปลงที่อื่น
สิ่งที่ควรตำหนิจริง ๆ คือคนเขียนที่ไปด่าคนคอมเม้นดี ๆ นั่นแหละ
และคนติด้วยข้อความแย่ ๆ มันก็มีไง บางครั้งเจอเข้าไปทีมีเสียอารมณ์กันบ้างแหละ
เด็กดีเต็มไปด้วยนักเขียนหน้าใหม่ ให้นึกภาพเด็กน้อยลองฝึกทำอะไรสักอย่าง พวกเขาย่อมต้องคาดหวังที่จะได้คำชมเป็นธรรมดา แต่บางครั้งมีผู้ใหญ่ผู้เถรตรง ติใส่ตรง ๆ เด็กน้อยที่ลองทำสิ่งใหม่ก็เกิดอารมณ์ผิดหวังนะสิ อยากให้มองถึงตรงนี้ด้วย คนที่เขาลองทำอะไรครั้งแรก อยากให้คนวิจารณ์ชมนำไปก่อน ถ้าอยากตำหนิ ต้องตำหนิแบบมีชั้นเชิงเล็กน้อยเพื่อที่จะได้ไม่ทำให้เขาเสียใจ
ยอมรับแมน ๆ ตรงนี้ว่าผมเป็นนักเขียนสายคำชม คำติคำวิจารณ์ผมมักไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ นิยายดีหรือแย่มันดูง่าย ๆ ถ้านิยายของเราไม่ดี ยอดวิวยอดเม้นมันจะน้อย มองแค่นี้ก็รู้แล้ว (ผมเป็นนักเขียนสายกระแส ส่วนสายไม่กระแสต้องดูอย่างอื่นประกอบด้วยดูแต่ยอดวิวไม่ได้)
สรุปคือ ให้คนคอมเม้นลดความเถรตรงลงเล็กน้อย แล้วสังเกตนักเขียนดี ๆ ว่าเขาพร้อมที่จะรับคำตำหนิของเราหรือเปล่า ถ้าเขาพร้อม ก็ทุ่มความตั้งใจใส่ได้เลย
นักเขียนหน้าใหม่ เขาไม่ได้ใหม่แค่การเขียน แต่ยังใหม่ต่อโลกด้วย (อายุน้อย ๆ กันทั้งนั้น) ด้วยเหตุนี้ ต้องมองไปยังวุฒิภาวะของพวกเขาด้วย
และอีกอย่าง นักเขียนที่ขี้เหวี่ยง บางครั้งเขาก็เขียนนิยายเก่งด้วยนะ ไม่อยากให้ด่วนตัดสินไล่ใครให้ออกไปจากเว็บเพียงเพราะเขามีนิสัยที่เราไม่ชอบ
ทำไมคุณหรือใครถึงมีสิทธิ์ห้ามคนอื่นลงนิยายที่นี่เหรอคะ
คือมนุษย์มีหลากหลายประเภท นักอ่านยังมีทั้งพวกอ่านเงา ชอบเม้นต์ ชอบแนะนำ สายไม่อ่านเน็ตรอซื้อเล่มอย่างเดียว นักเขียนจะมีบ้างไม่ได้เหรอคะ
นักเขียนที่เอาลงเน็ตมีทั้งเด็กและผู้ใหญ๋ วุฒิภาวะ สังคมก็ต่างกัน จะให้เขามาตามใจเราตลอดไม่ได้หรอก
จะให้วุฒิภาวะเท่าเทียมกันทุกคนก่อนเล่นเน็ตหรือมาเขียนนิยาย มันเป็นไปไม่ได้ ยอมรับความจริงข้อนี้เถอะ
บางคนเขียนเพราะชอบ เขียนเพราะอยากเขียน เขียนเพราะเงิน มันมีหลายเหตุผลไปหมด
บางคนก็อยู่ในจุดที่...ทำไมต้องรับคำติด้วยล่ะ ฉันแค่เขียนเล่นๆไม่ได้จะจริงจัง คิดมากไปมั้ย...คนอ่านอาจจะต้องทำความเข้าใจส่วนนี้ด้วย มีหลายครั้งที่เราเลือกที่จะรอดูว่าคนเขียนต้องการคำวิจารณ์มั้ย ถ้าไม่ก็ไม่ โฟกัสแค่ความสนุกอย่างเดียว
พูดอะไรก็พูดได้ค่ะ แต่อย่าเหมารวมก็พอ นักเขียนที่ดียังรอคนอ่านที่อ่านนิยายเขาจริงๆอยู่นะ
ไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน... มันแรงนะ แต่มีอย่างอื่นที่ทำได้หรือเปล่า ลองพูดถึงวิธีการแก้ปัญหาให้ตัวเองก่อนล่ะกันค่ะ
มาตอบกระทู้นี้แล้ว อย่าลืมไปตอบในกระทู้ที่แปะมานะ(กระทู้นักเขียนทวงบุญคุณน่ะ) เราตามอ่านอยู่
เรามองว่ามันจบแล้วค่ะ เพราะ...เราย้ำหลายครั้งแล้วนะว่าเราแค่แสดงความคิดเห็น เราคิดแบบนี้นะ แล้วต่อมาก็กลายเป็นนอกเรื่องนอกราว ซึ่งมันไม่มีเหตุผลอะไรต้องเถียงต่อเพราะไม่ต้องการให้เปลี่ยนใจเปลี่ยนความคิดกันอยู่แล้ว ยิ่งหลังๆกลายเป็นว่าเราอุตส่าห์พิมพ์ให้คนมาอ่านนิยายคือเรื่องผิด คิดงี้อย่าลงนิยายในเน็ตเลย? ห๊ะ... แล้วคนอื่นไม่พยายามเหรอ การเขียนนิยายง่ายขนาดนั้น? ทุกคนก็พยายามเหมือนกันหมดไม่ใช่รึยังไง การขอผลตอบแทนไม่ใช่เรื่องผิดสักหน่อย ทำไมกลายเป็นทวงบุญคุณกันไปได้ล่ะ
สรุปพอเถอะ เถียงไปก็ไร้ความหมาย
ก็ยังงงว่าถ้ารับความคิดเห็นต่างไม่ได้ จุดประสงค์ที่ตั้งกระทู้ในบอร์ดคืออะไร ว่ากันตามตรงเราไม่ได้โจมตีใครเลยสักคน มีแต่คนอื่นที่คลางแคลงใจกับความคิดของเรา ก็สนุกดีค่ะ ได้อ่านอะไรแบบนี้
ก็ไปบอกจขกท.ให้ใจสงบเองดีกว่าค่ะ 5555555
เราเจ้าของกระทู้นั้นเองนะ คือคุณจะจบก็ได้ แต่เรามีเรื่องติดใจนิดหน่อย อยากให้คุณกลับไปตอบเรื่องที่คุณพูดว่า "เนรคุณ" น่ะค่ะ แล้วอยากให้ตอบด้วยว่าทำไมถึงต้องลบประโยคนั้นทิ้งไปล่ะคะ ไหนบอกว่าจะไม่ลบเมนต์หนีไง ทำไมกลืนน้ำลายตัวเองล่ะ
ส่วนเราสงบใจอยู่แล้วค่ะ แค่รอคุณมาตอบเรื่องลบประโยคเฉย ๆ เราถามไปในกระทู้นั้นไม่เห็นมาตอบ ตอนแรกนึกว่าไม่ว่าง แต่เห็นมาตอบกระทู้นี้ได้เลยงงอะค่ะ ว่าแล้วทำไมเรื่องนี้ถึงไม่ยอมตอบ เรื่อง "เนรคุณ" กับ "กลืนน้ำลายตัวเอง" น่ะ
//แล้วเราก็สนุกเหมือนกันค่ะ ที่ได้เห็นคนกลืนน้ำลายตัวเอง พูดเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะไม่ทำ แต่สุดท้ายก็ทำ 5555555555
จริงๆ เราก็ตามกระทู้นั้น และเห็นความเห็นของคุณอยู่ค่ะ แปลกใจเหมือนกัน เพราะตอนแรกเห็นคำว่า ‘เนรคุณ’ เต็มสองตา แต่พอมาตามอีกที อ้าว ‘เนรคุณ’ หายไปเสียแล้ว
ค้างคาใจเหมือน 6-3 เลยค่ะ ว่ามันหายไปไหน หรือที่จริงตอนนั้นเราตาฝาดไปเอง ถถถถถ
โลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่า IP อยู่
ไหวมั้ยคะ รีเฟซหน้าทุกๆ 1 วิเนี่ย หมกมุ่นไปนะเรา
อุตส่าห์ทำเป็นเมินๆไม่รู้ไม่ชี้ แต่กระตุ้นนิดนึงคนมันก็ร้อนอกร้อนใจ ไปพักบ้างนะคะ เป็นห่วง
ความสนุกของกระทู้คือการถกเถียงกันนี่ล่ะค่ะ คุณควรใจเย็นแล้วไปนอนนะ เรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว อย่ามาวอแวเหมือนเมียหลวงเราอีกเลย GGEZ
ปล.เห็นเราแก้บ่อย จริงๆเรามองว่ามันแรงไปคำว่า เนรคุณ รึอะไรสักอย่างที่พิมพ์ไปสั่วๆ ต้องขออภัยจริงๆ แต่ก็เป็นการพิมพ์ขำๆ เหมือนที่คุณบอกว่าคุณประชด ประมาณนี้ล่ะค่ะ
ก็เห็นพูดถึงเรื่องการทวงบุญคุณ เราเลยโยงไปถึงสิ่งที่จขกท.ทำคือการเนรคุณรึเปล่า เพราะนอกจากจะไม่ให้แล้ว ยังตั้งกระทู้ต่อว่า หาพวกอีก (การจะทวงบุญคุณได้ คือหมายความว่ารู้อยู่แก่ใจว่านักเขียนทำประโยชน์ให้คุณอยู่ หรือเราเข้าใจอะไรผิด)
ขอโทษค่ะ
ที่พิมพ์ไปอย่างนั้น เรื่องอื่น เราจะไม่ยุ่ง
แหมมม โลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่ามี ip อยู่… งั้นช่วยตาม ip หน่อยค่ะว่าเรากับไอดีกระต่ายน้อยกลอยใจ, คุณ massacre และคนอื่น ๆ ที่เห็นด้วยกับเราในกระทู้นั้นเป็นคนเดียวกันหรือเปล่า เชิญเอา IP ไปตรวจสอบเลยค่ะ
อะ เราแปะ ip ให้ก็ได้
อืม ไม่เห็นมีใคร ip ตรงกันสักคนเลยโนะ ท่าทางเรื่องนี้จะว่าวจริง 555555 วันหลังจะพูดอะไรต้องมีหลักฐานด้วยค่ะ อย่าสักแต่พูดไปเรื่อย ไหวมั้ยคะ ที่พยายามเบี่ยงหาเรื่องโจมตีตัวบุคคลแทน แต่ก็วืดเนีย ใจเย็นก่อนค่ะ ไปเก็บรวบรวมหลักฐานก่อนแล้วค่อยออกมาพูดก็ได้ค่ะ ไม่ต้องรีบ
แล้วก็ ใช่ค่ะ เราประชด และไม่ได้พิมพ์เล่น ๆ ขำ ๆ สั่ว ๆ ด้วย เพราะเราถือคติว่าต้องคิดก่อนพูดเสมอ เพราะฉะนั้นการพิมพ์สั่ว ๆ ไปจนต้องกลับมาลบทีหลังนั้นไม่มี แล้วอย่ามาบอกว่าเหมือนเราค่ะ เพราะเรา "ไม่ลบคอมเมนต์" ยอมรับผลที่จะตามมาจากการพิมพ์ของตัวเอง ไม่เหมือนคุณที่พูดเสียดิบดีว่า ไม่เปลี่ยนใจลบเมนต์หนีหรอก แต่ก็ลบอะเนอะ นี่แหละที่เราขำมาก ได้เห็นคนกลืนน้ำลายตัวเองเนี่ย วันหลังถ้าไม่มั่นใจว่าจะทำได้อย่างที่พูดก็อย่าพูดเลยค่ะ แหม บอกว่าอุตส่าห์ทำเป็นเมิน แต่เราเข้าใจคุณนะ สมมติเราเคยพูดว่าจะไม่ลบเมนต์แต่สุดท้ายก็ลบ แล้วมีคนทักว่าไหนบอกว่าจะไม่ลบเมนต์ไง ทำไมลบล่ะ เราก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน 555555 เห็นใจค่ะ
เดือดเนื้อร้อนใจ? ไม่หรอก เราไม่เดือดเนื้อร้อนใจเลย สำคัญตัวเองผิดไปหรือเปล่าคะ ทำไมเราต้องทำแบบนั้นด้วย แค่อยากรู้ว่าจะกลับมาแถ เอ้ย! ตอบเรื่องลบเมนต์เนรคุณยังไง แล้วเราก็ไม่ได้รีเฟรช (สะกดแบบนี้ มาจาก refresh ต้องมี ร นะคะ) ทุกวินาทีอย่างที่กล่าวหาโดยไร้หลักฐานหรอกนะคะ ช่วงนี้เราไม่มีเนต ใช้แต่ไวไฟ คงรีเฟรชทุกวินาทีไม่ได้หรอก บางที่มันไม่มีไวไฟให้ใช้น่ะ //อ๋อ เพิ่งรู้ว่าจะแซะเรื่องรีเฟรชเพื่อเปลี่ยน IP แต่ก็นะ บอกแล้วว่าเชิญแปะหลักฐานได้ตามสบาย
ส่วนเรื่องเนรคุณ… อืม ช่างกล้าพูดเนอะ ขนาดแม่เราที่ส่งเสียเลี้ยงดูเรามาตลอดชีวิตยังไม่เคยพูดคำนี้เลย แล้วนักเขียนที่ลงนิยายในเว็บเด็กดีเป็นใคร ยิ่งใหญ่มาจากไหนถึงกล้าพ่นคำนี้ออกมาได้ มั่นหน้าและสำคัญตัวเกินไปแล้วค่ะ นักเขียนทำประโยชน์ให้เรา? ตลกจังค่ะ ทำประโยชน์อะไรเหรอ เป็นคนอุ้มท้องและคลอด? เลี้ยงดูมาตลอด? จ่ายค่าเล่าเรียนต่าง ๆ ให้? ถ้าแม่เราที่ทำทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้นยังไม่เคยพูดคำว่าเนรคุณ กะแค่นักเขียนที่เราเลิกอ่านนิยายไปแล้วอย่ามาสะเออะพ่นคำนี้ค่ะ แบบนี้เรียกว่า… กระหายอยากป็นผู้มีพระคุณจนตัวซีดตัวสั่นสินะคะ อื้ม ๆ
แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เราก็ไม่ได้อยากวอแวกับคนตรรกะวิบัติอย่างคุณอยู่แล้ว แค่อยากรู้คำตอบของสองคำถามด้านบนเฉย ๆ ซึ่งถึงจะไม่ได้คำตอบที่แน่ชัด แต่อย่างน้อยก็พอรู้แล้วว่า ที่แท้ก็เป็นคนหนึ่งที่คำพูดเชื่อถือไม่ได้ บอกว่าจะไม่ทำ แต่ก็ทำ กลืนน้ำลายตัวเองเก่ง แถมยังสำคัญตัวเองเก่ง
สุดท้าย ก็อยากฝากข้อคิดไว้ว่า
//ถ้าคิดจะปากเก่งไปตลอดรอดฝั่ง ก็อย่าเปลี่ยนใจลบเมนต์หนีเด้อ 55555555555
เราก็ไม่อยากจะบอกหรอกนะคะ (เพราะมันจะเหมือนอวด) ว่าเราผ่านการโดนทวงมาเยอะแยะมากมาย ทั้งมีดเสียบ ปืนจ่อ บาซูก้ายิงถล่มบ้าน ฯลฯ (แน่นอนว่าทวงขำๆ เป็นการเล่นกัน(?)ระหว่างนักอ่านและนักเขียน) พอเราอัปเดตงานเขียนเรา เราไม่เคยใช้คำว่า “อุตส่าห์เขียน” เลยสักครั้ง ถึงการเขียนจะยากจริงๆ ก็เถอะ กลับกัน เราบอกคนอ่านเสียอีกว่าเรามาแล้วว เรายังไม่ตาย (จากการหลบดงระเบิดที่ทุกคนโยนมา) นะ 55555
...คุณเป็นใครกันนะ ถึงกล้ามาใช้คำว่าเนรคุณได้เนี่ย? อยากเห็นนิยายจังเลยค่ะ ( ._.)
ปล. เป็นไปได้อยากให้กลับไปโต้ที่เดิมจังค่ะ ตรงนี้มันรกกระทู้อ้ะ 55555
กรี๊ด!!! อิจฉาจัง
อนึ่ง เราคิดว่า ถ้างานเขียนระดับ “เป็นบุญคุณ” ได้เนี่ย เราว่าอย่างน้อยๆ ต้องระดับหัวขโมยแห่งบารามอสขึ้นไปนะคะ ‘ ‘) / เพราะถือเป็นระดับที่เปลี่ยนชีวิตของคนๆ หนึ่งได้ (ของเราคนหนึ่งล่ะ)
ถ้าไม่ถึงขั้นนั้นแล้วมาด่าคนบ่นว่าเนรคุณ มันก็แค่พวกวอนนาบีที่...เรียกว่าอะไรแล้วนะ อ้อ! พวกใคร่อยากจะเป็นบุญคุณคนจนตัวสั่นเฉยๆ สินะ...อื้มๆ
ต้องขอโทษเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะที่ใช้พื้นที่กระทู้คุณไปประเด็นอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาของกระทู้ ขอโทษจริง ๆ ค่ะ เราไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนี้เลย เพราะจริง ๆ แล้วเราอยากให้กลับไปคุยกันที่กระทู้ต้นทาง แต่อีกฝ่ายไม่ยอมกลับอะ เราเลยขอตอบตรงนี้ละกัน อย่าโกรธเราเลยนะคะ
ส่วน 6-10 เห็นด้วยค่ะ กระทู้นี้และกระทู้ต้นทางทำให้เราได้รู้เลยว่า มีนักเขียนหลายคนที่อยากเป็นผู้มีพระคุณกับคนอ่านจนตัวสั่น พอโดนจี้จุดหน่อยเลยหลุดออกอาการ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้ยินคำว่า "เนรคุณ" จากคนที่ไม่ใช่บุพการีน่ะ นับว่าได้เปิดโลกทัศน์ดีแท้ 55555
ผมอยากให้มีคนมาติมากเลย แต่ว่า... ไม่มีใครมาติ เลยไม่เห็นปัญหาของตัวเอง เนื่องจากตัวนักเขียนที่เป็นผู้แต่ง มักมองข้ามความผิดพลาดของตัวเองตลอด อย่างเช่นผม จนกระทั่งมีคนใจดีมาติให้ บอกเป็นจุดๆ เลย ผมชอบมาก และหวังว่าเขาจะติให้อีก... อยากแก้ไขผมงานตัวเอง.... ถ้าเธอผู้นั้นผ่านมาแล้วอ่านเจอ โอ้ท่านได้โปรดมาชำระล้างข้าอีกด้วยเถิด ข้าจะได้บริสุทธิ์ แล้วเอาไปวางขายได้เสียที
นักเขียนคนนีรออยู่นะ ใครอยากติมาติได้ ไม่ว่า รับฟังทุกคน
ฮือ อยากให้มีคนมาอ่านก็พอ ถ้ามาช่วยติช่วยแก้ด้วยนี่จะกราบงามๆเลย
อยู่ที่ว่าเราอยากจะได้คอมเมนต์จากนักอ่านในฐานะนักเขียนเหรอเปล่า
อยู่ที่ว่าเราอยากจะเข้าไปคอมเมนต์ให้นักเขียนคนอื่นในฐานะนักอ่านเหรอเปล่า
หรือว่าเราจะเป็น "นักอ่านเงา" ตลอดไป
ล่าสุดเมื่อวานเราได้คอมเมนท์จากนักอ่านแต่เราก็รู้สึกเสียดายเหมือนกันนะที่เราไม่สามารถแก้ปัญหาหรือปรับปรุงให้คุณผู้อ่านได้
เมื่อวานเราได้ติดกัน 2 คอมเมนท์เรื่องเดียวกันเลยค่ะ คุณผู้อ่านบอกว่าให้แก้ปัญหาการจัดหน้าหน่อยมันเลยหน้าทำให้อ่านลำบาก และเป็นอุปสรรคต่อการอ่าน ซึ่งเราเคยได้คอมเมนท์นี้มาก่อน 2 รอบ เคยมาตั้งกระทู้ถามในบอร์ดด้วยว่าจะแก้อย่างไรแต่มันแก้ไม่ได้ เพราะปัญหามันอยู่ที่คุณผู้อ่านเขาเปิดอ่านผ่านหน้าเว็บบนมือถือหรืออุปกรณ์ที่ทำให้มีปัญหาเรื่องการจัดหน้า เพราะมือถือขนาดหน้าจอไม่เท่ากัน เราลองเปิดจาก iPad ไม่ว่าของเราหรือนิยายเรื่องอื่นจะเลยนิดหน่อยแต่สามารถย่อหน้านิดก็อ่านได้ แต่กับมือถือธรรมดามันยากจะปรับ ซึ่งหากอ่านผ่านแอพจะไม่มีปัญหานี้ แต่เราจะตอบว่ากรุณาไปอ่านในแอพมันก็ไม่ได้ คุณนักอ่านเขาสนใจเรื่องของเราทั้งที ซึ่งการจะอ่านจากตรงไหนเป็นเรื่องของคุณผู้อ่านเขาด้วย
เมื่อเช้าเราก็ลองหาทางปรับในแบบของเราเช่นลองตัดบรรทัดให้สั้นลง พอเปิดของจริงดูก็โดนบังคับตัดบรรทัดทำให้จัดหน้าแปลกๆ อีก ในฐานะเจ้าของเรื่องก็ค่อนข้างลำบากใจที่แก้ปัญหานี้ไม่ได้เช่นกัน
บางทีมันก็เกินกว่าที่เราจะจัดการได้ =O=;; ทำใจให้สบาย
มีคนติออกจะดี~
แต่ละคนภูมิคุ้มกันแตกต่างกันค่ะ บางคนรับได้กับคำติก็จริง แต่ก็มีหลายคนเหมือนกันนะที่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองรับไม่ได้
หรือบางทีคนอ่านตั้งใจติเพื่อก่อ แต่ดันสื่อสารในทำนองแง่ลบทำให้คนเขียนรู้สึกแย่ทั้งที่ตั้งใจดี แบบนี้ก็มีเช่นกันค่ะ
กว้างเกินไปที่จะกำหนดว่าใครเป็นนักเขียนแบบไหนหรือเป็นนักอ่านแบบไหน เพราะบางคนยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นยังไงจนกว่าจะเจอเหตุการณ์จริง
55555..ที่คุณคห 11 กล่าวมาราวกับคนเคยประสบเช่นที่ผมเคยเจอเลยครับ
"เชิญสับกันได้เต็มที่เลยค่ะ สีทนได้แม้วันที่แสงเจิดจ้า" ทว่าพอได้รับคอม
เม้นท์ซึ่งเราเพียงบ่งบอกถึงจุดที่ผิดพลาดไปแค่เล็กน้อย ด้วยวาจาซึ่งสุภาพ
และพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว เท่านั้นแหละสีที่สดใสพลันเปลี่ยนเป็นแตก
ลายงา ราวกับเปลี่ยนสีแปลงร่างเป็นอีกคนในทันทีเลย..
และที่สำคัญคือเจอมาเยอะมาก มากจนเข็ดขยาดและไม่กล้าคอมเม้นท์ใคร
อีกเลย วัน ๆ จึงได้แต่ตอบกระทู้ในบอร์ดนักเขียนไปส่ง ๆ ทั้งขวางโลกบ้าง
จริงจังบ้างแก้เซ็งไปตามอารมณ์ ซึ่งยามขวางโลกแล้วถูกตอบโต้ก็เพียงแค่
แอบขำ เพราะสมควรด้วยเหตุและผล หากแต่ทำอย่างกลับได้รับอีกอย่างนี่
สิ..งง!! งงเป็นไก่ตาแตกเลยแหละครับ..
แต่ก็ยังโชคดีที่ไม่เคยซื่อซ่าจนคอมเม้นท์ใครหมดแมกซ์เลยสักราย หาไม
อาจโดนแจ้งแบนจนหมดสิทธฺ์กลับมาใช้บริการ อย่างถาวรไปแล้วก็เป็นได้
บร๋อ..คิดแล้วก็เสียวสันหลัง ราวตัวสั่นสะท้านอยู่ที่ใต้สะพานเลย..555555
คนเรามีภูมิหลังที่มาที่ไปต่างกัน มีแผลใจไม่เหมือนกัน
รีดเดอร์บางคนก็ทำเรามีแผลใจเหมือนกัน ถึงขั้นท้าทายตัวเอง
'ติกันดีนักใช่ไหม ชั้นจะเขียนนิยายที่ไม่มีคำติให้ได้'
ผลคือก็โดนติอยู่ดี บ้าเนอะ55
ติก็ต้องแยกอีกว่า อืม เขายัดเยียดทัศนคติ รสนิยมหรืออคติส่วนตัวของเขาใส่ไปด้วยหรือเปล่า?
เราที่โดนติหรือโดนวิจารณ์ก็ต้องทำใจกลางๆด้วย อันนี้เป็นสิ่งที่ได้จากประสบการณ์ตรงเลยค่ะ55
เห็นด้วย
ขอบคุณหลายคอมเมนท์นะคะ
ทำให้เราเห็นหลายๆ แง่มุม ขอโทษที่ก่อนหน้านี้มีความรู้สึกแบบนี้ ไม่ดีเลย
ตอนนี้เข้าใจแล้วปล่อยวางแล้ว ยังไงก็สู้ๆ นะ นักเขียน และ นักอ่าน มีความสำคัญทั้งนั้น
พอมาอ่านดูตรงหัวข้อ และเนื้อหา มันก็เหมือนไล่ ขอโทษจากใจจริง
//ลูบๆ จขกท.นะคะ คนเรานานาจิตตัง ทางผู้วิจารณ์ก็ต้องดูบรรยากาศในเรื่องด้วยแหละเนอะว่าคนๆ นี้เราวิจารณ์ได้รึเปล่า
ในความเห็นเราคือ เรื่องไหนวิจารณ์ไม่ได้ มันจะมีกลิ่นตุๆ แบบบอกไม่ถูกอยู่ค่ะ ฮาาา คนอ่านก็ต้องปรับตัวไปกับสิ่งนี้เหมือนกัน ลำบากหน่อยเนอะ ;-;
คนติเพื่อก่อมันก็มี นักเขียนที่อยากได้นักอ่านแบบนั้นมันก็มี และนักเขียนที่ไม่ได้ต้องการสิ่งนั้นมันก็มีครับ
"ใครที่ยอมรับเม้นติเพื่อก่อไม่ได้ก็อย่าเอาลงเลยเถอะ" < ถ้าให้ผมสมมุติตัวเองพูดแทนอีกฝ่าย ก็คงจะบอกว่าถ้ารับไม่ได้ก็อย่ามาอ่านฉันนิยายเถอะ ไม่ได้กราบให้มาอ่านนะ
ใจเย็น...ผมไม่ได้มาแก้ต่างให้ใครหรือชวนทะเลาะ
สำคัญคือนักเขียนคนนั้นเขาต้องการคอมเม้นท์ติหรือเปล่า? คุณไม่สามารถสรุปเหมารวมผลประโยชน์ของทุกคนได้ การที่เราจะแนะนำหรือให้อะไรใครสิ่งสำคัญที่สุดคือสิ่งนั้นเขาต้องการหรือไม่?
นักเขียนบางคนเขียนแปะหัวไว้ว่า 'หากพบข้อผิดพลาดหรืออยากให้ปรับปรุงอะไรก็เม้นท์บอก' อันนี้คือเขาเต็มใจเปิดรับเต็มที่ แล้วมันก็ไม่ได้แปลว่าคนที่ไม่เปิดรับไม่สนใจการพัฒนา แต่ละคนเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองเสมอ ถ้าคุณไปใจดีแนะข้อติติงให้กับคนที่เขาไม่ต้องการ ไม่ว่าคำพูดจะไพเราะเสนาะปล่องหูชั้นในแค่ไหน ตรรกะถูกต้องตามหลัก ISO สักเพียงใด สุดท้ายแล้วมันก็คือการ 'เผือก' สำหรับเขาอยู่ดี
แต่ละคนมันต้องใช้วิธีการสอนไม่เหมือนกัน บางคนต้องไม้อ่อน บางคนต้องไม้แข็ง บางคนต้องปล่อยให้เรียนรู้เอง บางคนสอนไม่ได้ก็ต้องชี้นำด้วยคำถามให้เขาเติมคำตอบเอง ผมเข้าใจว่าคุณหวังดี แต่ความเห็นแบบนี้ไม่ต่างอะไรกับการต่อต้านของอีกฝ่ายที่คุณไม่ชอบเหมือนกัน ถ้าให้ยกตัวอย่าง
คุณจะรู้สึกยังไงถ้าจู่ๆใครก็ไม่รู้เดินมาบอกว่า "จะเรียนต่อมหาลัยไปทำไมบ้าหรือเปล่า? แค่จบ ม.3 ก็พอแล้ว เรียนไปก็ไม่ได้ใช้หรอก ประสบการณ์จริงมันต้องเรียนรู้ด้วยการลงมือทำสิ"
สมมุติว่าคนแนะนำเป็นเจ้าของธุรกิจใหญ่ เขาหวังดีเพราะกลัวเราไม่ประสบความสำเร็จ เสียเวลาชีวิต บลาๆ แต่ว่าเราดันอยากเป็นหมอเพราะใจรักการช่วยเหลือชีวิตมนุษย์ ไม่ได้หวังรวยแบบนักธุรกิจ คนสองคนนี้ก็จะได้ทะเลาะกัน โดยอีกฝ่ายอ้างว่าตัวเองหวังดี ส่วนอีกฝ่ายก็บอกว่ามายุ่งอะไรกับชีวิตฉัน
ขอโทษค่ะ
ขะ..ขอบคุณครับ
//ตกใจ เจอคนคุยรู้เรื่อง คนแบบ จขกท. หายากน่านับถือครับ!
ขอบคุณค่ะ ^O^V
-เรานี่ต้องการfeedbackสุดๆ
ส่วนตัวชอบให้คนติมากค่ะ ไม่จำกัดว่าจะติเพื่อก่อรึติเพื่อกวน ด่าหยาบๆนี่ก็โอเค ถือซะว่าปั๊มเม้น 555
แต่จริงๆก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน บางคนโพสขอให้ช่วยติชมให้ พอโดนติกลับรับไม่ได้กันซะงั้น
อันนั้นเป็นสิทธ์ที่นักเขียนจะลง
ส่วนเรื่องการติเพื่อก่อ เราคิดว่านักเขียนบางคนอ่านอาจจะไม่ปรับเพราะถ้าปรับเท่ากับหลุดพล่อตที่ตั้งไว้
ยังไงก็เเล้วเเต่หากอ่านคอมเม้นต์ที่สมควรจะปรับ ก็ปรับค่ะ
ถ้าปรับเเล้วทำให้ฐานเรื่องส่วนใหญ่เปลี่ยนนักเขียนอาจจะไปปรับค่ะ
จริงแท้แน่นอน
เราเห็นด้วยนะคะตรงความตั้งใจของคุณที่ต้องการจะสื่อ ความคิดดีนะคะพูดเห็นภาพรวมดี แต่ก่อนอื่นต้องแยกกันว่า ไม่ใช่ทุกคนจะมาเล่นบอร์ดแล้วรับรู้ความตั้งใจนี้ ยิ่งพวกเขียนเป็นอาชีพเลยหรือเบอร์ดัง อาจจะไม่ค่อยเข้ามา นักอ่านที่มีคุณภาพเองก็เช่นกัน ดังนั้นความตั้งใจนี้อาจจะส่งผลแค่วงที่อยู่ในบอร์ด ณ ขณะนี้อะค่ะ
หลายความคิดเสนอมุมมองของคนเขียนงานออกมาได้ดีนะคะ อย่างเราถ้าแบบนั้น คิดว่าเป็นสิทธิ์ของเราที่จะปิดอะค่ะ นิยายในเด็กดีมีเยอะ ไม่อ่านเรื่องเดียว ไม่มีวิวและคอมเมนต์ นักเขียนประเภทนี้คงไม่เป็นไร ในช่วงเวลาหนึ่งอ่านนิยายดีๆ เป็นร้อยเป็นพัน ทำไมต้องให้คำพูดนักเขียนประเภทนี้มาทำให้รู้สึกไม่ดีด้วย นักเขียนก็เหมือนกันอะค่ะ มีกำลังใจเป็นร้อยเป็นพัน ทำไมต้องให้คุณค่ากับคำพูดที่ไม่หวังดีกับเราล่ะคะ?
ขอหยิบยกคำพูดของคุณชมพู่ อารายา มานะคะ
'เวลาที่เราเห็นอะไรที่เป็น Negative เห็นคนที่เขาด่า ก็คือเขาไม่ได้รักเราอะ ถูกมั้ย จบ แค่นั้น ทำอะไรก็ผิดอยู่แล้ว แต่ว่าเขาไม่ได้รักเรา เราเป็นไรมั้ย ไม่เป็นไร เพราะเรายังมีคนที่รักเรา แล้วเราก็รักตัวเราเองด้วย คนที่เขาเขียนด่าเรา พิมพ์ด่าเรา เขาไม่ต้องใช้อะไรเลย ไม่ต้องใช้เงิน ไม่ต้องลงทุนอะไรเลย เราจะไปให้ราคามันทำไม'
เห็นไหมคะ? พวกที่ติเอาสนุก ไม่ใส่ใจอะไรในงานเรา ไม่ได้ลงทุนอะไรเลย แค่พูดหยาบๆ คายๆ ทำร้ายเรา ก็จากไปพร้อมมะเร็งในความรู้สึก เชื่อเถอะ พวกนี้ไม่สำนึกในคำพูดตัวเองหรอกค่ะ ปล่อยผ่านอย่าให้เป็นอุปสรรคค่ะ
นักเขียนเองก็มีหน้าที่พัฒนางานเขียนอะค่ะ เราเป็นคนเปิดรับความคิดคนอื่นนะคะ แต่ก็มีจุดยืนเหมือนกัน เป็นจุดยืนที่ไม่เบียดเบือนใคร ไม่งั้นงานเขียนออกทะเลไปตามหาวันพีชแน่ๆ ค่ะ ในส่วนของการเขียนเราก็พยายามทำในส่วนนี้ให้ดีอะค่ะ เราหัวช้า คงพัฒนากันเยอะ
ในฐานะคนอ่านเอง ก็มีบ้างแหละค่ะ ที่ไปอ่านงานคนอื่นที่เคยสัญญากันไว้ บ่อยครั้งด้วยที่เราเผลอไปจริงจังมากเกินไป จนรู้สึกว่า 'เฮ้ย! ตั้งสติหน่อย นั่นยังมือใหม่นะ เขาอาจจะไม่ได้อยากตีพิมพ์ หรือต้องการเราตอนนี้ก็ได้' ความสัมพันธ์ของการอ่านและช่วงอายุเราว่ามีผลต้องการวิจารณ์งานอะค่ะ เลยคิดว่า เอ่อ... เราเองควรเพลาๆ ลงบ้าง บางทีเราก็เข้มงวดเกินไป หรือจริงจังเกินไป เขาแค่เขียนสนุกๆ ก็ได้ ไม่อยากใช้อักษรที่เราอยากทำให้คนอื่นมีความสุขกับงาน ไปทำร้ายใครอะค่ะ
ปล. พูดจริงนะคะนี่ เรารับคำวิจารณ์ต่างๆ ได้นะคะ ในงานเขียน ไม่ใช่ว่าโพสในนี้ไปด่านักอ่านกราด น้ำลายถึงไม่มีรสชาติ แต่กลืนบ่อยก็ไม่ดีค่ะ ไม่มีประโยชน์
ปล2. เห็นแวบๆ เรื่อง IP จำได้ว่า เด็กดีเคยมีดรามา member ถอดไอพีมาอวยงานเขียนตัวเองนะคะ แล้วโป๊ะแตก จริงๆ ไอพี ทำอะไรได้มากกว่า บอกว่าเป็นmember อวตารมาค่ะ ไม่เกี่ยวกะกระทู้ขอข้ามค่ะ
ปล4. รู้สึกเขียนเยอะ มาแต่น้ำๆ แฮะ
บางทีก็เป็นดาบสองคม มันต้องเป็นตัวของตัวเอง เลือกนำมาใช้
บางทีคนเม้นก็ต้องระวัง ถ้าเป็นนักเขียนใหม่ก็พยายามให้กำลังใจ
ขอบคุณค่ะ
อันนี้ไม่เกี่ยวกับการเขียนนะคะ คือ วุฒิภาวะและมารยาท จึงๆ เราไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครมาจากไหน อายุเท่าไหร่ คำพูดที่ใช้คอมเมนต์ในการเขียนโต้ตอบ ควรกลางๆ สุภาพไว้ก่อนอะค่ะ เหมือนเป็นความประทับใจแรก แค่นี้อะค่ะ รู้สึกไม่เกี่ยวแต่ขอเสริมนิดนึง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?