เคยเจอนักอ่าน มาเหวี่ยงใส่นิยายเราไหมคะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
ถ้ามันเป็นการติเพื่อก่อ ติถึงความไม่สมเหตุ สมผล หรืออะไรที่จะพัฒนาได้ เรายินดีรับฟังนะ จริงๆ
แต่บางคนเหมือน อ่านนิยายเราข้ามๆ เลือกอ่านบางตอน(เจอบ่อยมากๆ) แล้วก็มาเม้นท์ถามแบบวีนๆ เหวี่ยงๆ ทำไมตัวละครนี่ ทำแบบนี้ แต่คือที่เค้าพิมพ์มาเรารู้ล่ะ ว่าตินิยายเรา แต่บางอย่างที่เค้าถามอ่ะ มันอยู่ในตอนก่อนหน้าของนิยายแท้ๆ แสดงว่าไม่อ่านตอนนั้นก่อน หรือ เม้นท์ห้วนๆแบบ อ๋อ ทำแบบนี้นี่เอง โง่ดีเนอะ / ทำไมนางเอกทำอะไรไม่คิด บลาๆ มีแอบดูคนนั้นคนนี้ คือ เราเลยบอกเขาว่าให้ลองอ่านตอนก่อนหน้าก่อนนะคะ มันมีอธิบายไว้ ว่าทำไมนิยายถึงเขียนมาแบบนี้ แต่เด็กดีไม่น่ามีแจ้งเตือนเวลาตอบกลับในนิยาย เค้าคงไม่เห็นมั้งเลยเปลี่ยนมาชี้แจงในตอนต่อไปของนิยาย ก็หวังว่าเขาจะเห็น
พูดตามตรงว่าเวลาเจอเม้นท์ทำนองนี้ก็ทำให้รู้สึกท้อเหมือนกันนะคะ พยายามจะไม่สนใจก็ได้ แต่เราอยากให้เค้าเห็นไง ว่า นิยายที่แต่งอ่ะ มันมีเหตุผลของมันนะ ไม่ใช่คิดสดลงสดเลย ช่วยใจเย็นๆ ค่อยๆอ่านเนื้อเรื่องได้ไหมคะ? เราไม่ได้แต่งแค่ 20 ตอนจบ นิยายเรามันยาวกว่านั้น เราไม่อยากเห็นเม้นท์เร่งๆให้รีบคลายปม(เราพยายามไม่ยืดเนื้อเรื่อง รีบๆคลายทุกอย่างให้จบในไม่เกิน 4 ตอนเป็นอย่างมาก) คือจะทำก็ได้ แต่มันก็เป็นเรื่องที่ทำให้ เราเสียเนื้อเรื่องของตัวเองอีกอ่ะ
เวลาเพื่อนๆเจอนักอ่านแนวๆนี้ เลือกที่จะปล่อยให้เค้าเม้นท์ต่อไป (บางคนเม้นท์มันเกือบทุกตอน เหวี่ยงเกือบทุกตอน อะไรขัดใจในตัวละครก็วีนทันทีก็เจอมาแล้ว แค่พระรองมาอ่อยนางเอก ก็มาเม้นท์ตอนที่1 ในตอนที่2 นางเอกใจรักกับพระเอกก็มาเม้นท์ติอีก เหมือนอะไรก็ติ)
หรือ เลือกที่จะอธิบายให้เข้าใจกันคะ ไม่ว่าจะตอบกลับใต้เม้นท์ หรือ อธิบายในตอนต่อไปของนิยาย
ขอความเห็นหน่อยค่ะ ^^ อยากรู้ว่าแบบไหนจะดีกว่ากัน
แมนดี้เองค่ะ
26 มิ.ย. 61 เวลา 00:59 น.
1,526
views
17 ความคิดเห็น
ส่วนตัว แยกเป็น3ประเภท
-ด่า ไม่ชอบเพราะอินกับตัวละคร /เนื้อเรื่อง
-ไม่ได้ตั้งใจอ่าน อ่านข้ามไปมา เม้นก่อกวน
-ติเพราะควรติ นิยายไม่สมเหตุสมผล
แบบแรกเราปล่อย เป็นเพราะเขาอ่านเรื่องเรา แล้วคงไม่ชอบจริงๆ ภาวนาให้นักอ่านคนนั้นทำใจ แต่ละคนมีความชอบไม่เหมือนกัน และใช่ว่าเขาไม่ชอบตัวละครบางตัว=ไม่ชอบเรื่องเราเสมอไป ถ้าไม่ชอบคงไม่ไล่อ่านหมดหรอก(+เม้นด้วยแน่ะ)
แบบสอง ถ้าอธิบายแล้วยังเป็นอยู่ก็เพิกเฉย ทำเป็นไม่เห็น เขาก็เป็นเพียงเสียงคนๆนึง คนที่ไม่ตั้งใจอ่านงานเราก็ไม่เห็นจำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจขนาดนั้น นักอ่านคนอื่นที่ตามงานเราเขารู้ เขามองออกได้ เดี๋ยวเบื่อๆก็หายไปเอง
แบบสาม ควรฟังเก็บไว้ ถ้าเป็นเพราะปมยังไม่เคลียร์ก็บอกไปว่ารอเฉลย ติดตามนะ
ถ้ารู้สึกท้อมากๆ นานๆย้อนอ่านนิยายตัวเอง+คอมเม้นเก่าๆดู สู้ๆ
แบบแรกคนเขียนน่าจะดีใจนะ เขียนให้คนอ่านอินถึงขั้นเกลียดตัวละครได้แสดงว่าเก่ง ดูอย่างละครโทรทัศน์ดิ นักแสดงคนไหนเล่นเป็นตัวร้ายแล้วคนดูเกลียดได้ก็ปังทั้งนั้นแม้จะออกจากบ้านไม่ได้ก็เหอะ ส่วนถ้าตัวละครที่คนอ่านเกลียดเป็นตัวเอกก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอีก แสดงว่าผู้เขียนเขียนได้มีมิติ เขียนให้ตัวละครเหมือนมนุษย์จริง ๆ
ส่วนแบบที่สาม ความสมเหตุสมผลบางครั้งมันไม่ได้เกี่ยวกับปมเลย มันอยู่ที่นักเขียนดำเนินเรื่องไม่เนียนหรือโครงเรื่องที่คิดมามันไม่สมเหตุอยู่แล้วต่างหาก
ได้แต่บอกว่าทำใจค่ะ
ถือเสียว่าทำบุญให้เขาได้ระบาย อ่านเมนท์เขาได้แต่อย่าเก็บไปใส่ใจค่ะ
มายกมือบอกว่าเคยคร่าาาา
เราเคยได้ยินอจ ธันยวัช สอนว่า
'ลูกค้าทุกคนไม่ใช่พระเจ้า สำหรับสายการบินลูกค้าเฟิรส์คลาสเท่านั้นคือพระเจ้า'
รีดเดอร์ก็ต้องแบ่งเกรดเช่นกัน
ของผมเคยเจอแบบมาถึงก็แจกกล้วยแจกฟักกันเลย ไม่มีอารัมภบทใด ๆ ทั้งสิ้น (ฮา)
นี่ก็มาแบบฮาร์ดคอร์
เวลาได้เมนท์แบบนี้ก็คิดนะว่าเราไม่ได้เอากล้วยเอาฟักทำบุญเสียหน่อย
เคยเจอแบบที่อ่านข้าม ๆ แล้วก็มาเม้นต์ถามว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น ทำไมถึงไม่เป็นแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้มีอำนาจอะไรถึงสั่งลงโทษคนระดับนั้นได้ ทำไมอัครมหาเสนาบดีถึงใช้ชื่อแบบนั้นทำไมถึงไม่ใช้ชื่อแบบนี้
เจอคอมเม้นต์แบบนี้ก็แค่ทำใจให้เย็นแล้วก็อธิบายกับเขาไปก็เท่านั้นแหละค่ะไม่จำเป็นต้องไปคิดอะไรให้มากความ คนเรามีวิธีอ่านหนังสือไม่เหมือนกัน บางคนก็ชอบอ่านแบบละเอียด เมื่ออ่านละเอียดเขาก็จะเข้าใจเนื้อเรื่องได้ดี แต่บางคนเขาก็ชอบอ่านแบบผ่าน ๆ หรือชอบอ่านข้าม ๆ ซึ่งอันนี้ก็ต้องทำใจค่ะเพราะเมื่อเขาอ่านข้าม เขาก็จะไม่สามารถเข้าใจถึงเนื้อเรื่องทั้งหมดที่เราต้องการจะสื่อออกมาได้ จึงทำให้เกิดคำถามตามมาไม่รู้จบ
มีนักอ่านเมนท์ถามว่าทำไมตัวละครนี้ที่ตายไปแล้วถึงฟื้นขึ้นมา...
ก็เลยต้องมาตอบเมนท์อธิบายให้ให้ฟังอย่างสุภาพ
เราเองก็ทำแบบเดียวกันค่ะ ใช้อารมณ์ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาสู้อธิบายให้เขาเข้าใจมันจะง่ายกว่า เมื่อเขาเข้าใจแล้วมันก็จะไม่มีเม้นต์แบบนั้นตามมาอีก สบายใจกันทั้งสองฝ่าย แม้จะเสียเวลาแต่ผลลัพธ์ที่ออกมามันก็โอเคอยู่นะ
ตอนนักเขียนตอบกลับคอมเม้นต์มีแจ้งเตือนค่ะ แต่บางทีก็ไม่เตือน น่าจะเกี่ยวกับที่นักเขียนตอบในแอปหรือในบราวเซอร์
ลองอ่านนิยาย"คนอื่น"แล้วเม้นต์บ้างสิคะ
ถ้ามีรีดเดอร์มาถามว่าทำไมถึงทำแบบนี้ไรต์ก็ตอบไปว่า
"บอกไว้ในบทที่ xx ย่อหน้าที่ yy แล้วนะตัวเอง งื้อ อ่านดูอีกรอบน๊า"
ถ้าต้องอธิบายก็อธิบายไปค่ะ อย่าหัวร้อนเอามาเป็นอารมณํมากเลย
เราดูใช้อารมณ์หรอคะ???
ไม่ครับ แล้งคอมเมนต์มานานแล้ว ถ้าหากมีก็คงตอบไปตามความสมควร
เราว่าเขาอาจจะอินหรือเปล่า แล้วทำไมเหตุผลที่เป็นแบบนั้นอยู่ที่ตอนก่อนหน้า อันนี้ก็น่าคิด
ใครหนอจะว่างมาก่อกวนนิยายคนอื่น =0=;;
คอมเมนท์ประเภทนี้ ที่เราเจอจะเป็นพวกลากเอามานะ แบบให้เพื่อนสุ่มอ่านแล้วเม้นให้
คนเราคิดไม่เหมือนกัน ที่เขาคอมเม้นแบบนั้น ก็ปล่อยให้้เขาคิดไป
เราว่าสนุกดีนะ เวลามีคนอิน ทำไมคนนั้นเป็นงี้ คนนี้เป็นอย่างนั้น ไม่เห็นต้องบอกเขาทุกอย่าง ปล่อยให้สงสัยไป
เราก็มานั่งหัวเราะ ดีใจที่ขามาเม้น
ยกเว้นนิยายเรื่องนั่นได้วางขายจนจบแล้วถึ งจะรู้สึกแย่ เพราะเขาอ่านจนจบแล้วไม่ประทับใจ ทำให้คนไม่ซื้อนิยายเราอีก รู้สึกโดนดิสเครดิต ยังไงก็ไม่รู้
นิยายแต่ละเรื่องเราก็คิดนะว่าคนนี้มีภูมิหลังอะไรมา เกิดอะไรขึ้นทำไมเป็นแบบนี้ เราก็ไม่เขียนทั้งหมด เราว่ามีเสน่ห์ดีออก เหมือนที่เคยฟัง ที่เจเคพูดถึงการพบกันของ ป้ากับลุงเขยของเฮรี่
เฉพาะเรามั้งที่คิดแบบนี้
เราแนะนำปล่อยเขาไป ให้เขาลองคิดวิเคราะห์เอง นี่ล่ะเสน่ห์งานเขียน
ยังไงก็สู้ๆ เราก็ไม่รู้ว่า จขกท เจอแบบไหนมา สู้ๆ นะ ท่าทางเรื่องจะสนุกคนอิน
แต่เราเห็นในธัญวลัยนะแบบ นักอ่านบ่นเรื่องราคาที่ติดเหรียญ พอดีเราไปเจอ บ่นว่าแพง เราก็งง แพงไม่สนุกก็ไม่ต้องซื้อ ซึ่งค่าตอบแทนนักเขียนต่อตอนแค่หนึ่งบาท แต่ไม่ใช่นิยายเรานะ เพราะเราเห็นว่าค่าตอบแทนน้อยเลยไม่ลง
อันนี้น่าเห็นใจมาก
เหวี่ยงก็ยังพร้อมตอบรับ แต่เงียบแบบช่วงนี้นี่ไม่รู้เลยว่าอ่านแล้วนักอ่านรู้สึกยังไงกันค่ะ
คิดเสียว่ามีคอมเมนต์ ดีกว่าไม่มีแบบอีกหลายๆ เรื่องก็อาจจะรู้สึกดีขึ้นค่ะ
โชคดียังไม่เคยเจอแบบเหวี่ยงครับ คนอ่านที่เจอมา ล้วนแต่น่ารักให้กำลังใจ แต่ก็มีคำถามประเภทขัดใจอยู่บ้างเหมือนกัน (แต่คุยกันดีๆ บางคนก็รู้จักกันมานาน ไม่มีแบบน่ากลัวครับ)
ถ้าเป็นแบบที่เราตั้งใจ "ซ่อน" เอาไว้ แล้วคนอ่านขัดใจ บางทีคนเขียนก็ต้องอดใจนะครับ คือคันปากอยากอธิบายใจจะขาด แต่ถ้าบอกออกไป มันก็เหมือนสปอยล์ ผมก็เลยต้องตอบเลี่ยงๆ หรือเล่นมุขกันไป
แต่ถ้าเป็นแบบที่เราไม่ได้ตั้งใจให้ขัด แล้วคนอ่านขัด อันนี้ก็สะดุ้งเลยครับ ทำให้เราต้องกลับมารื้อฟื้นอย่างใหญ่ ว่าเขียนอะไรพลาดไปตรงไหนรึเปล่า บางทีเรานึกว่าเราบอกแล้ว แต่บางทีบอกไว้หนึ่งประโยค คนอ่านตอนอ่านอาจจะไม่ทันจับประเด็นนี้ เพราะเนื้อเรื่องมันมีมากมายหลายประโยคนะ เราก็ต้องเอะใจว่า นิยายไม่ใช่หนังสือเรียน บางอย่างที่สำคัญ บอกครั้งเดียวอาจไม่พอ อาจต้องบอกหลายครั้งในแบบที่แตกต่างกันไป อะไรแบบนี้ครับ
ถ้าเป็นกรณีนี้ ผมก็พยายามเลี่ยงไม่อธิบายตอนตอบเมนต์อยู่ดี เพราะรู้สึกว่าเราควรจะเขียนให้คนอ่านเข้าใจได้จากในเนื้อเรื่อง ไม่ใช่ต้องมาคอยอธิบายเหมือนเชิงอรรถ กรณีแบบนี้ผมจะเติมข้อมูลสำคัญที่ดูแล้วคนอ่านน่าจะหลุดเข้าไปในเรื่อง ถ้าไม่ร้ายแรงนักก็เติมในตอนต่อๆ ไป ถ้าหากมันร้ายแรงหน่อย ผมก็จะย้อนกลับไปแก้ตอนเก่าๆ ด้วย (ถ้ามีการแก้ตอนเก่าๆ ก็จะบอกไว้ตอนเปิดเรื่องด้วยว่าแก้อะไร เผื่อคนอ่านเดิมที่ยังไม่เห็นจุดที่แก้ครับ)
ตรงคำถามมั้ยไม่รู้ แหะๆ
ขอบคุณค่ะ อยากที่บอกน่ะค่ะ ว่าถ้าขัดเพราะเนื้อเรื่องไม่ดี ไม่สมผลยังไงเราพร้อมแก้ และดีใจที่มีคนอ่านนิยายเรา แล้วเจอจุดบกพร่องของเรา แล้วมาบอกเราให้เราพัฒนาไปอีก
แต่เผอิญคนนี้เจอคำพูดเค้าออกแนว เหมือนหงุดหงิดใครมา ก็มาลงที่เราอ่ะค่ะ บอกไม่ถูกเหมือนกัน 555 คำพูดจะห้วนๆ แย่ๆ เหวี่ยงๆ ยังไงก็ไม่รู้ เราไม่ได้โกรธเม้นท์ของเขานะคะ แต่อ่านแบบก็รู้สึกท้อๆอ่ะ เหมือนโดนเจ้านายด่า ในเรื่องที่แบบอาจจะไม่ใช่ความผิดเราเลย ประมาณนี้น่ะค่ะ
เคยค่ะ โดนด่าแบบ เ-้- สั- นิยายปลวกเหมือนหน้าคนเขียน (สงสัยว่าเคยเห็นเราตอนไหน 555)
คือเราไม่ค่อยสนใจกับคนที่มาร้ายๆ กับเราเท่าไร ถือว่าถ้าเราไม่ถือสา เราก็จะไม่เจ็บ เหมือนเพลงหนึ่งเคยบอกไว้ ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ส่วนคอมเมนต์แบบอื่นๆ ยินดีต้อนรับมากค่า บางทีนางเอกของเราก็โดนด่านะ เราก็ว่า เออ สมควรละที่โดน 555
ใช่ค่ะ คือของเราไม่ถึงขนาดคำหยาบ แต่เรารู้สึกได้อ่ะ ว่าเหมือนเค้าถมน้ำลายใส่เราอ่ะ 555 จริงๆเราไม่ได้คิดแค้น คิดโกรธอะไรคนมาเม้นท์แบบนี้นะคะ เพราะเราเองก็เคย แต่ไม่แรงขนาดนี้ 555 แค่คิดแบบถ้าจะติจริงๆเรารับได้นะ แต่ช่วยใช้คำให้เหมือนกับคุยกันคนที่ไม่รู้จักได้ไหมอ่ะ? คำพูดที่เค้าเม้นท์มานี่ จะแรงไปไหน เหมือนเหวี่ยงๆลงๆใส่เรา คงคิดว่าเพราะไม่รู้จักกันมั้งเลยกล้า 55 เราไม่ได้โกรธนะ แต่ท้อใจเฉยๆ ไม่รู้จะพูดยังไงอ่ะค่ะ แต่ตอนนี้หายล่ะ กลับมาเขียนนิยายต่อ ><
ปล่อยวาง แล้วเขียนเรื่องดีๆให้รีดเดอร์ที่ดีเขาอ่านก็พอจ้า สู้ๆๆ
เราคิดว่านักอ่านแต่ละคนมีความชอบและความอดทนต่างกันค่ะ บางคนชอบตัวละครเทพ ตัวละครของเราใช้เวลาพัฒนาแบบเต่าอืด (เนื่องจากลักษณะนิสัยของเจ้าตัว) เค้าก็จะรู้สึกว่า เมื่อไหร่จะเก่งนะ หรือบางคนมีความอดทนน้อยกับการคลายปม ปมเราเขียนไว้ให้คลายในภาคบ้าง ให้คลายข้ามภาคบ้าง คนที่ชอบการคลายปมเร็ว ๆ ก็แสนจะหงุดหงิดกับนิยายเรา (หัวเราะ)
แต่ไม่ว่าจะคอมเมนต์มายังไง เราก็รู้สึกขอบคุณที่เค้าอุตส่าห์เสียสละเวลามาช่วยเราพัฒนาเนื้อเรื่องและทักษะในการเขียน แต่เราจะเปลี่ยนนิยายของเราหรือไม่ ก็คงไม่มากค่ะ เพราะสไตล์ของเราเน้นพัฒนาตัวละครและการผูกปม แต่แน่นอนว่าสิ่งที่เราไม่ลังเลเลยที่จะปรับเปลี่ยนคือคำผิด และอาจจะเพิ่มสเต็ปความเร็วในการดำเนินเรื่องเล็กน้อย ตัดส่วนที่ยืดมาก ๆ ทิ้งค่ะ
สำหรับนักอ่านที่อ่านข้ามตอนนั้น ทำใจจริง ๆ ค่ะ คนอ่านมีสิทธิ์จะเลือกอ่านในสิ่งที่ตัวเองชอบ และมีอิสระในการคอมเมนต์ ให้ลองโฟกัสกับนักอ่าน
ที่ให้คอมเมนต์กำลังใจ คอมเมนต์ชม และสำหรับคอมเมนต์ติ ให้โฟกัสในส่วนที่จะช่วยพัฒนาตนเองค่ะ
ยังไงก็สู้ต่อไปนะคะ
เขาคงไม่ชอบนิยายเรา หรือไม่เป็นอย่างที่เขาคิดไว้หรือเปล่าเอ่ย? คือ หลายคนมีความชอบแตกต่างกันไป บางคนชอบที่ตัวเอกรักแบบใจเดียวไรงี้ พอมางู้นงั้นกับคนอื่นเลยรับไม่ได้ มันเป็นเรื่องของความส่วนตัวของคนอ่านมากกว่าค่ะ พอไม่เป็นดังใจ เลยเหวี่ยงออกมา อย่างที่หลายคนบอกไปนั่นแหละค่ะ
เราควรมีจุดยืนด้วย ทุกคนแต่งนิยายด้วยความมีเหตุผลของตนเองทั้งนั้น บางอย่างที่คิดว่า เป็นเหตุเป็นผล คนอ่านมีสิทธิ์คิดต่างค่ะ แต่ถ้าเขาติออกมาแล้วมีเหตุผลเราอ่านแบบว่า 'จริงแฮะ' แล้วพอคิดตามแล้วไม่ส่งผลกระทบต่อเรื่อง ก็เก็บไว้พิจารณาดูเถอะค่ะ
ส่วนพวกก่อกวน ก็แค่มะเร็งความรู้สึกอะค่ะ เขาไม่มาตอบหรอก ทางที่ดีก็ตามเมนต์เขาตามมารยาทไป เพื่อวันไหนเขาผ่านมาจะได้รับรู้ว่าเราอ่านทุกความคิดเห็นนะ
เรามองว่า คนที่คิดไม่ดีกะเรา เขาไม่ได้ลงทุนอะไรอยู่แล้วอะค่ะ ไม่จำเป็นต้องไปตีค่าหรอก ลองคิดขำๆ ว่ามีคนเมนต์ที่ดีๆ ตั้งเยอะ ถ้าใส่ใจแค่คอมเมนต์ป่วนๆ คอมเมนต์เดียวก็แย่
ถ้าอยากรู้ว่าควรแก้หรือไม่ ลองอ่านคอมเมนต์อะค่ะ ถ้ามาในแนวเดียวๆ กันเยอะ หรือมีเหตุผลอันควรก็ควรน้อมรับอย่างที่บอกไปข้างต้นอะค่ะ
ส่วนเรานั้น... อย่าว่าแต่คอมเมนต์เลยค่ะ นิยายยังไม่ค่อยลงเลย Writer's block รีดทั้งหลายโปรดรับรู้ด้วย
(เราเกลียดตัวสะกดคำจังเลยค่ะ มีวิธีปิดไหมคะ ต้องกลับมาแก้คำผิดในคอมอีก แย่ที่สุด!)
เคยนะ แต่ไม่ถึงกับเม้นด่า แต่บางทีก็ไม่ชอบใจเหมือนกัน
สำหรับเรานะ นักอ่านไม่ใช่คนแต่ง พวกเขาเลยไม่รู้เนื้อหาที่ต้องการสื่อของผู้แต่ง พวกเขาเลยใช้แนวคิดของเขาในการอ่านมากกว่า แน่นอนว่าการคิดมันต่างกัน บางคนก็ไม่ชอบที่เราแต่ง
อย่างเราก็มักจะบอกว่าอยากให้ตัวเอกคู่กับพี่ชายคนโตบ้าง น้องเล็กบ้าง //ส่วนใหญ่ติเรื่องพระเอก กับ นิสัยนางเอกที่ยอมพระเอกแทน คือมีคนเขียนมานะว่าเรียกว่ารักหรือโง่ นางเอกเก่งในรร แต่พอเจอพระเอกก็หงอย บางทีก็บอกว่านางเอกดันพูดแต่เรื่องโง่ๆ ทำให้เป็นเหยื่อถูกเพ่งเล็งอะไรแบบนี้
แน่นอนว่ามันมีเหตุผลของมันทุกๆ ตอน แต่ยังไม่ถึงตอนที่จะเฉลยเหตุผลการกระทำ แต่นักอ่านส่วนใหญ่จะโฟกัสมาแค่ตอนที่อ่านเท่านั้นเอง
ที่หงุดหงิดคือเม้นที่น่าสนใจทั้งเม้นติ หรือแสดงความเห็นมุมมองของนักอ่านดันเป็นอวาตาร์แทน... บางทีก็อยากแอดกลับไปคุย อธิบายเขานะ เพราะเราก็ไม่ได้ถึงกับรับไม่ได้ที่เจอติ ค่อนข้างจะถูกใจด้วยซ้ำที่กล้ามาพูดอะไรตรงๆ แม้บางครั้งมันจะไม่พอใจบ้างก็ตาม แต่มันแอดไม่ได้ไง
เราอยากอธิบายให้นักอ่านเข้าใจ แต่ไม่ต้องการสปอยมากเกินไป เนื้อเรื่องที่เราวางไว้มันไม่ได้สั้นๆ
นางเอกไม่ได้เก่งเทพ แมรี่ซูที่จะทำอะไรแล้วมีแต่ผลดีๆ ทั้งหมด ไม่ได้ฉลาดมากแต่ก็ไม่โง่นะ
ถึงเรื่องที่เราแต่งมันจะเป็นแค่ฟิค แต่เราก็ตั้งใจเขียน เราพยายามที่จะตอบเม้นดีๆ ให้ลดความเครียดของฟิคด้วย ทั้งยังเตรียมใจถูกเทเยอะมาก
แต่ถ้าเป็นเราเม้นแบบทำไมพระเอกโง่ สมมุตินะ เราก็คิดว่า เราคงกำลังอิน อยากบอกว่ารู้สึกยังไง แต่ไม่ต้องการสปอย งงป้ะ แต่เราไม่เคยเม้นอย่างงั้นนะ
งงเหมือนกัน...
เป็นเราจะอธิบายนะ
แต่ไม่มีให้อธิบาย เงียบเหงามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?