มุมมองในการแต่งนางร้าย

[SeeU_Ruby]

ขอการแนะนำในการแต่งมุมนางร้าย ที่จริงก็เป็นแค่เด็กเอาแต่ใจหน่อยค่ะ คือเราบอกนิสัยได้ การเลี้ยงดูแบบผิดๆได้ แต่เขียนในมุมนี้เรากลับไม่รู้จะบรรยายแบบไหนให้เข้าถึงตัวละครของเรา

เหมือนพล็อตเกลื่อนๆ แถวนี้แต่อยากได้อารมณ์ที่อินจัดๆ  

เด็กที่ถูกสปอยจนกลายเป็นคนเอาแต่ใจ ฉุนเฉียว ที่บ้านมีอำนาจมีเงิน และความรักพ่อแม่มากๆ เลี้ยงแบบเจ้าหญิง อยากได้อะไรพ่อแม่ประเคนให้หมด เพื่อนที่คบก็เพราะครอบครัวต้องการเกาะผลประโยชน์กัน 

มีเพื่อนที่เป็นเหมือนข้ารับใช้ สาวใช้ ตามใจนางเสมอ

จนวันหนึ่งก็ไปตกหลุมรัก A พยายามทำให้เขาสนใจ ทั้งตีสนิท ต่างๆ กีดกันผู้หญิงที่เข้าไปยุ่งเกี่ยว ทั้งกลั่นแกล้งเล็กๆ รุนแรงไปจนถึงไล่ออก ทำลายกิจการครอบครัวบางคน ทำให้มีคนพิการ แต่ยังไม่ถึงขั้นฆ่าคน

จนกลายเป็นผู้หญิงที่มีนิสัยร้ายกาจ ทำตัวเหมือนราชินีชี้ชะตาคนอื่นได้ ด้วยอำนาจครอบครัวก็ไม่มีคนกล้าขัดคำสั่งนาง

A ก็ปล่อยละเลยไม่สนใจผู้หญิงที่เข้าหาตน หรือคนที่ถูกนางร้ายกลั่นแกล้งจนเธอได้ใจ 

แล้วพอนางเอกเข้ามา A ก็ให้ความสนใจ ทำให้นางร้ายอิจฉา แล้วก็วางแผนทำลายนางเอก///

เป็นสเต็ปตัวร้าย แต่ว่าเอาตามตรงเรามีความรู้สึกสงสารนางมากกว่า เพราะถูกตามใจจนเคยตัว ไม่มีใครห้ามปรามมาก่อน ทำให้เราแต่งมุมให้นางร้ายไม่ไหว จริงๆ ก็แค่คนธรรมดา ที่ถูกหล่อหลอมให้ร้าย

ดังนั้นขอความช่วยเหลือหน่อยนะคะ

Comments

[Miran/Licht]

พยายามคิดคำอธิบายอยู่นานเลยค่ะ เพราะค่อนข้างยาก ด้วยความที่เราคงคอนเซปต์มาว่าทุกตัวละครไม่มีใครเลวร้ายที่สุด และไม่ได้ดีที่สุด

เราเขียนตัวละครทุกตัวทั้งใน pov 3 และอาจจะบรรยายถึงด้วย pov 1 ทุกตัวละครได้แสดงทั้งด้านดีและด้านร้ายของตัวเองอย่างเต็มที่

ในกระทู้ก่อนหน้านี้ เกี่ยวกับว่าคิดอย่างไรกับตัวละครอีโก้สูง

ซึ่งตัวละครตัวนี้เป็น 1 ใน 2 ตัวละครเอกค่ะ

เขาเป็นคนเย่อหยิ่ง เพราะตัวเองอยู่ในตำแหน่งสูง เขาแบ่งคนเป็นคนนอกคนใน กับคนนอกเขาไม่จำเป็นต้องแคร์ค่ะ แต่กับคนในเขาจะดีมาก แต่ถึงกระนั้นด้วยชื่อเสียงอะไรหลายๆ อย่างเขาต้องวางตัวให้ดี อาจจะมีข่มคนอื่น แต่ไม่เคยเอาเปรียบ ซึ่งเบื้องหลังมาจากการปลูกฝังเขามา ที่น่าสงสารคือเป็นคนโดดเดี่ยวมาก ถึงได้หวงพื้นที่คนในมากค่ะ และยึดติดมาก

ตัวละครอีกตัวมีลักษณะเป็นคุณชายแสนดีอ่อนน้อมถ่อมตนค่ะ เขาดูดีน่าเชื่อถือ แต่เป็นคนที่สามารถทำเรื่องเลวๆ ได้หน้าตาเฉยมาก (ทำตามหน้าที่ อย่างมิได้นำพา) หรือแม้กระทั่งการดิ้นรนของตัวเอง

เอาเป็นว่าเราเปิดโอกาสให้ทุกตัวละครได้แสดงความเลว และนิสัยดีออกมาได้อย่างเป็นปกติค่ะ เราไม่ใส่ความเห็นเราลงไปว่าเขาดีหรือเลว แต่เว้นช่องให้คนอ่านตัดสินใจเองค่ะ แม้กระทั่งบทสรุปตอนจบ เราเขียน talk ว่า ไม่ใช่ว่าเราเห็นว่าเขาทำแบบนี้เป็นสิ่งที่ถูกนะ เอาเป็นว่าเปิดโอกาสให้ ใครอยากด่าก็เชิญ ประมาณนี้ค่ะ

[SeeU_Ruby]

ขอบคุณมากค่ะ อย่างที่คุณว่าตัวละครไม่ได้มีแต่ด้านเดียว แล้วเราค่อนข้างจะให้ความสงสารเห็นใจมากกว่าเลยทำให้อารมณ์ความรู้สึกตอนแต่งไม่ได้ตรงกับนางร้ายที่ควรเป็น มันควรจะดูเกรี้ยวกราด แต่ดันไม่—-

[Draco's sister]

ส่วนใหญ่ที่เราแต่งคือนางร้ายใช้แล้วทิ้งค่ะ กับคนที่นิสัยเถื่อนขนาดนั้นนี่...

ไม่เข้าโหมดนางเอกสายดาร์คนิยายเรา ส่วนใหญ่ก็จะกลายเป็นคนสำคัญของนางเอกไปแทน ประมาณว่าร้ายกับคนอื่นไปเลย

เราก็เลยสวมบทพวกเขาเป็าตัวเราเองได้เสมอ คงเพราะ....คิดว่าเป็นตัวตนอีกด้านแบบอยากทไอะไรสุด ๆ ไปเลยด้วยมั้ง เลยไม่มีปัญหาอะค่ะ

[SeeU_Ruby]

ขอบคุณมากค่ะ แต่นางร้ายใช้แล้วทิ้งคือเสียดายแทน ไหนๆก็มีแล้ว เลยใช้งานยาวๆ ให้คุ้มดีกว่า

[นายพลทหารหมีดำ]

ตอนนี้ จขกท. มีเหตุและผลแล้วครับ ว่าทำไมเธอถึงร้าย แต่ว่าสิ่งต่อไปที่ จขกท. ต้องทำคือการเข้าถึงตัวละครหรืออารมณ์นั้น ๆ ของเธอครับ คือ ผมไม่ได้จะบอกให้ จขกท. มีความคิดหรือทำอะไรตามแบบนางร้าย แต่คือการแยกส่วนประกอบเรื่องราว หาเหตุและผลที่มีอยู่แล้ว เสริมเติมแต่งให้ดี ไม่ให้มีข้อผิดพลาดให้น้อยที่สุด ซึ่งส่วนนี้จะช่วยในการทำให้ปูมหลังหรือนิสัยตัวละครไม่ลอย (ออกทะเล) จนเกินไปและทำให้นักอ่านอินไปกับเรื่องราวครับ

ส่วนต่อมา ตามที่ว่ามา จขกท. อยากให้นักอ่านอินจัดใช่ไหมครับ ในเรื่องนี้ ถ้าหากเป็นมุมมองที่ 1 จะค่อนข้างง่ายครับ เพราะสิ่งที่เขียนคือความคิดของตัวละคร ตัวละครเป็นผู้ดำเนินเรื่องราวและบรรยาความรู้สึกของตัวเองไปพร้อมสถานการณ์ต่าง ๆ มันสามารถใส่อารมณ์ความรู้สึกของตัวละครไปกระตุ้นนักอ่านได้อยู่แล้ว แต่ในทางกลับกันนั้น มุมมองที่ 3 หรือมุมมองพระเจ้านั้น นักเขียนคือผู้บรรยาเรื่องราว ทำให้เรื่องนี้ยากขึ้นมาหน่อย เพราะ จขกท. ต้องเป็นผู้กระตุ้นอารมณ์ของนักอ่านในระหว่างการบรรยาหรือเนื้อเรื่องด้วย ซึ่งส่วนใหญ่วิธีที่ผมใช้แก้ปัญหานี่คือการบรรยาความคิดของตัวละตนออกมา อาจะจะไม่ตลอด แต่จะมีอยู่ในแต่ละช่วงของบทบรรยาบางส่วนครับ วิธีนี้ถือเป็นวิธีที่ดีในการให้นักอ่านได้รู้ความคิดของตัวละครในมุมมองที่สาม ซึ่งส่วนนี้ผมช่วยได้แค่นี้จริง ๆ ครับ เพราะผมไม่ได้ถนัดการบรรยาในมุมมองที่ 3 เท่าไร

สุดท้ายนี่ผมก็เขียนแนวที่คล้าย ๆ นางร้ายเหมือนกันครับ (ไม่ใช่ตรงแต่ถือว่าใกล้เคียงอยู่ เพราะเกิดเป็นพี่ชายนางร้าย) ซึ่งมีตัวละครหนึ่งที่นิสัยเหมือนตัวละครนางร้ายที่เจ้าของกระทู้ว่ามาเลยครับ ซึ่งเนื้อเรื่องของผมมันดูออกจะไปแนวดราม่าจึงอาจช่วยอะไรไม่ได้มาก (แถมยังเขียนไม่ถึงไหนด้วย 555) อย่างไงถ้าเห็นว่าวิธีนี้น่าสนใจผมก็ยินดีแล้ววครับ ฮ่า ๆ ๆ ๆ

[SeeU_Ruby]

ขอบคุณมากค่าา >w< เหตุผลที่กลายเป็นตัวร้ายไปเพราะการเลี้ยงดูนี่มันก็น่าสงสารจนเราคนเขียนไม่อยากทำร้ายนางเลย ถ้าครอบครัวไม่ตามใจเกินไปก็เป็นผู้หญิงที่น่ารักด้วยซ้ำ จะลองใช้มุมมองที่1 นะคะ ขอบคุณค่ะ