[ระบาย] เคยไหม? ไม่ถูกใจตัวละคร แต่ก็ต้องตามเพราะชอบปมและพล็อตเรื่อง
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องมีอยู่ว่าช่วงนี้เราต้องการเสพนิยาย การ์ตูน มังงะ ในปริมาณที่มากกว่าปกติ ซึ่งถ้าไม่ได้อ่าน หรือไม่มีอะไรมาให้ทำแทนการเสพสิ่งเหล่านี้ จะนอนไม่ค่อยหลับเลยค่ะ
แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมช่วงนี้ถึงเจอแต่ตัวละครที่ชวนขัดใจ น่าหงุดหงิดแบบติดๆ กัน อย่างกับรถติดแถวใน กทม.แน่ะ หรือเพราะเราเสพแบบไม่เลือกเองเลยรู้สึกแบบนี้? โอเคค่ะ ถ้าขัดใจเราเองก็วางได้ แต่ปัญหาไม่ได้มีแค่นั้น ความรู้สึกที่มีให้หลายๆ เรื่องในตอนนี้เลยคือ... เรียกได้ว่าตกหลุมรักพล็อตที่ผู้เขียนแต่งขึ้นมา อ๊ากก ไรท์ขา ชอบจังเลยอ่าาา พออ่านไปได้สักพักเท่านั้นแหละ... ก็เจอการพฤติกรรมที่แสนน่าขัดใจของตัวเอก... ตู้มมมม!!!
เสียใจค่ะ แต่มันชอบไปแล้ว ทำใจเทไม่ได้ อารมณ์เหมือนโดนแฟนทิ้งให้เผชิญกับเรื่องร้ายๆ คนเดียว ถ้าถามว่าเจ็บไหม...เจ็บสิ แต่ก็ยังรักอยู่เลยไม่คิดที่จะเลิก ประมาณนั้นเลยล่ะค่ะ
มีใครเป็นแบบเราไหม? TT หรือมีแค่เราคนเดียว ที่ขัดใจแต่ยังดันทุรังติดตามต่อ
9 ความคิดเห็น
เรื่องปกติค่ะ มันก็ต้องมีบ้าง ที่ชอบพล็อต ชอบปม แต่ไม่ชอบตัวเอก
แต่จะทำไงได้ล่ะ นักเขียนเขาวางบุคลิก พฤติกรรมตัวเอกไว้แต่แรกแล้ว จะให้เขียนตามที่นักอ่านต้องการก็คงจะไม่ได้ หากจะเปลี่ยนความนึกคิดของตัวเอกกลางคันมันก็ยุ่งยาก อาจจะทำให้ ooc ด้วย
ถ้ายังชอบอยู่ก็อ่านต่อไปเถอะค่ะ ตัวละครทุกตัวมีเหตุผลในการกระทำของเขาทุกอย่าง แม้สิ่งที่ทำตอนนี้อาจขัดใจ แต่ผลลัพธ์ที่ทำไปอาจจะออกมาได้ผลดีในเนื้อเรื่องนะคะ (พิมพ์เอง งงเอง=_=)
ที่มาเขียนนิยายคงเพราะชอบเรื่องไม่ชอบนิสัยแบบนั้นล่ะมั้ง แต่พอมาเขียนจริงๆ พบว่านิสัยดีเพอร์เฟค เป็นตัวละครที่ไม่น่านำมาทำเป็นเป็นตัวเอกเป็นได้แค่พระรองเพราะไม่น่าลุ้นและ...คนไม่ด่า
บางทีถึงนิสัยมันจะน่าด่าแค่ไหน แต่ก็ทำให้คนอ่านจดจำล่ะนะ พอมาเขียนเองถึงได้เข้าใจ และพยายามลองเอาตัวละครแบนๆ ราบเรียบมาเขียนเป็นตัวเอกแล้ว แต่บิวท์ไม่ขึ้นจริงๆ อาจจะเพราะประสบการณ์ไม่พอก็ได้ ไม่งั้นจะกลายเป็นการเล่าเรื่องคนพิเศษผ่านสายตาคนธรรมดา (ที่ไม่ธรรมดา)
มายกมือค่ะ บางเรื่องด่าความงี่เงา สมองมดของนางเอก ทำเสียเรื่องตลอด บางทีหลุดคาแรคเตอร์จากฉลาดกลายเป็นแบบ... เอ่อ ช่วยใช้สมองที่เคยมีหน่อยเถอะ ด่าพระเอกบ้างอะไรบ้าง แต่ก็อดทนอ่านเพราะพล็อตเรื่องวางไว้ดี
แต่สุดท้ายก็ไม่เคยทนไปถึงตอนจบ หมดความอดทนก่อน
อันนี้อาจเป็นที่ตัวเราก็ได้ครับ
คือ.... เราไม่ชอบตัวละครด้วยเหตุผลส่วนตัวบางอย่าง โดยจะทราบสาเหตุหรือไม่ก็ตาม
ในขณะที่หลายคน ไม่มีปัญหาเหมือนกับเรา
อันนี้ ไม่ผิดที่ตัวละคร แต่เป็นที่ตัวเราต่างหากที่ไม่สามารถชอบตัวละครนี้ได้
เป็นกันทุกคนครับ บางรายอาจรุนแรงหน่อยถ้าเขามีความอินดี้ในตัวเยอะ เช่น เขาชอบตัวละครนี้กันทั้งบ้านทั้งเมือง แต่มีเราอยู่คนเดียวที่ไม่ชอบ
ผมเคยขัดใจตัวละครเหมือนกันนะ แต่เป็นการขัดใจออกทำนองว่า ขี้ปอด เกินไป น่าจะกล้าหาญกว่านี้ ผลลัพธ์อาจดีกว่าที่เกิดขึ้นก็ได้
และจะขัดใจมาก ๆ หากคนสร้างตัวละครที่ซึนเดเระเวอร์เกินไป หากตัวละครซึนเดเระไม่ดี ผมจะรู้สึกไม่ชอบทันที เป็นทัศนคติส่วนตัว บวกกับมีมาตฐานตัวละครแบบนี้ในหัว ทำให้อ่อนไหวต่อตัวละครชนิดนี้เป็นพิเศษ
ถ้ารู้สึกว่าคนเขียนรักษาคาแรคเตอร์ไม่ได้ เราก็เลิกอ่านเลยจร้าาา
เราก็เป็นค่ะ อ่านเจอนิสัยตัวละครที่ไม่ชอบเราจะเทเลย แต่ถ้าพล็อตน่าสนใจเราจะพลิกไปอ่านบทหลังๆ ช่วงเฉลยปมแล้วค่อยเท
แต่ไม่แนะนำให้ทำนะคะ ควรจะอ่านให้จบ จะได้รู้ว่าทำไมถึงไม่ชอบตัวละครแบบนี้ ถ้าเอามาเขียนนิยายของตัวเองควรจะแก้ตรงไหน ถือเป็นบทเรียนไปในตัว
เป็นเหมือนกันครับ
แต่จะเทมั้ยก็อีกเรื่อง ขึ้นอยู่กับว่าเนื้อเรื่อง+ภาษามีน้ำหนักมากพอที่จะทำให้เรามองข้ามจุดนั้นไปได้รึเปล่า
ไม่ได้ก็เทไปตามระเบียบ
มอนสเตอร์โซลออนไลน์ก็นับเป็นตัวอย่างเรื่องหนึ่งครับ
น่าหงุดหงิดกับพระเอกและตัวละครบางคนสุดๆ
แต่ก็ชอบเพราะวางจังหวะเหตุการณ์และการผูกปมต่างๆ ได้สนุกจนวางไม่ลงเหลือเกิน 55555+
เป็นครับ แต่ผมว่านักเขียนที่ทำแบบนั้นได้นี่เก่งนะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?