ตัวละครไทย สำเนียงท้องถิ่น ควรเขียนบทสนทนาอย่างไร
ตั้งกระทู้ใหม่
แต่ว่ามีอยู่สิ่งนึงที่คาใจค่ะ หากตัวละครใช้ภาษาถิ่น(เช่นภาษาใต้ ภาษาอีสาน หรือคำเมือง)
แต่หากเราต้องการสื่อว่าตัวละครนี้คือคนท้องถิ่นจริงๆอยากให้พูดภาษาถิ่นนั้นๆ นักเขียนและนักอ่านมีความคิดอย่างไรคะ
หรือควรจะให้ตัวละครนั้นๆพูดภาษาไทยราชการตามเดิม
4 ความคิดเห็น
ถ้าเขียนภาษาถิ่นได้ก็เขียนไปเลย มันเป็น 'เสน่ห์' ของตัวละครนั้นๆ เพราะคำพื้นๆทั่วไปคนอ่านเขารู้จักกันอยู่แล้ว แต่ถ้าจัดเต็มยกชุดทั้งบรรทัดเรียกได้ว่าราวกับเจ้าถิ่นเป็นคนพูดเอง เราอาจจะต้องมีคำแปลพ่วงท้ายหรือไม่ก็ตัวละครที่เข้าใจภาษาถิ่นนั้นคอยแปลให้อีกตัวละครที่เป็นตัวแทนของผู้อ่านที่ไม่เข้าใจ
อาจจะต้องมีอธิบายเพิ่มหรือให้ตัวละครช่วยแปลสินะคะ
คงได้ศึกษาภาษาถิ่นสนุกเลย รู้สึกแค่ภาษาเหนือหรือคำเมือง
ยังมีกระทั่งแยกสำเนียงตามแต่ละจังหวัดด้วย
ถ้าเป็นผมๆก็จะเขีบนไปตามนั้นครับ เช่น ตัวละคนเป็นคนเหนือ ผมก็จะเขียนให้อู้คำเมือง
แล้วค่อยใส่วงเล็บเป็นคำแปลครับ
อ่า วงเล็บประกอบสินะคะ
แบบนี้น่าจะอธิบายกันกระจายเลย
อันนี้ถ้าจกะจะเอารางวัลวรรณกรรมของท้องถิ่น เขีียนเป็นภาษาถิ่นเลยครับ ถือว่าได้เจาะกลุ่มเป้าหมายคนที่อยู่ในท้องถิ่นน้น ๆ ไปอีกทาง แต่ทางที่ดีก็อาจจะเน้นเป็นการสอนนิดหน่อย หรือแปลเป็นภาษาไทยกลางพ่วงด้วยก็ได้
ป.ล. ผมเองก้ติดคำท้องถิ่น หรือรูปไวยากรณืของภาษาถิ่นมาบ้างเหมือนกันครับ (เป็นครนปักษ์ใต้นะครับ) เช่น อีกที (อีกครั้ง) หรืออะไรที่ขึ้นด้วยไม่แล้วตามด้วยคำตอบ อันนี้ก็พยายามระวังแล้วแต่ก็หลุดมาอีกจนได้ 5555
วางแผนว่าจะเป็นแฟนตาซีนิดๆ น่ะค่ะ แต่จะมีเซ็ตติ้งที่ต้องมีคนท้องถิ่นไทยค่อนข้างเยอะ
โดยตอนนี้เล็งบริเวณภาคเหนือของไทยเอาไว้อยู่
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากๆนะ
เขียนภาษาถิ่นอยู่เหมือนกันค่ะ คำเมืองและภาษาลาว
ส่วนตัวใช้ทุกรูปแบบเลย ทั้งแปลผ่านคำพูด / ความคิดตัวละคร และในรูปแบบของเชิงอรรถ
แต่..เรื่องของเราไม่ค่อยมีคนอ่านเท่าไร TT
ไหงงั้นล่ะคะ ; _ ; ถ้าเขียนใกล้จบอาจจะมีคนมาอ่านมากขึ้นก็ได้นะคะ ถ้าอย่างนั้นอาจจะให้การกระทำตัวละครช่วยสื่อภาาากายอีกทีสินะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?