กลัวการอยู่ร่วมกับคนอื่น มีใครเป็นบ้างไหม
ตั้งกระทู้ใหม่
-เริ่มปลีกตัวออกจากห้องเรียนโดยเฉพาะคาบที่ว่างๆแนะแนว หรืออย่างครูไม่เข้าแน่นอนเราจะไม่ยอมอยู่ในห้องเพราะอึดอัดมากๆ เลยหนีไปอยู่คนเดียวบ่อยๆ
- ไม่เข้าแถว เราโดดแถวมาเป็นเดือนแล้วค่ะ เพราะรู้สึกไม่กล้าไปยืนในแถว ยิ่งคนเยอะๆเรายิ่งไม่มั่นใจเลยบางทีก็กังวลจนร้องไห้
-เราเป็นนักแสดง รรค่ะ แสดงละครได้เป็นเรื่องสนุกของเรา แต่พอแสดงเสร็จเราจะหายใจไม่ออก ใจเต้นแรงมากๆ กังวลไปหมด
-เคยเป็นคนชอบการพรีเซ้นท์งานมาก แต่ตอนนี้แค่ไปยืนลบกระดานหน้าห้องยังลำบากเลยค่ะ มือสั่นไปหมด
อยากรู้ใครมีอาการคล้ายๆกันไหมคะหรือใครที่เป็นโรคนี้เป็นเหมือนกันไหมคะ ตอนแรกนึกว่าแค่ขี้อายเฉยๆ หลังๆมันมีผลกับการใช้ชีวิตเรามากเลยค่ะ เดี๋ยววีคหน้าต้องไปหาหมอ เราควรบอกอาการนี้กับหมอไหมคะ เราเคยบอกครอบครัวแล้ว แต่โดนดุมา เลยเลี่ยงที่จะบอก
6 ความคิดเห็น
ไม่กลัว แต่บ่อยครั้งก็รำคาญ
เเรากลัวเหมือนกันแต่เราไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าเหมือนเธอ
อันนี้เราไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า แต่เราเป็นโรคสมาธิสั้น (ADHD) นะ เราจะมาเล่าในส่วนของเราให้ฟัง
คือโรคนี้ มันติดตัวเรามาตั้งแต่เกิด ตั้งแต่เด็กแล้ว ทำให้เราเป็นคนที่เข้ากับคนอื่นไม่ได้ เวลาพรีเซนต์อะไรหน้าห้องมันจะสั่น สั่นแบบ สั่นจริง ๆ พอพูดจบ มือชา มือสั่น พูดอะไรไม่ออก ใจนี่ กึก ๆๆๆ ไม่เคยเป็นจะไม่เข้าใจจริง ๆ 55
แล้งพอช่วง ม.6 หัวเลี้ยวหัวต่อเข้ามหา'ลัย เป็นช่วงที่เข้ากับเพื่อนไม่ได้มากถึงมากที่สุด ทุกครั้งที่พัก จะออกไปนอกห้องเหมือนกันค่ะ รู้สึกกดดัน ทนไม่ไหวกับเพื่อนในห้อง แค่เพื่อนเค้ามองเรา เราก็รู้สึกเหมือนเราทำอะไรไม่ดี เราทำอะไรผิด (มันมีความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมาเอง)
พอช่วง ม.ปลาย เราจะทำกิจกรรมโรงเรียนเยอะ เพราะเราต้องการที่จะออกจากห้อง แต่ด้วยความที่เข้ากับใครเขาไม่ได้ เลยมีปัญหากับคนที่ทำกิจกรรมร่วมกับเราในช่วงแรก ๆ
เราพบจิตแพทย์และรับยามาทานตั้งแต่ ม.1 จนทุกวันนี้อยู่ปีสอง ยังทานอยู่ค่ะ และอาการก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ
จนปีหนึ่ง เป็นช่วงที่สดชื่นที่สุด แฮปปี้ที่สุด เวลามีกิจกรรมจะได้เป็นระดับหัวหน้าตลอด จนพอขึ้นปีสอง เริ่มรู้สึกเหนื่อยกับเพื่อน แบบ ทำไมเพื่อนมันถึงเป็นแบบนั้น ๆ แบบนี้ ๆ แล้วก็รู้สึกว่า การอยู่กับเพื่อนมันไม่เป็นตัวของตัวเอง
บวกกับตอนนี้มีกิจกรรมให้ทำเยอะ โลกส่วนตัวสูง ทำให้เป็นคนที่ไม่ชอบไปไหนมาไหนกับเพื่อน แต่ชอบเดินคนเดียว ทำอะไร ๆ คนเดียว แล้วทักทายเพื่อนที่รู้จักมากกว่า
ส่วนเรื่องจิตแพทย์ ให้เราบอกเค้าทุกอย่าง เพราะทุกคำพูดของเรามีผลต่อการประเมิน และการรักษาของแพทย์ค่า
อัดเสียงเเล้วลองฟังสิ่งที่ตัวเองพูดดูค่ะ เเละฟังเพลงเสริมสร้างสมาธิตอนเช้าๆ
มีเพื่อนสนิทเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนกันค่ะลองปรึกษาจิตแพทย์ดูค่ะเผื่อจะรักษาให้เราหายขาดได้ค่ะ
เราก็กลัวน่ะแต่เราก็ไม่ใช่พวกแสดงตัวอยู่แล้ว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?