ทำไมชีวิตมหาลัยของหนูถึงน่าเบื่อจังเลยคะ เป็นที่ มหาลัย คณะ หรือความอคติของตัวหนูเอง
ตั้งกระทู้ใหม่
หนูเป็นเด็ก กทม และใช้ชีวิตใน กทม มาตั้งแต่เกิดเลยค่ะ
พอเอนท์มาเมื่อ 2-3 ปีก่อน ก็ดันมาติด ม.นี้ ม.ต่างจังหวัด
คณะเกี่ยวกับวิทย์สุขภาพค่ะ และก็ติด ม. ในภาค . . . .เป็น ม. ที่ห่างจากเมืองมากๆและอยู่ในป่าหิมพานต์
(คงจะรู้กันนะคะ)
เริ่มแรกก็กล้วๆค่ะ แต่ก็ยังรู้สึกตื่นเต้นกับคณะที่เรากำลังจะได้เข้ามาเรียน
แต่!!
จำได้ว่า
พอมาเห็น มหาลัยวันแรก ขุ่นพระ!! ต่างกับ ฬ มธ หรือ มศว มหิ ต่างๆนานา ที่อยู่ใน กทม ปริมณฑล โดนสิ้นเชิงเลยค่ะ
มันแห้งมากๆ ศูนย์อาหาร ศูนย์กีฬา ตึก ถนน อะไรต่างๆ คือดูเก่าโทรมมาก ไม่คิดเลยว่าจะเป็น ม. เปิดใหม่ได้ไม่นาน
จำได้ดีว่า วันแรกตอนจะส่งพ่อแม่กลับเครื่อง ร้องไห้หนักมาก กลัวอยู่ไม่ได้ แต่ก็เนอะ อยู่มาจนนี่ 2-3 ปีล่ะ
แต่ !!!
ไม่เห็นว่า ม. จะพัฒนาอะไรเลย
นี่ก็ผ่านมา 2-3 ปีได้ วัฏจักรชีวิตอิฉันคือ ตื่น-เรียน-ตื่น-เรียน แทบไม่มีคำว่าสังสงสังสรรค์
สนามกีฬาก็ไม่พอ ช่วงกีฬาเฟรชชี่บอกได้คำเดียวว่าแห้งมากค่ะ ไม่มีสีสันใดๆ
แข่งกีฬานึกว่า Whispering Challenge กิจกรรมมหาลัย หึหึ จะไม่พูดถึง
ยิ่งปี 2 เริ่มเรียนวิชาคณะ หึ ! ไม่เอาไม่พูด
และนี่เพราะแบบ รอบ ม. ก็ไม่มีอะไรเลยนอกจากร้านเหล้า ป่า ป่า ป่า ป่า และก็ป่า
ย่านวัยรุ่น เดิน ช็อป นี่ตัดทิ้งออกไปได้เลยค่ะ อิชั้นอยู่มา 2 ปี ไร้วี่แววจะเห็นอะไรใดใด ผุดออกมาจาก ม. นี้
คือตอนนี้รู้สึกชีวิตมหาลัยของหนูมันไม่สมบูรณ์ (หรือว่าอินชีวิตในซีรี่ย์มหาลัยมากเกินไป)
รู้สึกด้อยมากเลยเวลาพูดถึง ม. ตัวเอง กับ ม. ที่เพื่อนๆอยู่
ถึงแม้ว่าสายอาชีพเราจะมั่นคงกว่าก็ตาม
เวลาเห็นเพื่อนไปเดินย่านมหาลัย ขึ้นรถสายมหาลัย เดินชมนกชมไม้ ชมสวน ไปปาร์ตี้
กิจกรรมมหาลัยแบบยิงใหญ่อลังการ ก็ยิ่งน้อยเนื้อต่ำใจ จนเคยมีความคิดอยากออกเลยก็มี..
อันนี้แค่มาบ่น ระบายให้ฟังงเฉยๆค่ะ สิทธิส่วนบุคคลเนาะ
ด่าได้แต่อย่าแรงนะ TT! ขอบคุณค่ะ
ตอนนี้กำลังคิดอยู่ว่าจะลองสอบซิ่วอีกรอบดีมั้ย
เพราะก็อยากมีชีวิตมหาลัยในแบบที่ตัวเองหวังบ้าง สักนิดก็ยังดี
(ปีก่อนซิ่วไม่ติดหมอคร้าาาาา โง่เองงุ้ยยยย)
ซิ่วหนีความเส็งเคร็ง
22 ต.ค. 61 เวลา 22:46 น.
6,532
views
12 ความคิดเห็น
ม.ในป่านี่ ถามได้มั้ยคะว่า ภาคอะไร เหนือตกกลางอิสานใต้
ผมเป็นเด็ก62 นะครับ กำลังจะเข้าม. ม.หนึ่ง จะใช้ม.เดียวกันรึเปล่านะ ใบ้หน่อยครับ ผมจะได้หนีไป5555 ล้อเล่น
เราก็อยู่กทม.มาทั้งชีวิต พึ่งได้มาอยู่มหาลัยตจว. ได้ประมาณครึ่งเทอม (จริง ๆ มันก็ไม่ได้ไกลจากกทม.มากขนาดนั้น แต่ถ้าเทียบสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ แล้วนี่ต่างกันเยอะอยู่) พูดได้ว่าอยู่ได้แต่ไม่ชินค่ะ 555 ทุกวันนี้เรียนเสร็จก็กลับหออย่างเดียว มันไม่มีอะไรให้ทำ ไม่มีอะไรให้ไป ต่างจากสมัยม.ปลายมาก ที่เวลาเรียนเสร็จก็โบกแท็กซี่ไปเดินเล่นในห้างใหญ่ทุกวันกับเพื่อน เรียนพิเศษบ้าง เดินดูของบ้าง ไปยืนเกาะกระจกร้านจิลเวอร์รี่บ้าง (5555555) แต่พอมาที่นี่มันไม่มีอะไรแบบนี้เลย เอาตรง ๆ คือแท็กซี่ยังไม่เคยจะเห็น มีแต่วินกับรถตู้ - -* จะไปไหนมาไหนถ้าไม่เดินก็พึ่งวิน แต่ความปลอดภัยของวินมอไซนี่ไม่ค่อยน่าไว้ใจ เราเลยเดินมากกว่า แต่ถ้าไกลเกินเดินก็ทำใจค่ะ 55 ได้แต่พูดว่ารู้งี้ยื่นม.ในกทม.ดีกว่า มันก็อยู่ได้แหละ แค่วิถีชีวิตมันไม่เหมือนเดิม...
ม. อะไรคะ ธรรมศาสตร์รึป่าวคะ
มศก.ค่า
ธรรมศาสตร์นี่คนละเรื่องกับที่พูดมาเลยนะคะ 555 เราอยู่รังสิต ไม่รู้ทพจนะ แต่รังสิตคือผสมผสานกันระหว่างเงียบสงบและวุ่นวายได้ลงตัวมา คือไม่เท่ากับสามย่านที่พลุกพล่าน ใจกลาง วุ่นวาย ยังมีมุมสงบๆ บ้าง เยอะอยู่ แต่ก็ไม่ได้สงบจนร้างเป็นป่าช้า มีกิจกรรมให้ทำหลังเลิกเรียน ทั้งปีนเขาไปยันปั่นเรือเป็ด พายเรือ หรือไปทางเหล้าก็มี คือเป็นเหมือน safe zone หลายสไตล์มากอะ
เราเรียนม.ในกรุงเทพค่ะ ม.ที่คุณได้เอ่ยชื่อไป
อยากจะบอกว่า...ไม่ต่างกันเลยค่ะ เรียนเสร็จก็กลับบ้าน ไม่ได้ทำอะไรเลย
แถมที่เห็นว่าสวยนี่ คือด้านหน้าค่ะ
ตึกเรียนเราอยู่ในสุด สภาพคือโทรม แม่บ่นทุกวัน เดือดร้อนกว่าลูกอีก 5555
ม.ก็เล็ก ที่พบปะผู้คนก็ไม่มี เรียนๆแล้วก็กลับ จบชีวิตวันหนึ่ง
ส่วนเรื่องเที่ยว สถานที่ต่างๆรอบม. บอกว่ามี ก็คงมีแหละ
แต่เราไม่ไปเองมั้ง 5555 มันแล้วแต่สไตล์คนด้วย
เรียนในป่าก็ต้องอยู่แบบคนป่าถูกแล้วนี่นา ถ้าอยู่ในกรุงก็ใช้วีถีแบบชาวกรุง
จะย้ายหนีเพราะเรื่องแค่นี้มัน...ไร้สาระอ่ะ
ตัวเองล้วนๆ
จะหนีตลอดชีวิตเลยเหรอ?
ถ้าทำงานล่ะ มั่นใจแค่ไหนจะได้อยู่ย่านคนเยอะช้อปปิ้งเยอะ ถ้าเกิดอยู่ในเมืองแต่ย่านไร้ร้านอาหาร ล่ะ ถ้ามีแต่บริษัทนี้ที่รับเราล่ะ?
อยากคิดให้ไกลๆ ชีวิตไม่ได้มีแค่ช้อปปิ้งกินเที่ยว
ก่อนอื่น น้องต้องถามใจตัวเองแล้วแหละว่าความสุขของน้องคืออะไร
น้องอย่าไปยึดติดกับภาพมายาคติที่ว่าชีวิตวัยรุ่นมันต้องซ่า ต้องบ้า ต้องออกไปเที่ยวปาร์ตี้เต้นกับคนแปลกหน้า ต้องดื่มเหล้าสูบบุหรี่ ต้องเข้าป่าขึ้นเขา ต้องทำกิจกรรมสุดเหวี่ยง
ความสุขของแต่ละคนมันไม่เหมือนกันนะคะน้อง บางคนก็ชอบทุกสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น แต่บางคนก็ไม่ชอบ แค่อยากอยู่บ้านอ่านหนังสือ เล่นกับแมว หรือวาดรูป
น้องลองคิดดูดีๆ ก่อนว่าน้องพอใจกับไลฟ์สไตล์แบบไหนกันแน่ หรือว่าน้องแค่หลงไปตามมายาคติว่าชีวิตมหา'ลัยมันต้องอย่างนู้นอย่างนี้
ถ้าน้องได้คำตอบแล้วก็เลือกเลยค่ะ
ถ้าน้องคิดว่าน้องไม่พอใจกับชีวิตแบบนี้จริงๆ ก็ทำสิ่งที่น้องต้องการเลย แต่อยากให้คิดแบบรอบด้านด้วยว่าหากจะซิ่วน้องจะเสียต้นทุนค่าเสียโอกาสไปเท่าไร การจะซิ่วเรียนใหม่ไม่ใช่แค่น้องอยากจะทำก็ทำได้นะ น้องต้องคุยและปรึกษาผู้ปกครองก่อนดัวย น้องอย่าคิดว่านี่ชีวิตฉัน ฉันจะซิ่วก็เรื่องของฉันนะคะ ถ้าน้องซิ่วน้องต้องจ่ายเงินค่าสมัครสอบใหม่ ค่าหอพัก ค่าเดินทาง ค่ากินค่าอยู่ใหม่ทั้งหมดอีกสี่ปี (หรือมากกว่านั้น) ซึ่งทั้งหมดนี้ผู้ปกครองน้องเป็นคนจ่าย
เพราะงั้นหากจะซิ่วจริงๆ กรุณาตกลงกับผู้ปกครองให้เรียบร้อยก่อน คนเรียนน่ะสบาย เหนื่อยสุดแค่สอบ ไม่ไหวก็ซิ่วเรียนใหม่ แต่เคยคิดบ้างไหมว่าภาระมันไม่ได้ตกอยู่ที่น้องนะคะ ตกอยู่ที่คนหาเงินทั้งนั้น
ปล.น้องอินซีรีย์มหา'ลัยเกินไปแล้วค่ะ
อย่าซิ่วเลยค่ะอดทนนะคะนึกถึงความสำเสร็จที่พ่อแม่รออยู่นะคะ ตัวหนูเอง(ขอเรียกแทนตัวเองว่สหนูนะคะเพราะคิดว่า จขกท. น่าจะเป็นรุ่นพี่) ก็ซิ่วมาจาก ม. ที่อยู่ในเมืองที่ขึ้นชื่อเรื่องความเจริญมาเรียน ม. ที่อยู่ในป่าเขาจะออกจากใน ม. มาหน้า ม. ใช้เลวาถึงครึ่งชั่วโมงแต่ก็บอกกับตัวเองว่าอดทนนะแค่4ปี พ่อแม่ และ ยังมีปู่กับย่าที่อยู่บนสวรรค์รอดูความสำเร็จของเราอยู่ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ทำตามใจเลยครับ ชีวิตเป็นของเรา เราต้องเป็นคนกำหนดเอง ใจคุณบอกว่าอะไรคุณก็ทำเลย
อ่านแล้วก็ขมวดคิ้วนิดนึง นึกว่าเป็นกระทู้ เราก็เรียนมหาลัยในกทม.นะคะ วัฏจักรชีวิตก็เป็นแบบนั้นค่ะ ตื่น-กิน-เรียน-นอน ไม่ได้เที่ยว พูดเลยว่าแค่นี่ก็รู้สึกว่าไม่มีเวลาเหลือไปเที่ยวแล้วนะ ไหนจะต้องเผื่อเวลาเดินทาง โหนรถเมล์โหนบีทีเอส ฮื่อ เราไม่เข้าใจว่าทำไมถึงอยากซิ่วเพราะเรื่องแค่นี้เลย ก็เข้าใจอยู่ว่าอยากมีสีสันในชีวิตบ้าง แต่ในเมื่ออยากจะซิ่วเพราะเรื่องนี้ก็แล้วแต่ค่ะ ถ้าคุณคิดว่าคุณไม่ได้อะไรจากมหาลัยนี้เลยตลอด 2-3 ปีที่ผ่านมา (ประสบการณ์ชีวิต-เพื่อน-ความรู้) ก็ซิ่วดีกว่าค่ะ แต่อย่าลืมนะคะ เวลาที่เสียไปเอาคืนมาไม่ได้ ถ้าคิดจะซิ่วไปแล้วนั่นหมายความว่าที่ๆจะไปที่ใหม่ต้องดีขึ้น หมายถึงทั้งสภาพแวดล้อม และตัวของผู้เรียนเองด้วย ถ้าจะซิ่วก็ตั้งใจนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
นึกว่าเป็นกระทู้ดัก... edit ค่าแง
ใบ้หน่อยสิ มหาลัยอะไร ภาคไหน จังหวัดอะไรก็ได้
เราก็เรียนสายสุขภาพเหมือนกันนะ แต่เรียนหนักจนไม่มีเวลาคิดเรื่องกินเรื่องเที่ยวเลยให้ตาย
จขกท อย่าซิ่วเลย ถ้ามันเป็นคณะที่ใช่ อาชีพที่คุณอยากจะเป็น เราว่าถ้าจะซิ่วออกเพราะเหตุผลนี้มันก็ไม่ควรอะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?