คุยกันนักวาด(ปัญหาวาดไม่ออก)

[Cy mineror]

ดีคะ เราอยากถามเพื่อนๆที่ชอบวาดรูป ไม่ว่าจะวาดเก่ง ไม่เก่งหรือวาดไม่เป็นทุกคนว่า เพื่อนๆเคยท้อบ้างมั้ย วันๆนึ่งไม่รู้ว่าตัวเราเอง วาดเพื่อใคร วาดทำไม และวาดเพื่ออะไร แต่กลับอยากที่จะวาดรูปต่อ พอมาคิดๆดูแล้วนานๆไปมันกลับไม่รู้ว่าจะวาดอะไรต่อ หัวมันตันมาก เพราะพอโตขึ้นเหมือนจิตนาการมันไม่ค่อยมีเเล้ว แรงบันดาลใจก็ขาดไปเยอะเหมือนกัน มันเริ่มไม่มีไฟแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีคนมาตอบรึเปล่า ถ้าได้อ่านเเล้วก็ช่วยคนที่ไฟจะดับหน่อยนะคะ :)

Comments

[MeowDreamMaker]

มาเห็นก็เลยช่วยตอบนะคะ

คาดว่านักวาดทุกคนต้องผ่านความรู้สึกนี้มาแล้วทั้งนั้นค่ะ

เคยท้อ ปลูกสวนท้อไว้หลายเอเคอร์เลย พอถึงจุดอิ่มตัวที่เราเจอปัญหาว่า วาดไป พยายามไป แต่เราไม่เห็นความก้าวหน้าอะไรเลย เราเสียเวลาเปล่าหรอกหรือ? เห็นคนวาดเก่งๆ อายุน้อยๆ เรายิ่งท้อ

//////

จำได้ว่าเราพักไปทำอย่างอื่นเลยค่ะ หางานอดิเรกอื่นทำ หาหนังสือดีๆ อ่าน ดูหนังสือภาพสวยๆ ของต่างประเทศ

แต่ถ้าเรารักการวาดจริงๆ นะคะ ความรู้สึกอยากถ่ายทอดเป็นภาพมันจะกลับมาค่ะ แล้วในที่สุดเราก็ตอบได้ว่าเราวาดทำไม

เราวาดเพราะแค่เราชอบ ไม่ได้วาดหวังจะเอาอะไรจากการวาด จะวาดแย่หรือวาดสวย วาดรู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่อง ต่อให้วาดแล้วฟีดแบ็กเงียบสนิท เราก็สนุกของเราเองอยู่ดี

ถ้าปัญหาคือ แค่หัวตัน แนะนำให้พักค่ะ ไปทำอย่างอื่นเลยย เดี๋ยวไอเดียมันก็มา อาจจะนานหน่อย แต่มันมาแน่

แต่ถ้าหมดไฟการวาด แนะนำให้ถามตัวเองค่ะ เรารักการวาดขนาดไหน ไม่ต้องวาดไปทั้งชีวิตได้หรือเปล่า เห็นคนอื่นวาดแล้วเราคันไม้คันมือหรือเปล่า ถ้าไม่เลย ก็หันหัวเรือออกได้แล้วค่ะ ไม่รักการวาดแล้วไปวาด จะพานเครียดไปเปล่าๆ...

อยากจะบอกต่ออีกนิดว่า เมื่อไรถ้าประกอบอาชีพด้านนี้นะคะ ความรู้สึกท้อมันจะซับซ้อนขึ้นไปอีกจากหลายๆ ปัจจัย รักจะวาดต้องสตรอง มั่นใจว่ารักจริงแต่แรกค่ะ

[- March -]

เคยรู้สึกอยากเลิกวาดรูปค่ะ เคยมีคนบอกว่าเกลียดที่เราวาดรูปสวย มันเลยเป็นปมมาตลอดทำให้เราวาดรูปได้ไม่เต็มที่ตอนนี้ผ่านมา4ปีแล้ว ปมนี้ยังคงเป็นปัญหาของเราอยู่ค่ะ ครั้งนึงเราเครียดทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องมหาลัยเลยต้องแก้เครียดด้วยการวาดรูป(วาดรูปเป็นสิ่งเดียวที่เราทำแล้วมีความสุข)แต่กลายเป็นเครียดกว่าเดิมค่ะ เรากลายเป็นคนกลัวการวาดรูปและกลัวถูกเกลียดเพราะวาดรูปสวย ในตอนนั้นอยากจะวาดรูปต่อแต่มือจับดินสอไม่ได้ค่ะ(ตอนนั้นเครียดจนมือสั่น) ตั้งแต่ช่วงนั้นเราพักวาดรูปไปช่วงนึงและมาคิดทบทวนกับตัวเอง

"เราวาดให้ใครดู?"

"วาดเพื่อใครหรือเพื่ออะไร?"

"วาดไปทำไม?"

คำตอบที่เราได้คือ 1.วาดให้ตัวเองดู 2.วาดเพื่อตัวเองและเพื่อความฝันของตัวเอง 3.เพราะมันคือความสุขของเรา

คำตอบที่เราได้มาทำให้เรากลับมาวาดรูปอีกครั้งและเปลี่ยนทัศนคติตัวเองใหม่ มันอาจจะดูเห็นแก่ตัวที่วาดเพื่อตัวเองแค่คนเดียวแต่ถ้ามันคือสิ่งที่เรารักและความสุขของเรา แล้วเราไม่ได้วาดอะไรที่ไม่ดีหรือวาดแล้วไม่ทำให้ใครเสียหายก็ทำต่อไปเถอะนะคะ อย่าให้ใครมาบอกให้คุณหยุดวาดเด็ดขาด ไม่มีใครเกิดมาแล้ววาดรูปเป็นค่ะ

มีแต่ฝึกและฝึกเท่านั้น! เชื่อในฝีมือตัวเองค่ะว่าจะต้องเก่งขึ้นให้ได้

แนะนำว่าให้เอาภาพของนักวาดที่ชอบเป็นแรงบันดาลใจว่า"สักวันฉันต้องวาดให้เก่งแบบนี้"แล้วพยายามต่อไปค่ะ

เราเองก็ฝึกวาดรูปเอง ไม่เคยเรียนวาดรูปที่ไหน(นอกจากติวสอบเข้า)บางทีมันก็มีท้อบ้าง,หมดไฟบ้าง เป็นธรรมดาค่ะ แต่ไฟหมดเราเติมใหม่ได้เราคิดแบบนี้นะ จนทุกวันนี้ก็ยังคงฝึกต่อไปค่ะเพื่อความฝันที่เราตั้งใจไว้

จขกท.อย่าเพิ่งหมดไฟนะคะสู้ต่อไปค่ะอย่าหยุดวาด ท่องไว้ว่า"เราต้องเก่งขึ้นๆ"เอาใจช่วยนะคะ

มาฝึกไปด้วยกันค่ะ

[Khun phicha]

ขอตอบด้วยคนนะคะ เป็นทั้งนักเขียนและนักวาด ที่นอกจากจะไม่เก่งแล้วยังขี้เกียจฝึกฝนอีกด้วย ยอมแพ้ไปมากมายหลายครั้ง ยอมแพ้แล้วยอมแพ้อีก เห็นคนอื่นทำได้ ทำไมเราทำไม่ได้ซะที เราคงไปไม่รอดหรอก เรามันไม่เหมาะกับการวาดรูปแน่ๆ หรือแม้แต่วาดยังไงก็ไม่ได้ดั่งใจซักทีเลย อยากจะวาดแต่คิดสิ่งที่จะวาดไม่ออก เบื่อแล้วอยากจะเลิก ยอมแพ้ดีกว่า

แต่ไม่ว่าจะยอมแพ้ไปกี่รอบ เวลาเผลอตัว ถ้ามือจับปากกาดินสออยู่ก็จะเผลอวาดรูปออกมาตลอด หรือเวลามือว่างๆภาพในหัวก็จะเด้งขึ้นมา จนเราต้องวาดมือลงไปใส่อากาศ

มันคือความชอบและรัก อยากวาดรูป ใช่มั้ยคะ ยอมแพ้ได้ ล้มได้ แต่ก็จะไม่หยุดวาดแน่นอนค่ะ

ไม่รู้จะมีประโยชน์บ้างมั้ย แต่ก็สู้ๆนะคะ เราก็จะสู้ด้วยเอง

[DAY⭐NATTO]

ยอมรับเลยค่ะว่าขึ้นมหาลัยมา ถ้าไม่ได้เรียนสายวาด แทบไม่มีเวลาวาดรูปเลย

พอกลับมาก็วาดไม่ออก เส้นดาวน์ลงจนเราเฟล วาดเท่าไหร่ก็ไม่ได้ดั่งใจ

ในส่วนของเรา เราเริ่มจากเขี่ย ใช่ค่ะวาดๆไปเลย ไม่ต้องสนคอนเซปต์ ขอให้วาดให้จบ วาดไปเรื่อยๆ วาดเพื่อน วาดหมา ล่าสุดที่ทำให้เรากลับมาคือเราติ่งนักร้องคนนึงค่ะ แล้วเราก็เปิดรูปเขาแล้ววาดเขาเต็มหน้ากระดาษ

มันทำให้เราฮึดขึ้นมาและกลับมาวาดต่อเรื่อยๆ จนล่าสุดเราโหลดโปรแกรมวาด ซื้ออุปกรณ์มาจริงจัง

ก่อนที่จะเปิดเทอมและไม่มีโอกาส

เรื่องการวาดเราเชื่อว่าสายวาดทุกคนเป็นหมดค่ะ ลองปล่อยตัวปล่อยใจ อย่าไปหวังกับสิ่งที่เราวาด

ลองวาดเพื่อผ่อนคลาย เพื่อให้เราสบายใจ แล้วพอดีขึ้นเราก็จะกลับมาวาดงานตามต้องการได้แน่ค่ะ

[ความหวัง]

ไม่รู้ว่ามาตอบตอนนี้จะทันรึเปล่า คุณสงสัยวาดไปทำไม แต่คุณไม่เคยเสียดายฝีมือที่ฝึกมาเหรอ คุณไม่คิดเหรอ ในสิ่งที่คุณไม่รู้คูณวาดเพื่อใคร คุณวาดเพื่อตัวเอง คุณวาดให้คนอื่นได้ด้วย คุณเป็นแรงบัลดาลใจให้ใครสักคนก็ได้ คุณลองหาคำตอบดู "คุณเริ่มวาดรูปเพื่ออะไร" คุณต้องปลุกไฟมันขึ้นมาเอง