Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

จะเป็นยังไง? ถ้าเด็กกรุงต้องไปอยู่ต่างจังหวัด

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาวเด็กดีทุกคน วันนี้ก็อยากจะมาแชร์เรื่องราวต่างๆให้เพื่อนๆได้อ่านกันค่ะ ก็ก่อนที่จะเข้าสู่เรื่องราวที่จะมาแชร์ในวันนี้นะคะ ก็เชื่อนะคะว่าหลายๆคนอาจจะมองว่าก็แค่ไปอยู่เดี๋ยวก็คงปรับตัวได้ แต่อาจจะต้องใช้เวลามากกว่าคนอื่น แต่ แท้จริงแล้ว ไม่ง่ายเลยที่เด็กคนหนึ่งที่เกิดที่กรุงเทพจะต้องมาใช้ชีวิตในทุกๆวันในต่างจังหวัดค่ะ
เราเป็นเด็กคนหนึ่งที่เกิดที่กรุงเทพค่ะ แต่ว่า ด้วยเหตุผลบางอย่าง เลยต้องย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดค่ะ
ตั้งแต่เด็กจนโต เราอยู่กับแม่ แล้วก็ครอบครัวแม่ที่กรุงเทพมาตลอดเลยค่ะ แต่ว่า เราก็เจอพ่อนะคะ แต่เพียงแค่อยู่คนละบ้านกันเฉยๆค่ะ เพราะว่าคุณพ่อต้องทำงานค่ะ ทุกๆวันไม่ว่าเราจะทำอะไรเราก็จะเจอกันตลอด วันหยุด เราก็จะพากันไปเที่ยว ไปทานข้าว หรือใช้เวลาร่วมกันค่ะ แต่ไม่มีใครทราบหรอกค่ะว่า อนาคตอะไรจะเกิดอะไรขึ้น ....
แม่เราตัดสินใจที่จะให้เราย้ายไปเรียนที่จังหวัดเชียงใหม่ด้วยเหตุผลบางอย่างค่ะ เราไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเราจะต้องกลายมาเป็นเด็กต่างจังหวัด เราไม่เคยคิดว่าจะต้องมาปรับตัวอะไรเยอะแยะมากมาย ทำให้เราเข้าใจคนหลายๆคนที่ต้องห่างจากบ้านเกิดตัวเองเลยค่ะ พอมาอยู่จริงๆ ก็จริงแหละค่ะ ที่ว่ายากมากๆสำหรับการปรับตัวและสำหรับเราเลยค่ะ ไม่ใช่เพียงแต่ต้องปรับตัว แต่ต้องทั้งอดทน และ ต้องเรียนรู้อะไรมากมายเลยค่ะ 
ก็ถ้าอย่างอยู่กรุงเทพ ไปไหนก็แค่ขึ้นรถโดยสาร ใช่ไหมคะ แต่ต่างจังหวัดไม่ใช่อย่างกรุงเทพนี้สิ
ตอนช่วงที่เรามาอยู่แรกๆ เราไม่รู้จักใครเลยค่ะ  แต่โชคดีที่ว่าพ่อย้ายมาอยู่ด้วยค่ะ ก็เลยทำให้อุ่นใจไปบ้างที่ยังมีพ่ออยู่ด้วยค่ะ แต่ปัญหาก็ยังมีนะคะ เพราะว่าเราเองก็สนิทกับแม่มากกว่าพ่อ แต่เมื่อมาอยู่ด้วยกันแล้วก็ต้องปรับตัวเยอะมากมากเลยค่ะ ก็อย่างที่ว่าอะค่ะ เรากับพ่อค่อนข้างที่จะมีทัศนคติต่างกัน เพราะ ด้วยความที่ว่า ไม่เคยต้องมาอยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตร่วมกันในทุกๆวันค่ะ  ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่เรามาเชียงใหม่แรกๆ เราจำได้เลยว่า เรากลัวมากๆที่จะต้องมาอยู่โดยที่แม่ไม่ได้อยู่ด้วย เพราะ เมื่อก่อน ก็แค่บอกแม่ เวลาที่ต้องการอะไร แต่มาอยู่ที่นี่ ก็ต้องช่วยเหลือตัวเองเยอะมากๆเลย ต้องหัดทำอะไรเองหลายๆอย่าง อะไรที่ไม่เคยกินก็ต้องลอง การใช้ชีวิตก็เปลี่ยนไปมากเลยค่ะ จากเป็นคนที่เที่ยวห้างบ่อยมาก แต่ ก็ต้องเปลี่ยนมาเที่ยวแบบธรรมชาติ เพราะว่า คุณพ่อไม่ค่อยชอบเที่ยวห้างค่ะ ตอนนั้นที่เรามาจากกรุงเทพโรงเรียนก็กำลังเปิดเทอมพอดีแหละค่ะ เดินเข้าไปวันแรก เราไม่รู้เลยค่ะว่าจาคุยกับใคร เพราะ ด้วยความเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่เคยมาเรียนต่างที่ ก็กลัวมากมากเลยค่ะ แต่พออยู่จนคุ้นชิน ก็ทำให้รู้ว่าบางครั้งก็ไม่ได้มีอะไรน่ากลัวเลย แต่ว่า ก็ต้องขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนตอนนั้นมากมากเลยค่ะ เพราะ ถ้าหากไม่มีพวกเขาเหล่านั้น
การใช้ชีวิตในเชียงใหม่ของเรา ก็คงไม่มีความสุขเหมือนทุกๆวันนี้หรอกค่ะ 
ทำให้เราเรียนรู้เลยว่าบางครั้งสิ่งที่เรากลัว เราอาจจะต้องแลกมาด้วยอะไรหลายๆอย่าง แต่ว่า เราก็จะผ่านมันไปได้เองค่ะ ตั้งแต่วันนั้นจนมาถึงวันนี้ ก็ถือว่าหนึ่งปีแล้วค่ะ ที่เราได้มาอยู่ที่นี้ ที่นี้สอนเราหลายๆอย่าง และยังให้ประสบการณ์ดีๆกับเรามากมากเลยค่ะ เราก็อยากจะบอกเพื่อนๆทุกๆคนนะคะ ว่า อย่ากลัวในสิ่งที่เรายังไม่ได้ไปสัมผัส จริงค่ะที่อาจจะต้องใช้เวลามากกว่าคนอื่น บางคนใช้เวลาไม่กี่วัน บางคนใช้เวลาไม่กี่เดือน แต่บางคนกับต้องใช้เวลาเป็นปี แต่ไม่มีอะไรที่เราจะผ่านมันไปไม่ได้หรอกค่ะ ทุกอย่างเข้ามาเพื่อให้เราเรียนรู้ค่ะ เรารู้สึกว่าการที่ต้องย้ายมาอยู่เชียงใหม่ไม่ใช่เรื่องน่ากลัวสำหรับเราแล้วค่ะ เพราะในความกลัวบางครั้งก็ย่อมต้องมีความทรงจำดีๆ พร้อมกับความสุขผ่านเข้ามาให้เราเองแหละค่ะ เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคนในเด็กดีนะคะ ทั้งคนที่เจอประสบการณ์คล้ายๆเรา หรือไม่เคยเจอ หรือ กำลังจะเจอ เราหวังว่าเรื่องราวของเราจะทำให้หลายๆคนมีกำลังใจนะคะ แล้ววันหนึ่งเรื่องราวของเพื่อนๆจะเป็นความทรงจำดีๆ เป็นความสุขให้กับเพื่อนๆ เหมือนกับเรานะคะ
ทั้งนี้ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเรานะคะ ขอบคุณค่ะ

แสดงความคิดเห็น

>

9 ความคิดเห็น

jajatnap 16 ม.ค. 62 เวลา 22:05 น. 1-1

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอบคุณค่า

0
จริยา 17 ม.ค. 62 เวลา 18:55 น. 7

หนูเก่งมากค่ะ น้าสลับกับหนูคือเป็นเด็กต่างจังหวัดย้ายมาอยู่กรุงเทพฯค่ะ จากการอยู่กับพ่อแม่ ย้ายมาอยู่กับย่า ซึ่งน้าก็ต้องปรับตัวเช่นเดียวกันค่ะ จากที่เคยเดินไปโรงเรียนสบายๆ ก็ต้องมาฝ่าฟันกับผู้คนในการขึ้นรถเมล์และการจราจรที่ติดขัดและฝุ่นควันพิษ น้าคิดว่าหนูโชคดีกว่าน้านะคะ ได้อยู่ต่างจังหวัดที่อากาศดีกว่ากรุงเทพฯ มากมายค่ะ น้าขอให้กำลังใจหนูในการดำเนินชีวิตเพื่อให้ประสบความสำเร็จในวันข้างหน้านะคะ น้าขอนำข้อความที่มีผู้กล่าวไว้มามอบให้ค่ะ

"ไม่ใช่ความทุกข์ที่ทำให้เราคิดมาก แต่เป็นเพราะเราคิดมาก จึงทำให้เกิดความทุกข์"

"ทุกวันคือโอกาสใหม่ๆ เสมอ คุณสามารถสานต่อความสำเร็จจากเมื่อวาน หรือทิ้งความผิดพลาดไว้ข้างหลัง แล้วเริ่มใหม่อีกครั้ง นั่นคือวิถีของชีวิต"

"จงเขียนลงบนหัวใจของคุณว่า ทุกวันคือวันที่ดีที่สุดในรอบปี"

"เพื่อนแท้จะเตีอนคุณต่อหน้า เพื่อนเทียมจะนินทาคุณลับหลัง"

"แม่...ถึงแม้จะบ่นบ้าง แต่ก็รักเราที่สุด"

ขอให้หนูโชคดีค่ะ

1