ถ้าผมจะสร้างตัวละครตัวหนึ่ง ให้มีบทเป็นผู้เผด็จการ แล้วไงต่อ?
ตั้งกระทู้ใหม่
Cat free
18 ม.ค. 62 เวลา 19:06 น.
1,075
views
12 ความคิดเห็น
ตัวละครนิสัยเผด็จการส่วนใหญ่จะไม่ค่อยแสดงความรู้สึก ค่อนข้างเย็นชา เพราะต้องใจแข็งมากเวลาตัดสินใจอะไร หรือสั่งให้ใครทำอะไร แต่จะมีเผด็จการประเภทที่เล่นละครว่าเห็นใจคนอื่น แต่ที่จริงไม่เลย ลึกๆแล้วกำลังชักใยอยู่เบื้องหลังทั้งหมด การแสดงละครเป็นส่วนหนึ่งให้แผนการสำเร็จ แบบนี้ก็น่าสนใจดี
น่าคิด
อืมม...ดูอย่างผู้นำประเทศแถวนี้ก็ได้ค่ะ เขาจะเป็นคนที่ด่านักข่าว เลื่อนเลือกตั้ง จับคนไปปรับทัศนคติ แล้วก็ชอบพบปะประชาชนเย็นวันศุกร์มากๆเลยค่ะ
//ข้ามคห.นี้ไปอย่างเร่งด่วน
[ ลาก่อนครับ ]
Oh my god
i believe i can fly.
................
ลุงตู่ไม่ได้เย็นชานะคะ ลุงแค่ตรงไปตรงมา 555555555//ทีมลุงตู่
ซับซ้อนนะคะ ขนาด อดอป ฮิตเลอร์ ที่เป็นรู้จักในผู้นำเผด็จการยังเป็นทั้งศิลปินผู้มีฝีมือในการวาดรูปอย่างงดงาม เป็งมังสวิรัติ แต่กลับสามารถสั่งฆ่าชาวยิวได้ แต่ก็เพื่อให้คนชาติเขาเป็นใหญ่
อุดมการณ์มีหลากหลายที่หลอมให้ผูนำกลายเป็นคนเผด็จการ ไม่ว่าจะความเห็นแก่ตัว เห็นแก่แค่พวกพ้อง
หรือเห็นแก่ความยุติธรรม
อย่างตอนที่เราได้ไปจีน ไกด์ชาวท้องถิ่นเล่ามุมมองที่มีต่อเหมาเจ๋อตง และเติ้งเสี่ยวผิงว่า พวกเขาต้องการให้คนจีนทุกคนเท่าเทียม ทำงานหนักจะได้ผลตอบแทน สิ่งสำคัญที่จะนำมาซึ่งสิ่งนั้นที่สองผู้นำเชื่อคือ"คอมมิวนิสต์"
สรุปในมุมมองเรานะคะ
หากพื้นฐานตัวละครเป็นคนดี
- ต้องการให้เกิดความเท่าเทียม หรือเห็นระบอบที่ทุกคนมีสิทธิ์ออกเสียงแต่สุดท้ายผลประโยชน์ดันกระจุกอยู่แค่คนกลุ่มเดียวก็อาจจะลุกขึ้นมาปฏิวัติ
- อาจจะเป็นชนกลุ่มที่โดนกดดัน หรือเห็นใจกลุ่มที่โดนกดขี่จนอยากขึ้นมาเปลี่ยนแปลงแต่ดันเลือกเผด็จเพียงเพราะฉันพอใจแบบนี้ ฉันคอนโทรลได้ จะไม่มีใครไม่ได้รับความไม่เป็นธรรมเพราะฉันจัดการให้
หากพื้นฐานตัวละครเป็นคนไม่ค่อยดี
- พื้นฐานที่บ้านอาจจะเลี้ยงให้เขารู้สึกเป็นใหญ่ ทุกคนต้อยต่ำกว่าเรา อาจนี้ก็ได้ค่ะ
นี่แค่ยกตัวอย่าง เอาเป็นว่าลองศึกษาประวัติผู้นำคอมมิวนิสต์เยอะๆนะคะ ค่อนข้างน่าสนใจเลย
แนะนำลองอ่านเรื่อง เด็กชายในชุดนอนลายทางดูนะคะ ค่อนข้างแสดงบรรยากาศเวลาเด็กผู้ชายคนหนึ่งต้องอยู่ต้องหน้าผู้นำเผด็จการ และมีพ่อทำงานกับผู้นำคนนั้น
เด็กในชุดนอนเคยมีเป็นหนังอยู่ครับ ตอนจบมันตัดไปที่ห้องอาบน้ำเลย แต่ตามจริงอยากรู้มากกว่าว่า หลังจากที่รู้ตัวว่าลูกตัวเองถูกพาไปอาบน้ำแบบชาวยิวแล้ว พ่อจะทำยังไงต่อ รู้สึกเสียใจหรือรู้สึกผิดชอบอะไรไหม
อยากให้ลองอ่านดูค่ะ ในหนังสือมีช่วงตามหาลูกแล้วรู้ว่าลูกไปจบชีวิตที่ไหน บอกได้เลยว่า"ใจสลาย"
ผู้นำเผด็จการต้องเด็ดขาดมากครับ
ไม่งั้นเขาควบคุมประชาชนด้วยความหวาดกลัวไม่ได้หรอกครับ
อาจจะสร้างเรื่องราวของเขาผ่านตัวละครอื่นก็ได้นะ ยกตัวอย่าง ลูกน้องต้องทำงานจริงจังเสร็จตรงเวลา ต้องแต่งตัวเรียบร้อย ต้องเดินเท้าแบบทหารหนักแน่น เป็นต้น
เล่าผ่านตัวละครอื่นไปเรื่อยก็น่าค้นหาดีนะคะ เอาศัตรูแข็งแกร่งมาพูดถึงเขาก็ได้ นักอ่านจะประมาณบุคลิกเขาออกเอง
ลุง__ครับ
ตำรวจมายัง รีบกระแทกประตูด่วน
คุณถูกจับแล้ว(ล้อเล่นนะ)
...เผด็จการ? ขอโทษครับตอนเเรกผมอ่านเป็นผู้จัดการ(ฮา) โดยปกติเเล้วเวลาเพื่อนถามคำถามประมาณนี้กับผม ผมมักจะถามพวกเขากลับเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเเละเเนวเรื่องที่ต้องการจะเขียน ผมจะด้วยช่วยคิดบุคลิคให้ได้ เท่าที่ผมอ่านคอมเม้นดูเเล้ว ผมรู้สึกว่ามันช่างเป็นความคิดเห็นที่ฮาร์ดคอร์จนผมดูใสไปเลย โอเค ผมให้เวลาคุณตั้งสติก่อน คราวนี้ผมจะจริงจังจะไม่ออกนอกเรื่องเเล้ว(?) คือถ้าเราพูดถึงเผด็จการเราจะนึกถึงลุง---เเค่ก เราจะนึกถึงคนที่มีความเป็นผู้นำสูง เคร่งครัด เคร่งเครียด เคร่งขรึม เหมือนทหาร ตำรวจ ผมอนุญาตให้คุณนึกถึงหน้าพี่ว๊ากได้สามวิ ด้วยความที่เป็นผู้นำ คุณจะต้องสร้างเขาให้ฉลาดเเละรู้จักคุมคนเป็น อะไรเเบบนั้น ด้วยความที่ต้องผ่านประสบการณ์มาอย่างโชกโชน อาจทำให้เขาไม่ค่อยเเสดงสีหน้า หน้าตึงเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลาเหมือนฉีดโบท็อก.. เเน่นอนว่าไม่ใช่วัยรุ่น เห้ ถ้าไม่เก่งจริงหรือมีเส้นสายก็อย่าหวังว่าจะได้เป็นหัวหน้าคนเลย คุณอาจจะใส่บาดเเผลให้เขาสักหน่อย เรื่องราวการสูญเสียอะไรประมาณนั้น เเต่อะไรก็เเล้วเเต่งานเขียยนคืองานที่มีความอิสระเสรีสูง คุณอาจจะให้บทผู้เผด็จการของคุณเป็นผู้ญิงก็ได้หรือจะเป็นเพศที่สามสี่ก็ไม่ว่ากัน หรือถ้าคุณเคยดูอนิเมะมาบ้าง คุณอาจจะเคยเห็นตัวละครเเนวคมในฝัก เสือซ่อนเล็บ คุณอาจจะสร้างให้เป็นเด็กโลลิน่ารักใสๆเเต่เเท้จริงเเล้วเป็นเอสบ้าอำนาจ หรือคุณอาจจะทำให้เขาหรือเธอมีความคิดขวางโลก มองโลกในเเง่ร้าย ผมไม่คิดว่าตัวละครที่มองโลกในเเง่ดีมากๆจะอยู่ได้นานในเเนวเรื่องที่เน้นความเครียดเเละความรุนเเรง(?)หรอกนะ? นอกจากเขาจะพกสกิลพระเอกหรือนางเอกมา เเต่มันก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้นะ ทำไมคุณไม่ลองสร้างตัวละครมาเพิ่มอีกสักตัว สร้างให้เขามองโลกได้เเง่ดีเเละอุดมการณ์พระเอก ทำให้คนอ่านเชื่อว่าเขานี่เเหละตัวเอก ก่อนจะฆ่าเขาทิ้งเเล้วนำตัวเอกของคุณขึ้นมาเเทน ตายล่ะ นี่ผมยัดเยียดไอเดียให้คุณเกินไปไหม? หรือคุณจะเเต่งตัวเอกเเนวเผด็จการของคุณเป็นพวกบ้าคลั้งก็ได้นะ? ชอบฆ่า? ชอบทรมาณ? ชอบทำลายล่ะ? ผมว่าผมจะพิมพ์เยอะเกินไป คุณสามารถทักผมาได้นะถ้าอยากถามต่อ? ; ) #ผมเเค่ว่างนิดหน่อย
บางครั้งผมก็ควรจะตรวจคำผิดเเละไปเช็กสายตาบ้าง..
นี่ว่ามองได้หลายแบบเลย อยู่ที่โทนเรื่องนิยายของตัวเองด้วยว่ามาโทนไหน โดยปกติผู้เผด็จการส่วนใหญ่จะเอาตนเป็นที่ตั้ง ง่ายๆ อะไรที่ฉันต้องการ นั่นแหละต้องได้ ใจถึง เด็ดขาด ไม่สนใจความรู้สึกคนรอบข้างมากนัก แต่ถ้าไปโทนที่ไม่ได้หนัก อาจจะสนุกสนาน รื่นเริง อาจจะออกมาเป็นผู้เผด็จการที่ค่อนข้างมุ้งมิ้ง ทำอะไรตามใจตัวเอง ไม่ถึงขั้นไร้สาระ ทำอะไรตามเหตุผล ชอบใช้อำนาจในด้านตะติ๊งโหน่ง(?)
โดยรวมผู้เผด็จการคือผู้มีอำนาจในการสั่งการคนอื่นโดยไม่สนว่าจะเต็มใจหรือไม่ มีอำนาจพอที่จะสั่งและข่มผู้อื่นได้ตลอดเวลา อยากได้อะไรต้องได้ สั่งแล้วต้องเป๊ะ มีกฏมีเกณฑ์ ใช้ชีวิตมีระเบียบจนออกจะเป็นคนน่าเบื่อ ด้วยลักษณะการมีอำนาจทำให้กลายเป็นคนเย็นชา หัวแข็ง ไม่สนความคิดเห็นของคนที่อำนาจน้อยกว่ามากนัก.... /เหมือนมาบ่น 555
ไม่ต้องคิดอะไรมาก ตัวอย่างก็มีให้เห็น ต้องเอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้สิ่งนั้น อย่างเช่น "หนูจะสร้างจรวด ยิงออกไปนอกโลก แต่มีตาลุงที่ไหนไม่รู้ใจร้าย มาสั่งปลดจรวดหนู ทีของลุงเองยังมีจรวดได้เลย ทำไมหนูจะมีบ้างไม่ได้ ?" ประมาณนี้...
ส่วนเรื่องครอบครัว ยึดหลักการเดียวกับบุตรชายของฮ่องเต้ในวังของจีน ฆ่ากันเอง ใครฉลาดก็อยู่ได้นานหน่อย ใครมีพวกเยอะก็อยู่ได้นานอีกนิด
หลักการง่ายๆ คลั่งกฎระเบียบ คลั่งประเภณี หัวอนุรักษ์นิยมสุดโต่ง บ้าอุดมการณ์ เด็ดขาด มั่นคง แน่วแน่ และไม่สนว่าอะไรผิดอะไรถูก เพราะสิ่งที่ตนทำคือสิ่งที่ถูกต้องเสมอ (แบบพอล พต ที่ล้างบางคนในประเทศตัวเอง รวมถึงคนฉลาด และผิวขาว พอตัวเองพ่ายแพ้ขึ้นมาก็ยังไม่รู้สึกนึกคิดหรือสำนึกในบาปของตัวเอง) มีความเป็นผู้นำสูง และมีอำนาจพอที่จะทำให้ทุกคนต้องทำตามแบบไม่มีบิดพริ้ว ทุกคนต้องเชื่อฟัง และไม่แปรพักตร์ เพราะคนประเภทนี้เกลียดพวกตัวละครสายกลาง หรือพวกสองหน้า
สิ่งเดียวที่ผู้เผด็จการหวาดกลัวคือความรู้ของผู้ถูกปกครอง ยิ่งมีความรู้ ยิ่งฉลาดมากเท่าไร ยิ่งเกิดความหวาดกลัวต่อการถูกกบฎมากขึ้นเท่านั้น
ลืมบอกอีกเรื่อง จอร์จ ออร์เวล เคยกล่าวเอาไว้
"ความน่ากลัวของระบอบเผด็จการ ไม่ใช่การใช้กำลังป่าเถื่อน แต่เป็นการนำอดีตที่เคยวุ่นวาย มาเปรียบเทียบกับปัจจุบันที่ตนปกครองอยู่อย่างสงบ"
อารมณ์แบบเดียวกับทานอสหรือกิลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ หลักๆเลยค่ะต้องมีอุดมการณ์แน่วแน่ เลือดเย็น เด็ดขาด วาทะศิลป์เป็นเลิศเพื่อใช้โน้มน้าวใจคน เล่นกับจิตวิทยาของเพื่อนมนุษย์ ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ อ่านใจยากไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
ลองไปดูภาพยนตร์แนวสงครามอาจช่วยได้มากขึ้นนะคะ
ลองศึกษาชีวประวัติของฮิตเลอร์เลยครับ เผด็จการที่มาจากการเลือกตั้งอย่างชอบธรรม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?