ความเรียล(real)ในนิยายคืออะไร
ตั้งกระทู้ใหม่
อ่านเจอคำนี้บ่อยๆจนสงสัย
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
16 ความคิดเห็น
ความสมจริงในนิยายคือไม่ขัดต่อกฏในนิยายที่ตัวเองสร้างขึ้น หรือการตัดสินใจตัวละครมีความสมเหตุสมผลไม่ให้เกิดPlot hole
Daring in the fraxx นี้ค่อนข้างชัดนะว่าทำไมต้องมี หรือRe:zeroที่ถ้าดูดีๆมันไม่ค่อยสมเหตุสมผลซักเท่าไรว่าบางตัวทำไปทำไม?
Real ไปก็ไม่สนุก
Surreal สิดี
//ความเห็นสั้นๆสองบรรทัด
นิยายเรา เราสร้างกฏเอง กฏในโลกความเป็นจริงกับโลกในนิยายของเราสามารถต่างกันได้ แต่เรื่องสามัญสํานึกนี้ไม่แนะนำให้เปลื่ยน
บางทีการปล่อยให้น้ำมันล่นแก้วออกมา มันแย่กว่าการนำฝามาปิดแก้วเอาไว้อีกนะครับ เพราะฉนั้นนิยายก็ควรจะมีความสมจริงในบางเรื่องบ้าง แต่ถ้าเป็นจำพวกกาวๆหน่อย ก็ไม่ต้องสนครับ ถถถถถถถถถถ
ตอนนี้คนเเต่งเขียนมากท่าน เขียนกาวมากไปหน่อยพอกลับมาสายเนื้อเรื่องเข้มโหดร้ายนี้ปากกาค้างเลย ช็อตบ่อยด้วย 55555555
ถ้าหมายถึงผมช่วงนี้ติดโรลเพลย์ครับเลยไม่ค่อยได้มาเขียน 55555555
เป็นไปตามความเป็นจริงค่ะ จะเรียกว่าสมเหตุสมผลก็ได้
ยกตัวอย่าง
1. นางสาว A ถูกผู้ชายโรคจิตแอบตั้งกล้องถ่ายในห้องน้ำ เลยโกรธมาก จะฟ้องเอาเรื่องให้ได้ เพราะทำให้เสียชื่อเสียง -นี่คือความเรียลค่ะ ตามหลักความเป็นจริงของมนุษย์
2.นางสาว B ถูกตั้งกล้องถ่ายเหมือนกัน แต่พอเห็นหน้าคนถ่ายแล้วหล่อมากกกก หล่อออ ชอบค่าชอบ จาอาวๆๆ~ สุดท้ายให้อภัยและขอเขาแต่งงานต่อหน้านักข่าว ลืมเรื่องชื่อเสียงตัวเองไปสนิท... -อันนี้คือไม่เรียลค่ะ มันไม่ใช่ปกติของมนุษย์
บางทีก็สงสัยว่าชิซูกะ โนบิตะ ที่ใส่ชุดเดียวตลอดเรื่อง เคยมีคนทักว่าไม่เรียลบ้างหรือเปล่า
บางทีคนอ่านก็ไม่ควรคิดมากไปนะ อย่างแฟนตาซีมันจะกาวก็ไม่แปลก แต่ถ้าไซไฟที่มันมี scientific law support อยู่ แล้วคนเขียนบิดไปจนมองภาพไม่ออก อันนี้แหละน่าจะมีปัญหา
ความสมเหตุสมผลค่ะ...อ่านแล้วไม่เอ๊ะ....หรือ...เหมือนอ่านคนละเรื่อง....
ความ real(จริง/เหมือนจริง) นั้น "ถ้าจะพูดตรงๆคือ การกระทำที่เป็นเหตุที่ทำให้เกิดผล "เช่น เอโกรธ นี่คือเหตุ โดยตัวละครสามารถแสดงผลลัพท์ ออกมาตามนิสัยของตัวละครเช่น ปาข้าวของ เก็บเอาไว้ อยู่คนเดียว เล่นเกม ไปทำร้ายคนอื่นเป็นต้น"
ซึ่งมันจะสมเหตุผลตาม "ตัวละครที่ผู้เขียนเซ็ทไว้หรือไม่"
และที่สำคัญ "ไม่ว่าสิ่งที่คุณเขียนจะเรียลแค่ไหนคนอ่านก็จะคิดว่าสมจริงไม่สมจริงตามสัญญา(ความจำที่เขาเคยรู้มา)อยู่ดี ถ้าเขาไม่รู้ตามจริง
ตัวอย่างเช่น นายเอ เคยโกรธและลงมือฆ่าคนจนสำนึกได้เขาจึงคิดเอาเองว่าจะไม่ทำอีกแล้ว "ขณะที่ความเป็นจริงคือเมื่อคุณโกรธคุณไม่มีสติดังนั้นต่อให้ เคยสำนึกได้แต่ในปัจจุบันขณะที่กำลังโกรธมากๆ หากไม่มีสตินายเอก็จะทำแบบเดิมตามความเคยชินยกเว้นว่าเคยฝึกสติมาแล้ว หรือเขายั้งไว้ไม่โกรธนั่นแล"
ก็เพราะแต่งเรื่องอยู่ ถึงต้องถามคำถามนี้
การทำให้นิยายสมจริงเป็นเหตุเป็นผล ทำให้เราเชื่อว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริง
เพราะถ้าไม่สมเหตุสมผลจะเป็นนิยายตลก
เราว่าขึ้นกับความสมเหตุสมผลของเรื่องราวมากกว่าค่ะ บางครั้งถ้ามันเกินขอบเขตมนุษย์มากๆก็ไม่สมจริง แต่หากเป็นแฟนตาซีอยู่แล้วจะให้ไม่เรียลขนาดไหนก็ได้ค่ะ ขึ้นกับคนอ่านว่าเขาจะสั่นหัวกับความไม่จริงจนเลิกอ่านรึเปล่า หรือสนุกกับความไม่จริงนั้นแล้วอานต่อไปได้ค่ะ
แต่ในนิยายเราแฟนตาซีหน่อยๆก็จริงแต่พยายามแต่งให้สมเหตุสมผลที่สุดค่ะ
ของเราประมาณนี้มังคะ
การหาข้อมูลประกอบการเขียน และความสมจริงในนิยาย
https://writer.dek-d.com/Miran/writer/viewlongc.php?id=1860018&chapter=19
ผมเคยอ่านนิยายแฟนตาซีไซไฟเรื่องหนึ่ง
เนื้อหาแฟนตาซี แต่คาร์แร็คเตอร์แต่ละคนมีความเป็นธรรมชาติสูงมาก ผมว่าความเรียลในนิยายคือทำให้รู้สึกว่ามีความจริงที่จับต้องได้ ตัวละครมีดำมีขาว ไม่ใช่พระเอกตลอดกาลหรือตัวร้ายทุกงาน สถานการณ์ดูเป็นไปได้จริง
หากได้ดังนี้แล้ว แม้แต่นิยายแฟนตาซีแนวเวทมนตร์หรือแฟนตาซีแนวไซไฟ ผมว่ามันก็ทำให้คนอ่านรู้สึกว่าเรื่องราวในนิยายมัน 'จริง' ขึ้นมาได้
นี่คือความเรียลในนิยายที่ครั้งหนึ่งผมเคยสัมผัสมา
ขอบริจาคชื่อเรื่อง
นี่มองว่าเป็นนิยายแนวสัจนิยมหรือ realism มากกว่าครับ คือพูดถึงเรื่องความเป็นไปบนโลก ไม่ใช่นิยายแฟนตาซีหรืออภินิหารใด ๆ ประมาณนิยายดราม่าชีวิตนั่นแหละครับ แต่จะบอกว่าขนาดนิยายดราม่าแนวนี้จะมีความเกินจริงมาบ้าง เช่นภาษาที่ใช้ หรือรูปแบบความซับซ้อนของเรื่องที่อาจจะเป้นความจริงซึ่งบิดให้แตกต่าางมานิดหน่อยนั่นแหละครับ
ส่วนประเด็นความสมเหตุสมผลนี่ผมว่าแยกออกจากความ realistic มาอีกทีนะครับ เพราะถ้าเกิดคุณเขียนนิยายแฟนตาซี คุณสร้างกฎระเบียบใด ๆ ขึ้นมาเอง แต่หากคุณวางกฎนั้นได้ดีและไม่ขัดกันในจุดต่าง ๆ ของเรื่องนั่นก็เรียกสมเหตุสมผลครับ ตามคำว่า สม "เหตุ" และสม "ผล" นั่นแหละครับ
ก็น่าจะหมายถึงความสมเหตุสมผลนะ ทั้งของโลกนิยายที่คนเขียนต้องกำหนดกฎเกณฑ์แน่นอนบางอย่างขึ้น เพื่อให้ทุก ๆ อย่างในเรื่องเป็นไปตามกฎเกณฑ์นั้น ยกตัวอย่างหนังเรื่อง Upside down นิยามรักปฏิวัติสองโลก ตอนเริ่มเรื่องอธิบายกฎเกณฑ์ของทั้งสองโลกและเดินเรื่องไปตามกฎเกณฑ์ที่ว่านั้นได้เป็นอย่างดี
นอกจากนี้ความสมเหตุสมผลอีกเรื่องหนึ่งคือความคิด, คำพูด, การกระทำ ของตัวละคร ซึ่งมาจากนิสัยใจคอของพวกเขา เรื่องนี้ผมมองว่าถ้าเขียนให้คนรู้สึกร่วมกับตัวละครได้ ก็แปลว่าเขียนได้คล้ายคลึงกับตัวตนของมนุษย์จริง ๆ ตัวอย่างเรื่องนี้ผมยกให้ Transcendence คอมพ์สมองคน พิฆาตโลก ที่ตัวละครกลุ่มต่อต้านเทคโนโลยีพยายามขจัดอีกฝ่าย รวมไปถึงตัวละครกลุ่มสร้าง supercomputer ที่สุดท้ายเริ่มกลัวสิ่งที่ตัวเองสร้างขึ้น เน้นให้เห็น Theme ของเรื่องเด่นชัดคือ "มนุษย์มักกลัวในสิ่งที่ไม่เข้าใจ" ซึ่งสำหรับผมแล้ว ถือว่าหนังให้ตัวละครแสดงนิสัยใจคอและการกระทำออกมาได้สมจริง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?