ความเบื่อสามารถแก้ได้ด้วยอะไร

[แพนด้าผู้จนปัญญา]

สวัสดีค่ะ เราชื่อหลิน ตอนนี้อายุ16ปี ถามว่าทำไมต้องแนะนำตัว...เพราะปัญหาที่เกิดขึ้นกับเรานั้นมันต้องเล่าย้อนอดีตนิดหน่อยเพื่อที่จะได้เข้าใจถึงปัญหา
ก่อนหน้านี้เรา...เป็นซึมเศร้ามาก่อนค่ะ
แล้วซึมเศร้าเกี่ยวไรกับหัวข้อกระทู้กำลังคิดแบบนี้ใช่ไหม
เราเข้าใจค่ะงั้นขออธิบายสั้นๆนะ(ตามที่เราเข้าใจเกี่ยวกับสภาวะนี้)
โรคนี้ในตอนช่วงที่เราเป็นเรารู้สึกหดหู่ไร้ชีวิตชีวาวันๆไม่ทำไรกินกับนอนแล้วก็เล่นมือถืออยู่ในห้องแคบๆทำอยู่อย่างงั้น....เกือบ3ปี
ใช่3ปี.....ไม่เจอผู้คนวันๆอยู่กับมือถือจนหมอที่รักษายังถามเลยว่าช่วงนั้นสามารถอยู่ได้โดยไม่คุยกับกับใครได้ไง(นอกจากคนในครอบครัว)
เราใช้ชีวิตวนเวียนอยู่อย่างงั้นพร้อมๆกับการรักษาจากหมอผู้เชี่ยวชาญ(เปลี่ยนหมอบ่อยมากจากหมอ กลายเป็นอาจารย์หมอแล้วก็ไปเป็นเคสตัวอย่างให้นิสิตแพทย์อีกช่วงนั้นอาการหนักมาก)
เราเข้ารับการรักษาจนสภาวะอารมณ์เรากลับมาเกือบ100%ไม่คิดสั้นเหมือนแต่ก่อน
แต่ยังมีอารมณ์หงุดหงิดง่ายและอ่อนไหวอยู่ซึ่งนั้นก็ไม่ได้รุนแรงมากนักหากไม่โดนกระตุ้นแต่....
สิ่งที่ได้รับมาแทนที่ซึมเศร้าคือ....
สภาวะปิดกั้นตัวเองออกจากสังคม...งงใช่ไหม
ก่อนเป็นโรคซึมเศร้าเป็นคนพูดมากเอามากๆแต่หลังจากนั้นก็น้อยลงๆจนกระทั้งมาโป๊ะ!!!แตกที่ปัญหาในครอบครัวเลยซึมเศร้า(หมอบอกอาการของเรามันเป็นการสะสมเหมือนเวลาเป็นโรคไรซักอย่างแล้วอาการมันค่อยๆสะสมอะ)
ตอนที่เป็นซึมเศร้าว่าไม่พูดแล้วตอนนี้หนักค่ะกลัวคนไม่กล้าคุยกับคนแปลกหน้ากลัวการอยู่คนเดียวถ้าคุณพ่อไม่อยู่ด้วยหรือมีสิ่งดึงความสนใจ มีคนน้อย และคุ้นเคยถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้........
คนสติแตกดีๆคนนึงนี่แหละเลยทำให้ไม่ออกไปไหนเลย
แต่เมื่อถึงจุดๆนึงจุดที่เริ่มรู้สึกว่าไม่มีอะไรจะทำแล้วเพราะที่ผ่านมาก็ทำทุกสิ่งที่อยากไปหมดแล้ว
ใช่เราเริ่มเบื่อ ตอนนี้ไม่มีอะไรดึงดูดในเราสนใจได้นานนักอยากหนังการ์ตูนไม่ก็พวกซีรีสย์ นิยาย เมื่อถึงตอนจบมันก็กลับสู่สภาพเดิมไม่มีไรทำใช้ชีวิตเหมือนคนแก่ใกล้สิ้นไปวันๆเรานอนหลับบ่อยมากจนคุณพ่อเริ่มห่วงสุขภาพเพราะท่านกลัวเราไหลตายซะก่อนเลยพยายามหาสิ่งน่าสนใจมาดึงดูดพยายามพาไปเที่ยวแต่....มันไม่ได้ผลเราเริ่มหงุดหงิดง่ายกว่าเดิมเริ่มเบื่อทุกๆอย่างในชีวิตแม้แต่อาหารก็ยังเบื่อ
ช่วงปีใหม่61เราหนัก57กิโลเราน้ำหนักลดลงอย่างรวดเร็วภายในระยะแทบไม่ถึงเดือนเราลดไปเกือบ2โลแล้วเราก็ลดลงเรื่อยๆจนเดือนพ.คเราหนัก47หนักเทียบเท่ากับตอนที่รักษาแรกๆ(เรารักษาตอนอายุ14) ตอนที่น้ำหนักลดเราอายุ15 ค่ะทุกคนที่รู้จักทักทุกคนว่าเราผอมลงจนน่าตกใจ(ไม่ได้ออกกำลังกายยาลดน้ำหนักก็ไม่กิน)เรากินแล้วก็นอนอย่างเดียวและอาการเบื่ออาหารก็หนักขึ้นเรื่อยๆหนักพอๆกับเบื่อสภาพแวดล้อมสังคมสิ่งของกิจกรรมเบื่อทุกอย่างจนในตอนนี้เราเบื่อแม้กระทั้งสิ่งที่เราชอบงานอดิเรกทุกอย่างชีวิตเราตอนนี้ไม่ต่างจากหุ่นเลยล่ะสตอรี่ดูไม่ค่อยเกี่ยวข้องแต่ว่าสาเหตุมาจากเรื่องที่เราบอกเล่าไปจริงๆ
อย่าบอกว่าไปวัดนะคุณพ่อแทบลากไปเลยล่ะไม่ได้ผล

Comments

[คนหล่อมืออาชีพ]

พยายามคุยกับคนในบอร์ดไปก่อนครับ เดี๋ยวอะไรๆ จะค่อยๆ ดีขึ้นเอง