ใครเคยมีประสบการณ์ ดองนิยาย แล้วกลับมาแต่งต่อให้จบได้อย่างไร ? //ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
15 ความคิดเห็น
ดีใจที่กลับมาค่ะ ....เราไม่เคยดอง แต่มาให้กำลังใจค่ะ
ขอบคุณนะคะ
เมื่อเดือนก่อนเพิ่งจะกลับมาแต่งเรื่องที่ดองเอาไว้เกือบปีจนจบ...แต่วันนี้ก้เพิ่งประกาศดองนิยายที่เพิ่งลงไปสิบกว่าตอน T T การดองช่างวนลูปไม่รู้จบ คำแนะนำคือฝึกวินัยในการเขียน แค่นั้นจริง ๆ ครับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ และก็เป็นกำลังใจในการแต่งนิยายเช่นกันค่ะ
คิดว่าต้องมุ่งมั่นให้มากค่ะ
หากว่าผลตอบรับไม่เป็นอย่างใจหวัง จะยังคงยึดมั่นกับความคิดเดิมที่ตั้งใจจะแต่งให้จบหรือเปล่า
ถ้าอดทนแต่งให้จบได้ คุณจขกท.ก็คงจะโล่งใจ อย่างกับยกภูเขาออกจากอกยังไงยังงั้น 555
หรือถ้าจะไม่แต่งต่อแล้ว ก็ทิ้งไปแล้วเริ่มใหม่สิคะ แค่ดองนิยายเอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนะคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ^^ ชอบจัง 'ถ้าจะไม่แต่งต่อแล้ว ก็ทิ้งแล้วเริ่มใหม่ แค่ดองนิยายเอง' 555+
ลองย้อนอ่านตั้งแต่ตอนแรกดูค่ะ แล้วก็ค่อยๆไล่ไปทีละน้อยน่าจะพอดึงให้กลับมาเขียนต่อได้นะคะ เพราะนี่ก็ดองมั่งไม่ดองมั่ง แล้วเวลากลับมาเขียนก็อาศัยอ่านจากที่เคยเเต่งไปอ่ะค่า><;
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ^^ เราก็ลองกลับไปอ่านใหม่ดูรอบที่ 2 แล้วค่ะ แต่พบว่าบางจุดของนิยาย มันยังพล็อตมันหลวมอยู่ ถ้าจะปรับแก้ ระหว่างทางจะเป็นอะไรไหมคะ
คิดว่าขึ้นอยู่กับส่วนที่หลวมค่ะ ถ้าหลวมไม่มากสามารถเพิ่มเติมได้ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่จะวงเล็บท้ายตอนว่ารีไรต์หรือปรับแก้บางส่วนก็ได้ค่ะ :D แต่ถ้าส่งผลกับเรื่องยาวๆก็ต้องฮึดแก้นิดนึงถือว่าจุดไฟให้ตัวเองด้วยเลย ฮาา //แต่คิดว่าแก้ได้หมดนะคะ แบบนี้ก็เหมือนกับช่วยเเต่งเติมงานเนื้อเรื่องไปเพิ่มด้วย แต่อันนี้เราก็ไม่แน่ใจแหะๆเพราะยังมือใหม่เหมือนกันค่า TwT ยังไงก็สู้ๆนะฮับ :3!
ดองสองสามวันก็แทบเขียนต่อไม่ติดเลยอ่ะ
เล่นทิ้งไปนานขนาดนี้คงต้องอ่านซ้ำเพื่อฟื้นความรู้สึกเอาเนอะ
อ่านซ้ำมาสองรอบแล้วค่ะ แต่ก็ยังต่อไม่ติดเลย 555+
เป็นกำลังใจให้สำหรับการแต่งนิยายเช่นกันนะคะ ^^
งั้นก็ คิดแบบนี้แล้วกัน จำความรู้สึกแรกที่แต่งเรื่องนั้นๆได้ไหม ตอนนั้นมันจะมีไฟและกระตือรือร้นมาก ลองถามตัวเองดูว่า ตัวละครของคุณมีความรู้สึกไหม คุณสร้างให้เขาได้มาโลดแล่น แต่เมื่อทิ้งร้าง เขาไม่ต่างอะไรจากขยะ หรือเด็กที่ถูกทอดทิ้ง
เมื่อคุณคิดกลับมาจะแต่งต่อ ตัวละครของคุณเขาต้องดีใจอยู่แล้วที่จะได้ก้าวเดินต่อไปพร้อมกับคุณ คุณรักเขา เขาก็รักคุณ คุณทิ้งเขา เขาไม่อาจทิ้งคุณได้ คุณกลับมา เขาก็ยังรออยู่ที่เดิม
สู้ๆค่ะ
มาให้กำลังใจ จขกท.ค่ะ สู้ๆนะคะ
ขอบคุณค่า ^^
อ่านทวนหลาย ๆ รอบ พยายามนึกถึงตอนนั้นเราเขียนด้วยอารมณ์ไหน เราอยากถ่ายทอดอะไร
ทิ้งไว้ไม่สานต่อให้จบก็น่าสงสาร
เราก็ดอง แต่ก็คิดว่าถ้ามีเวลายังไงก็จะกลับมาสานต่อให้จบ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ และก็ขอเป็นกำลังใจให้กับการแต่งนิยายเช่นกันนะคะ
ไม่เคยดองเรื่องไหนเกินหกปีแล้วกลับมาเขียนจนอวสานได้ แต่ถ้าแค่ปีสองปีนั้นยังพอมีครับ...
ตอนนั้นสาเหตุที่ดองเพราะเจอมรสุมชีวิต +สุขภาพไม่ค่อยดีด้วย ส่วนที่กลับมาได้เพราะคนอ่านล้วน ๆ เลยครับ มีคอมเม้นต์ตามหาคนเขียนแค่ไม่กี่คนก็มีกำลังใจกลับมาเขียนจนจบแล้วครับ (ส่วนหนึ่งเพราะมันใกล้จะจบแล้วด้วยแหละ)
สรุปคือกำลังใจและกำลังกายของคนเขียนล้วน ๆ เลยครับ ถ้าจะให้ดี วางแผนล่วงหน้าไว้เลยก็ได้ครับว่าจะเริ่มเขียนตั้งแต่เมื่อไหร่จนถึงเมื่อไหร่ มีช่วงเว้นว่างบ้างไหม? (ติดสอบ ไปเที่ยว ฯลฯ) สร้างวินัยให้ตัวเองนับว่าเป็นจุดเริ่มต้นของมืออาชีพครับผม
ว้าววว
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ^^
ของผม หาแรงบันดาลใจเพิ่ม จากเดิมติดอยู่ตรงตอนที่14-15หลังจากที่สอบกลางภาคไป ต้องไปทุ่มแรงกับสอบก่อน แล้วจากนั้นช่วงปิดเทอมก็มาแต่งต่อจนถึงตอนแถวๆ20กว่า แล้วจากนั้นก็แต่งจนจบตอนปี2เทอม2เพราะว่าแรงบันดาลใจกับไอเดียพุ่งกระฉูด
แรงบันดาลใจที่ผมหาได้ก็มีหลายที่
ดูเค้าแคสเกม darkest dungeon
ข่าวจับพวกลักลอบขนไม้พยูง ตายายเก็บเห็ด โรฮิงญา
ดูเกม castle crasher
ดูแฟนอาร์ตโปเกม่อน
ดูการ์ตูน gravity falls แล้วประทับใจเลยยืมไอเดียตัวละครมาตัวนึง
ดู resident evil ภาค1-5จนจบ
หนัง paranorman
และอื่นๆที่ผมอาจจะลืมไปแล้ว แต่ maplestory เป็นจุดก่อกำเนิดไอเดียที่ยอดเยี่ยมมาก
ที่เป็นแรงขับเคลื่อนที่ดีที่สุดคือรู้ว่ามีคนอ่านครับ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ^^
ผมก็ชอบนะ ดิปเปอร์กะมาร์เบลนี่ปัญหาระดับชาติเลย554
ดองสูงสุด 5 ปีแล้วกลับมาเขียนค่ะ เรื่องปัจจุบันทำลายสถิติเรื่องเดิมไปแล้ว ยังเขียนไม่จบค่ะ แต่ยังไงมันก็จบแหละ ดองแค่ไหนมากกว่า
เรามองว่าตัวเองรอประสบการณ์ชีวิตนะคะ เรื่องที่แต่งยากมาก เลยคิดว่ายังมือไม่ถึง เอาไม่อยู่ จึงทิ้งไว้ก่อน พอเวลาได้ จังหวะเหมาะสม อารมณ์จะเขียนมี ก็สามารถจบได้
การเขียนนิยายมันขึ้นกับหลายปัจจัย และเมื่อปัจจัยเหล่านั้นรวมตัวกันได้สมบูรณ์จะสามารถก่อเป็นนิยายขึ้นมาได้ อาจต้องรอจังหวะที่เหมาะสม
แต่ในระหว่างคอย พล็อตต้องมี ทิศทางเนื้อเรื่องต้องชัด พูดง่ายๆ คือ ปัจจัยที่ควบคุมได้ วางแผนได้ จะต้องทำก่อนเพื่อน เมื่อครบดีงาม ก็เหลือรอเท่านั้นเองค่ะ มันอาจจะ 6 ปี หรือ 10 ปี ขอเพียงไม่หมดความอดทนและเราเตรียมสิ่งที่เราพึงทำได้แล้ว มันจะจบได้แน่นอนค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ .... เข้าใจคนรอค่ะ เคยรออ่านนิยายเหมือนกัน สุดท้่ายไรเตอร์เท เสียใจ 555+ เราเลยไม่อยากให้ แฟนนิยายรู้สึกแบบนั้น แต่ก็พยายามแล้ว ด้วยเรื่องเวลา และอะไรหลายๆ อย่าง ที่ทำให้ทิ้งไป แต่ก็จะพยายามแต่งให้จบค่ะ // แล้วคุณ peiNing Zheng หลังจากดองนิยายไป 5 ปี กลับมาแต่งนิยายต่อมีรีไรท์เนื้อเรื่องบ้างไหมคะ หรือแต่งต่อเริ่มจากตอนที่ค้างอยู่เลย
รีไรท์ค่ะ จำต้องตัดตัวละครคู่หนึ่งทิ้งไป ไม่งั้นคุมเรื่องไม่อยู่ ส่วนตัวละครที่ตัดไปนั่น พยายามหาพื้นที่ให้เขาอยู่ แต่ยังคาไว้จนตอนนี้ เป็นตัวละครที่ทั้งคนเขียนและคนอ่านชอบ คนที่เคยอ่านในอินเตอร์เน็ตแล้วไปซื้อรูปเล่มยังเคยถามและบอกว่าอยากให้ตัวละครตัวนั้นกลับมาค่ะ
นึกแล้วก็คิดถึงจัง ไว้กลับไปอ่านดีกว่า เกินสิบปีมาแล้วเนี่ย
ขอบคุณคำแนะนำ ของ คุณ peiNing Zheng ได้แนวคิดที่ดีมากเลยค่ะ คงจะต้องรีไรท์เนื้อหาเช่นกัน เมื่อคืนอ่านนิยายของตัวเองอีกรอบจบแล้ว รู้สึกคิดถึงตัวละครในนิยายของตัวเองค่ะ อยากให้ถึงจุดจบไว ๆ อ่านเองก็ค้างเองค่ะ แล้วจะเป็นยังไงต่อนะ จะจบแบบไหน 555+ // นิยายของ คุณ peiNing Zheng ชื่อเรื่องอะไรคะ จะได้เข้าไปอ่านบ้าง
ไล่จากในนี้ได้ค่ะ ดูเฉพาะที่โหลดฟรีก่อนก็ได้นะคะ เผื่อไม่ถูกจริต ไล่จากล่างขึ้นบนค่ะ (อันล่างสี่ห้าเล่มโหลดฟรี)
https://www.mebmarket.com/index.php?action=SearchBook&page_no=1&type=tab_author_name&search=peiNing&exact_keyword=1
ถ้าจะดอง บางทีคนอ่านที่ติดตามเรามาตลอดก็จะค้าง ส่วนตัวเราถ้ามีปัญหาไม่สามารถแต่งต่อจนจบได้ เราจะลงเนื้อเรื่องย่อให้อ่าน เพราะเราจะมีพล็อตเรื่องคร่าวๆก่อนเริ่มแต่งอยู่แล้ว คนที่ตามอ่านอยู่จะได้ไม่ค้าง อีกอย่างถ้าเราจะกลับมาเขียนต่อก็จะยังคงจำพล๊อตเรื่องเดิมๆได้
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ^^
ผมไม่เคยดองแล้วเขียนจบสักที ว่าจะลอง
ข้าพเจ้าดองนิยายมา 3-4 ปี เพราะงานเอย ชีวิตที่ยุ่งเหยิงเอย ตอนนี้กลับมาแต่งต่อแล้วค่ะ แต่ไม่รู้จะแต่งจบเมื่อใดที่สิคะ ฮะฮะฮะ
ข้าพเจ้าใช้วิธีฟังเพลงที่เข้ากับนิยายตัวเอง แล้วก็ลองอ่านนิยายตัวเองตั้งแต่ต้นจนจบค่ะ เพื่อสร้างความอินในการแต่งต่อ แล้วนึกถึงเนื้อเรื่องนิยายตลอดเวลาใส่อารมณ์ตัวเองเข้าไปด้วย เลยฮึดกลับมาแต่งใหม่ค่ะ พอลงไปหนึ่งตอนก็มีคนมาอ่าน นักอ่านเก่านะคะ มาเม้นต์มาบ่นคิดถึงก็เลยยิ่งมีความอยากปั่นนิยายต่อค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ จะลองนำวิธีของคุณ PetShall {::: Gg :::} ไปลองใช้ดูนะคะ ว่าแต่ที่กลับมาแต่งใหม่นี่ ได้ทำการรีไรท์นิยายใหม่ หรือแต่งต่อจากของเดิมเลยหรือเปล่าคะ //ขอคำแนะนำเพิ่มเติมค่ะ อยากจะรีไรท์ใหม่เช่นกัน
แต่งต่อจากของเดิมค่ะ กะแต่งให้จบแล้วค่อยปรับสำนวนเรียบเรียงให้เข้าที่อีกรอบ แต่เนื้อเรื่องก็ยังคงเดิมค่ะ สู้ๆนะคะ
ของเรายังไม่จบแต่เคยดองเพราะไม่ว่าง ตอนเรากลับมาแต่งเราย้อนไปอ่านตั้งแต่ตอนแรกเลยค่ะ เวลาแต่งสำนวนจะได้ไม่เพี้ยน เนื้อหาไม่ออกทะเล ถ้าไม่มีแพสชั่นแนะนำให้ฟังเพลงที่เกี่ยวกับเรื่อง ๆ นั้น หรือลองออกไปมองต้นไม้ใบหญ้านึกอะไรคนเดียวเพลิน ๆ ก็ช่วยได้
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ // ลองหาเพลงที่เกี่ยวกับนิยายดูแล้ว มันช่วยได้เยอะจริงๆ ค่ะ
นิยายได้เริ่มต้นเมื่อ 6 ปีก่อนจ้า มาจากอุบัติเหตุ ทำอะไร เดินไปไหนไม่ได้ ใช้ได้แค่นิ้วสิบนิ้ว ก็เลยเริ่มเขียน พอหายก็ทำแต่งานจนสมองล้าหาจังหวะเวลาไปต่อไม่ได้ กลับมาวันนี้ก็เพราะอุบัติเหตุ มารีไรท์ต้นฉบับเตรียมอัพค่ะ
เป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคะ สู้ๆ ไปด้วยกันค่ะ เพื่อนแฟนนิยาย ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?