คุณเคยฆ่าตัวละครไหมคะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
เรายังไม่เคยฆ่าเลยนะ เท่าที่นึกดู แต่ก็มีบ้างค่ะ ตัวประกอบไปหนึ่งหรือสองก็ไม่รู้ล่ะ มันนานมาแล้ว
ส่วนตอนนี้ในปัจจุบันยังไม่เคยเลยค่ะ แต่อีกไม่นานก็จะฆ่าแล้ว ฆ่าสักสองตัว แล้วจากนั้นก็ดราม่าใส่อย่างเดียว
แต่เราคงดราม่าไม่มากนัก เพราะตัวเองจะกู่ไม่กลับ เอาเป็นว่าตามเนื้อเรื่องที่เราวางไว้ละกัน พอแค่นั้นแหละ
แล้วทุกคนล่ะคะ เคยฆ่าตัวละครกันบ้างไหม?
บุปผาหิมะโปรย (เบลล่า)
12 มี.ค. 62 เวลา 21:31 น.
2,200
views
32 ความคิดเห็น
อยากได้ดาวเพิ่มเรอะ
เมื่อวานกะวันนี้ฆ่าไปเยอะเลย กะลังเขียนฉากสงครามอยู่ ว่าแล้วก็ไปเขียนต่อ
เปล่า ไม่ได้อยากได้ แค่ตั้งถามคนอื่นเขา
จ้า กะลังจะฆ่าเพิ่มแระ แต่มันต้องคิดไปอีกว่า จะให้ตายอย่างไรดีถึงจะเด็ดและเป็นที่จดจำ ซึ่งยากจัง
ขออนุญาตแนะนำอันที่จำไปนานแน่ๆ
หลังชนะสงครามตัวละครที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่เก็บอาการไว้ ไปร่วมงานเลี้ยงเป็นครั้งสุดท้าย และบอกลาทุกคนหลอกว่าจะเดินทางไปที่ไกลแสนไกล พอจบงานก็เดินไปตายในตรอกซอกซอยคนเดียวเงียบๆ ในขณะที่คนอื่นๆกำลังมีความสุข
โอ้ยยย เจ็บปวดใจเลยค่ะ
แบบนั้นเศร้าจัง
แงๆๆๆๆๆ
เฮียเตยคะ อ่านข้อความลับหน่อย
ตอนนั้นแต่งระบายอารมณ์หลังกลับมาแต่งนิยายที่ห่างหายไป
เป็นเนื้อเรืองที่นักอ่านว่าไม่น่ามีคนกล้าอ่านต่อ
เราเขียนจากอารมณ์ของตัวเองที่สิ้นหวังมาก
แต่การตายของตัวละครหลักก็ทำให้ได้จุดจบที่ดีค่ะ^^
สู้ๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ ตอนนี้เรากลับมาปกติดีแล้ว
เพราะงั้นก็จะไม่มีการฆ่าตัวละครใดๆละ
//ถ้าไม่จำเป็นนะคะ
จ้าาา ตอนนี้เรากำลังเขียนฉากมีรอยยิ้มอยู่ค่ะ ซึ่งมันกำลังไปได้ด้วยดี
สู้ๆนะคะ พี่เบลต้องทำได้ ขอให้ออกมาดีดั่งใจหวังนะคะ^^
ขอบคุณมากเลยค่ะ คุณก็ด้วยนะคะ
นั่นสิคะ ตัวร้ายบางตัว เราเอาแค่เข้าคุกเฉยๆค่ะ
ตัวร้ายก็ไม่ค่อยอยากให้ตายเหมือนกันนะ อยากให้กาลเวลาค่อยๆ ฆ่าเขาไปทีละนิด ให้เขาได้ซึมซับความทรมานไปเรื่อยๆ จากการไม่เหลือใคร
เยี่ยมยอดเลยค่ะ
ยังไม่เคยอะ แต่คิดว่าต้องมีแน่ๆ
แต่เราขึ้นว่าจะทำให้ตัวละครที่ตายในเรื่องกับมาได้อีก
ส่วนพวกกีกี้ ที่เป็นกระสอบทรายให้ตัวเอกนี้ตายกันเยอะแล้วนะนี้นับไหมเนี้ย555
แต่ส่วนตัวเอกนี้คิดว่าไม่นะเพราะเราสร้างตัวละครมาเราก็ชอบเหมือนกันไม่อยากให้หายไปการฆ่าก็เหมือนกับการจบชีวิตตัวละครที่เราชอบซึ่งตัวเราในฐานะผู้สร้างก็ต้องไม่ยอมใช้ไหมละ
ใช่จ้าาา เราก็ชอบทุกตัวที่เราสร้างมานั่นแหละ แต่ก็ช่วยไม่ได้จริงๆ เพราะเราต้องฆ่ามัน จะหักมุมทั้งที ก็อย่างนี้แหละ ตายแบบมีเหตุผลมารับรอง
ถ้าจะฆ่าเพื่อหักมุมจริงๆ แค่ประมาณว่านางเอกจะตายแล้วพระเอกร้องไห้ คำพูดสุดท้ายของนางเอกคือ
"จริงๆแล้วฉันเป็นผู้ชาย ฉันแอบปลอมตัวมาเป็นผู้หญิงเพื่อจะได้รับความรักจากนาย ฉันขอโทษที่หลอกนายมาตลอด"
"ข้าเองก็มีเรื่องจะสารภาพเหมือนกันว่าจริงๆแล้วข้าเองก็ชอบผู้ชาย"
หลังจากนางเอกหายดีแล้วทั้งสองก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
หักมุมพอใหม่อะ ไม่มีใครตายด้วย จบแบบhappy //จบงี้จริงผมว่าต้องมีคนตามด่าอะ555
5555ก็พอได้ค่ะ เราต้องฆ่าในบรรดาพระเอกอ่ะ เพราะคนๆนั้นหักหลัง ตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว
โอ้โหห อันนี้ไม่ดีค่ะ สงสาร
แล้วแต่เวรแต่กรรมเลยค่ะ//คุณกรองแก้วคะ กะจะมาถล่มเราหรือคะ ถึงขนาดไปแจ้งทางนั้น
กะลังจะฆ่านางเหมือนกัน แต่ไม่ให้ตายหรอก สงสารพระเอก
เพิ่งฆ่านางเอกไป พระเอกยังเสียน้ำตา คนเขียนก็ร้องไปอีก ต้องเพิ่มตอนพิเศษอีกหนึ่งตอนก็ปิดจ้อบแล้ว
คุณอุรวศี9 ช่างใจร้าย เราสงสารพระเอกเหลือหลาย
สู้ๆนะคะ ยินด้วยค่ะ คุณได้ปิดจ๊อบแล้ว
ตอนแรกก็กะทำแบบนั้นแหละ แต่แหม นางเป็นตัวเอกที่เขียนมาเป็นตัวแรกเลย ทำไม่ลงจริงๆ ให้นางมีชีวิตอยู่ต่อน่าจะดีกว่า แค่อยากให้นางเจ็บตัวบ้างได้สามีหล่อเกิน อิจฉา 55 //ความสุขเล็กๆน้อยๆของคนเขียน
นั่นสิเนอะ สงสัยไม่มีอะไรมาให้อิจฉา เลยอิจฉาตัวละครแทน
นับวันชักเพี้ยนขึ้นทุกที
ใช่ค่ะ เพี้ยนมากจริงๆค่ะ
เฮียเตย มีแฟนยังคะ?
เค้าถามดู
ไม่มี๊ (เสียงสูงปรี๊ดดดดด)
มีหรือไม่มีกันแน่คะ?
เรือที่พูดคือ ฉิ_หาไม่เจอใช่ป่ะ หยาบนิดนึงต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
ถ้าคุณไม่มีจริงๆละก็.....ให้คุณเป็นทอม เราเป็นดี้ โอเคไหมคะ?55555555
พวกคุณจะหาเรือให้เราเหรอ
ไม่มีจ้า
คุณเบลอย่ามาใช้เราเป็นไม้กัน อึ่ง นะ
ทำไมเหรอคะ เฮียเตยยย
ไม่ไหว อึ่งตัวนี้ทนทายาด
เฮียเตยจ๋าาา เฮียเตย อย่างอนเราสิ มาดีกันนะ จุ๊บๆ
สงสัยจะเขียนนิยายเยอะเกิ้น คุณเบลเพี้ยนไปแล้ววววว
ไม่เพี้ยนค่ะ แต่เราเมา เมารักเธอ งุ้ยๆๆ
สติค่ะสติ เสพกระทู้เกินขนาดรึเปล่าหว่า
โธ่เอ้ย ไม่อยากจะเชื่อเลย อุตส่าห์ชวนให้เป็นคู่จิ้นซะหน่อยนึง แต่กลับบอกแบบนั้นมา เซ็งมากๆเลยอ่ะ
วันนี้นอนผิดเวลา น่านไง แมงง่วงเข้าจู่โจม
อ่ะได้ๆ จิ้นก็จิ้น ถือว่าหาอะไรทำฆ่าเวลา หรือร่วมมือกันฆ่าอึ่งดี
ฮือออ ฮือออ ฮือออ
ถ้างั้นก็ดีแล้วค่ะ//ปราดน้ำตา
นี่มันกระทู้ฆ่าตัวละครนะ อย่าฆ่ากันเองสิ
นี่ยังไม่นอนกันอีกเหรอคะเนี่ย
ว่าจะค่ะ แต่วันนี้คุณเบลคือนอนผิดเวลา
ก็ชวนเขานั่นแหละ อยู่ชวนเขา
อ่ะจ้า ความผิดเค้าเอง
ดึกจนจะเช้าแล้ว
นอนเถอะค่ะ เดี่ยวไม่สบายเอา
ฝันดีกันค่ะ
ก็เราดันเขาออกไปไม่ได้สักที เขาตื้อตลอดเลยอ่ะ ตั้งแต่เจอกันนะ เขาจีบเราตลอดเลย และชอบหยอดประจำอ่ะ อันนี้พูดเรื่องจริงนะ
อย่าไปคิดมากเลยค่ะ ถือว่า ขำๆ
เพราะในบอร์ดมันต้องพบกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มันต้องทำใจ
ขำๆอะไรกัน เขาจีบเรามาตั้งแต่ที่คุณยังไม่เข้ามานี่เลย เขาพูดทีเล่นทีจริง และก็เอาจริงด้วย ไม่ไหวจริงๆอ่ะ
บอกเขาตรงๆก็ได้นะคะว่าไม่เล่นด้วย //เป็นห่วงและตามอ่านอยู่
แต่ยังไงขอบคุณคุณด้วยนะ เฮียเตย เรามาร่วมมือกัน//เฮ้!
บอกเขาไปตรงๆ ก็ได้ หรือบอกแล้ว แต่ไม่ชัดเจน
ร่างพันธสัญญา ว่าด้วยความร่วมมือกำจัดอึ่งแห่งชาติ พุทธศักราช 2562
ถ้าบอกเขาตรงๆละกัน เขาจะงอนใส่เลยอ่ะ แบบไม่มาพูดคุยอีกเลย มันแบบพูดไม่ปกติต่อกันอ่ะ เราดูท่าทีเขาแล้วอ่ะ เคยบอกไปแล้วนะ หนหนึ่ง หนนั้นรู้เลยค่ะ ว่าเขาจะหายเงียบไป และไม่กลับมาคุยด้วยตามปกติ
บางทีมันต้องขีดเส้นให้ชัดนะ เพื่อนในบอร์ด ก็ได้แค่เพื่อน
แต่มันอาจสามารถที่จะคุยเล่นกันได้ แต่ก็ต้องมีเส้นเหมือนกัน
งั้นแสดงว่า ที่คุณไม่อยากให้เขาหายไป นั่นเพราะต้องการรักษาความเป็นเพื่อนที่ดี คือคุยกันตามปกติแบบเพื่อนจริงๆ
ใช่ค่ะ เราเน้นย้ำไปแล้ว เขาส่งข้อความลับมาหาอ่ะ แบบพูดนู้นพูดนี่ปรึกษากับเราปกติ เราก็บอกกับเขาไปว่า เราจะเป็นเพื่อนกันนะคะ ในนี้ ไม่รู้ว่าเขาได้รับฟังสิ่งที่ต้องการสื่อไหม แต่เราบอกได้เลยว่า เราคิดกับเขาแค่เพื่อนค่ะ
เราไปนอนแล้วนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ พรุ่งนี้เจอกันใหม่
มันก็จริง ที่ไม่มีใครอยากเสียเพื่อนที่ดีไป
งั้นต้องปรับเปลี่ยนวิธีการโต้ตอบค่ะ
เช่น เมื่อมีข้อความปรากฏเกี่ยวกับจิ้นของคุณกับเขา เน้นย้ำว่า ไม่ควรเข้าไปผสมโรงโต้ตอบ
ตอบเฉพาะที่เกี่ยวกับสิ่งที่ต้องการรู้เท่านั้น นี่จะเป็นการขีดเส้นที่ชัดเจนที่สุด
เพราะบางครั้ง เมื่อมีคนชง แล้วคุณเข้าร่วม มันก็คือการเปิดช่องให้เขาเข้าถึงดีๆ นี่เอง
จ้าราตรีสวัสดิ์
เราถึงได้ไม่เม้นกลับไงคะ เมื่อคืนนี้น่ะ วีรกรรมของเขายังมีอีกเยอะค่ะ ที่คุณคาดไม่ถึงเลย
ตอนแรกคิดว่าหยอกกันเล่นตามประสาเพื่อนทั่วไปนะนี่ ไม่คิดว่าจะจริงใจ งั้นเราจะเลิกร่วมด้วยช่วยชงแล้วกัน ถ้ารู้มาก่อนคงไม่เล่นประเด็นนี้ บางทีคนเรามันเกิดความกลัวขึ้นมาได้โดยที่เราก็ไม่รู้ตัว
เหมือนคุยไลน์แหละ บางทีต้องการแค่เพื่อน แต่คนอื่นบางทีไม่คิดเหมือนกับเรานี่สิ
เคยมีนะ มีเพื่อนคนนึงบอกชอบเรา แต่เรามองว่า แบบนั้นมันเป็นแค่การชอบแบบเพื่อนไง
ปรากฏว่า เพื่อนคนอื่นเอาเรื่องนี้มาล้อ เลยทำให้เรากับเพื่อนคนนั้นต้องห่างกันเลย แต่พอเวลาผ่านไป ถึงค่อยกลับมาคุยกันได้ นี่ก็เป็นความน่ากลัวอีกอย่างของคนที่ร่วมผสมโรง
ทีหลังเราจะระวังแล้วกัน ก่อนหน้านี้ก็ขอโทษด้วยนะ
ขอบคุณมากเลยค่ะ เขาแสดงอาการแบบหึงหวง ในเวลาที่คุยกับผู้ชาย ขึ้นว่าผู้ชายก็ว่าได้ เขาแสดงอาการแบบนั้นออกมา ตอนที่เรารู้สึกดีใจ หรือรู้สึกดีกับคนที่คุยด้วยอ่ะ แบบเม้นเขินงี้ เขาเลยมา กระแอมๆอยู่ในเม้นตรงนั้นเลย เขาทำแบบนี้มาสองครั้งแล้ว
เมื่อครั้งล่าสุด เราเม้นว่าเขาค่ะ คุณลองไปดูในกระทู้ ที่เขียนประมาณว่า มีพล็อตนิยายเข้ามาเรื่อยๆเลย ของคุณเมฆหลับอ่ะ ในเม้นของเรานะ คุณลองไปอ่านดู
งั้นที่เขาเม้นมา ก็ตอบเท่าที่เข้ากับเนื้อหา อันไหนไม่ใช่ก็เมิน แต่ถ้าเข้ามาเม้นแบบนั้นในเม้นที่เราคุยกับคนอื่น ก็ไม่ต้องตอบโต้ เราว่าเขาน่าจะรู้แหละ แต่ถ้าตอบโต้มันก็เท่ากับเปิดช่อง เมินน่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด แต่คุยเท่าที่จำเป็นเพื่อให้สถานะของคำว่าเพื่อนยังคงอยู่
ขอบคุณมากเลยค่ะ เรื่องนี้เราซีเรียสมากๆเลย เพราะเขาดูจริงจังสุดๆเลย เราจะเลี่ยงละกันค่ะ
เพราะว่าเราก็เคยเจอนะ มาเรียกเราน้องสาวงี้ แบบเราไม่ชอบเหมือนกันคำพูดแบบ น้องจ๋า ทำนอง หมาหยอกไก่ ทีเล่นทีจริง เรานี่นิ่งใส่เลย บางทีชอบมาถามคำถามที่เราคิดว่าปัญญาอ่อน คือเราโตขนาดนี้แล้ว -แค่จะข้ามถนนไปซื้อของมาเสนอตัวจะขี่รถไปส่ง รู้สึกไม่ค่อยชอบเลย เลยต้องใช้ความนิ่งสยบความเคลื่อนไหว คือพูดเท่าที่จำเป็น ถ้าถามที่ไม่จำเป็นเราจะแค่ตอบแบบขอไปที ตอนหลังเขาก็รู้ตัวนะ ไม่กล้าที่จะพูดจาแบบนั้นกับเราอีก
เพราะไม่ว่าจะสนิทกับแม่เราขนาดไหน หรือเป็นเพื่อนบ้านกัน เราไม่เคยสนใจ เพราะคนเหล่านี้ไม่เคยให้เงินเราใช้ มีแต่มาทำให้รู้สึกแย่ เราเลยต้องนิ่ง แต่คนเรามักรู้ตัวเร็วอยู่แล้วเมื่อมีใครสักคนขีดเส้นโดยไม่ต้องพูด ต้องใช้ความอดทนค่ะ
สู้ๆนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณไม่ต้องเรียกว่าเบลเบลหรอกค่ะ เราอยากให้คุณเรียกว่า ลินค่ะ ลินเป็นชื่อเรา ชอบให้คนสนิทด้วย เรียกเท่านั้นค่ะ
จ้า ได้จ้ะ
ขอบคุณที่เข้าใจเรานะคะ และก็ขอบคุณเรื่องคู่ด้วย
จ้า ถือว่าเป็นสีสันของบอร์ดและชีวิตเนอะ
คร้าาา ถ้าไม่ได้คุณช่วย มีหวังเราโดนจู่โจมอย่างเดียวเลยค่ะ เพราะที่ผ่านมา เขาเม้นทุกเม้น เชื่อมโยงกับเราตลอดเลยอ่ะ มีการง๊องแง๊งกับเราด้วยนะ ว่าเขาตื้อขนาดนี้แล้ว ยังไม่ยอมตกลงสักที เราเลยตัดปัญหาเลยค่ะ
จ้าา ร่วมด้วยช่วยกัน
ขอบคุณมากเลยค่ะ รักที่สุดเลย
ตัวเอกฆ่าไปเยอะเหมือนกันครับ ทั้งสงคราม
ช่วยแม่ ปกป้องเพื่อน
อันนี้เข้าใจค่ะ
แต่ถ้า ลูกน้องพระเอก หรือคนรอบข้างนี่
มีทุกข์ทั้งนั้น เสียคนรัก ดูลูกน้อง(ของลูกน้องพระเอกอีกที)โดนข่มขืนต่อหน้าต่อตา
อื้อหือ ขืนขมจริงๆเลยค่ะ
แฟนตาซีใสๆครับ^~^
นี่เขาเรียกว่าดาร์กแล้ว
ไม่ดาร์คๆ5555 นี่ยังแฟนตาซีจ๋าอยู่
คำถามแบบ...เมพมากอ่ะ ....ไปต่อไม่ได้เลย //ถ้าพระเอกเราเป็นพระอ่ะนะ .....ฮิ้วววว ^^
จะมาฮิ้วววอะไรล่ะ
เค้าง่วง....ไปแล้ววววว ^^
จ้าา ราตรีสวัสดิ์นะ
อ๋อ ไอ่เรื่องนี้ปะ ที่พระเอกเป็นลูกของเพื่อนพ่อหรือเพื่อนแม่นางเอกอะไรสักอย่างและอายุน้อยกว่า ไปได้ยินนางเอกบอกกับลูก "แม่รู้สึกดีกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ยิ่งเขามาทำดีกับแม่ แม่ยิ่ง..." ฉากอยู่บนเตียงในห้องนอน แล้วลูกวัยประมาณ5-9ขวบ เป็นเด็กอัจฉริยะ จับทั้งคู่มานั่งเคลียร์
ผมไปหาคำตอบมาแล้ว เนื้อเรื่องข้างบนผมเขียนเพี้ยนไปหน่อย
แต่สรุปแล้วไม่ใช่ ของผมมันเรื่องจอมวางแผน
ส่วนของคุณอัปเฉาไม่รู้นะว่าเรื่องอะไร ไปหาเอาเอง
เคยจ้า ฆ่าเยอะเลย ตัวประกอบนี่ตายหลายล้าน(นิยายวันสิ้นโลก) ฮาๆ เคยฆ่าตัวละครหลักด้วย ก็จะดราม่ากันหน่อยๆค่ะ
โอ้โหห ฆ่าตัวละครหลักด้วย เราเองก็กำลังฆ่าอยู่เหมือนกันค่ะ
เคยครับ ให้คุณพี่ผู้แสนดีตาย เพื่อดันไอ่อ่อนมาเป็นพระเอก555 ประมาณโดนกองทัพศัตรูบุก (เสียดายเขามาก)
เคียวจินบีบหัวไหล่ของซีเอ็กซ์อีกครั้ง เวลาแห่งการจากลาใกล้มาถึงแล้ว
"นายต้อง...ทำได้ นั่นคือหน้าที่ของนาย อีกอย่าง ที่นี่ถูกปักธงยึดอาณาเขตไปเรียบร้อยแล้ว เงินก็ถูกยึดไป ตอนนี้ตำแหน่งหัวหน้ากิลด์จะเป็นแค่ตำแหน่งเปล่าๆ หาที่ตั้งกิลด์ขึ้นมาใหม่แล้วฟื้นฟูมัน ไปซะ"
"ผมสัญญา..." ซีเอ็กซ์พยักหน้ารับ
"ถ้าอย่างนั้น..." เคียวจินเว้นช่วงพลางมองหน้าซีเอ็กซ์สักพัก ในแววตานั้นดูเปี่ยมไปด้วยความหวัง "กิลด์ของฉัน...ขอฝากไว้กับนาย" พาลาดินหนุ่มอมยิ้มชั่วครู่ ก่อนที่ร่างกายจะแตกเป็นโพลิกอนสีเขียวอมฟ้าที่ดูคล้ายกับเศษแก้ว มันค่อยๆ ลอยขึ้นและจางหายไปทีละน้อย ในตอนนี้จิตใจของซีเอ็กซ์ได้พังทลายลงไปไม่ต่างกับกระจกแตก
"หัวหน้า..." ซีเอ็กซ์ที่ตอนนี้สีหน้ากลายเป็นหมาขี้แพ้เงยหน้าขึ้นมองเบื้องบนที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า สายตาที่เคยกวาดมองไปอย่างไร้จุดหมาย บัดนี้กลับวาวโรจน์ด้วยไฟโทสะที่สุมอยู่ในใจ
ภาพความทรงจำเก่าๆ ผุดขึ้นในหัวซีเอ็กซ์ตั้งแต่ตอนที่พบเคียวจินครั้งแรก ภาพของพาลาดินหนุ่มที่โบกมือไปมาในตอนที่เขาเพิ่งได้สติ ภาพตอนที่เคียวจินคอยให้กำลังใจซีเอ็กซ์ที่กำลังฝึกซ้อม เคียวจินคอยรับฟังในทุกๆ ครั้งที่มีปัญหา หรือหลายครั้งที่มีเรื่อง แต่เคียวจินก็ไม่เคยคิดจะลงโทษสมาชิกแรงๆ เลยสักครั้ง แม้แต่ตอนนี้ เคียวจินก็ยังคงยิ้มให้กับเขา แม้ว่าเขาจะทอดทิ้งทุกคน
"เราเป็นเพื่อนกันนี่ แค่นี้เล็กน้อยน่า"
"นายอยากจะเก่งขึ้นเหรอ พยายามเข้าไว้ล่ะ!"
เสียงของพาลาดินสีทองผู้โอบอ้อมดังขึ้นมาในห้วงแห่งความทรงจำ เคียวจินที่ฝึกฝนเขาจนแข็งแกร่ง เคียวจินที่ให้โอกาสเขากลับตัวจากการเป็นโจรปล้นเขากิน เคียวจินที่เป็นเหมือนพี่ชาย นับจากนี้ซีเอ็กซ์ไม่มีเขาคอยเคียงข้างอีกแล้ว
"อ๊าก!!!" ซีเอ็กซ์ตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวดที่เพื่อนที่เขารักและคนที่นับถือเป็นพี่ชายต้องตายไปต่อหน้า ไม่ว่าจะแผดเสียงร้องออกมาสักเท่าใด แต่ในใจของเขาก็ไม่อาจจะปลดปล่อยความชิงชังที่อัดแน่นอยู่ได้เลย มันคือใจที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังคั่งแค้นและพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อความวิบัติของศัตรู นึกเกลียดที่ตัวเองทำให้ทุกอย่างต้องพังพินาศ
โอ้ยย ซึ้งอ่ะ
ขนาดนั่นมาจากสมัยผมทำได้ไม่ดีนะ555 ติชมได้นะครับ
แค่นี้ก็ได้แล้วค่ะ ซึ้งจนแทบน้ำตาหยอด
ข่อมค่า
เคยครับ... แล้วก็กำลังจะมีอีกด้วย...
เยอะจุง~
เดี๋ยว ไม่เยอะขนาดนั้นครับบบ
มั้ง... . .) //คือจริงๆมันก็เป็นไปตามประเด็นที่เรื่องอยากจะพูดน่ะนะครับ... อีกอย่างผมคงมองว่าความตายก็เป็นการเล่าแง่มุมหนึ่งของชีวิตด้วยกระมังครับ
อ๋อค่ะ ที่แท้ก็อยากพูดคุยกับเรานี่เอง //เขินง่ะ
เห o.o
ทำไมเหรอคะ หรือว่าเราคิดไปเอง
การฆ่าตัวละครเราว่ามันเป็นเรื่องปกตินะ เหมือนในชีวิตจริงที่การตายเป็นเรื่องปกติ
อย่างแรกที่เราสร้างตัวละครขึ้นมา เพื่อให้พวกเขามีบทบาท มีหน้าที่ มีสิ่งที่ต้องทำให้บรรลุ
ตัวละครหลายตัว พวกเขามีเหตุที่จะมีชีวิตอยู่ บางตัวมีเหตุเชื่อมโยงให้ต้องตาย ทั้งนี้ก็เพื่อให้บรรลุจุดหมาย และเพื่อให้ตัวละครตัวอื่นสามารถดำเนินเรื่องไปต่อได้
ที่เขียนๆไว้ก็อยู่ที่ประมาณนี้แหละมั้ง //เขียนดองๆไว้ แต่ไม่ได้อัพสักที 555
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกฆ่ารึเปล่า คือโผล่มาก็ตายไปแล้ว
เลยต้องเอ่ยความหลังอย่างเดียว555555
ขณะที่อีกเรื่องฆ่าแน่ ๆ ค่ะ ฆ่าทั้งพระเอก นางเอกเลย
โหหห หนักไปไหมคะ
ฆ่าพระเอกไปแล้วและเกิดชาติใหม่เรียบร้อย5555
โอ้โห สุดยอดไปเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ5555555
แนวรักแฟนตาซีค่ะ นางเอกเคยเป็นพญานาค พระเอกเคยเป็นพยัคฆ์ แต่รักไม่สมหวังค่ะ
ชื่อเรื่อง Bloodshed Western ถ้าแปลเป็นไทยก็น่าจะเป็น “ตะวันรอนนองเลือด”
ดูจากชื่อก็น่าจะพอเดาออกนะครับว่าตายกันเยอะขนาดไหน
ตายเกลื่อนแน่เลยค่ะ
ขอไล่ก่อน เพราะตายระนาว
ตอนแรก 1 ตัว
ตอนที่สอง 1 ตัว
ตอนที่สาม 1 ตัว
ตอนที่ที่สี่ 1 ตัว
แล้วถึงจะไม่มีใครตายอีกยาวๆ
ถึงขนาดนั้นเลยเหรอคะ!?
ตายตั้งแต่แรกค่ะผู้อ่านจะได้มีภูมิคุ้มกัน
ไม่ไหวนะ
ฆ่าเสร็จแล้วมานั่งเผือกต่อ
จ้าาา เราเขียนพรุ่งนี้นู้น วันนี้เขียนไปแล้วจ้ะ เขียนฉากรอยยิ้มอยู่ พรุ่งนี้ก็รอยยิ้มเหมือนเดิม
สู้ๆ ต้องมีสุขมีทุกข์สลับกันไป หัวใจจะได้ไม่ร้าวรานเกิน
ขอบคุณมากเลยค่ะ
ฆ่าครับ ฆ่าทุกตัวเลย
ลองอ่านดูนะครับ
คดีฆาตกรรมเพื่อนบ้าน ตายยกแยก
https://writer.dek-d.com/punchangk/story/view.php?id=1107270
อันนี้เคยแวะไปดูแล้วค่ะ น่าเศร้าใจ
เราฆ่ามาหมดแล้วค่ะ พระเอก นายเอก ตัวประกอบที่เราชอบที่สุด รวมถึงตัวประกอบนอกสายตาอีก รวมๆแล้วเรื่องเดียวเราฆ่าไปเป็นหมื่นๆศพแล้ว
เลือดสาดของจริง!!!
โอ้โห! ขอยกย่องคุณจริงๆค่ะ
เรียกว่าฆ่าทุกบทเลยจะดีกว่า เฮ้อ ว่าแล้วก็เซ็งตัวเอง
โหดไปไหมคะ คุณแมวน้ำเดิน
คุณคิดว่าผมโหดไหมล่ะ?
โหดดิ เล่นฆ่าทุกบทเนื้อเรื่องมันจะไม่หนักเหรอคะ
ผมไม่สน ตามนั้น สรุปผมโหด
อ่ะจ้า แค่มองว่ามันน่าจะหนักเวลาอ่าน
มันจะตื่นเต้นและคาดเดาไม่ได้เวลาอ่าน
อย่ามาฆ่าเราแถวนี้ละกัน ไม่ไหวจริงๆนะ
อ๋อ ผมไม่ฆ่าผู้หญิง ผมชอบจับมัดกับเตียงแบบขยับไปไหนไม่ได้น่ะ
เห้ยย 5555 แค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง อย่าคิดมาก
จ้าาาา
ก็ไม่เชิงนะ
ฆ่าเหรอคะ เงาเปล่าฆ่านะ เค้าฆ่ากันเองต่างหาก เงาไม่ด้ายฆ่าาาาาาาา งื้อออออออออออ คือแบบเงาไม่ชอบจบ bad นะคะ แต่ถ้าพูดถึงฉากฆ่าคงเป็นคนในอดีต และประกอบค่ะที่จะโดนฆ่า ถึงความจริงจะไม่อยากฆ่าก็เหอะ งื้อออออ
ถูกค่ะ เค้าฆ่ากันเอง
ตัวละครสวนกลับนักเขียน แกเองไม่ใช่เรอะที่นั่งจิ้มให้พวกข้า ฆ่ากัน
ก็คนเขียนน่ะ ตัวดีเลย
ตัวปั่นเลยค่ะ 555
เรื่องปกติ...
ปล. เด็กดีเปลี่ยนฟอนต์ตัวหนังสือแล้วมันแปลก ๆ แฮะ ไม่ชินสักที
ใช่ค่ะ เป็นเรื่องปกติที่มีคนตาย แต่เราอ่ะฆ่าบรรดาตัวหลักครั้งแรกเลยค่ะ ฮือๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ