แชร์ประสบการณ์การเอาตัวรอดในชีวิตม.ปลาย

[ffonth]

สวัสดีค่ะ เราเป็นdek 62 ที่เคยเกือบปรับตัวตอนเรียนม.ปลายไม่ได้ เราเองก็เคยเป็นคนที่ท้อกับการเรียนมากๆ เพราะเกรดเราแย่มาก จนเราท้อมาก แต่เราก็พยายามปรับตัวและมีกำลังใจดีๆจากคนที่เรารักค่ะ เราขอเล่าก่อนว่าเราเป็นคนที่ไม่ได้เรียนเก่งอะไรเลยนะคะ ช่วงนั้นตอนเปิดเทอมม.4 เราก็เรียนๆเล่นๆเป็นปกติ เพราะคิดว่า ม.ปลายก็คงเหมือนม.ต้นที่ไม่ต้องตั้งใจเรียนตั้งใจอ่านหนังสือมาก เกรดก็อยู่ที่3ต้นๆ เราเลยปล่อยตัวแบบตอนม.ต้น แต่เราคิดผิดค่ะ ตอนนั้นเกรดเทอมแรกที่ออกมาคือ2.00+ เราพีคมาก ว่าเกรดเราเละเทะขนาดนี้เลยหรอ คือเราได้ลำดับรองสุดท้ายของห้องอะค่ะ ตอนนั้นคือร้องไห้ แล้วรู้สึกว่านี่เราเรียนอ่อนขนาดนั้นเลยหรอ ตอนนั้นพ่อกับแม่เราก็ไม่ว่าอะไรนะคะ แต่คือแบบเข้าใจมั้ยคะ ว่ารู้สึกผิดต่อเขาและตัวเราเองค่ะ เหมือนว่าเราทำให้เขาผิดหวังอะ ตอนนั้นเสียใจมาก ก็เลยได้แต่ร้องไห้กับแฟน แต่โชคดีที่เรามีแฟนที่ดีคอยสอนคอบซัพพอร์ตเราในเรื่องเรียนอยู่ตลอด เลยทำให้การเรียนม.ปลายของเราดีขึ้นค่ะ พอตอนม.4เทอม2 เราเริ่มตั้งใจเรียนมากขึ้น พยายามเท่าที่จะทำได้ และนึกถึงพ่อแม่และมหาลัย ปรากฏว่าเกรดเราดีขึ้นจริงๆค่ะ จาก2.00+เพิ่มมาเป็น3.10+ คือเราดีใจและรู้สึกว่าเราก็ทำได้หนิ มันไม่ได้เกินความสามารถเราซะหน่อย และเราก็เลยมีแรงผลักดันต่อค่ะ พอมาม.5เทอม1 เราจริงจังมากขึ้น ย้ายกลุ่มเพื่อน และไปนั่งหน้าห้อง เริ่มเรียนพิเศษ ตั้งใจเรียนมากขึ้น พอจะสอบก็อ่านหนังสืออย่างหนักหน่วง ปรากฏว่าผลของความพยายามที่เราทำมามันก็ออกมาดีค่ะ เราได้เกรด3.70+เกือบๆ3.80 ตอนนั้นคือพีคมาก แต่คือที่เกรดมันดีขนาดนี้เป็นเพราะเราขยันค่ะ ยอมรับเลยว่าไม่ได้เรียนเก่งอะไรแค่พอถูๆไถๆไปได้ แต่เราตั้งใจทำงานทำการบ้านให้เป็นปัจจุบัน ทำสมุดจดการบ้านไว้เลยค่ะ อีกอย่างเพราะคะแนนเก็บมันมากกว่าคะแนนสอบด้วยเราเลยเลือกที่จะทำคะแนนเก็บให้ได้มากที่สุดค่ะ เราพยายามและเกรดก็ดีทุกเทอมจนเราเรียนจบค่ะ นี่ก็เป็นประสบการณ์ม.ปลายที่แสนจะลำบากจากเด็กที่เละเทะมากๆ(ในอดีต) และเราก็ได้มหาลัยตั้งแต่รอบแรก(รอบportfolio)เลยค่ะ เลยโล่งอกไม่ต้องมายื่นคะแนน เพราะเราก็ไม่ได้เก่งที่จะสอบได้คะแนนดีๆเท่าไหร่ ก็อยากจะฝากให้ทุกๆคนที่กำลังเรียนอยู่แล้วผลมันออกมาไม่ดีแบบที่เราหวังก็ขอให้เริ่มใหม่ ขีวิตเราต้องเดินต่อไป ล้มก็ต้องลุก อย่ายอมแพ้ ลองทำให้สุดความสามารถ ผลจะออกมาตามที่เราพยายามค่ะ ช่วงแรกๆยอมรับค่ะว่าปรับตัวยากมาก และก็ฝากให้เด็กรุ่นต่อๆไปเก็บเกรดให้ได้เยอะๆและตั้งใจอ่านหนังสือเตรียมสอบ อย่าเรียนๆเล่นๆเพราะคิดว่าคงเรียนม.ปลายนะคะ มันไม่ได้เป็นแบบนั้นค่ะ เชื่อเราเถอะ สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณคนที่ดึงเราขึ้นมาให้ดีขนาดนี้ ถ้าไม่มีเขาในวันนั้นเราคงไม่มีวันนี้แน่ๆ และขอบคุณที่ตั้งใจอ่านเรื่องของเราจนจบนะคะ สู้ๆค่ะทุกคน