พ่อหรือแม่ไม่สนับสนุนความฝัน
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
1 ความคิดเห็น
ปัญหาสามัญเกือบจะประจำบ้านครับ ทางแก้คือน้องต้องถามตัวเองอย่างนึงก่อนว่าทำไมอยากเป็นนักเขียน เพื่อเงิน เพราะอยากเขียน หรือเพราะชอบการเขียน แค่สามตัวอย่างนี้ก็มีสามทางแล้วเห็นไหมครับ
- ถ้าอยากเขียนเพราะเงิน พี่จะบอกว่าวงการนี้ถ้าไม่ได้ติด Top จริงๆ รายได้ไม่ได้มากเหมือนที่ขายฝันกันนะครับ เพราะกว่าจะหักต้นทุนนู่นนี่อีก แถมบางสำนักพิมพ์ก็ชอบเอาเปรียบด้วย => ดังนั้นถ้าน้องอยากเป็นนักเขียนเพราะได้งเินเยอะ พี่แนะนำให้หางานอื่นทำแล้วเป็นนักเขียนอิสระครับ
- ถ้าอยากเขียนเพราะชอบเขียน คำว่าชอบเขียนมันอาจเป็นสายอื่นก็ได้ น้องอาจชอบเขียนบทละคร สคริิปหนังสั้น บทโฆษณา หรืออื่นๆ ดังนั้นน้องต้องพิจารณาตัวเองดีๆอีกรอบครับ
- ถ้าอยากเขียนนิยายจริงๆ พี่แนะนำให้น้องลองหาเรียนหรือหางานด้านที่เกี่ยวข้องดูครับ เพราะอะไร? เพราะหนึ่งเลย บ้านน้องไม่สนับสนุนเป็นนักเขียนเพราะสังคมมองว่ามันไส้แห้งครับ (เข้าใจด้วยว่าคนยุคพี่เขาฝังหัวกันมาแบบนี้ ไม่ใช่ทุกคนจะสลัดภาพนี้หลุด) ดังนั้นน้องก็แค่ทำให้พวกเขาเห็นว่า โอเค พบกันครึ่งทาง หนูไปทำงานด้านเกีย่วกับงานเขียนนะ ซึ่งมันเป็นงานประจำมีรายได้ และน้องค่อยเอาเวลาไปขัดเกลานิยายตนเอง แล้วขายตีพิมพ์พัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆ ครับ วิธีนี้คือน้องจะมีงายมีเงินของตัวเอง ทางบ้านก็ไม่(น่า)จะว่าอะไรแล้วเพราะน้องพึ่งตนเองได้มีงานทำ แถมงานที่เกีย่วข้องกับงานเขียนน้องจะได้สังเกตุและแก้ไขจุดผิดพลาดด้านการเขียนของตัวเองง่ายขึ้ด้วยครับ
ปล. ความเห็นส่วนตัวพี่นะครับ พี่ไม่ได้ทำงานเขียนมาก่อน ดังนั้นน้องควรฟังหูไว้หูด้วยนะครับ
ปล.2 การทิ้งความฝันไม่ใช่เรื่องที่ดี แต่การมุ่งไปหาความฝันโดยไม่วางแผนอะไรเลยนั้นยิ่งกว่าแย่อีกครับ ดังนั้นวางแผนอะไรให้ดีๆ ก่อนด้วยนะครับ การทำตามฝันมันดี แต่ต้องไม่เป็นภาระคนอื่น(หรือทางบ้าน)นะครับ เพราะพี่ทำงานมาพักนึงในชีวิตเนี่ย คนพูดน่ะมันเยอะ แต่คนที่ทำจริงจัง'ต่อเนื่อง'จนสำเร็จน่ะมันน้อย พี่หวังว่าน้องจะเป็นกรณีหลังนะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?