ใครที่กำลังท้อเรื่องการวาดรูป มาทางนี้ๆ (รูปเพียบ!)
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่า สวัสดี(อีกครั้ง)นะคะ
สำหรับทุกคนที่ได้เข้ามากระทู้นี้ บางคนเข้ามาแล้วอาจจะงงๆ หรือบางคนเข้ามาแล้วอาจจะคุ้นๆตาบ้าง..
**ก่อนอื่น ขออนุญาตแนะนำตัวก่อนนะคะ
เราเคยตั้งกระทู้ใน DEK-D เมื่อหลายปีมาแล้ว..กระทู้แรกเมื่อ 4 ปีที่แล้ว และกระทู้ที่สองเมื่อสองปีที่แล้ว ไม่รู้ว่าจะมีใครจำได้ไหมนะคะ55555
อันนี้เป็นกระทู้แรกของเรา..
ส่วนกระทู้ที่สองเป็นกระทู้นี้ค่ะ
จากกระทู้ทั้งสองนี้ เรามีความตั้งใจที่จะมาแชร์เรื่องราวและอยากแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจที่จะพัฒนาทักษะของตัวเอง เผื่อว่าจะเป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจต่อคนอื่นที่กำลังฝึกวาดรูปได้บ้าง เราอยากจะบอกว่า “ความพยายาม” มันมีความหมายจริง ๆ นะ!!
_____________________________________________________________________
ตอนนี้เราอายุ 22 ปีบริบูรณ์แล้วค่ะ กำลังจะเรียนจบแล้ว จากกระทู้ที่แล้วเราได้แนบรูปมาให้ดูเยอะมาก กระทู้นี้ก็มีมาให้ดูเหมือนเดิมค่ะ
เราขอเริ่มต้นจากงานสเก็ตช์สนุกๆก่อนละกันนะ
_____________________________________________________________________
จากการฝึกวาดมาหลายปี ก็ค้นพบลายเส้นที่ใช่ของตัวเอง ในที่นี้เราชอบที่จะวาดสองสไตล์คือ สานเส้นและแบบเรียล ไปดูกันดีกว่าว่า 2 ปีที่ผ่านมานี้ผลงานเป็นอย่างไรบ้าง
แบบสานเส้น – จะเน้นไปทางความสนุกของการขีดเส้นเพื่อให้เกิดน้ำหนัก แบบนี้เราวาดบ่อยมากๆ
แบบเรียล – เน้นเหมือนจริง งานจะออกแนวไปทางให้เหมือนภาพถ่าย จะใช้ร่วมกับการถูกับที่เกลี่ยดินสอหรือว่า Paper Stump นั่นเอง
หลังจากดูผลงานต่าง ๆในระหว่างสองปีนี้แล้ว มาพูดถึงหัวข้อกระทู้ที่เราตั้งไว้ดีกว่า
จริง ๆแล้วกระทู้นี้เกิดจากการที่มีน้องหลายคนเข้ามาพูดคุยกับเราในทวิตเตอร์เยอะมาก เกี่ยวกับการฝึกฝนการวาดรูป เหนื่อยบ้าง ไม่มีใจบ้าง ท้อบ้าง ทางบ้านไม่เข้าใจบ้าง...
สำหรับเรา การเกิดมาแล้วได้ทำสิ่งที่ชอบ คือคุ้มแล้วที่ได้เกิดมาชาตินี้ ฉะนั้น ถ้าหากว่าอยากเก่ง อยากพุ่งเป้าหมายที่ตั้งไว้ให้ได้.. "สิ่งที่ควรมีอย่างมากคือ การชนะใจตัวเองให้ได้" ฝึกฝนให้มาก ๆ ทุ่มเท ให้เวลากับมัน หาแรงบันดาลใจ หมั่นดูงานศิลปินที่สนใจ แล้วก็มาลงมือทำ เรียนรู้ด้วยตัวเอง ลองผิดลองถูก *กระดาษเสียยังดีกว่ากระดาษที่ถูกวางทิ้งไว้อย่างว่างเปล่านะ
หลายคนมักคิดว่า คนที่วาดรูปเป็น วาดรูปได้มันมาจากพรสวรรค์ล้วน ๆ แต่สำหรับเราแค่พรสวรรค์อย่างเดียวมันไม่พอ พรแสวงจะต้องมีให้มากเหมือนกัน .....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นี่เป็นรูปที่เราวาดเมื่อ 8 ปีที่แล้ว..
ส่วนผลงานนี้ เป็นเลเวลที่สุดของเราในตอนนี้ ที่เราสามารถจะทำได้555
**(ภาพนี้วาดเสร็จปลายปี 2018)
........................................................
เราคิดว่าทุกๆขั้นที่เราได้ฝึกฝน พัฒนามาเรื่อยๆ มันเป็นระหว่างทางการเรียนรู้ที่สำคัญมากๆๆๆ
ทุกก้าวที่ได้พัฒนา คือ best เวอร์ชั่นของทุกๆก้าวนั้น
และเราก็ตื่นเต้นที่จะฝึกฝน เพื่อพัฒนาไปยังก้าวต่อไปในอนาคต
เราอยากให้เรื่องราวของเราเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังท้อ เหนื่อย และกำลังฝึกฝนวาดรูปอยู่ตอนนี้ ...
ความเหนื่อย ท้อ หมดแรงจูงใจ มันมีเข้ามาตลอดระหว่างทาง ถ้าหากไม่ไหวจริง ๆ ให้หยุดพักก่อน เราไม่อยากให้ถอดใจนะ อยกให้ลองสู้ต่อ หาแรงบันดาลใจดี ๆ เพื่อที่จะได้มีแรงผลักดันให้ก้าวต่อ อดทนต่อ และฝึกฝนต่อ เราเชื่อว่าทำได้แน่นอน ถ้าหากว่าเราชอบที่จะทำมันจริงๆนะ
ส่วนเราก็จะไม่หยุดแค่นี้เหมือนกัน : ) สู้ ๆ นะคะ
_______________________________________________
_______________________________________________
สุดท้ายขอฝากก นิทรรศกาลศิลปนิพนธ์ของพวกเรา ศิลปศึกษาชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยขอนแก่น
จัดแสดงตั้งแต่วันที่ 19 เมษายน - 18 พฤษภาคมนี้ ที่ หอศิลป์ มข. //ใครอยู่ใกล้ ๆไปชมงานของพวกเราได้น้าา
ดูผลงานอื่นๆของเราได้ที่
PookieeArt
13 เม.ย. 62 เวลา 14:31 น.
7,671
views
6 ความคิดเห็น
สุดยอดมากๆเลยครับ คุณคงผ่านการพยายามมาอย่างมากแน่นอนโดยไม่ต้องสงสัยเลย เราเคยเห็นภาพคุณยายผ่านทวิตเตอร์ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นมองผ่านๆก็ไม่ได้สนใจอะไร จนมารู้ทีหลังว่าเป็นรูปวาด ชื่นชมคุณมากๆเลยครับ
ชอบภาพวาดของน้องมากๆค่ะ
สื่อถึงอารมณ์และหลายๆอย่าง
พี่ก็ชอบวาดรูปเหมือนกัน แต่จะเป็นแนวการ์ตูนญี่ปุ่น
อยากไปดูงานที่หอศิลป์จังค่ะ ^^
ชอบผลงานของพี่มากๆเลยค่ะ หนูจะสู้ต่อไปนะคะ พยายามเข้าฮึบบ!! ฝึกฝนไปเรื่อยๆมันต้องสวยขึ้นแน่ๆ ขอบคุณสำหรับแนวคิดแลำกำลังใจค่ะ<3[]
อืม......
ชอบมากกกก
งานละเอียดมากกกก*0*
มีกำลังใจแล้วค่ะ ช่วงนี้อาร์ตบล็อกอยู่พอดี555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?