ทำยังไงถึงจะรักษาคาแรคเตอร์ตัวละครได้คะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
14 ความคิดเห็น
ขอเข้ามาเกาะด้วยคนครับ555
พาไปหาหมอครับ---เเค่ก
ทำไมเราอ่านคอมเม้น ของคุณทุกครั้งนี่ ขำตลอดเลยอ่ะ55555
เป็นการแก้ปัญหาได้ตรงจุดมากค่ะ
พาคุณเบลบ้าไปหาหมอด้วยคนครับ
พาคุณปล่อยอึ่งไปนั่นแหละ
หลายทีล่ะนะเราอ่ะ พาลั่นตลอด 55555
บ้าแล้วยังไม่ยอมรับอีก
รื้อฟื้นไหม? แบบไปอ่านงานเขียนจากตอนก่อนว่าตัวละครนี้ลักษณะนิสัยเป็นยังไง ถ้าเจอเรื่องแบบนี้จะทำอะไรต่อ อาจจะเสียเวลาไปบ้างแต่ก็น่าจะช่วยได้
วิธีแก้ปัญหาสำหรับเรา เราจะเริ่มจากการอ่านบทหรือฉากสำคัญๆของเรื่องที่คิดว่าพีคที่สุด เพราะการอ่านทวนซ้ำในจุดนี้ เราจะเห็นทุกความเป็นมาเป็นไป เห็นลักษณะการพูดของตัวละคร และก็เห็นคาแรคเตอร์ที่เราอาจจะหลงลืมไป จากนั้นให้ขยับมาอ่านตอนล่าสุดเพื่อประติดประต่อเรื่องราว และก็ลงมือเขียนตอนต่อไป
ทางที่ดีเราควรมีโน้ตเล็กๆเขียนไว้ว่าแต่ละบทแต่ละตอนเป็นยังไง หมายถึงย่อสั้นๆของตอนนั้นๆ เขียนย้อนหลังก็ได้ อย่างน้อยๆการเขียนครั้งถัดไปจะได้ไม่ต้องไปรื้ออ่านใหม่ตั้งแต่บทแรก
คงต้องกลับไปอ่านค่ะ ว่าตอนแรกวางคาแรคเตอร์ไว้เช่นไร
แล้วก็อย่าลืมจดใส่กระดาษนะคะ
เวลาเริ่มเขียนก็นำขึ้นมาดูสักรอบ
จะได้ทำให้เราจำกัดคาแรคเตอร์ไว้ได้
เราก็ใช้วิธีประมาณนี้อ่ะค่ะ
มันก็เหมือนคนครับ ยิ่งคนเขียนใส่ใจเท่าไรนิสัยตัวละครก็จะพัฒนาขึ้นเปลี่ยนแปลงไปตามเรื่องราวที่ผ่านไปเรื่อยๆ เป็นเรื่องธรรมชาติ
หากนิสัยตรงคอนเซ็ปท์ทุกอย่างแบบ ซึน,ใจดี,สุภาพ ก็เป็นเพียงตัวละครหน้ากระดาษที่ไร้ซึ้งจิตใจ
....
แต่ถ้าหมายถึงอยากเขียนในความหมายที่ว่า ‘ต้องการรักษาเรื่องบุคลิก’ ปูมหลังหรือเบื่องหลังตัวละครถือเป็นตัวเลือกคลาสสิค
แนะนำให้เขียนไว้ในหน้านิยายที่ไม่ได้ลงเพื่อเอาไว้เป็นตัวช่วย หากเขียนที่มาที่ไปคุณก็จะรู้ว่าเขาไม่ชอบอะไรหรือโอเคกับอะไรไม่จำเป็นต้องยาวอะไรเอาแค่ช่วงที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องก็ได้
เพราะสิ่งที่เขียนกับสิ่งที่คิดเวลาแปลออกมาเป็นตัวอักษรย่อมต่างกันอยู่แล้ว แถมพอเขียนจริงจะได้รู้ว่าจะเลือกอะไรและต้องวางในแนวไหน เมื่อเรารู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับเขารวมถึงนิสัยเราจะรู้สึกได้ว่าเขาไม่ต้องการอะไรหรือต้องการอะไรได้ดีขึ้น
แต่ยังไงคนเราก็ต้องเติบโตยิ่งเป็นนิยายยาวๆที่มีเนื้อหามากมายยังไงตัวละครที่เขียนก็ย่อมเปลี่ยนไปเรื่อยๆราวกับเติบโตในเรื่องราวที่ถูกเขียนแต่ก็ทำให้รู้สึกว่าไม่ได้มามั่วๆ แต่มาเพราะเติบโต
ตัวละครสำคัญๆ เราจะเขียนข้อมูลเขาอย่างละเอียดค่ะ ก็ประมาณนี้ ต่อให้ไม่ได้เขียนนานๆ ก็วกกลับไปอ่านได้ค่ะ
อ่านไม่ออกค่ะ พอดีเรียนมาต่ำ
เอาภาษาจีนหรือเยอรมันดีล่ะถึงจะอ่านออก
กดเซฟเลย สาระมากครับ
หุหุ ใจร้ายยยย
มันอยู่ในนี้มาตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว
ตอนที่ 8 : สร้างตัวละครอย่างไรให้สมจริงและมีเสน่ห์
https://writer.dek-d.com/Miran/writer/viewlongc.php?id=1860018&chapter=8
ทำเป็นเล่นไป ใช้อันนี้จนจบ ป.เอก สายสร้างตัวละครได้เลยนะ
จริงๆ ภาษาไทยมีแต่อยู่ในหนังสือค่ะ
เล่มนี้ค่ะ ลองโหลดตัวอย่างมาอ่านก่อน แต่ในตัวอย่างไม่ถึงชีทนี้นะ เรามีเล่มจริงนักเขียนเซ็นให้ด้วย
เขียนนิยาย
http://bit.ly/2QBZqaf
อีกแบบหนึ่งถ้าเขียน Mind map เป็นก็ทำนะจะช่วยได้มาก
การเขียน story board แต่แรกก็ช่วยนะ ถ้าทำเป็น
ตอนที่ 15 : มีพล็อตแล้วแต่เขียนไม่ออก เขียนเรื่องสเกลใหญ่ และการเชื่อมโยงเนื้อเรื่อง
https://writer.dek-d.com/Miran/writer/viewlongc.php?id=1860018&chapter=15
เจอตารางคุณมิรันที่ไร แล้วเครียด ทุกที
จดค่ะ...สมุดโน๊ต 1 เล่ม
พระเอก ชื่อ....นิสัย =
นางเอกชื่อ นิสัย =
เพื่อนชื่อ นิสัย = ...ฯลฯ
วันไหนมาแต่งต่อ...จะจำได้
วิธีแก้ปัญหาของผมคือการแถ สร้างเหตุการณ์หรือเรื่องราวอะไรบางอย่างมาทำให้คาแรคเตอร์ของตัวละครเปลี่ยนไป
อันนี้สุดยอดมาก แต่ของเราเด็ดกว่า ไม่ต้องมีเหตุการณ์อะไร คาแรคเตอร์ก็เปลี่ยนได้555
ถ้าเป็นเราคือเราจะกลับไปอ่านตอนเก่าๆ
ไม่ก็ไปเปิดสมุดที่เขียนคาแรคเตอร์ตัวละครไว้ฮะ
เขียนใส่กระดาษว่า ลักษณะนิสัยของตัวละครเป็นยังไง แล้วแปะไว้บนหน้าจอคอมพิวเตอร์เลยครับ มันจะได้เตือนสติเราได้
ผมเองก็เป็นครับ จะแต่งตอนกาวๆออกมาก่อนเลย 1 ตอน ก่อนที่นิสัยของตัวละครจะกลับมาเป็นแบบเดิม!! วิธีการเฉพาะของผมคนเดียว 555555+ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ให้ตายสิแกมาทำไหมกัน!?
เข้าใจครับว่าชีวิตจริง มุมมองของเวลาที่เขียนมีผลกระทบของงานเขียนของเราไม่น้อยเลย แต่ว่ามุมมองที่เปลี่ยนแปลงไปอาจไม่ใช่สิ่งที่เสียหาย ถ้ายังสามารถรักษาแก่นของตัวละครนั้น ๆ เอาไว้ได้... โดยแก่นที่ว่าก็คือเรื่องของอุปนิสัยลึก ๆ
ถ้าสามารถสร้างจุดนี้ให้แกร่งได้ ต่อให้เวลาเปลี่ยนไป มุมมองจะปรับ ก็สามารถปรับประยุกต์ได้ง่ายครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?