คิดยังไงกับคนที่เข้ามหาลัยดังๆได้โดยที่แทบไม่ต้องใช้ความสามารถอะไรเลย
ตั้งกระทู้ใหม่
Heounsori
23 เม.ย. 62 เวลา 22:40 น.
1,662
views
9 ความคิดเห็น
ผมว่าบางที่ก็ให้รอบport เด็กมากไปครับ
คห.1 เห็นด้วย แอด รอบ1 น่าจะรับเด็กลดน้อยลง อย่าดูคะแนนเกรดเฉลี่ยเป็นหลักมากนัก เพราะเด็กจำนวนมากได้เกรดเฉลี่ยสูงมาก ได้ 3.5 3.6 หรือมากกว่า แต่พอสอบ Gat-Pat กลับได้คะแนนน้อยมาก จาก 300 สอบได้คะแนน 40-70 เอง ซึ่งมันแตกต่างจากเกรดเฉลี่ยมาก เป็นเพราะหลายๆโรงเรียนปล่อยเกรดมากๆ
เห็นด้วยเหมือนกันค่ะ แต่เราคงห้ามคนอื่นไม่ได้ค่ะ เรื่องแบบนี้บางที ก็อยู่ที่จิตใต้สำนึกค่ะ เราเข้าใจ จขกท. ค่ะ เข้าใจมาก ลงรอบ 3 เลยค่ะ รับตรงร่วมกันค่ะ เราก็ลงรอบนี้เหมือนกันค่ะ แล้วก็ปล่อยวางค่ะ เพราะบางทีเราเก็บมาคิด ก็แก้ไขอะไรไม่ได้ค่ะ ความทุกข์ก็อยู่ที่ตัวเราค่ะ ช่วงนี้เราก็เครียดเหมือนกับที่ จขกท เครียดเหมือนกันค่ะ ขอให้ จขกท ติดในคณะ สาขา มหาวิทยาลัย ที่หวังไว้นะคะ
อย่าคิดมาก ไม่มีระบบไหน ให้ความยุติธรรมได้ ครบ 100 เปอร์เซ็นต์หรอก
พยายามต่อสู้ด้วยตัวเองดีที่สุด
+คห 1 ควรจะมีรอบ gat pat เพียวแบบรับร่วมไม่ต้องมี โอเน็ต จีแพ็ค ยังไงก็สู้ได้เกินล้านเปอเซ็นท์ วัดกันหมัดต่อหมัด55555
สู้ๆค่ะ เราเชื่อว่าทุกๆอย่างในโลกมันไม่มีอะไรยุติธรรมได้100% หรอกค่ะ อย่าพึ่งท้อค่ะ คนเรายังเลือกเกิดไม่ได้เลย เราเลือกที่จะทำได้ด้วยตัวเราเองค่ะ
เห็นด้วยค่ะ จะบอกว่าเพื่อนเรามันพูดว่ารุ่นพี่คนนึงอยากได้ทุนจุฬาชนบท แล้วคนนั้นก็ย้ายข้าวของออกไปไว้อึกทีหนึงจนบ้านไม่เหลืออะไรเลย แต่ว่าท้ายที่สุดแล้วก็สมน้ำหน้าอ่ะ พ่อนางขับรถกระบะรุ่นดีเข้ามาตอนเขามาสัมภาษณ์พอดี 555 ก็เลยชวดทุนค่ะ เราอยากสมัครทุนแบบนี้นะแต่เรารู้ว่าเราไม่ได้จนจริงๆยังพอมีแต่ก็ลำบาก แต่ก็ไม่คิดที่จะทำอะไรแบบนั้นนะ มันเอี้ยยย
เราเข้าใจจขกท.นะ คะแนนเกรดเราที่โรงเรียนกับคุณสมบัติสอบได้แค่รอบสาม ต้องฝ่าฟันแทบตาย เมื่อเทียบกับการเข้าคณะหรือมหาวิทยาลัยที่ต้องการตามช่องทางอื่นๆ มันเหมือนจะไม่ยุติธรรม แต่คิดอีกแง่คือ บางอย่างมันเป็นเรื่องของบุญกรรมสัมพันธ์ด้วย ว่าเค้าหรือเราจะได้เรียนอะไรที่ไหน ได้เจอกับใคร แต่ปัจจัยพวกนี้มันเป็นปัจจัยที่เราไม่รู้และเหนือการควบคุมของเรานะ เราก็พยายามทำสิ่งที่เราทำได้ให้ดีที่สุดก็แล้วกัน เพื่อจะได้เรียนมหาวิทยาลัยหรือคณะที่หวังอ่ะ คนอื่นเค้าจะได้มาง่ายยังไงก็บุญของเค้า ทำไงได้ ต้องรอจนกว่าพวกผู้มีอำนาจจะปรับกฎเกณฑ์ให้มันดีขึ้นเนอะ
อันนี้จริงค่ะ ฟังมาหลายรุ่น แต่ไม่เคยเชื่อ จนเจอกับตัวเองเลย จึงเข้าใจ
คะแนนเราเข้าทันตะได้นะรอบกสพท แต่เราตัดใจแล้ว จึงตกลงทิ้งคะแนนที่มีจะเรียน4ปี พอ เพื่อใหจบมาไวที่สุดแชะช่วนเหลือตนเองให้เร็วที่สุด เพราะฐานะ และสภาพครอบครัว ฝืนไปต่อไม่ไหวแล้วจริงๆ มันอดทนมาตั้งแต่รุ่นพี่เรา กว่าจะจบได้ เป็นหนี้สินล้นพ้น หนี้นอกระบบ ท่วมท้น มีคุณแม่เป็นเสาหลักเพียงคนเดียว ซึ่งสู้จนพีเราจบได้แบบแทบไม่รอด ตอนนี้ ทำงานใช้หนี้แทบหมด ประหยัดกันมาตลอด ส่วนคุณแม่ ตอนนี้ท่านป่วยจากการโหมงาน หนักมากและเครียดจัด เป็นหลายอย่าง วิเคราะห์แล้วคงอยู่ได้อีกไม่นาน
เราเคยลองยื่นไปด้วยสภาพจริง100% บ้านและทรัพย์สินไม่มีเลย เช่าห้องเช่าขนาด3คูณ3อยู่กันแออัด ความสบายไม่เคยสัมผัส ทะเบียนบ้านต้องอาศัยขอเขาอยู่ตั้วแต่เกิดจนโต แม่หาได้เท่าไหร่ก็ไม่พอ และไม่มีทางมีเก็บแน่นอน แต่ท่านไม่เคยละความพยายามเรื่องการศึกษาให้ลูก ไม่เคยดราม่า ไม่แสดงออกให้ใครรู้ว่าสาหัส ไม่มีใครรับรู้เพราะเราไม่เคยไปออกรายการหรือออกสื่อขออะไรจากใคร ตั้งใจเรียนฝ่ากระแสทวนน้ำจนจบม.6และตั้งใจใช้คะแนนกับความจริงลงสมัครขอทุนนี้ แต่ไม่ได้ ตอนนี้ ขอพึ่งตนเองแบบเดิม จนกว่าจะไม่ไหว คิดแค่ว่า ขอให้เราเรียนจบ และท่านยังอยู่ร่วมยินดีกับเราก็พอ 6ปีถ้าฝืนไป ทุนที่ไหนก็ไม่มีทางพอ จากรุ่นพี่ ที่เจอมา ทุนไม่พอสำหรับจะอยู่ในสังคมที่เขาพร้อมกว่า ค่าตำรา ค่าอื่นๆอีกมากมาย ฝืนไปอาจไ่ม่จบ หมุนหาไม่ทัน ถ้าเกิดวิกฤติกว่าที่เจออยู่ คือสูญเปล่าทันที ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน มีแม่คนเดียว ไม่มีใครเลย ไม่รู้จะทำยังไงให้ดีกว่านี้
อย่างไรก็ตามถ้าทุกคนที่จน แต่ถ้ายังมีไร่นา มีบ้าน มีทรัพย์สินที่ยังพอถูไถแปรเป็นเงินมาสู้ต่อได้ หรือ มีญาติ มีคนที่พอซับพอร์ทได้ ถ้าตั้งใจก็ลุยเลยนะคะ อย่าได้จน จนไม่มีอะไรเลยอย่างเรา ที่แม้แต่บ้านจะซุกหัวนอนก็ไม่มี โขคดีที่มีแม่สู้มาขนาดนี้ หาเช้ากินค่ำ แต่ยังสอบเข้าได้เรียนที่ดีดี หาให้จนสุดกำลังแบบนี้ ถ้าวัดจากคนรอบตัวและเพื่อนๆเราแล้ว ภูมิใจที่สุดแล้วค่ะที่ไม่มีอะไรเลย แต่ได้รับการศึกษาทัดเทียมอยู่ร่วมกับเพื่อนที่รวยๆทุกคนมาได้จนตอนนี้ แค่นี้ก็ดีที่สุดแล้วค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?