รู้สึกสงสัยในชื่อของตัวละครครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
ถามต่อเลยนะครับถ้าจะตั้งชื่อจริงและนามสกุลมีแนวทางยังไงมั้งเหรอครับ
ปล.งงกับคำถามหรือป่าวครับ
Maou_sakura
16 มิ.ย. 62 เวลา 22:30 น.
393
views
11 ความคิดเห็น
วัยรุ่นเค้าก็เรียกด้วยชื่อเล่นค่ะ ยกเว้นว่าคนนั้นจะมีฉายาเป็นชื่อจริง เพราะเวลาแนะนำตัวไม่มีใครแนะนำชื่อจริงหรอก ไม่เชื่อลองมีชื่อเล่นเหมือนชื่อจริงเค้าจะถามกลับว่า "ทำไมไม่บอกชื่อเล่นอะ"
ส่วนตั้งชื่อ สำหรับเราชื่อไหนคิดว่าเพราะเราก็เก็บชื่อนั้นมาใช้ค่ะ หรือถ้าอยากให้ชื่อสื่อความหมายก็ไปหาชื่อที่มีความหมายมาใช้
ปรกติเลยคือชื่อเล่นนะ ประชุมกันก็เรียกชื่อเล่นกันอย่างสุภาพ
แต่ถ้าเป็นนิยายที่ผมเขียน หากมี"บรรยากาศของความเป็นทางการ" เช่นประชุมคณะกรรมการนักเรียน ประชุมวิชาการ ก็ใช้ชื่อจริงเรียก มันกำหนดได้ตามใจคนเขียนเลยนะเรื่องพวกนี้ อย่าไปคิดว่าต้องเขียนจากความจริงตลอด สร้างออกมาให้มันกลมกล่อมคนอ่านก็โอเคได้ ที่สำคัญเป็นเรื่องของการสื่อสารเรื่องราว และอารมณ์ของตัวละครต่างหากที่ต้องจริงจังมาก ๆ
อันนี้แล้วแต่นะ ถ้าชื่อจริงของคนคนนั้นเป็นชื่อสั้นๆ บางทีเราก็จะแต่งให้ตัวละครอื่นเรียกเขาด้วยชื่อจริงเลย อ้างอิงมาจากประสบการณ์ตรงของตนเองน่ะ
เช่น เพื่อนเราคนหนึ่งชื่อจริงว่า "หนึ่ง" ชื่อเล่นว่า "ไตเติ้ล" แน่นอน...ทั้งห้องไม่มีใครเรียกท่านชายเขาว่าไตเติ้ลสักคน
สมัยมัธยม เพื่อนอีกคนของเรา ชื่อจริงว่า "สห" (สะ-หะ) อันนี้ก็จะเรียกสหบ้าง เรียกชื่อเล่นบ้าง แล้วแต่อารมณ์ แต่ครั้งแรกเราก็เรียกสหเลย
แนวทางการตั้งชื่อ...ไม่มีจ้า ตั้งเอาตามใจ อยากให้ใครเป็นแบบไหนก็ตั้งชื่อแบบนั้น แต่บุคลิกเป็นตามชื่อหรือเปล่าก็อีกเรื่อง เหมือนเวลาพ่อแม่ตั้งชื่อลูกไง ตั้งแบบหวังว่าอยากให้ลูกเป็นอย่างนี้ แต่ลูกจะเป็นแบบนั้นรึเปล่าไม่รู้ ถถถถถ
ชื่อเล่น
เพราะคนไทยชอบตั้งชื่อจริงยากๆ
อ่านตามแล้ว หายใจขาดห้วงเลยอ่ะ555
คนไทยถ้าไม่เคยรู้จักกัน จะเรียกชื่อจริง ถ้ารู้จักกันแต่สุภาพจะเรียก คุณ...ชื่อเล่น ถ้าสนิทกัน ชื่อเล่น ถ้าสนิทกันมากกกก ฉายา . วัฒนธรรมการตั้งชื่อชองคนไทย ส่วนมากชื่อเล่นไม่ได้มาจากการย่อของชื่อจริง
สำหรับฉัน พระเองใช้ชื่อจริง เพราะชื่อจริงเป็นฉายาที่ทุกๆคนก็เรียกแบบนี้..
ส่วนชื่อเพื่อนคนอื่นๆ จะ
แนะนำทั้งชื่อจริงและชื่อเล่น จากนั้นก็จะใช้สลับกันไปแล้วแต่บริบท ถ้าสนิทกันก็ชื่อเล่น ไม่สนิทก็ชื่อจริง รวมถึงคนต่างห้องด้วย ก็ชื่อจริง
ถ้าไม่สนิทกันจริงๆ เราจำชื่อจริงเขาไม่ได้อ่ะ นึกถึงความโหดเหี้ยมในกิจกรรมจำชื่อเด็กปีหนึ่งในคณะได้เลย แค่ชื่อเล่นยังจำไม่หมดอ่ะ บางทีบอกชื่อเมื่อวาน เช้าอีกวันลืมเกลี้ยง มันเลยเป็นไปได้ยากนะที่อยู่ๆจะเรียกชื่อจริงกัน... "สวัสดี เธอชื่อพรประภาใช่ไหมอ่ะ เราคุ้นๆว่าเธอชื่อนี้ พรประภา" "อ้าว อัครเดช สวัสดีจ๊ะ เรียนที่นี่เหมือนกันเหรอ" ฮ่าๆๆ
ส่วนตั้งชื่อก็ตั้งเหมือนคนปกติอ่ะ มีชื่อจริง ชื่อเล่น แต่เราหลีกเลี่ยงนามสกุลนะ กลัวซ้ำกับคนจริงๆ
เอาตัวเราเป็นที่ตั้งก็ได้ เวลามีเพื่อนวัยเดียวกันถาม "เธอชื่อไรอ่ะ" เราบอกชื่อจริง นามสกุลจริงกันเหรอ ฮ่าๆๆ เราไม่ทำนะ เราบอกชื่อเล่นอย่างเดียว
"เธอชื่อไรอ่ะ" "เราชื่ออิฐ" กับ "เธอชื่อไรอ่ะ" "เราชื่ออัครเดช พิชิตแดน" อันไหนฟังธรรมชาติกว่ากันอ่ะ ฮ่าๆๆ (นึกถึงเดี่ยวของพี่โน้ต อุดมเลย)
"หวัดดีเพื่อน เอ็งชื่อป๋อยใช่ปะ"
แนะนำให้เรียกตามนิสัยของตัวละครครับ เช่น ถ้าตัวละครนิสัยกันเองมากๆก็อาจให้เขาเรียกชื่อเล่นไปเลย ถ้าขี้เล่นขึ้นมาหน่อยอาจตั้งชื่อเล่นให้ด้วยซ้ำ แต่ถ้าตัวละครเป็นเด็กเรียบร้อยอยู่ในสังคมผู้ใหญ่ ก็อาจจะทำให้เขาเรียกในแบบสุภาพหรือทางการขึ้นมาหน่อย ผมไม่รู้นะว่าเรียกตามวัฒนธรรมไทยคืออะไร เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยเห็นใครเรียกชื่อจริงกัน ยกเว้นในละครที่ใช้ผู้สูงอายุเขียนบท
ส่วนเรื่องชื่อจริงกับนามสกุลผมไม่มีเทคนิคอะไร แค่อย่าไปตั้งชื่อตรงกับคนในวังก็พอ
ตอบข้อ 1. ควรถามก่อนครับ
"ขอโทษนะครับ คุณชื่อคุณ(ชื่อจริง+นามสกุล แต่ถ้ารู้จักชื่อเล่นก็เรียกชื่อเล่นไปเลย)ใช่ไหมครับ?"
"ใช่คะ"
แล้วตรงนี้ก็เป็นบทแนะนำตัวกับทำความรู้จักกันไป แต่ถ้ารู้จักแต่ชื่อจริง อยากให้ตัวละครเรียกชื่อเล่นก็ควรให้อีกคนบอกก่อนว่า "เรียกฉันว่า .... ก็ได้"
ตอบข้อที่ 2. ส่วนตัวผมตั้งชื่อจริงตามลักษณะนิสัยของตัวละครครับ 1 ชื่อต้องตีความชื่อนั้นให้เป็นนิสัยของตัวละครตัวนั้นๆด้วย(ถ้าชื่อไทยนะ) ส่วนนามสกุลผมตั้งให้ผู้อ่านมองเห็นถึงเบื้องหลัง หรืออดีตของตัวละครนั้นๆครับ
ตัวละครเอกเรื่องล่าสุดของผมชื่อ ภูผา ราชาตระกูล
หนักแน่น แน่วแน่ในความคิดของตัวเอง เพียงแต่ว่าภูผาของผมไม่ใช่ภูผาหินธรรมดา มันเป็นภูผาที่ถูกประดับด้วยหญ้า รากไม้ ดอกไม้ และสิ่งมีชีวิตมากมาย สามารถพึ่งพิงได้แต่ก็ควรระวังอันตรายที่ได้รับจากมันไปในเวลาเดียวกัน
นามสกุลก็บ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่ของเขา แค่นั้นเลยครับ
เคล็ดลับของเราชื่อตั้งชื่อเล่นในชื่อจริงค่ะ เช่น ภูธร ก็ชื่อเล่น ธร เป็นต้น
ข้อดี - นิยายที่มีตัวละครเยอะ ผู้อ่านจะจำง่าย
แต่การเรียกชื่อเล่นต่างหากก็มีข้อดีอยู่มากค่ะ เช่น บ่งบอกได้ว่าตัวละครสนิทกันมากขึ้น เป็นต้น ส่วนมากเราจะตั้งให้แค่ตัวละครหลักจ้า
สำหรับนิยายเรื่องแรกของเราเป็นแนวญี่ปุ่น อันนี้ยากกว่าอีก เพราะถ้าไม่สนิท/เรียกผู้ใหญ่กว่า เค้าจะเรียกนามสกุล ถ้าสนิทแล้ว/เรียกเด็กกว่าจะเรียกชื่อจริง บวกด้วย คุง/จัง
ท้าทายดีค่ะ ต้องกลับไปแก้หลายรอบเพราะเริ่มลืมเรื่องความสัมพันธ์ของตัวละคร
เริ่มแรกที่แต่งเลยคือพูดชื่อตัวละครบ่อยมากเพราะกลัวผู้อ่านจำไม่ได้ แต่พอเว้นวรรคไปช่วงหนึ่งแล้วกลับมาอ่าน คือรกมาก เลยต้องแก้อยู่หลายรอบเพื่อให้สำนวนหลื่นไหล
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?