ถ้านิยายที่เขียนมีการอ้างอิงถึงพระมหากษัตริย์ไทย จะโดน 112 หรือพรบ.คอมฯ มั้ย
ตั้งกระทู้ใหม่
"นั่นแปลว่าซอที่มยุราถืออยู่นี้ครั้งหนึ่งถูกเล่นโดยพระหัตถ์ของรัชกาลที่สองมาแล้ว ถือเป็นวัตถุโบราณที่ทรงคุณค่าและอาจยกให้เป็นสมบัติของชาติได้เลย มยุราบอกว่าองค์รัชกาลที่สองทรงมีราชโองการลับให้ตระกูลประดิษฐ์ซอดูแลซอคันนี้หลังพระองค์สิ้นพระชนม์ไป ซึ่งมันก็ได้ตกทอดมายังทายาทของตระกูลทุกรุ่นและเป็นข้อบังคับให้ลูกหลานทุกคนต้องเรียนซอสามสาย"
ก็เลยสงสัยว่าถ้าเขียนแบบนี้จะเข้าข่ายผิดพรบ.คอมฯ (นำเข้าข้อมูลอันเป็นเท็จ) หรือมาตรา 112 มั้ย หรือไม่ควรจะเขียนเลยดีที่สุด ส่วนตัวไม่ได้มีเจตนาดูหมิ่นหรือคิดร้ายต่อพระองค์ท่านและสถาบันเลย รบกวนขอคำแนะนำจากผู้รู้ด้วยฮะ กลัวว่าถ้าอัพนิยายไปแล้วจะโดนอุ้มมาก 0_0"
12 ความคิดเห็น
อ้างว่าเป็นข้ารับใช้ออกนามนายได้เท่านั้นพอ แต่ไม่ควรไปแตะต้องอย่างอื่นหรือกล่าวถึงมากนัก นิยายอิงประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ก็ใช้แค่เท่านั้นค่ะ
ขอบคุณฮะ
ผมว่าเราไม่ควรไปพูดถึงเลยจะดีกว่าครับ หรือไม่ก็เปลี่ยนเป็นเจ้าเมือง ชื่อสมมติขึ้นมาแทนจะดีกว่า เพื่อป้องกันปัญหาที่อาจตามมาภายหลังครับ
ขอบคุณฮะ
เป็นผมคง สมมุติอาณาจักรขึ้นมาเลย อยู่รอบ ๆ ไทยนี่ล่ะ สบายใจกว่า
ขอบคุณฮะ
เรื่อง "สี่แผ่นดิน" ก็แนวนี้ ไม่เห็นมีอะไรนี่คะ
..แต่ก็นั่นละ ข้อมูลต้องเป๊ะและไม่ปั้นแต่งจนเกินงาม
อิงประวัติศาสตร์ที่แท้ทรูก็ประมาณเรื่องนี้แหละ
ขอบคุณฮะ อันนี้เป็นการแต่งเติมตามจินตนาการของผมเองน่ะฮะ มีเค้าจริงอยู่ส่วนนึงผสมกับแต่งขึ้นมาอีกส่วนนึง
การกล่าวอ้างถึงประวัติศาสตร์มักจะไม่กล่าวแบบตรงๆ แต่เป็นผลกระทบจากเรื่องจริง
ซะมากกว่า เช่น พระเอกเป็นทาส ต่อมา ร.5 เลิกทาสพระเอกเลยไม่เป็นทาส เป็นต้น
แต่ดูจากเรื่องนี้ว่า มีการกล่าวถึงซอของร.2
จริงอยู่ว่าท่านเล่นซอได้และแต่งเพลง แต่มีเหรอที่กล่าวถึงซอของท่านแบบเฉพาะ
เจาะจง ในประวัติศาสตร์ จดหมายเหตุ และซออันนั้นยังอยู่จนปัจจุบันหรือ
ความเห็นส่วนตัวคิดว่าอันนี้ไม่ค่อยเหมาะสมเพราะอาจทำให้ผู้อ่านสับสนในข้อเท็จจริง
ตามประวัติศาสตร์เท่าที่หาข้อมูลมาได้ พระองค์มีซอสามสายคู่พระหัตถ์ชื่อซอสายฟ้าฟาดฮะ แต่ปัจจุบันไม่มีข้อมูลกล่าวถึงแล้ว คาดว่าน่าจะหายสาบสูญไปตามกาลเวลา เลยเป็นแรงบันดาลใจให้เขียนเกี่ยวกับตรงนี้ขึ้นมาฮะ ^^
https://sites.google.com/site/stu554802003/menu-dan-khang1
เรื่องซอสายฟ้าฟาดคุ้นๆ เหมือนการ์ตูนความรู้ของอีคิวพลัสเคยเอามาเล่นอยู่นะคะ บอกว่าเป็นซอของร.2รึไงนี่แหละ
เพิ่มลิงค์ http://www.book-ddshop.com/product/15989/เจาะตำนานวัฒนธรรมไทย-ดนตรีไทย-ประชันศาสตร์สังคีตเสนาะโลก-โดย-ทีมงานอี-คิว-พลัสสินค้าหมด
ทางที่ดีก็ไม่ควรค่ะ เพราะ 112 ตีความได้หลากหลายมากครอบจักรวาล
ขอบคุณฮะ
เพิ่มเติมเรื่อง 112 มีเพื่อคุ้มครองประมุขของอาณาจักร (มีกฎหมายที่คุ้มครองประมุขต่างประเทศในบ้านเราด้วย) จุดประสงค์พุ่งไปที่การ "มุ่งร้ายถึงชีวิต" ต่อพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ---> โดยเฉพาะในรัชกาลปัจจุบัน ตามข่าวที่มีการแจ้งความในมาตรานี้หลายกรณีไม่มีการฟ้องด้วยซ้ำ (เช่นเรื่องหมิ่นพระนเรศวร) บางคนโดนแจ้งแต่รอดพ้นมาได้ (รู้สึกจะเป็นส. ศิวรักษ์)
.
ในกรณีของเจ้าของกระทู้น่าจะเหมือนเรื่องสี่แผ่นดินมากกว่า ขนาดในละครลูกทาสมีการนำนักแสดงมาเป็นร.5 (แต่ทำภาพเบลอเอาไว้) ยังไม่โดน 112 เลย
ขอบคุณฮะ แต่ยุคนี้อะไรก็คาดเดาไม่ได้จริงๆนั่นแหละ มันขึ้นอยู่กับการตีความของแต่ละคน
แต่จากสตอรี่ที่เล่ามาคร่าวๆ นึกถึงเครื่องเพชรของกรมหลวงชุมพรที่ปัจจุบันก็ตกเป็นสมบัติของคนธรรมดานี่แหละ (คุณนุ่น วรนุชใส่ตอนสงกรานต์ที่ผ่านมา) ส่วนเครื่องซอฟ้าฟาด จากความจำที่เลืองรางในการ์ตูนเรื่องดนตรีไทยของอีคิวพลัสรู้สึกจะมีเนื้อหาคล้ายๆ กัน (เป็นสมบัติตกทอด) พ่วงด้วยมีวิญญาณสิงในซออีก พูดตรงๆ ว่าในเนื้อหาที่ยกมาเบากว่ามีนักแสดงรับเชิญในบทร. 5อีกนะ
เรื่องที่เขียนวางเอาไว้ว่าต้นตระกูลของตัวละครตัวนี้เคยเป็นนางกำนัลในวังหลวงสมัยร.2 ด้วยน่ะฮะ แต่กลัวว่ามันจะเป็นการปั้นแต่งเกินควร แล้วก็กลัวว่าจะมีดราม่าตามมาทีหลังด้วย
เกี่ยวกับพระมหากษัตริย์
ถ้าเป็นราชวงศ์ จักรี ไม่สมควรอ้างอิงทั้งสิ้น นอกจากว่า จะเป็นเหตุการณ์ อ้างอิงหลักฐานได้
จบนะครับ
แต่ถ้าเป็นราชวงศ์ ที่ไม่มีตัวตน อ้างอิงไปเถอะ
แค่นี้พอ พูดมากเจ็บคอ
ขอบคุณฮะ
แต่ถ้าเป็นแถบอาณาจักรล้านนา อาณาจักรล้านช้าง สมัยสุโขทัย สมัยอยุธยา
มีนิยายแนวอิงประวัติศาสตร์หลายๆเรื่องที่อิงประวัติศาสตร์ช่วงสมัยนั้นหลายเรื่อง
-แม่โขง ของปองพล อดิเรกสาร
ตอนต้นเรื่องอ้างอิงพระมหากษัตริย์ลาว 3 พระองค์ คือ เจ้าฟ้างุ้ม
พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช และเจ้ามหาชีวิตสว่างวัฒนา พระมหากษัตริย์ลาวพระองค์สุดท้าย
-นิยายของทมยันตี เรื่อง กษัตริยา เรื่องราวของพระวิสุทธิกษัตริย์
แก้วกัลยาแห่งแผ่นดิน เรื่องราวของพระสุพรรณกัลยา
และอธิราชา เรื่องราวของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช
-เวียงกุมกาม ของทมยันตี
อิงประวัติศาสตร์ล้านนาในสมัยพญามังราย
-มหาราชโสด ไม่รู้ว่าใครเขียน เป็นเรื่องราวของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช
-เจ้านาง ของณารา
ชาติก่อน พระเอกกับนางเอกเป็นข้ารับใช้ของพระเจ้าฝางอุดมสินกับพระนางสามผิว
-ศึกสองมหาราช ของสุกิจ สุวานิช
เรื่องราวของสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ พระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา
กับพระเจ้าติโลกราช พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรล้านนา
-บุพเพสันนิวาส ของรอมแพง
-ฟ้าใหม่ ของศุภร บุนนาค
เรื่องนี้สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช รัชกาลที่ 1 และสมเด็จวังหน้าในสมัยรัชกาลที่ 1
ในบทประพันธ์กับละครจะไม่เอ่ยพระนามเดิมตรงๆ แต่จะใช้คำเรียกแทน
คุณคนใหญ่ คือ รัชกาลที่ 1
คุณคนกลาง คือ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
คุณคนเล็ก คือ สมเด็จวังหน้าในสมัยรัชกาลที่ 1 พระอนุชาของรัชกาลที่ 1
ขอบคุณสำหรับข้อมูลฮะ ^^
ยกมาอ้างอิง ได้ครับ
แต่ไม่ควรวิจารณ์ หรือนำมาดัดแปลงให้เปลี่ยนไปจากเดิม
หรือเขียนถึงเรื่องที่ไม่สามารถพิสูจณ์ได้ว่าจริงหรือไม่จริง ที่ออกไปในทางเสื่อมเสีย หรือทำให้เข้าใจผิด
เชื่อว่า หากใช้อย่างระมัดระวัง และเคารพในสถาบัน การนำมาใช้ในงานเขียน ไม่น่าจะมีปัญหา
ขอบคุณฮะ
ตรงที่บอกว่ามีราชโองการลับนี่แหละอาจทำให้มีปัญหา ผมว่าเลี่ยงไม่ยากหรอก เช่นเบี่ยงไปว่าช่างทำเครื่องดนตรีได้ไม้และเอ็นที่ดีที่สุดมา จึงประดิษฐ์ถวายไปสองคัน พระองค์รับไว้ทั้งคู่ ได้ทรงซอทั้งสองคันแล้วชมว่าทั้งคู่เป็นซอที่ดีที่สุด จึงประทานให้ช่างผู้ทำเครื่องดนตรีเก็บไว้คันหนึ่ง ถ้าให้ปลอดภัยจริง ๆ ก็ลองหาวิธีไม่ออกนามตรง ๆ ได้จะดีมาก
ขอบคุณฮะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?