เหตุผลอะไรที่ยังทำให้นักเขียนเลือกเขียนนิยายต่อไป
ตั้งกระทู้ใหม่
สำหรับผมก็ทำเป็นอาชีพแล้ว ก็เขียนต่อไปเรื่อย ๆ ครับ
27 ความคิดเห็น
ไม่ได้เขียนเป็นอาชีพแต่เกรงใจผู้อ่านที่ยังติดตามค่ะ
แล้วเรื่องที่เราเขียนได้แรงบันดาลใจจากลูกสาว
ถ้าแต่งเสร็จ นางบอกว่าเมื่อนางอ่านภาษาไทยได้ นางจะมาอ่านค่ะ
ยิ่งทำให้มีแรงเขียนต่อไปค่ะ (แม้จะทื่อมากก็เถอะฮ่า ๆ)
ความคิดดีครับ 555
.
.
.
.
.
แต่แฟนผมก็พูดคล้าย ๆ กันนะ เดี๋ยวว่าง ๆ จะอ่าน...ไหนล่ะครับคุณเธอ อ่านสักหน้ารึยังเถอะ 5555
จิกมาค่ะ
อุ๊ย...แต่ผู้หญิง รุนแรงมากไม่ได้ ฮ่า ๆ หรือเขาอาจจะแอบอ่านแบบไม่บอกเรา เซอร์ไพรส์ไปเลยค่ะ
เขาไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ครับ บ้างานกันทั้งคู่ 55
1.คือรักในการเขียน 2.อยากจะทำในสิ่งที่ชอบ 3.เกรงใจผู้อ่าน //เหตุผลข้อ 3 นี้แหละใหญ่สุดแล้ว
ข้อ 3 ใหญ่สุดจริง ๆ ครับ 5555
เขียนเเพราะเรารักในงานเขียนมากกว่า เราไม่ได้เขียนเป็นอาชีพหรอก แต่เรารักตัวละครของเรา เรื่องราวที่เราแต่งขึ้นมา เราอยากเขียนให้จบเพราะมันเหมือนบ่งบอกว่าเรามีวินัยแค่ไหน และมันก็เติบโตมาได้เพราะคนอ่านและคนเขียน
ตังค์ค่ะ!!!
#การอ้าปากกินอากาศ ไม่ช่วยให้ท้องอิ่ม
ติด#กลุ่มหน่อย
#สาระไม่มีหน้าตาดีไปวันๆ
ถ้าเราเขียนเก่งแล้วภาษาดีแบบคุณกันต์ก็จะเพื่อเงินค่ะ
ปัจจุบันยังพะงาบ ๆ อยู่เลยค่ะ
เหมือนกันค้าบ เขียนยาว ๆ เลย 5555
@ ณริสา 七夕
จะตัวลอยแล้วเนี่ย 55
อย่าพูดอย่างนั้นสิ เดี๋ยวคนอื่นเข้าใจผิด จริงๆ เราแค่เขียนพอขายได้ ไม่ได้เก่งหรือภาษาเลิศหรูอะไรหรอก
@Black_centaur
อยากอยู่ค่ะ แต่ตัวขี้เกียจเยอะ ไล่ไม่ค่อยไปเสียด้วย 55
เราอยากนั่งอ่านนิยายของเราตอนเกษียณน่ะ มันคงจะมีความสุขน่าดู ที่นั่งจิบกาแฟเบา ๆ และเปิดอ่านหนังสือนิยายที่ปกมีชื่อนามปากกาของเราเขียนอยู่ ในสวนหน้าบ้าน
แล้วก็มองย้อนว่า ตอนนั้นเราเป็นคนยังไงนะ ตอนนี้เกิดเรื่องอะไรกับเราในตอนนั้น ผ่านบทบรรยายที่บรรยายไปตามแต่ละเรื่อง
แค่เราย้อนกลับไปอ่านนิยายของตัวเองในอดีตในตอนนี้(ที่หลายเรื่องยังแต่งไม่จบ) ก็รู้สึกว่า ทำไมเรื่องนี้ถึงเป็นอย่างนั้นนะ ตอนนั้นเราคิดอะไรอยู่ มีความคิดมากมากเลยล่ะ
เราอยากจะทำเช่นนั้น และอยากจะเขียนให้จบ และอยากต่อไปจนถึงจุดนั้น จุดที่มีนิยายเป็นเล่ม ๆ ของตัวเอง แม้ว่า... มันจะเป็นหนังสือทำมือที่เพียงแค่เล่มเดียวก็ตาม
คห.นี้ อ่านแล้วอารมณ์ประมาณฟิลกู๊ด จริงๆ นะ
ตัวเองล้วนๆ
วันนี้ไม่ติด # กลุ่มหน่อยเหรอ
ไม่ติดค่ะ สวยไสยไร้สติ เขียนนิยายตามไต เงินไม่ได้ วิวไม่มี นักอ่านไม่นิยม ไม่เป็นไร แค่ได้เขียนก็สุขใจแล้ว ที่เหลือคือกำไรชีวิตล้วนๆ xD
หงะ คณะตลกขาดคนเลย
รู้นะ...กำลังจะย้ายค่ายไปทำเรื่องมีสาระใช่ป่ะ
วงการไร้สาระ เข้าแล้วออกไม่ได้ค่ะ ฮาา
ฉุดรั้ง...มาไร้สาระด้วยกันเถอะ 55
มันสนุกที่ได้เขียน
เขียนมาหลายเรื่อง (ดองซะเกือบหมด) นิยายแต่ละเรื่องมีความสนุกในแบบของมัน มีรสชาติที่แตกต่างกัน
เหมือนอาหาร กินก๊วยเตี๊ยวเบื่อ ก็ไปกินหมูกระทะ เบื่อของคาวก็ไปกินของหวาน
นิยายก็เหมือนโลกที่เต็มไปด้วยอาหารหลากหลายประเภท ไม่ว่าจะเดินทางในเส้นทางนี้นานเท่าไหร่ ก็ไม่มีทางที่จะลิ้มรสชาติพวกมันได้หมด ความสนุก ความตื่นเต้นรออยู่ข้างหน้าเสมอ
เงินเป็นประเด็นหนึ่ง ที่เข้ามามีส่วนเล็กน้อย
ผมเป็นคนเขียนนิยายที่ไร้ยอดวิวมาก่อน แรงขับเคลื่อนของผมจึงไม่ได้อยู่ที่เงินทอง
ได้เงินเยอะก็ดี ได้น้อยก็ไม่เป็นไร เพราะหัวใจหลักของการเขียนอยู่ที่ข้างต้น คือได้ลิ้มรสชาติของนิยายเรื่องใหม่ไปเรื่อย ๆ
นี่มัน..เหตุผลของสมาชิกยุคเก่านี่คะ... #กรี๊ด #ทำไมเหตุผลเดียวกัน 55555
แรกๆ เราก็เป็นนะวิ่งไล่ตามความฝัน พอก้าวเข้ามาจริงๆ เจอกับอะไรมากๆ เข้า ความคิดเปลี่ยน
อาจเพราะเราไม่ได้ประกอบอาชีพนักเขียนเป็นงานประจำมั้ง ความกดดันต่างๆเลยเบากว่าคนที่วิ่งสายนี้เต็มกำลังกัน
"รัก" คำๆนี้พอจะอธิบายได้ไหมคะ?
#สาระไม่มีหน้าตาดีไปวันๆ
จ้ะ หลานเลิฟ ^^
ลืม#ไปได้ไง แก้ก่อนๆเอิ๊กก
ทำดีมาก เอาไป 10 คะแนน เดี๋ยวไปแก้มั่ง
สาระผมไม่มี หน้าตาก็ไม่ดีอีกทำไงดีเนี่ย 555
งั้นคงต้องจิตใจดีและมีเงินค่ะ555
ไม่มีเหมือนกันอะดิ เปย์หมดแล้ว(ใช่ไหม)...เงินที่เคยมีเก็บไว้ 5555
อยากออกมาเขียนเป็นอาชีพหลักบ้างจัง
แต่พอมาดูสถาะทางการเงิน...ทำงานต่อดีกว่า
อย่าเด็ดขาด!!!
มันไม่มั่นคง เพราะฉะนั้นเขียนไปทำงานไปนั่นแหละดีสุด
ผมแนะนำว่าถ้าไม่ว่างจริง รับความกดดันไม่ไหว อย่าทำจะดีกว่าครับ
ขนาดผมยังเครียดบ่อยเลยนะ(แต่บางคนอาจไม่เครียดก็ได้ แล้วแต่แหละมั้งครับ)
ยิ่งช่วงนี้ยิ่งเครียด หลายวันมานี้ก็จัดไป 2-3 กระทู้ละ เพราะโดนเมนต์หนัก เสียกำลังใจไปเยอะหน่อย ตอนนี้เลยต้องหาไฟมาเขียนต่อ 5555
เคยทั้งเลิกและกลับมาเขียนใหม่
สาเหตุที่กลับมาเขียน
1. เพราะชอบค่ะ คือ สนุกที่ได้บรรยายสิ่งที่อยู่ในจินตนาการ
2. มันเป็นตัวของเราไปแล้ว ไม่สามารถผลักแพชชั่นนี้ออกไปได้เลย
3. เพื่อนักอ่านที่ติดตามและชอบอ่านเขียนของเราค่ะ จึงอยากสานฝันนี้ให้สำเร็จ คือเขียนให้จบให้ได้ จะได้ไม่ทำให้นักอ่านผิดหวังค่ะ
Passion ค่ะ เราเป็นคนชอบอ่านนิยายมากๆ อยู่แล้ว พออ่านมันก็จะรู้สึกอยากแต่งนิยาย อยากเอาพล็อตในหัวกลั่นกรองออกมาเป็นนิยาย+มีความสุขที่ได้ทำค่ะ เป็นงานอดิเรกที่ทำแล้วรู้สึกมีความสุข ไม่ฟุ้งซ่าน เพราะเวลาแต่งนิยายมันต้องใช้สมาธิจดจ่อ คิดแค่เรื่องนิยายที่เรากำลังแต่งเท่านั้นจนไม่มีเวลาไปคิดเรื่องอื่น เราเป็นพวกถ้าอยู่ว่างๆ ไม่มีอะไรทำแล้วชอบฟุ้งซ่านค่ะ เพราะฉะนั้นการแต่งนิยายก็เป็นทางเลือกนึงที่ทำให้เราเลิกฟุ้งซ่านได้ เลยแต่งนิยายมาจนถึงทุกวันนี้แหละค่ะ
สนุกดีค่ะ
มันก็ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านนิยายสักเรื่องนึง
แต่เป็นนิยายเรื่องที่เรากำหนดให้เป็นในทางที่อยากให้เป็นได้อะค่ะ ^^
มันมีเรื่องราวบลิ๊งขึ้นมา และคิดว่ามันก็ดี
ก็ไม่อยากให้มันหายไป
ก็เลยเขียนๆ ทิ้งไว้
จบก็ดี ไม่จบก็เดียวขอเวลาไปสั่งสมเรื่องราวเพิ่มก่อน เดี๋ยวมาเขียนต่อ
ซึ่งบางทีก็เป็นปี แต่ก็ยังเขียนต่อไป
บางทีเปิดขึ้นมาอ่านทวนแก้คำผิดละก็ปิด
ชีวิตินักอยากเขียน
เขียนให้ตัวเองอ่านค่ะ ดังนั้นจึงหยุดเขียนไม่ได้
ตกอยู่ในวงจรอุบาทว์ที่อยากเลิกเขียนเป็นครั้งที่ร้อยแต่ไม่เคยเลิกได้ค่ะ
เรามีข้อมูลอัดแน่นเยอะมาก จำเป็นต้องเอาออกไป การเขียนเป็นแหล่งวางข้อมูลและความคิดที่ดี แต่ช่วงนี้มีงานเขียนประเภทอื่นมาให้ทำ ตอนนี้เลยพอวางมือได้บ้าง หวังว่าจะสามารถวางมันได้ถาวร (ซึ่งคิดมาเกินสิบปีก็ไม่เห็นวางได้นิ)
ยังมีคนรออ่านผลงานของผมอยู่ครับ เขายังรอเสมอถึงจะไม่ออกมาเผยตัว แต่ผมเชื่อว่าเขารออยู่ ไม่อยากทำลายความรู้สึกแฟนคลับด้วยการตัดจบไปแบบดื้อ ๆ ครับ
ถ้าไม่เขียน....เรื่องในหัวมันจะต่อแบบไม่มีที่สิ้นสุด ดังนั้นต้องเอาทุกอย่างในหัวออกมาก่อนที่เรื่องที่เคยเขียนจะทะลุจักรวาล
ล้างคำสาปในใจค่ะ! จากนั้นจะบิน!
อยากสร้างภาพยนตร์หรืออนิเมะที่มีเนื้อหาและตัวละครเป็นดังที่ใจเราต้องการ
แต่ด้วยความที่ไม่สามารถไปจนจุดนั้นได้
เลยต้องถ่ายทอดจินตนาการของตัวเองผ่านตัวหนังสือจนก่อกำเนิดเป็น นิยาย
อยากเห็นจุดจบของเรื่องที่สร้างขึ้น เลยทำให้ยังเขียนต่อ
พอเขียนไปนานๆก็เริ่มจะรู้สึกผูกผันกับตัวละคร เลยยังทำให้ทอดทิ้งพวกเขาไปไม่ได้
แล้วก็อยากแชร์ให้คนอื่นๆได้รับรู้ว่า... เรื่องที่เราแต่งขึ้นมาเอง มันก็เจ๋งนะ !
ปล. จริงๆยังอยากใช้นิยายหารายได้เสริมให้ตนเองอีกช่องทางหนึ่งด้วย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?