ยังจำนิยายที่แต่งเรื่องแรกกันได้มั้ย
ตั้งกระทู้ใหม่
ยังจำนิยายที่แต่งเป็นเรื่องแรกๆกันได้มั้ยครับสำหรับผมนี่เรื่องแรกแต่งห่วยมากจนไม่กล้าอัพลงเลยละครับ อิอิอิ
GPPPPPP
14 ก.ค. 62 เวลา 11:23 น.
1,150
views
17 ความคิดเห็น
จำได้ค่ะ 555+ เป็นเรื่องที่พึ่งมานึกได้ภายหลังว่าตัวเอกโคตรแมรี่ซู 555+
จำได้ลางๆว่าเขียนด้วยมือ ลงในสมุดการบ้าน
ได้ นางเอกชื่อคาบีโอเนีย กับโดโรเรส
แต่งแนวโรงเรียนเวทมนตร์
ได้อิทธิพลจากบารามอส แฮร์รี่พอตเตอร์ Hunter x Hunter Shaman king
สมัยนั่้นนิยมแนวนี้อ่ะ ะะะะะะะะ
HUNTER × HUNTER ⊙_⊙
จำได้ดีเลย มันเป็นเรื่องของเจ้าชายสีครามคนหนึ่งที่ถูกกองทหารไม่ทราบฝ่ายบุกเข้าโจมตีจนพลัดหลงกับกองทหารและผู้ติดตาม และออกเร่ร่อน
นึกๆแล้วลองหยิบกลับมาเขียนใหม่น่าจะดีกว่า ตอนนั้นเขียนได้ห่วยบรมห่วย(โคตรของโคตรห่วย) แต่ก็สนุกดีเพราะอะไรสักอย่างเลยเขียนมันจนออกมาได้สองตอนก่อนจะเผลอลบไปเพราะคิดว่าเป็นไฟล์ขยะ ไม่ใช่กด Delete ลบนะ แต่กด Shift+Delete ลบดังนั้นหายเรียบกู้คืนไม่ได้
เรื่องแรกเขียนเป็นเรื่องสั้นลงเว็บเมื่อสามปีก่อน อ่านนิยายมาก็เยอะ คิดว่าไม่น่ายาก เราก็ต้องทำได้เหมือนกัน หึหึ แต่ความจริงก็คือมันยากมาก อ่านเองยังรู้สึกติด ๆ ขัด ๆ แถมยังเขียนได้ไม่เข้าท่าเอาซะเลย ตอนนี้เรื่องนั้นก็ยังอยู่บนเว็บอยู่ 555 เว็บนั้นลบยากเลยปล่อยไว้ยังงั้นแหละ
ถ้ามีคนหลงกดเข้าไปในนิยายจะเป็นไงครับ55555
ใครคนนั้นอาจจะเสียเวลาในชีวิตเพิ่มไปสักห้านาทีนะคะ อิอิ
ขอบอกว่า...มันห่วยมาก!!
เมื่อ 10 ปีที่แล้ว เขียนบ้าบออะไรไม่รู้ วกไปวนมา อ่านเองยังงงเอง แต่แก้ไขอะไรไม่ได้ มันตีพิมพ์ไปแล้ว TT
//เดินไหล่ห่อคอตกออกจากกระทู้ไป โชคดีที่ไม่ได้ใช้นามปากกานี้ เฮ้อ!
5555 ขนาดนั้นเลยหรอ
เป็นแฟนฟิคบารามอส ลงในบอร์ด sun-tree แต่งไม่จบอีกตะหาก
ไม่เอาเราไม่พูดเรื่องนี้ครับ555
ตอนเด็กๆ แต่งไม่เคยจบหรอก
ครั้งแรกได้แค่ 1-2 ตอน แล้วต่อไม่ได้
ต่อมาเป็นกลางเรื่อง เอาเฉพาะกลางเรื่อง // บ้ามาก
หลังๆได้เฉพาะตอนจบ //บ้ากว่า
หลังจากนั้น ได้ดูหนังหลายเรื่อง ดูการเชื่อมโยง ดูความแตกต่าง
ถามตัวเองว่า ชอบอะไรเรื่องนี้ ชอบตัวเอกเพราะอะไร
แล้วเก็บเป็นข้อมูล วันหนึ่งก็แกะเอามาใช้ //ฝึกตัดจบให้เป็น
จำได้เลยโครตนอกเรื่องและดำเนิดเรื่องเร็วเกินไป ภาษาไม่ได้เรื่อง สรุปห่วยมาก
เหมือนกันค่ะ ดองเก็บไว้เลย มาอ่านใหม่แล้วไม่ชอบนางเอก ดาวพระศุกร์มากไปหน่อย 555
จำได้ดีเลยครับ เป็นนิยายเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมยังวางบทไม่เป็นเลย เนื้อเรื่องก็ไม่ได้วกไปวนมานะ(มั่วเลยล่ะ) แต่มันแค่ตัวละครต่างๆเก่งแบบไร้เหตุผล แถมการบรรยายสรรพคุณความสามารถแต่ละคนที่เว่อระดับที่ว่า ถ้าเก่งขนาดนี้เอ็งทำลายโลกเลยเถอะ ไม่ต้องตีกับตัวร้ายให้เสียเวลาหรอก(555) เรื่องนี้เลยไปได้แค่ 6 ตอน และด้วยความอายชนิดที่ว่าอยากเอาพล็อตเรื่องนั้นฝังลงหลุมแล้วเทปูนทับตามด้วยเอาเหล็กมาเชื่อมก่อนที่จะยกไปขว้างลงในปล่องภูเขาไฟ เลยทำให้ผมลบมันในที่สุดครับ แหะๆ
ใจจริงก็อยากหยิบมารีเมคอยู่นะ แต่ดันลืมไปซะละ ว่าควรจะเริ่มเนื้อเรื่องใหม่ยังไง 555
GREY [ถึงขั้นขนาดจำชื่อเรื่องได้] ฮา
[ความจริงอันน่ากลัว]
ทุกเรื่องที่เขียนยังเก็บดราฟไว้ในเครื่อง
รักนิรันดร์----อี๊ว
นี่ผมทำอะไรลงไป
แหม..มันช่างฝังใจเราเหลือเกิน มีคำว่า
เธอพูด ฉันพูด เขาพูด เต็มไปหมด
ไร้ซึ่งคำบรรยายใดๆ....
ฮ่าๆ แต่งแรกๆก็เป็นกันหมดละครับ
นั้นสินะคะ ฮ่า
จำได้ ๆ อยู่ในไหดองนั่นไง...
เซลล์ กำเนิดรัก เป็นเรื่องราวของอาณาจักรทั้ง 5 ในทางชีววิทยาค่ะ จำได้ว่าแต่งเพื่อให้จำ ชื่อของอาณาจักรต่างๆได้ เช่นฟังใจ มอเนอรา protista animalmara แล้วก็อาณาจักร Kingdom plant ประมาณนี้
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?