(ชวนคุย) ว่าด้วยการศึกษาของตัวละคร เรียนจบอะไรกันมาบ้าง

อันนี้พูดเล่นค่ะ 555 จริงๆ มีหลายเหตุผลที่เลือกเรียน ไม่ใช่แค่เรื่องนิยายอย่างเดียว XD

ตัวละครชายหลายคนซึ่งมีทั้ง

กลุ่มที่ 1 มาจากเรื่องเดียวกัน มาจากต่างเรื่อง และมีเนื้อหาเชื่อมโยงกัน

กลุ่มที่ 2 มาจากต่างเรื่อง แต่อยู่ในซีรีส์ชุดเดียวกันและเป็น Theme โลกอนาคต

เรียนจบจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ แต่คนละสาขาวิชา

ทุกคนในกลุ่มที่ 1 เรียนจบวิศวะโยธาและทำงานอยู่ในอู่ต่อเรือ บนเรือ

แต่เรามาตกม้าตายตรงที่เรากลัวการเดินทางโดยสารทางเรือและกลัวการลงเล่นน้ำ

เราขอเดินเล่นเอาเท้าแช่น้ำแถวริมชายหาดก็พอ

เวลามีคนถามว่าทำไมไม่ลงเล่นน้ำ

เราจะตอบว่าเราว่ายน้ำไม่เป็น

ซึ่งมันก็เป็นความจริง เพราะเราว่ายน้ำไม่เป็นจริงๆ

หลังจากที่เราได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับโศกนาฏกรรมเรือไททานิกและได้ดู Titanic จนจบ

แล้วเราเอาไปนอนฝันว่าได้ขึ้นเรือไททานิกและเรือไปชนภูเขาน้ำแข็ง

ไม่ทันจะได้รู้ว่าเรา(ในฝัน)จะรอดหรือตายเป็นผีเฝ้ามหาสมุทรก็ตื่นขึ้นมาซะก่อน

ก่อนหน้าที่เราจะมารู้จักเรือไททานิก

เราเฉยๆกับการเดินทางโดยสารทางเรือและคิดว่าจะหัดว่ายน้ำ

มีอยู่สามคน (กลุ่มที่ 2) ที่มาแปลกที่ทำงานไม่ตรงกับสาขาวิชาที่เรียนจบ

คนแรกเรียนจบวิศวะคอม แต่เลือกที่ทำงานเป็นผู้ช่วยผู้จัดการไร่ข้าวโพดที่บ้าน

เป็นนักเดินทางข้ามกาลเวลา

คนที่ 2 เรียนจบวิศวะโยธา แต่เลือกที่จะทำงานเป็นผู้จัดการไร่ข้าวโพดที่บ้าน

เป็นนักแอตแลนติสวิทยา นักจานบินวิทยา

เจ้าของไร่ข้าวโพด (เป็นผู้หญิง) เรียนจบคณะมนุษยศาสตร์ สาขาวิชาประวัติศาสตร์

เป็นนักแอตแลนติสวิทยา นักจานบินวิทยา

นักแอตแลนติสวิทยา (ศึกษาเกี่ยวกับนครแอตแลนติสและนครที่สาบสูญ)

นักจานบินวิทยา (ศึกษาเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาวและ UFO)

เป็นอาชีพที่มีอยู่จริงและส่วนใหญ่จะเป็นคนต่างชาติที่สนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว

เราเป็นคนไทยส่วนน้อยที่ศึกษาและสนใจเรื่องราวพวกนี้

คนที่ 3 เรียนจบวิศวะไฟฟ้า

แต่เลือกที่จะทำงานอยู่ในฟาร์มปศุสัตว์ ธุรกิจของพ่อแม่บุญธรรม

โห งานดีทั้งนั้น555

อ้อ ช่วยเสริมเรื่องครูนะคะ เรามีทั้งเพื่อน พี่ และญาติสนิท เป็นคุณครูเยอะค่ะ

เอาลักษณะเด่นของคนเป็นครูก่อนเนอะ -- เหตุผลนำหน้ามาก่อนเลยค่ะ ชอบอธิบายแนะนำนั่นนี่โน่น ทุกๆ เรื่อง (ส่วนมีจิตวิทยาที่ดีในการสอนหรือไม่นั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง) มั่นใจว่าตนเองมีความรู้ในสิ่งที่สอน

ข้อเสียคือ เปลี่ยนแปลงความคิดยากค่ะ ถ้าเชื่อว่าถูกต้องแล้วมักไม่ค่อยเปลี่ยน คนที่จะเปลี่ยนความคิดคนแนวครูได้ ต้องข้อมูลแน่นเป๊ะจนเถียงหรือค้านไมไ่ด้ ต้องจำนนด้วยหลักฐานอะไรแบบนี้

ถ้าเป็นเพื่อน เวลาเพื่อนคนนี้จะเตือนใครนี่ นางจะอธิบายยาวเหยียดว่าทำไม เพราะอะไร ผลลัพธ์คืออะไร ฟันธงลงมาเลย เรา(คนถูกเต่ือน) ก็ได้แต่มองตาปริบๆ ค่ะ

เพื่อนที่เป็นครูศิลปะ จะออกแนวเป็นตัวของตัวเองสูงค่ะ เป็นคนชัดเจนในความคิดของตัวเอง หาได้แคร์สายตาใครถ้ามั่นว่านี่คือฉัน เห็นภายนอกแกร่งแต่ภายในอ่อนไหว (คิดมาก) ชอบอะไรสวยๆ งามๆ แปลกๆ มีสไตล์

สิ่งที่เห็นจากเพื่อนชัดมาก / เพื่อนเคยสอนศิลปะเด็กเล็กค่ะ นางรักเด็ก มีความอดทนสูงกับเด็ก แต่อดทนต่ำกับผู้ใหญ่ไม่มีเหตุผล ^^' ...ถ้างัดได้ นางงัดนะคะ

เก่งงานประดิษฐ์ (หรือเพราะต้องทำสื่อการสอน? ฮา) เก่งทำของแฮนด์เมด ทำของเล่น งานฝีมืออย่างโปร จนลาออกจากการเป็นครูแล้ว ไปต่อยอดทำงานฝีมือได้เลยอะค่ะ

โอ้โห555

ถ้าให้พูดถึงเด็กอาร์ตที่เป็นสายอาร์ตจริงๆ...เถื่อนนะ ทุกคนห้าวมาก พูดจาตรงๆ โผงผางเสียงดัง​ แอบเน่าใน(ซักแห้งบ่อย)​ มองปราดเดียวจะรู้เลยว่าเรียน​อาร์ตมา จากการแต่งตัวที่เหมือนจะแมทก็ไม่แมทกัน กล้าใช้สีสัน ตัวเขา(ต่อให้เป็นผู้หญิง)​ก็จะมีกลิ่นเหล้าบุหรี่ผสมกลิ่นสี กับกลิ่นอะไรที่ต้องใช้กับสี เช่น สายอาร์ตเพียว พวกเพ้นท์ ภาพพิมพ์ คนนั้นทำงานด้วยสีน้ำมันก็ติดกลิ่นทินเนอร์ กลิ่นน้ำมันสน อาร์ตเพียวสายปั้น พวกแกะสลักไม้ ปั้นดิน ปั้นเซรามิค​ ข้อมือจะใหญ่และมือแห้ง ชนิดต่อให้เป็นสาวสวยสายหวาน ประโคมครีมแพงๆ มือก็ยังกร้าน ตัวอย่างเช่น อาจารย์คลาสเซรามิคคณะเราตัวเล็กมาก สูงไม่ถึงร้อยหกสิบเลย แต่ยกดินปั้นหนักเกือบสิบโลได้ - o -

สายมีเดีย ทำงานกราฟิก ภาพถ่าย รวมถึงสายแฟชั่นก็จะคล้ายกับเด็กนิเทศ เริ่ดหรูไฮโซ การแต่งตัวเซอร์​ไม่ใช่ทางของสายนี้ แต่งหน้าแต่งตัวเก่ง

ถามถึงครูศิลปะ เราก็เป็นครูศิลปะนะ >\\\< เวลาสอนก็เหมือนครูสอนวิชาปกติทั่วไปเลย มีระเบียบแบบแผน อาจจะมากกว่าครูทั่วไปหน่อยตรงที่จะกล้าใช้สีในการแต่งตัว แบบสีที่ปกติคุณครูเขาจะไม่กล้าใส่ มีเครื่องประดับแฮนด์เมดบ้าง นั่งเฉยๆก็จะชอบวาดรูปวาดเขียน หนักเข้าหน่อยก็มีสักรอยตามตัว

ขอบคุณครับ นึกอะไรออกเสริมได้เสมอน้า^^

สำหรับเรา เราไม่ค่อยเจอครูศิลปะที่จบสายครูมาอ่ะ

ส่วนใหญ่จะจบอาร์ตมาก่อนค่อยต่อโทครู (เรียนทำแผนการสอน ฝึกสอนแล้วค่อยสอบบรรจุ) ไม่ก็ต่อโทอาร์ตก่อนมาเป็นอาจารย์มหาลัย รึไม่ก็จบอาร์ตใบเดียวแล้วเป็นครูเลย อย่างเรา อย่างครูศิลปะสมัยเรียนมัธยมของเรา

นี่ๆๆๆ เม้าท์ๆๆๆ เหตุการณ์สดๆร้อนๆเลยเธอเอ้ย~

แฟนเก่าเราเป็นหมอ เลิกกันไปนานแล้ว ตอนนี้นางไปทำงานต่างจังหวัด นางกลับบ้านมาเยี่ยมแม่ (เพื่อนแม่เราเอง บ้านอยู่ใกล้กัน) นางรื้อห้องเก็บของแล้วเจองานศิลป์สมัยตอนคบกัน เอามาอวดว่าเก็บอยู่ >///<

น่ารัก/// อยากรีเทิร์นอ๊ะป่าว //แอบนึกถึงหมอตูน //เป็นงานแบบไหนเหรอครับ

เอ่อเนาะ แอบเอ๊ะๆแล้วนะว่าเอาเรื่องเรากับแฟนเก่าเราไปเขียนหรือเปล่า?? //หยอกๆ

เป็นภาพดรออิ้งพอร์ตเทรดเขาครึ่งตัวค่ะ จำได้ลางๆว่าวาดตอนเขาอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุด (เวลาเขาอ่านหนังสือจะชอบนั่งท่าเดิมนานๆ เลยนิ่งเป็นแบบได้) วาดลงร้อยปอนด์ขนาดเอ4 ด้านหลังเขียนให้กำลังใจเขา ลงวันที่ก่อนวาเลนไทน์มั้ง น่าจะเป็นปีแรกที่คบกัน (คือเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันมาก่อน เปลี่ยนเป็นแฟนก็ไม่ค่อยมีอะไรพิเศษเท่าไหร่)

โห555555

เป็นหมอxครูศิลปะเหมือนกันด้วย// (ตอนนี้ดินผันตัวมาเป็นนักวาดอิสระ ถ้าตรงอีกนี่omgเลยนะ555)

เราเลิกสอนไปเมื่อต้นปีค่ะ กลับบ้านมาช่วยงานที่บ้านดีกว่า อิสระกว่า รับวาดอยู่บ้าง ส่วนใหญ่เขียนนิยาย แต่...หมอคงไม่น่าใช่แผนกเดียวกันหรอกม้าง หมอออโธหรอ?

หมอเด็กครับ //ถ้าตรงอีกนี่แปลกละนะ ตรงเกินครึ่งละ555

คนละแผนกค่ะ ^_^ เขาอยู่ออโธฯ

หมอเด็ก กะ ครูศิลปะ ไปกันรอดนะกว่า 80% นะ หมอเด็กอ่อนโยนกว่าหมอทุกแผนกอยู่แล้ว ครูศิลปะก็มีความอาร์ต อะไรก็ได้ไม่เรื่องมาก แต่ไม่เข้าใจทำไมดินตูนถึงเลิกกัน -__-'

ตูนไม่มีเวลาครับ ดินก็ขี้เหงา ตูนก็ระแวง สุดท้ายบ้านแตก(?)

ตูนเคยเป็นผู้ชายน่าเบื่อ มนุษย์ตรรกะ ความรักและเวลาที่เคยมีเหมือนตอนวัยรุ่นก็ลดลงไป ทำให้ดินมองหาคนอื่น ส่วนดินก็เป็นผู้หญิงที่เจ้าชู้ ช่างฝันและเอาแต่ใจเกินไป อยากให้แฟนใส่ใจ ให้เวลา แบบนั้นแบบนี้ ความสัมพันธ์เลยจบไม่สวย

แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทั้งสองต่างเรียนรู้ที่จะเติบโตและเป็นคนที่ดียิ่งขึ้น ตูนลดความใจร้อนและเจ้าระเบียบ ไม่น่าเบื่อ จัดจ้าน(?) หัดเป็นคนที่ตลก ทำให้คนอื่นสบายใจมากขึ้น

ส่วนดิน เธอลดความเอาแต่ใจและเห็นแก่ความรู้สึกตัวเองลง ยอมรับว่าตูนมีหน้าที่ มีชีวิตคนไข้ต้องดูแล รวมถึงอารมณ์เย็นขึ้น รอบนี้เลยไปกันง่าย

รู้แล้วว่าอะไรที่เรารู้สึกไม่คลิ๊ก หมอตูนไม่น่าใช่หมอที่เรารู้จักในชีวิตจริงอ่ะ พ่อเรา พี่ชายเราสองคน (แม่ที่เป็นอดีตพยาบาลด้วย) ไหนจะแฟนเก่าที่เป็นหมอ เพื่อนเป็นหมออีกขโยง นอกเวลางาน คุณหมอเหล่านี้...บ้าและหลุดโลกมาก ไม่มีใครพาความเครียดออกจากที่ทำงานเลยสักคน เจอของหวาน อาหารอร่อยๆก็ลืมไปเลยว่าพรุ่งนี้มีเวรกับวอดเช้ามากกกก! เว้นซะแต่จัดการความเครียดไม่ได้จริงๆ พอพาความเครียดออกมาด้วย เขาก็จะมาคุยกับเรา ห้านาที สิบนาทีก็ว่าไป ความจริง...เราที่เรียนอาร์ตมาก็เหมือนหมอนะ หมอที่รักษาด้วยสุนทรียะ เอ๊ะ?? หรือเพราะเราบ้า คุยกับเราเลยคลายเครียดไป -__-'

ตอนนี้ตูนเลิกติดเครียดละครับ สมอายุ555

ปล.นายเอกเรียนจบป.ตรีจากสวีเดนแล้วไปต่อโทที่อเมริกา พระเอกจบป.ตรีไทย แล้วทำงานเลย

(ไม่มีนางเอก แบบนี้ได้ไหม? 555)

ใจเย็นๆสิเพร่ พิมพ์อยู่ววว

แล้วข้อมูลครูล่ะ555 ชอบครูแบบไหน คิดว่าครูศิลปะต้องเป็นยังไง

ครูศิลปะเราสมัยประถม ใจดีมั่ก;-; ใจดีจนหลงรักต้องเอามาเป็นพระเอกนิยาย(ซึ่งก็ยังคงดองอยู่ถึงทุกวันนี้ ถถถ) เค้าสอนพื้นฐานดี อธิบายละเอียด และคอยช่วยเราอยู่เสมอ

//หลายๆครั้งก็แอบอ่อย บั่บ...บอกว่าวาดไม่ได้แล้วครูก็จะมาช่วยวาดให้พร้อมกับอธิบาย เราก็ไม่ได้ฟังที่ครูพูดหรอก เอาแต่จ้องหน้าครูอย่างเดียว (ทั้งๆที่ลูกชายครูนั่งข้างๆกันนั่นละ)

นิสัยลูกครูต่างกับครูราวฟ้ากับนรกเลยนะ ลูกครูออกแนวกวนบาทา ชอบทำอะไรที่ขัดใจจนทะเลาะตบตีกันบ่อยๆ แต่แปลกที่สุดท้ายก็แอบชอบเค้า(และยังคงไม่สารภาพรักมาจนถึงทุกวันนี้) อาจจะเป็นเพราะตอนนั้นเราเป็นวัยรุ่น ชอบเพศตรงข้ามง่าย แต่ทุกวันนี้ก็หาใครที่ทำให้รู้สึกรักแบบนั้นไม่ได้เลยสักคนอะ

ปล.ฉันเล่ามาถึงนี่ได้อย่างไร 555

รักทั้งพ่อรักทั้งลูกเลยแฮะ555

กรี๊ดดดด อย่าเอาความจริงมาพูดอย่างเน้~~

ถามอย่างตอบอย่าง เหมือนได้ยินแค่ที่อยากได้ยิน ตอบแค่ที่อยากตอบ 555555

โคตรอินดี้55555