จงอธิบายอารมณ์ของคุณในตอนนี้ เป็นสถานที่ธรรมชาติ
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
28 ความคิดเห็น
ตอนนี้ผมได้แต่แหงนหน้ามองกอง งานราษฎร์ งานหลวงของตัวเอง ที่สูงราวภูเขาไฟโอลิมปัส ภูเขาไฟรูปโล่ขนาดใหญ่บนดาวอังคาร จัดเป็นภูเขาไฟที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในระบบสุริยจักรวาลทางช้างเผืือกด้วยความสูงกว่า 25000 เมตร เป็นสถานที่ธรรมชาติที่น่าไปท่องเที่ยวชมความยิ่งใหญ่ แต่ผู้ใดได้ไปเยือนก็ต่างติดอยู่ในวังวน แม้กระทั่งตอนนี้ยังไม่มีใครได้กลับมา
ภูเขาไฟใต้น้ำเตรียมปะทุค่ะ
เธอทำให้ชั้นหัวร้อน~
ถึงแม้ในจักษุของข้าจะเต็มไปด้วยงานราษฎร์และงานหลวงมากมาย ทว่าข้าก็ยังคงแหงนหน้ามองท้องฟ้าที่สูงตะหง่านราวกับยอดเขาไท่ซานด้วยความหวัง กาลก่อนข้าก็เฝ้ารอ กาลนี้ข้าก็ยังเฝ้ารอ ข้ายังคงรอคอยเจ้าแต่เพียงผู้เดียว #คนส่ง kfc
(เค้าหิวววว)
เย้... [เดี๋ยวผมขอไป kms ก่อนนะ]
พายุเฮอริเคน กลางดงทุ่งลาเวนเดอร์
ปล. งานโคตรจะรีบ แต่ทำตัวโคตรจะชิลด์ ฮ่าๆๆๆ
นี่ก็อันตรายอีกคน 55555
ทุ่งหญ้ากว้างสุดสายตา ที่มองไม่เห็นสิ่งมีชีวิตหรือสิ่งก่อสร้างใดๆเลย ท้องฟ้าที่มีเมฆครึ้มหนาบังแสงอาทิตย์จนหมด มีสายลมเย็นๆพัดเอื่อยๆ
ดาร์กได้ที่
สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า
ปอมเปอี เมืองที่ประชาชนกว่าสองหมื่นคนโดนลาวาของภูเขาไฟวิซุเวียสที่ระเบิดออกมาตายทั้งเป็น
หรือไม่ก็เชอร์โนบิล ที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ระเบิด
น่าจะเป็นคนอันตรายน่าดู .ยกนิ้ว
กระท่อมไม้หลังน้อย ที่ตั้งอยู่ริมทะเล ท่ามกลางแสงของดวงดาว ที่สะท้อนลงบนผิวน้ำ ราวกับอีกหนึ่งจักรวาล ที่ถักทอด้วยพรจากสวรรค์
...อารมณ์ไหนหว่า..
ก็น่าจะเป็นโลกส่วนตัวสูงแหละครับ [ประมาณว่า อยู่คนเดียวมันฟรุ้งฟริ้ง]
มหาสมุทรที่หาเกาะให้พักงานไม่เจอ ได้แต่พะงาบขึ้นมาหายใจตอนช่วงพักนี้แหละค่ะ
เข้าใจครับ ._.
ในป่าไม้เดียวกัน
"explain please..."
คุณความเห็นที่สอง ดูหน้านะครับ 一> ( ͡° ͜ʖ ͡°) <一
ชายหาดยามราตรี
ดูน่าลึกลับ
ทะเลก่อนเกิดสึนามิ
*เพลงมา*
ศาลาลุงบุญโชค
ไม่มีนะครับ [วาร์ป]
สวนหมามุ่ยไกลสุดลูกหูลูกตา
ดูเป็นคนอันตรายที่อยู่ห่างไกลคนสินะครับ
ณ ดวงดาวที่ห่างไกลและไม่เคยถูกค้นพบ ผมกำลังนั่งอยู่หน้ากองไฟกับเหล่าเอเลี่ยนที่เหมือนคนเอาถุงน่องสีเขียวมาคลุมไว้ทั้งตัว ทุกคนต่างโบกไม้โบกมือเอนหัวไปมาราวกับเทเลทับบี้ที่กำลังเต้นรำ และเมื่อเงยหน้าขึ้นจากน้ำชาอุ่นๆในมือ ผมก็ยิ้มพลางพูดกับตัวเองว่า...
"ตูมาทำห่xอะไรอยู่ตรงนี้วะเนี้ย"
ป.ล. พล็อตมี ไอเดียเพียบ...แต่ปวดหลังจนต้องมานอนเดี้ยงอยู่บนเตียง
ผาหินสูงชัน เป็นหินแหลมๆ
คุณเคยแหงนหน้ามองท้องฟ้าไหม?
เคยขอพรจากดวงดาวบ้างหรือเปล่า เคยโอดครวญกับเทพเจ้าอย่างน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาและวาสนาของตัวเองไหม หลายครั้งที่เพียรขอโอกาสซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขอแค่สักครั้งให้ได้พบหนทางสว่าง ทั้งที่มืดแปดด้าน ไร้ความหวัง ไม่ควรคาดหวังเสียด้วยซ้ำ
คนที่ไม่เคยมีอุปสรรคในชีวิต คงไม่เคยทำเรื่องโง่เขลาเช่นนี้ ปาฏิหาริย์ที่ใครหลายคนพูดถึง มันมีอยู่จริงเสียที่ไหน ก็แค่เรื่องโกหกพกลมที่ผู้คนเอามาปลอบประโลมใจในยามท้อแท้สิ้นหวัง หมดกำลังใจ เสมือนเป็นที่พึ่งสุดท้ายที่ใช้ชี้นำชีวิต บลาๆๆๆๆๆๆ
//แค่นี้แล้วกันนะ ขี้เกียจจิ้น งานจริงยังไม่เปิดไฟล์แต่งเลย 555
สู้ต่อไปทาเคชิ
I'm sitting outside my old house behind the river and M.Elbrus.
It's fresh air here but it still different from my mind, it's hot like fire and on one can stop it anymore.
Suicide by Russia
true poet
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?