จะซิ่วเพราะคณะที่ชอบแต่ไม่ใช่ ม ในฝัน ควรหรือไม่ควร

[Miku]

ตอนนี้เราเรียนอยู่ ใน ม แห่งหนึ่งในภาคใต้ ตอนแรกเราโอเคที่เรียนที่คิดว่าเรียน ม นี้(ตอนม6) แต่ความจริงแล้วมี ม อื่นที่เราอยากเข้ามาเป็นความฝัน ซึ่งตอนมปลาย เราก็ตั้งใจเรียนเต็มที่ไม่เคยทิ้งการเรียน แบบเพื่อนๆหลายคนก็พยายามสนสามารถสอบมที่เคยอยากเข้าได้ ซึ่งเราก็คิดตลอดว่าถ้าเราลองออกไปตั้งใจอ่านเพื่อสอบเข้า ม ในฝันซึ่งเราคิดภาพมาตลอดตอนมปลาย ถึงถ้าเข้าไปแล้วมันไม่เหมือนที่คิดเราก็ไม่เสียใจ แต่ตอนนี้เรายังไม่ได้พยายามด้วยซ้ำ เพราะปีก่อนเรากลัวว่าเราจะไม่ได้คณะที่อยากเรียนเลยรีบเอาตั้งแต่รอบแรกแล้วก็ไม่ได้อ่านนสอีก. คือถ้าออกมาอ่านเราก็ได้พยายามแล้วในชีวิตนี้แต่ถ้าเราไม่ออกมาเท่ากับว่าเราไม่เคยพยายามทำมันเลย เราควรออกมาอ่านหรือเรียนต่อไป ขอคำแนะนำจากผู้มีประสปการณ์แบบนี้หน่อยคะ

Comments

[เจเคกิโลกลิ้ง]

งานวิจัยบอกว่า

ระดับความเสียใจของการ "ได้ลงมือทำ แต่ทำไม่ได้" กับ "ไม่ได้ลงมือทำ"

ในระยะยาว ฃแบบไม่ได้ลงมือทำ เสียใจมากกว่าและฝังใจกว่าค่ะ แม้ว่าการไม่ได้ลงมือทำจะไม่ทำให้ผิดหวังหรือตกทุกข์ใดๆ ก็ตาม แต่ก็เพราะยังไม่ได้ทำนั่นแหละ ฝังใจยิ่งกว่า

เราไม่มีประสบการณ์ย้ายหรือซิ่วหรืออะไร เราโอเคกับที่เราสอบได้ตั้งแต่แรก เลยบอกไมได้จ้า

[Noname]

เห็นด้วยมากๆครับ ตอน ม.6 เราก็ได้ทุนเรียนวิศวะเคมี ของ ม.เอกชนแห่งหนึ่ง ทุนเรียนจนจบ ป.เอกเลย แต่เราได้ทุนนี้มาเพราะผลงานที่เราเคยสะสมไว้ตั้งแต่ ม.4 ยิ่งตอนใกล้ๆจะเข้าไปเรียน เรารู้สึกคณะวิศวะมันไม่ใช่ตัวเราเลย แต่เราเลือกเพราะเขาให้ทุน+กลัวว่าคะแนนจะไม่ถึงทั้งที่ไม่ได้พยายามทำอะไรเลย เรายิ่งมั่นใจว่าเราอยากออกมาอ่านหนังสือพยายามเพื่อที่จะเข้าคณะที่เราอยากจะเข้าจริงๆมากกว่า ผลจะออกมาเป็นยังไงเราก็ไม่เสียใจ เพราะอย่างน้อยเราได้สู้เพื่อความฝันของตัวเองแล้ว

[- March -]

พี่เป็นdek61นะ ในตอนนั้นพี่สอบติดคณะที่พี่ต้องการ แต่ไม่ใช่มหาลัยที่ฝันไว้ ปีนั้นใน tcasรอบ3มีปัญหากั๊กที่พี่เลยไม่ติดที่บ้านก็กลัวว่าพี่จะไม่ติดรอบ4อีก เลยให้พี่ยืนยันสิทธิ์รอบ3 พี่เลยไม่ได้มหาลัยที่พี่ต้องการ แต่พี่มารู้ทีหลังว่าคะแนนถึงคณะ,มหาลัยที่ฝันในรอบ4 พี่เสียใจมากที่ไม่ได้ยื่นไป

พี่บอกที่บ้านว่าจะซิ่วตั้งแต่วันที่ไปสัมภาษณ์มหาลัยนั้น ที่บ้านโอเคแต่อยากให้เรียนไปก่อนเผื่อจะชอบ ไม่รู้ว่าน้องเป็นแบบพี่รึเปล่านะ แต่ส่วนตัวพี่เรียนมหาลัยนี้แล้วพี่ไม่มีความสุข เพราะมันไม่ใช่ที่พี่ต้องการ ไม่ใช่ที่พี่วาดฝันไว้เลย ในหัวพี่คิดแต่ว่า “ทำไมเราไม่กล้าปฏิเสธที่บ้านแล้วยื่นไปนะ” พี่โทษตัวเองทุกวัน จนสุดท้ายพี่ตัดสินใจดรอปช่วงเดือนธันวาแล้วมาติว,มาอ่านหนังสือใหม่

แต่ตอนนี้พี่ทำสำเร็จแล้วนะ พี่สอบติดมหาลัยและคณะที่พี่ฝันไว้แล้วตอนนี้อยู่ปี1ชีวิตแฮปปี้ดี ถึงจะมีปัญหาบ้างแต่พี่ไม่เคยคิดจะซิ่วแบบที่เก่าเลย

พี่อยากบอกว่าอย่าไปกลัวเลย ถ้าน้องพร้อมและมั่นใจแล้วก็ออกมาอ่านหนังสือเลย ทำให้เต็มที่ จากนี้น้องต้องเลือกแล้วว่าจะทำไงต่อนะ ยังไงก็ขอให้น้องทำได้ตามที่หวัง แต่อย่ากดดันตัวเองเกินไปเหนื่อยก็พักบ้าง ขอให้สอบที่ติดมหาลัยที่ฝันไว้นะะ

[kaikodai]

เราเป็นเด็ก62 ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ม.รัฐแห่งหนึ่ง กำลังประสบปัญหาคล้ายๆความเห็นของรุ่นพี่เลย เราสอบติดที่นี่ แต่ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เราอยากได้มาตั้งแต่แรก ทั้งไม่ใช่มหาลัยที่เราอยากได้และเอกที่เราอยากเรียน และตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีความสุขที่เรียนอยู่ที่นี่ ใจคิดแต่อยากจะซิ่วตลอดเวลาไม่อยากเรียนแล้ว ตอนแรกที่เลือกเพราะคิดว่าตัวเองจะเรียนได้ เรียนที่นี่คงไม่เป็นไรหรอก เอกนี้ก็ดีเหมือนกันนะ พอถึงเวลาจริงเรากลับไม่มีความสุขที่ได้เรียนที่นี่เลย ไม่มีแพชชั่น ไม่รู้จะเรียนไปทำไม มันแย่มากจริงๆค่ะ

ปล. ตอนนี้กำลังพยายามเตรียมอ่านหนังสือเพื่อสอบรีคะแนนอรกครั้งค่ะ หวังว่าปีนี้เราจะสมหวัง : )

[C MJ]

ผมเด็ก62ก็เป็นเหมือนพี่61ครับ เพราะ พ่อแม่ กลัวไม่มี ที่เรียน เลยกดดันให้ยืนยันสิทธิ์ ตั้งรอบ2 เราท้้้งอธิบายแล้ว อะไรก้แล้ว ท่านไม่สนใจ สนต้องตัดสินใจ จนถึงรอบ4 ผมคะแนนถึง มหาลัยชืื่อดังในภาคเหนือ เสียดาย และเสียใจมาก ถ้าไม่ตัดสินใจ ในวันนั้น เกิดปันหาในครอบครัวอีก ตอนนี้ ผมจะซิ่วไปเรียนในมอ ที่อยากเข้า แต่ รอเรียนให้ครบเทอมก่อน

[Ppaa]

แล้วเราต้องไปลาออกมั้ยครับ หรือดรอปไว้ก่อนแล้วค่อยไปลาออกตอนติดที่ใหม่

[มะมิ้วว]

ซิ่วได้ก็ดีนะคะ ถ้าทางบ้านไม่มีปัญหา

ยอมเรียนช้ากว่าเพื่อนซัก1ปี(หรืออาจจะมากกว่านั้น) เพื่อคณะในฝัน มอในฝันของเรา

เพราะถ้าเราเข้าไปเรียนเเล้ว เราก็ต้องอยู่กับวิชานั้นๆ ชีวิตในมหาลัยนั้นๆไปอีกนาน ไหนเรียนจบมาก็ต้องมาหางานทำค่ะ

มหาลัยนี่ถือเป็นสถาบันสุดท้ายก่อนที่เราจะได้เริ่มชีีวิตช่วงวัยทำงานของเราเลยนะคะ ถ้าเราลงทุนเเค่นี้ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

(เเต่อย่าซิ่วเรื่อยๆนะ เพราะเราเคยเห็นซิ่วจนไม่เรียนไปเลยก็มี55555)

[memei]

เราเป็นแบบนี้อยู่ค่ะ ติดที่นึงคณะที่ใช่แต่ยังไม่ใช่มหาลัยที่เราฝัน ก็เลยคุยกับบ้านค่ะว่าอยากซิ่วลองมุ่งมั่นเข้าม.นั้นสักครั้งดูเพราะยอมรับว่าเราตอนนั้นยังไม่ได้ลองพยายามเลย ทางบ้านก็อยากให้เรียนไว้ก่อนนะคะเพื่อประสบการณ์ หรือเขากลัวเคว้งเสียเวลาน่ะค่ะ แต่ใจเราตอนนั้นคือไม่เอาแล้วอยากซิ่วอย่างเดียวเลย ก็เลยคุยกันแล้วตัดสินใจซิ่วค่ะ เพราะคิดว่าถ้าเราไม่ใช้โอกาสตอนนี้อาจจะไม่มีโอกาสที่จะตามความฝันอีกแล้วก็ได้ อย่างน้อยหากไปไม่ถึงฝันก็ยังน่าดีใจนะคะที่กล้าที่ใฝ่หามันอย่างเต็มที่ เรื่องเสียเวลาตรงนี้เราว่าก็คุ้มนะคะ เพราะเราคงได้เรียนรู้และได้บทเรียนจากเวลาที่เสียไปแน่นอน