[จากพี่สู่น้อง] หัวใจนักปราชญ์กับการเป็นนักเขียนที่ดี ...
ตั้งกระทู้ใหม่
ระยะหลังมานี้ การเข้าบอร์ดนักเขียนเด็กดี มักพบโฆษณานิยายจำนวนมาก รวมถึงการขอความเห็นว่าจะเขียนอย่างไรดี เพื่อน ๆ บอร์ดเดิม ๆ ก็หายหน้าหายตากันไปบ้างตามความวุ่นวายในชีวิตของแต่ละคน พอหัวข้อซ้ำกันบ่อย ๆ ไม่ได้เป็นหัวข้อเพื่อความรู้แลกเปลี่ยนความเห็น พี่ ๆ เพื่อน ๆ หลายคนก็เลยคลิ๊กผ่านแล้วผ่านกันไป ไม่ได้โพสต์ (พี่เรือนแก้วก็เป็นอย่างนั้น 555)
วันนี้เห็นน้องๆ (ขออนุญาตเรียกน้องๆ เพราะบางคนน่าจะอายุ accout น้อยกว่า) มาขอคำปรึกษาว่า ช่วยติชมหน่อยเขียนแบบนี้ดีไหม หรือแต่งมาแบบนี้แล้วอยากมาโฆษณาหน่อย
หลายคนพี่เรือนแก้วคลิ๊กเข้าไปอ่านแล้วนะคะ ก็คิดชั่งใจอยู่ว่าจะเขียนคอมเม้นต์ดีไหม แต่เพราะบางคนไม่ได้ "ขอ" ความเห็น เลยคิดว่าอย่าเพิ่งไปติเลย เพราะจะเป็นการทำลายความฝันและความรู้สึกอยากเขียนของน้อง ๆ ลง
แต่ต้องสารภาพตรงนี้ว่า บางคนเขียนค่อนข้างสับสน มีปัญหากับการสื่อความ ทั้งการจัดวางบรรทัด การเขียนด้วยภาษา chat จนไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูด ใครเป็นคนกระทำ แม้ว่า น้องอาจจะมีพลอตดีมากในหัว แต่ปัญหาอยู่ที่การสื่อความ หลายคนทำไม่ได้ และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ก็น่าเสียดายพลอตดี ๆ ที่จะส่งไปไม่ถึงนักอ่าน
วันนี้พี่เลยมาเสนอความเห็น ว่าหากน้อง ๆ รักที่จะเป็นนักเขียนที่ดีแล้ว
จงอย่าลืม หัวใจนักปราชญ์ "สุ จิ ปุ ลิ"
นั่นคือ จงฟังให้เป็น คิดให้เป็น ตั้งคำถามให้เป็น และเขียนให้เป็น
การฟังให้เป็น คือ อยากให้ฟังคำแนะนำจากพี่ ๆ ด้วยใจที่ไม่มีอคติหรืออัตตา วางใจให้เป็นกลางและรับฟังคำแนะนำ หากอันไหนแนะนำด้วยเหตุผล ก็ฟังและพิจารณาว่าเราพลาดตรงนั้นหรือเปล่า เพื่อเก็บความรู้กลับไป แต่ถ้าอันไหนวิจารณ์แบบไม่มีเหตุผล เอาอารมณ์มาจับอย่างเดียว ก็ไม่ต้องไปใส่ใจมัน :)
คิดให้เป็น คือ คิดและใช้จินตนาการให้มาก อย่าก๊อปปี้งานคนอื่น ลองพยายามตั้งคำถามกับตัวเองให้มาก ตรงนี้สำคัญมาก ๆ ก็คือ น้องต้องอ่านให้เยอะ อ่านงานให้เป็น อ่านจนซึมซับวิธีการสื่อความของเหล่านักเขียนที่เป็นไอดอล จากนั้นวางทิ้งให้หมด (คล้ายนิยายจีนที่ว่า เรียนให้หมดแล้วทิ้งให้หมด) จนเหลือแต่ความเป็นตัวเราเอง สำนวนของเราเอง ซึ่งหลายคนพี่เห็นแล้วว่า มีปัญหากับการเขียนเล่าเรื่อง ไม่รู้ว่าจะเขียนในมุมแบบไหน POV คืออะไร น้องบางคนยังไม่รู้ (ตรงนี้มีข้อมูลนะคะในเว็บเด็กดี ลองหาดูจะช่วยน้อง ๆ ได้มาก)
มีงานนักเขียนชั้นครูมากมายที่เป็นกระทู้เก่าที่พี่มิรันเคยตั้งไว้ น้องๆ คนไหนสนใจ ลองหาอ่านดูได้ จงอ่านให้มากกว่าในเว็บเด็กดี แล้วน้องจะเขียนได้ดีกว่าเดิม.. :)
การวางพลอตและทรีตเม้นต์สำคัญสำหรับการเป็นนักเขียน ถ้าวางพลอตไม่ดี ไม่ครอบคลุม เราจะต้องมารื้องานเราทีหลังได้ (อันนี้สำหรับคนที่เป็นสายพลอต) แต่ถ้าบางคนเป็นสายด้นสด มันท้าทายและตื่นเต้นก็จริง แต่น้อง ๆ ก็ต้องแน่ใจความสามารถตัวเองว่า เราจะไม่ตกหลุมกับดักที่เราสร้างขึ้น งานชิ้นแรกที่ลองสนามนักเขียน ควรจะวางแผนก่อนดีกว่า ถ้าเราเขียนจบเรื่องแรกก่อนแล้ว เรื่องสองชำนาญขึ้นจะลองด้นสดก็ไม่เป็นไร หากเราด้นสดเลยแล้วล้มเหลว เราเองอาจจะเสียกำลังใจและไม่อาจเขียนงานต่อจนจบได้
ตั้งคำถามให้เป็น ก็จะมาจากข้อข้างบน ถ้าเราคิดเยอะๆ วางคำถามกับตัวเองมากๆ เราก็จะพยายามหาจุดบอดในนิยายตัวเอง นิยายจะแน่นและสมจริง คนอ่านก็จะอิน ยิ่งงานสายที่เป็นสืบสวนสอบสวน หรืออะไรที่เป็นวิทยาศาสตร์ การแพทย์ การหาข้อมูลจากอินเทอร์เนตสำคัญมาก สมัยนี้ข้อมูลมีมากมายแค่กดค้นหาในอากู๋ ก็เจอแล้ว เสียเวลานิดหน่อยแต่งานเราไม่เผา คนอ่านที่มีความรู้ก็จะรู้ว่านักเขียนคนนี้เอาจริงเอาจัง และน่าชื่นชม
และสุดท้ายคือ การเขียน จงเขียนออกมาทุกอย่างจนหมดเหมือนกับว่าวันนี้จะเป็นวันที่เราเขียนครั้งสุดท้าย ใส่มาให้เต็มแล้วค่อยมาเกลาเหลาให้เฉียบคม ไม่มีงานชิ้นไหนที่จะดีที่สุด แม้งานที่เราคิดว่าที่สุดแล้ว พอเวลาผ่านไป มันก็จะมีงานที่ดีกว่าจากฝีมือของเราเองด้วย
บอร์ดนักเขียนเด็กดีเงียบมานานแล้ว พี่อยากให้น้อง ๆ หน้าใหม่ที่กำลังก้าวเข้ามา จงเดินด้วยความมั่นใจ ด้วยความพยายาม และความตั้งใจจริง ๆ นะคะ ถ้ามีอะไรก็มาคุยมาถามกันได้ บางอย่างพี่ ๆ ตอบได้ก็จะช่วยตอบเนอะ ^^
เขียนยาวหน่อยนะคะ แต่ก็อ้าแขนยินดีต้อนรับเด็กใหม่ทุก ๆ คนค่า :)
จากพี่เรือนแก้ว
ปล. ภาพประกอบจากเว็บไซท์ฟรี Unsplash.com
20 ความคิดเห็น
ขอบคุณค่ะ (ขอแอ๊บเป็นน้องด้วยคน )
เรื่องฟังให้เป็นนี่เห็นด้วยเลยค่ะ
แต่จริงๆสำหรับเรา การหาใครสักคนที่จะมาวิจารย์นิยายเราตรงๆนี่ยากมากเลยอะ
รีดส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยติหรอก (เราเข้าใจ ไม่ใช่นักเขียนทุกคนจะรับได้) จะไปบังคับใครสักคนให้อ่านก็ยาก...
ส่ง สนพ ถ้างานไม่ผ่านก็ไม่มีคอมเมนต์มาอีกต่างหาก
บางทีก็รู้ว่า เอ๊ะ มันยังไม่ดี แต่ไม่ดีตรงไหน...แก้ยังไง ยากอีก
จะทิ้งไว้นานๆแล้วกลับมาอ่าน (มันก็ยังจำเรื่องได้ง่ะ)
555 บางทีเราก็ต้องค่อย ๆ กรองเอาแต่เนื้อหาที่เขาพูดค่ะ ถ้ามันใช่ และควรแก้ก็ลองดูไม่เสียหาย แต่ถ้าจุดที่แก้มันเป็นสไตล์การเขียนของเราที่เป็นเอกลักษณ์ มันอาจอยู่ที่คนวิจารณ์มองด้วยความชอบส่วนตัว อันนี้เราก็อาจจะต้องตามหาคู่แท้ของเรา อาจจะมีสักสำนักพิมพ์หนึ่งที่ใจตรงกัน แต่ถ้าไม่มีจริง ๆ ก็เปิด e-book โลดค่า ^^
สมัยนี้อยู่บนโลก e-book อาจจะเติบโตได้ดีกว่ารอสำนักพิมพ์ก็เป็นได้
ขอบคุณนะคะ (แอบเป็นน้องด้วยอีกคน)
อ้าว คุณหนิง มางี้ได้ไง เรือนแก้วแค่สองดาว มีหรือจะสู้คุณหนิงระดับสี่ดาวได้
ข้าน้อยขอคารวะศิษย์พี่ 5555
มั่นใจมากว่าอายุน้อยกว่าค่า ^^
ว้าา.....ไหงงั้นละคะ 5555
ลั่น555
งั้นนับว่าเรารุ่นเดียวกันดีฝ่า ท่าทางจะปลอดภัย 5555
หมายถึง อายุสมองเราน้อยกว่าค่า กะโหลกกะลาไปวันๆ 555
ลดเลี้ยวกันยิ่งนัก...5555
ขอบคุณค่ะ (แอ๊บตาม ๆ เขาไปอีกคน)
555 แต่ละคนนี่ไม่ค่อยขี้แกล้งเลยนะคะ 555 ดาวเพียบมากกว่าเราซะอีกง่ะ 555
ขอบคุณค่ะพี่เรือน
เด็ก ๆ หายไปไหนกันน้ออออ 555 แถวนี้มีแต่ 4-5 ดาวกันทั้งน้านนนน
ปล่อยไก่เป็นเล้าแล้วละม้างงงเรือนแก้วเอ๋ย... 5555
เค้าสองดาวเองน้าาา
หืมมมม...ปรมาจารย์อวี้หลันทั้งที ข้าน้อยมิกล้า ๆ 55555
ยกมือปิดหน้า
น้องแค่สมัครก่อนเอง อิอิ
ขอบคุณค่ะพี่เรือน เห็นด้วยอย่างแรงในทุกคำค่ะ
จริง ๆ พี่คิดว่าในฐานะนักเขียน เราต้องเริ่มเป็นนักอ่านที่ดีด้วย เรียนรู้การสื่อความหมายให้เป็น ถ่ายทอดเป็น ก็จะเริ่มก้าวเข้าเส้นทางนักเขียนได้ :)
อ้าว โผล่มาอีกที มีแต่น้องๆ เต็มเลย
(ขอพื้นที่เล็กๆที่ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม)
555 ขำ ๆ กันไปค่า ^^
จริงๆดาวก็ไม่ได้บ่งบอกอายุน๊า~
(รึเปล่า)
เข้าไปทักทาย ก็ไม่ตอบเลยนะคะ งอนแล้วนะรู้ไหม "โรสลิน งอนพี่เรือนแก้วแล้วนะคะ"
5555 กำลังไล่อ่านนิยายของแต่ละคนอยู่ค่า :) กดไลค์แล้วน้าาา 5555
ก็นึกว่า "ลืมกันซะแล้ว" อิอิอิ
ดีเลยค่ะ
หนูใหม่มาแล้ววววว ดีใจที่ทู้นี้มีเพื่อน ๆ น้อง ๆ กลับมาคุยเยอะเลย ^^
ว่าแต่...เด็ก ๆ หายไปไหนกันหมดน้าาาา 5555
แวะมาดูเฉยๆ ค่ะ นิยายก็ไม่ได้เขียน..
นิ่งสนิท เท่าเดิม ไม่มีไอเดียอะไรเลย
บางทีก็อยู่ที่จังหวะมั้งคะหนูใหม่ :) อย่างนิยายจีนนี่ พี่ก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเขียนเลย แต่พอมามีจังหวะ มีความรู้สึกอยากจะลอง ใจเต้นตึก ๆ ตอนร่างพลอตแรก นั่งยาวไปหลายชม.กับการเรียงพลอตในหัว สุดท้ายมันก็ออกมาเสียอย่างนั้น
บางครั้ง...พลอตดี ๆ มันก็โผล่มาเองแบบที่เราไม่เคยคิดฝัน ^^
อื้ม.. คงเป็นอย่างนั้นแหละเนอะ.. ตอนเขียนตอนพิเศษ วันแม่ คราวก่อนก็ไม่ได้คิดจะเขียนพอไอเดียมันมา ก็ได้ซะอย่างนั้น..
รู้สึกตัวแล้วว่า.. ชอบเขียนตามโจทย์มากกว่าต้องสร้างโจทย์เอง
เห็นด้วยมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณที่เขียนบทความดี ๆ มาให้นะคะ^^
555 สวัสดีค่าคุณณริสา ^^ ยินดีที่แวะมาทักทายกัน เหมือนกระทู้รวมญาติยังไงก็ไม่รู้ 555
ช่วงนี้หายหน้าหายตากันไปหลายคน บอร์ดเงียบจริง ๆ ค่ะ ไม่ค่อยครึกครื้นเลย แต่เราก็แวะเข้ามาดูทุกวันนะคะฮ่าๆๆๆ
เห็นด้วยค่า น้อง ๆหลายคนอาจจะติดสอบกันละมั้ง พี่ ๆ ก็ติดงานกันไป เลยเห็นน้อง ๆ หน้าใหม่ ๆ มาร่วมแลกเปลี่ยนกันเยอะ :)
เพิ่งรู้ว่ามีคนคอยคลิ๊กเข้าไปอ่านแบบนี้...เดี๋ยวเขียนเสร็จแล้ว เอามาแปะนะขอรับ คุณพี่
แหม...คุณพังพรอน ถ้าเขียนนิยายจบแล้วอย่าลืมไปลง Hall of Fictions นะคะ ^^
เรื่องใหมเพิ่งเริ่มวางโครงเองฮับ จะเร่งให้เสร็จก่อนสิ้นเดือนหน้าน้า
ไว้มาลงเดือนหน้าด้วยกันค่า เพราะมีงานของเรือนแก้วและน้องนับดาวจะลงเช่นกัน ^^
ขอบคุณค่ะ :)
ขอบคุณค่า
ยินดี ๆ นะคะ monodice ก็แต่งนิยายจบไปบ้างแล้วนิ เหมือนจะจำได้ว่าเคยมาลง Hall of fictions ด้วยใช่ไหม ^^
ใช่ค่า แต่ยังไม่ได้เปิดเรื่องใหม่เลยค่ะ รีไรท์ของเก่า
ขอบคุณข้อคิดดี ๆ ค่ะ (แอบเป็นน้องด้วยคนยังทันมั้ยค้าาา)
^^
555 ดาวเยอะขนาดนี้ท่าทางจะเนียนไม่ได้อ่ะค่ะ 5555 ข้าน้อยขอคารวะ :)
ดาวเยอะก็จริง แต่ประสบการณ์เขียนนี่รุ่นน้องมาก ๆ เลยค่าาาา 555
นับได้ว่าอยู่ในระดับหัดเดินเตาะแตะค่ะ กำลังมองหารุ่นพี่แอบอิงอยู่ค่าาาา / ซบ
เป็นกระทู้ที่ดีมากเลยนะคะ วันนี้ได้มาอ่านแล้ว ตั้งแต่บรรทัดแรกจนถึงบรรทัดสุดท้าย
พี่เรือนแก้วยังเป็นพี่ที่"แสนน่ารัก"ของโรสเสมอเลยนะ อิอิ
ไม่ขนาดนั้นค่า ลินลิน :) รีบปั่นนิยายเร็ว ๆ แล้วมาลง Hall of fictions นะคะ :)
ขอบคุณคร้าาา
ผมดาวเดียวอิอิ ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ
เห็นแบบนี้ชักจะกลัวซะแล้ว เห็นดาวเดียวแบบนี้แต่นิยายยอดวิวเยอะมาก มิกล้า ๆ เจ้าค่ะ 5555
เป็นกระทู้ที่ดีจริง ๆ ค่ะ
ยินดีค่า มาเป็นเพื่อนร่วมเส้นทางกันดีกว่าเนอะ เรือนแก้วคิดว่าเส้นทางนี้ยังอีกยาวไกล ... 5555
ยิ่งอ่านคอมเมนต์
ตัวเองยิ่งดูเด็กลงไปเรื่อยๆ เลยครับ
อ่าว...ทำไมละคะคุณอึ่ง 5555 มีแต่คนอยากเป็นเด็กนา 555
ผมต่างออกไปนิดหน่อยครับ
'ผมไม่อยากเป็นผู้ใหญ่'
555 เรือนแก้วก็มีโมเม้นต์เหวี่ยงนะคะ ทำเป็นเล่นไป #ขู่ไว้ก่อนเดี๋ยวไม่มีคนกลัว 5555
เป็นการขู่ระดับเจ้าซิมบ้าน้อย...ตอนฝึกคำรามเท่านั้นล่ะค่ะ 5555 :)
พี่เองเพิ่งมาเริ่มเขียนนิยายได้ 7-8 เดือนเองค่ะ
ปลายมกราคมปีนี้เป็นการลองเขียนนิยายครั้งแรก 5555 นับมาก็แค่ 8 เดือนละมั้ง ^^
ขอบคุณฮับสำหรับบทความดี ๆ เตือนใจ
หลักหัวใจนักปราชญ์ ได้ข้อคิดเยอะเลย ชอบบ
ยินดีขอรับคุณปีศาจหัวโต ^^
กระทู้นี้มีแต่ปรมาจารย์ทั้งนั้นเลย ผมขอคารวะปรมาจารย์ทั้งหลาย 5555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ