ปรึกษาเรื่องนิยายครับ

ข้อแรก เรื่องสำนวนไม่มีปัญหาหากจะได้อิทธิพลใครมา หรือต่อให้เลียนแบบใครมาก็ไม่เคยมีปัญหา ที่มีปัญหาคือการลอกพล็อตเรื่อง

ข้อสองจะ เรียกชื่อเดิม หรือ เรียกชื่อใหม่ก็เคยอ่านมาหมดแล้ว ไม่เคยเป็นปัญหาถ้าเขียนอ่านรู้เรื่อง

พยายามเอาเรื่องของเขามาเขียนเป็นสไตล์ของตัวเองดู เสริมตัวละคร ประเภทแฟนตาซีก็ดีนะครับ เช่นพวก ออร์ค ก็อบลิน และเอลฟ์

ส่วนเรื่อง เขียนชื่อตัวละครเดิม ทำไมคุณไม่ให้คนที่สิงกับคนที่ถูกสิง ชื่อเหมือนกันละครับ คนอ่านจะได้ไม่งงว่ามันเป็นตัวละครเดียวกัน

และสุดท้าย ถ้าไงว่างๆ มาอ่านเรื่อง อสูรเทพฟ้า หลงเซียน ของเราด้วยนะ อย่างน้อยกดติดตามก็ยังดี

เรื่องสำนวนอะไรแบบนี้ มันก็พูดยากนะคะ เพราะนิยายที่เขียนมักจะได้อิทธิพลจากภาษาของนักเขียนในดวงใจของไรท์อยู่แล้ว อย่างของเรือนแก้ว "หุบผาจันทราปักษากระบี่" ก็มาเพราะว่าชอบงานสำนวนเก่า ๆ และยังติดการบรรยายเรื่องราวฉากมากมาย (บานตะไท) จากสำนวนนักเขียนไทย มันก็จะเป็นกลิ่นอายเฉพาะของแต่ละคนละมั้ง ลองไปอ่านตอนแรกของตัวเองดูสิคะ แล้วมาอ่านตอนสุดท้าย เราจะมีพัฒนาการขึ้นกว่าเดิม อย่าไปซีเรียสเรื่องสำนวนเลยค่ะ

(ปล. เห็นอยู่หมวดกำลังภายใน นี่เรือนแก้วเองก็ยังคิดว่าควรเปลี่ยนนิยายตัวเองไปอยู่หมวดกำลังภายในดีไหม 5555)

ส่วนเรื่องที่สอง การใช้พวกสิงร่าง มันก็ขึ้นอยู่กับว่าจะเล่าผ่านมุมมองใครค่ะ ถ้าตัวละครเรียกตัวเองก็คงไม่มีใครเรียกชื่อร่างที่สิงใช่ไหม แต่ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่รู้ ก็คงจะเรียกชื่อร่างปัจจุบัน มันอยู่ที่มุมมองการนำเสนอค่ะ ส่วนตัวคิดว่าอย่างนั้นนะ

อันดับแรกอยากให้ จขกท. ทำความเข้าใจระหว่างคำว่า 'ลอก' กับ 'เรียนแบบ' ให้ได้ก่อน เพราะคนไทยส่วนมากทั้งนักอ่านและนักเขียนยังแยกแยะเรื่องนี้ไม่เป็น

คำว่า 'ลอก' ณ ตรงนี้มีความหมายแบบเดียวกับการลอกการบ้านหรือก็คือ 'ก็อบมาโต้งๆ' ไม่ได้คิด/ลองผิดลองถูก/หาคำตอบด้วยตัวเอง สำหรับการเขียนนิยายนี่คือการ 'ละเมิดลิขสิทธิ์' เป็นสิ่งผิดกฎหมาย เพราะเป็นการขโมยผลงานคนอื่นมาแอบอ้างเป็นของตัวเอง

คำว่า 'เรียนแบบ' ณ ตรงนี้ผมจงใจใช้ ร.เรือ ไม่ได้สะกดผิด เพราะความหมายที่ผมพูดถึงคือการ 'เรียนรู้โครงสร้าง' หรือภาษาชาวบ้านก็คือได้รับ 'แรงบันดาลใจ' มาจากอะไรบางอย่าง แล้วเราก็เริ่มหัดเลียนแบบโครงสร้างของสิ่งนั้นเพื่อจะเรียนรู้/ดัดแปลง/ปรับปรุง/สร้างผลงานของตัวเอง

นายก็ลองพิจารณานิยายของตัวเองนะว่ามันเข้าข่ายไหนมากกว่ากัน ถ้ามันเข่าข่ายลอก...ความรู้สึกผิดของนายมันก็ถูกต้องแล้ว แต่ถ้ามันเป็นการเรียนแบบ...ก็ขอให้รู้ไว้ว่ามันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในการเรียนรู้ นายหรือคนที่คอมเม้นท์นั้นก็แค่ยังไม่เข้าใจ ไม่ว่าจะนิยายหรือผลงานไหนบนโลกก็ตาม ทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากการเรียนแบบหลายๆอย่างเอามาประกอบกันจนกลายเป็นสิ่งใหม่เสมอ ส่วนจะนึกออกหรือยอมรับรึเปล่าว่าเอาแรงบันดาลใจนั้นมาจากไหนนั่นก็อีกเรื่อง

ส่วนเรื่องควรเปลี่ยนสำนวนใหม่หรือเปล่านี่ก็ลองถามตัวเองแล้วกันนะ ว่าแบบไหนมันตรงกับเป้าหมายของนายมากกว่ากัน นายเขียนนิยายเพื่ออะไร? จะทิ้งแฟนคลับส่วนใหญ่ที่ชอบผลงานไปแก้ใหม่ทั้งหมดเพราะว่ามีสองสามคนไม่ถูกใจ? อยากปรับปรุงจริงๆ? หรือแค่อยากแก้...เพราะกลัวโดนหาว่าลอก?

จะเลือกแบบไหนด้วยเหตุผลอะไรมันก็เรื่องของนาย นิยายของนาย ชีวิตนาย แต่ถ้าให้แนะนำส่วนตัวคืออย่าเลือกที่จะทำเพราะว่า 'กลัว' เพราะไม่งั้นมันจะมีเรื่องให้กลัวโผล่มาอีกไม่รู้จบ หรือไม่ก็ลองคิดดูว่ามันมีตัวเลือกอื่นเพิ่มเติมอีกหรือเปล่า? อย่างเช่นยอมรับไปเลยว่าได้แรงบันดาลใจมาจากใคร แล้วเขียนต่อไปจนจบ เก็บบทเรียนจากจุดที่พลาดไปปรับใช้กับนิยายเรื่องใหม่ จะได้ไม่เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์

ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะครับที่เข้ามาเมนท์ในกระทู้นี้ ผมรู้สึกดีขึ้นมากเลย แล้วถ้าว่างๆผมจะไปอ่านของไรท์ที่พิมพ์บอกไว้นะครับ