รู้สึกไหมว่าอยากทำไปเรื่อยๆ ไม่มีคนอ่านก็ช่าง
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
22 ความคิดเห็น
อย่าเพิ่งท้อใจไปครับ ถ้าไม่มีใครอ่านนิยายนาย เดี๋ยวเราไปอ่านให้เอง เอา ลิงค์มา
บัดสีบัดเถลิง มีคนมาขอกระปู๋กันในนี้ด้วย
เรากำลังไล่แก้คำนี้ในนิยายอยู่เลย ตกใจมากพอเข้าใจความหมายของมัน
ขอแก้ เป็นขอชื่อเรื่องครับ
นี่ก็ทำอยู่ ... ^^
คิดซะว่าวันนี้ไม่ใช่วันของเรา วันหน้าอาจเป็นเราก็ได้ค่ะ
คิดอย่างนี้จะช่วยให้สบายใจ เป็นกำลังใจให้จขกท.ค่ะ
ส่วนตัว...
นิยายก็ไม่ได้มีคนอ่านมากนัก แต่ให้ทำไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้อะไรเลยก็ไม่ไหวค่ะ หัวสมองจะวิ่งได้ก็ต้องมีอะไรใส่ท้องอะนะ ไม่งั้น...ความคิดไม่ลื่นไหลแน่
เป็นพวกกองทัพเดินด้วยท้องเหมือนกันเลยค่ะ
ตอนที่กลับมาเขียนก็คิดแบบนั้นล่ะค่ะ ก็ได้ฝึกใช้ความคิดดีค่ะ ถึงจะเขียนสู้คนเก่ง ๆ ไม่ได้ก็ตาม
ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่
ไม่ได้รักการเขียนขนาดนั้น
เราเขียนเอาสนุกอยู่แล้วววว (ปลอบใจตัวเอง ผิดๆ)
รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันครับ
แต่ตอนนี้เหมือนทุกอย่างดีขึ้นผิดหูผิดตา น่าจะเพราะปิดเทอมด้วย คนอ่านกลับมากันแล้วนะครับ
เอาจริงนะ ผมก็เคยคิดเหมือนกันว่าไม่มีคนอ่านก็ไม่เป็นไร แต่พอลองดูเลยคิดได้ว่าไม่มีนิยายเรื่องไหนหรอกที่ไม่มีคนอ่านแค่คนสองคนก็คือคนอ่านซึ่งนิยายผมก็มีคนอ่านไม่เยอะ
แต่ผมดีใจมากเลยนะที่ยังมีคนอ่านรออยู่แม้จะมีแค่คนเดียวก็ดีแล้ว ผมเคยคิดจะเลิกอัพแต่มีคนเม้นมาถามผมว่า "เมื่อไหร่จะอัพ" ผมเลยไม่เลิกและอัพต่อเรื่อยๆถึงจะช้าแต่ก็ยังมีคนอ่าน ต้องขอบคุณคนอ่านเลย
ผมแค่บอกความคิดเฉยๆนะครับ แล้วก็สู้ๆกับการเขียนนิยายนะครับ
เป็นสิบๆ ตอนแล้วครับ ที่ไม่มีคนอ่านของผมเนี่ย....แต่ยังบ้าเขียนต่อ ไม่จบมันย้ายไปเขียนเรื่องอื่นไม่ได้จริงๆ
ใช่ครับ
บางครั้งเวลาท้อ ๆ เรื่องจำนวนคนอ่าน จะลองเปิดนิยายที่มีคนอ่าน คนตามเยอะ ๆ
แล้วก็จะหายท้อไปเลย เชื่อว่าหลายคนเข้าใจ หมายถึงอะไร
นั้นสิครับ ผมก็เป็นเหมือกันนะ เพราะมีกิเลสเยอะทำให้บางทีไม่มีเวลามาเขียน หรือบางทีมันไม่มีคนอ่าน หรือคนคอมเม้น มันทำให้เราไม่มีกำลังจะเขียนต่อไป ก็มี https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=2007557 อย่างปัจจุบัน นี้คือเรื่องที่ผมพึงเขียน แต่แต่งและวางพล๊อตมาหลายปีแล้ว แต่พล๊อต เดิม มันมืดหม่นและดาร์ค เกินไป สำหรับ เว็บ เด็กดี ระยะเวลาผ่านมาหลายปี ใจผมมันก็รู้สึกหงุดหงิดนะ ว่า ' จะเกลายังไงให้ไม่ Dark เกินไป ' แต่เอาก็เอาวะ!! ลองกลับมาเริ่มเขียนดู เกลาดู ให้มัน อ่านง่ายขึ้นแล้วกัน!!
ตอนนี้ก็กำลังตกอยู่ในภาวะนั้นล่ะค่ะ พอดีเพิ่งกลับจากแนวรัก มาสายแฟนตาซี แถมยังเป็นแฟนตาซีที่ดองไว้สี่ห้าหกปี...
แต่ไม่เป็นไร
ใครไม่อ่านก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเราก็เขียนให้ตัวเองอ่านล่ะนะ คนนึง เป้าหมายของเราคือต้องทำจนมันจบให้ได้ ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม ฮึ่บ
ผมเองก็เป็นครับว่างก็เขียนไปเรื่อยๆ ไม่ต้องแข่งกับใคร ทำในแบบของเราก็สบายใจดีนะครับ ไม่กดดัน ไม่คาดหวังมากแค่ทำในสิ่งที่เราคิดจะทำก็พอ สิ่งที่ได้ตอบแทนมาถือว่ากำไร ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่อยเป็นค่อยไปครับ
ก็เข้าใจว่าบางทีอาจเป็นด้วย สำนวณ คำผิด หรือ สไตล์ บลาๆๆ ซึ่งก็ต้องมามองจุดนี้แล้วปรับปรุงแก้ไข แต่อีกอย่างที่อยากให้เราระลึกไว้กับตัวคือความตั้งใจที่จะทำมันออกมาเรื่อยๆตามความตั้งใจ
รู้สึก ทุกวันนี้ก็เป็นงี้อยู่ฮะ555
พยายามพัฒนาไปเรื่อย ๆ แบบมีเป้าหมาย สลับท้อแต่พยายามไม่ถอย
นี่ต้องการคนอ่าน
แต่ถ้าเรื่องนี้ไม่มีคนอ่านก็ต้องพยายามเขียนเรื่องใหม่ต่อไปเรื่อยๆ (แต่ต้องเขียนเรื่องปัจจุบันให้จบนะ)
เรื่องหน้ายังไม่มีคนอ่านอีก ก็เรื่องต่อๆ ไปอีก
เรื่องนี้ได้แค่หลักสิบ เรื่องนี้ได้แค่หลักร้อย เรื่องหน้าต้องให้ถึงพัน ต้องให้มากขึ้นให้ได้
อะไรทำนองนี้
เป็นบ่อยค่ะ ตอนนี้ก็เป็นอยู่ ทำเพราะรัก และอยากทำให้ดี
ที่เอาออกมาสู่สาธารณะก็เพราะอยากแบ่งปัน
พอเอาออกมาก็ต้องน้อมรับผลที่เกิดขึ้น
แต่สุดท้ายก็ยังอยากทำอยู่ดี ก็เลยทำต่อไป
ไม่เคย อยากเขียนให้มีคนอ่าน เห็นผลงาน เห็นความพยายามของเรา แบบฉันพยายามแล้วนะ ในอนาคตอาจจะดีกว่านี้ แต่ในตอนนี้ได้แค่นี้แหละ แต่ไม่ท้อนะ จะพัฒนาตัวเองต่อไป จนกว่าคนจะรู้จักนิยายเรา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?