รู้สึกไหมว่าอยากทำไปเรื่อยๆ ไม่มีคนอ่านก็ช่าง

อย่าเพิ่งท้อใจไปครับ ถ้าไม่มีใครอ่านนิยายนาย เดี๋ยวเราไปอ่านให้เอง เอา ลิงค์มา

นี่ก็ทำอยู่ ... ^^

คิดซะว่าวันนี้ไม่ใช่วันของเรา วันหน้าอาจเป็นเราก็ได้ค่ะ

คิดอย่างนี้จะช่วยให้สบายใจ เป็นกำลังใจให้จขกท.ค่ะ

ส่วนตัว...

นิยายก็ไม่ได้มีคนอ่านมากนัก แต่ให้ทำไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้อะไรเลยก็ไม่ไหวค่ะ หัวสมองจะวิ่งได้ก็ต้องมีอะไรใส่ท้องอะนะ ไม่งั้น...ความคิดไม่ลื่นไหลแน่

ตอนที่กลับมาเขียนก็คิดแบบนั้นล่ะค่ะ ก็ได้ฝึกใช้ความคิดดีค่ะ ถึงจะเขียนสู้คนเก่ง ๆ ไม่ได้ก็ตาม

ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่

ไม่ได้รักการเขียนขนาดนั้น

เราเขียนเอาสนุกอยู่แล้วววว (ปลอบใจตัวเอง ผิดๆ)

รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันครับ

แต่ตอนนี้เหมือนทุกอย่างดีขึ้นผิดหูผิดตา น่าจะเพราะปิดเทอมด้วย คนอ่านกลับมากันแล้วนะครับ

เอาจริงนะ ผมก็เคยคิดเหมือนกันว่าไม่มีคนอ่านก็ไม่เป็นไร แต่พอลองดูเลยคิดได้ว่าไม่มีนิยายเรื่องไหนหรอกที่ไม่มีคนอ่านแค่คนสองคนก็คือคนอ่านซึ่งนิยายผมก็มีคนอ่านไม่เยอะ

แต่ผมดีใจมากเลยนะที่ยังมีคนอ่านรออยู่แม้จะมีแค่คนเดียวก็ดีแล้ว ผมเคยคิดจะเลิกอัพแต่มีคนเม้นมาถามผมว่า "เมื่อไหร่จะอัพ" ผมเลยไม่เลิกและอัพต่อเรื่อยๆถึงจะช้าแต่ก็ยังมีคนอ่าน ต้องขอบคุณคนอ่านเลย

ผมแค่บอกความคิดเฉยๆนะครับ แล้วก็สู้ๆกับการเขียนนิยายนะครับ

เป็นสิบๆ ตอนแล้วครับ ที่ไม่มีคนอ่านของผมเนี่ย....แต่ยังบ้าเขียนต่อ ไม่จบมันย้ายไปเขียนเรื่องอื่นไม่ได้จริงๆ

ใช่ครับ

บางครั้งเวลาท้อ ๆ เรื่องจำนวนคนอ่าน จะลองเปิดนิยายที่มีคนอ่าน คนตามเยอะ ๆ

แล้วก็จะหายท้อไปเลย เชื่อว่าหลายคนเข้าใจ หมายถึงอะไร

นั้นสิครับ ผมก็เป็นเหมือกันนะ เพราะมีกิเลสเยอะทำให้บางทีไม่มีเวลามาเขียน หรือบางทีมันไม่มีคนอ่าน หรือคนคอมเม้น มันทำให้เราไม่มีกำลังจะเขียนต่อไป ก็มี https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=2007557 อย่างปัจจุบัน นี้คือเรื่องที่ผมพึงเขียน แต่แต่งและวางพล๊อตมาหลายปีแล้ว แต่พล๊อต เดิม มันมืดหม่นและดาร์ค เกินไป สำหรับ เว็บ เด็กดี ระยะเวลาผ่านมาหลายปี ใจผมมันก็รู้สึกหงุดหงิดนะ ว่า ' จะเกลายังไงให้ไม่ Dark เกินไป ' แต่เอาก็เอาวะ!! ลองกลับมาเริ่มเขียนดู เกลาดู ให้มัน อ่านง่ายขึ้นแล้วกัน!!

ตอนนี้ก็กำลังตกอยู่ในภาวะนั้นล่ะค่ะ พอดีเพิ่งกลับจากแนวรัก มาสายแฟนตาซี แถมยังเป็นแฟนตาซีที่ดองไว้สี่ห้าหกปี...

แต่ไม่เป็นไร

ใครไม่อ่านก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเราก็เขียนให้ตัวเองอ่านล่ะนะ คนนึง เป้าหมายของเราคือต้องทำจนมันจบให้ได้ ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม ฮึ่บ

ผมเองก็เป็นครับว่างก็เขียนไปเรื่อยๆ ไม่ต้องแข่งกับใคร ทำในแบบของเราก็สบายใจดีนะครับ ไม่กดดัน ไม่คาดหวังมากแค่ทำในสิ่งที่เราคิดจะทำก็พอ สิ่งที่ได้ตอบแทนมาถือว่ากำไร ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่อยเป็นค่อยไปครับ

ก็เข้าใจว่าบางทีอาจเป็นด้วย สำนวณ คำผิด หรือ สไตล์ บลาๆๆ ซึ่งก็ต้องมามองจุดนี้แล้วปรับปรุงแก้ไข แต่อีกอย่างที่อยากให้เราระลึกไว้กับตัวคือความตั้งใจที่จะทำมันออกมาเรื่อยๆตามความตั้งใจ

รู้สึก ทุกวันนี้ก็เป็นงี้อยู่ฮะ555

พยายามพัฒนาไปเรื่อย ๆ แบบมีเป้าหมาย สลับท้อแต่พยายามไม่ถอย

นี่ต้องการคนอ่าน

แต่ถ้าเรื่องนี้ไม่มีคนอ่านก็ต้องพยายามเขียนเรื่องใหม่ต่อไปเรื่อยๆ (แต่ต้องเขียนเรื่องปัจจุบันให้จบนะ)

เรื่องหน้ายังไม่มีคนอ่านอีก ก็เรื่องต่อๆ ไปอีก

เรื่องนี้ได้แค่หลักสิบ เรื่องนี้ได้แค่หลักร้อย เรื่องหน้าต้องให้ถึงพัน ต้องให้มากขึ้นให้ได้

อะไรทำนองนี้

เป็นบ่อยค่ะ ตอนนี้ก็เป็นอยู่ ทำเพราะรัก และอยากทำให้ดี

ที่เอาออกมาสู่สาธารณะก็เพราะอยากแบ่งปัน

พอเอาออกมาก็ต้องน้อมรับผลที่เกิดขึ้น

แต่สุดท้ายก็ยังอยากทำอยู่ดี ก็เลยทำต่อไป

ไม่เคย อยากเขียนให้มีคนอ่าน เห็นผลงาน เห็นความพยายามของเรา แบบฉันพยายามแล้วนะ ในอนาคตอาจจะดีกว่านี้ แต่ในตอนนี้ได้แค่นี้แหละ แต่ไม่ท้อนะ จะพัฒนาตัวเองต่อไป จนกว่าคนจะรู้จักนิยายเรา