รู้สึกผิดไหม
ตั้งกระทู้ใหม่
กลิ่นจันทร์ ท.
22 ต.ค. 62 เวลา 20:04 น.
883
views
16 ความคิดเห็น
ฮ่าๆๆๆ เชื่อว่าหลายๆคนก็เป็นแบบคุณ และเราคือหนึ่งในนั้น เปิดเรื่องใหม่ก็เป็นเรื่องปกติ ถ้ายังรักเรื่องเก่าอยู่ก็แวะไปหามันบ้าง^_^
เนอะๆ สงสัยต้องจับปลาสองมือ เหยียบเรือสอง-555
มันจะเหมือนกับตอนที่เราแอบไปมีกิ๊กนั่นแหละครับ
ว๊ายย แล้วกิ๊กก็หอมหวานกว่าเสียด้วยนะ
น่าตื่นเต้นกว่าเยอะ
ทำแบบนั้นตลอดเลยค่ะ แรกๆก็รู้สึกผิดหลังๆมาก็ไม่รู้สึกอีก ความรู้สึกผิดเจ้าทำอะไรข้าไม่ได้แล้วล่ะ
ยิ่งนานไปยิ่งด้านชา ไรงี้เนาะ 555
เราเป็นนะ รู้สึกผิดมากๆ โดยเฉพาะเวลามีคนมาเม้นว่ารอฟิคเราอยู่ เราเคยเเต่งค้างไว้สี่ห้าเรื่องเลย จนในที่สุดก็ลบทิ้งไปเกือบหมด เหลือเเค่อันที่เราอัพไว้สองเรื่องกับอันที่ดองไว้หนึ่งเรื่อง ซึ่งเรื่องนั้นเป็นเรื่องเเรกที่เราเเต่งง่ะ ไม่กล้าลบ ความทรงจำอันยาวนาน 55555
เราไม่กล้าลบเลย พล็อตนั้นเคยมาแรงมากในหัว แต่งๆ ไปหมดไฟซะงั้น มีพล็อตใหม่มาแทน กลัวจะเป็นแบบนี้อยู่ร่ำไป
...เอ...เหรอคะ (ทำเป็นมึน 5555+ สถานการณ์ปัจจุบันเลยค่ะ)
มานึกพล็อตได้ทีหลัง แล้วพยายามจะสลับกันอัพกับเรื่องที่กำลังเขียนอยู่ ไปๆ มาๆ...เรื่องสองมันแล่นฉิววว. .. . แต่ไม่ลืมเรื่องแรกหรอกค่ะ จริงๆ นะ รอความแรงเรื่องสองเบาลงหน่อย จะไปเขียนต่อเท่านั้นเอง
งั้นเขียนไปพร้อมกันเลยเนาะ แบบนี้ไม่ถือว่าดอง คิๆ
นิยายที่เขียนก็เหมือนตอนรักกันแรกๆ ตามใจดูแลทุกอย่างแต่สักพักก็เริ่มเบื่อ และเริ่มเห็นคนใหม่ดีกว่า และก็เริ่มเบื่อไปอีก ใครที่เริ่มรู้สึกแบบนี้ขอแนะนำเปิดฮาเร็มเลยครับจบเรื่องสลับไปสลับมาไม่มีเบื่อแต่คุณจะปวดหัวเองคล้ายกับตัวเอกในนิยายที่เปิดฮาเร็มล่ะครับ(ไม่ใช่เรื่องซีเรียสนะครับอย่าจริงจังมากเดี๋ยวไมเกรนขึ้น)
เป็นความคิดที่ดีเลยค่ะ555
ของเราก็ไม่ได้รู้สึกผิดขนาดนั้น แล้วก็ไม่เชิงแอบมีกิ๊กค่ะ5555 เพราะเรื่องที่สองที่แต่งคู่ไปด้วยเป็นเรื่องรีไรต์จากเรื่องที่แต่งจบไปก่อนหน้า ซึ่งพล็อตแตกต่างกันเกือบหมด แต่จะบอกนักอ่านเรื่องสองคือแปะทุกบทด้านล่างว่า เรื่องนี้ลงช้าและไม่แน่นอน เพราะเราเอาเวลาไปเขียนเรื่องหลักค่ะ
ยังไม่เคยมีอารมณ์ว่าอยากดองเรื่ิองแรกแล้วไปทุ่มกับเรื่องสองนะคะ เอาจริง ๆ คือ เขียนเรื่องแรกเพลิน ๆ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าอีกเรื่องยังไม่ได้เขียนบทต่อไปนี่นา ขอสารภาพเพิ่งมานั่งเขียนวันนี้แล้วก็เพิ่งโพสลงไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้เองค่ะ(เนื้อหาน้อยด้วย เขียนตามโควต้าที่บอกนักอ่านแล้วโพสเลยค่ะ) ห่างไป13วันได้ แต่ก็บอกนักอ่านไปแล้วว่าเราลงช้า ซึ่งเรื่องหลักเราจะพยายามไม่ให้เกิน2-4วันครั้งค่ะ
ยังไงจขกท.ก็สู้ ๆ นะคะ หากไอเดียพุ่งปรี๊ดก็พักเรื่องแรกเอาไว้ก่อน แต่อาจจะหาเวลาเขียนเรื่องแรกค่อย ๆ เหมือนเราลงเรื่องสองก็ได้นะคะ
เป็นความคิดที่ดี ขอบคุณมากค่ะ
ครับ ถ้าตัวละครในเรื่องผมมีจริงๆคงโดนพระเอกแต่ละเรื่องตื้บตาย5
555 ของเราคงงอนน่าดู ไม่มาแลกันเลย ดองจนเป็นปลาร้าแระ
พรเอกคนแรก-จักรพรรดิ
เรื่องสอง-ผู้ก่อการร้าย
ผมคงไม่รอด
เราเป็นบ่อย แต่จะเขียนจบแบบวันนี้รุ่งขึ้นก็จะมีเรื่องใหม่ทันที บางทีก็วางพล๊อตไว้ยั่วน้ำลายรีดเดอร์ให้เขามาติดตามก่อน จนไปไปมามา จากที่เพิ่งเริ่มเขียนได้ 1 ปี มีนิยายที่วางขายไป 5 เรื่องแล้วและก็ได้เงินจากมันตลอด มีความสุขมาก
ยินดีด้วยค่ะ เดี๋ยวจะลองมั่งดีก่า
ผมจะเอาเป็นแบบอย่าง
คงรู้สึกผิดค่ะ มีความคิดแบบนั้นบ่อยครั้งมาก แต่เพราะยังห้ามตัวเองได้ทัน เลยไม่ได้ไหลไปตามอารมณ์ค่ะ
บางทีต้องปลงๆ แล้วล่ะ เป็นบ่อย ชอบดอง
ไม่ใช่เรื่องผิดหรอกค่ะ เป็นเรื่องปกติมากกว่า
การมีพล็อตโผล่เข้ามาเรื่อยๆ เป็นเรื่องดีค่ะ แต่บางทีก็ต้องหักห้ามใจบ้าง ไม่อย่างนั้น...เรื่องที่เปิดไว้เขียนไม่จบแน่ค่ะ :)
เนาะ เมื่อวานก็ด่าตัวเองหลายรอบ ยังไม่รู้สำนึก
รู้สึกผิดครับ รู้สึกผิดกับทั้งตัวเองและคนที่ติดตามอ่านเรื่องที่กำลังแต่ง ช่วงหลังถ้ามีพล็อตเด้งเข้ามาในหัวจะเน้นจดเอาไว้ก่อนครับ หรือถ้าทนไม่ไหวจริงๆ ก็จะเปิดเรื่องเอาไว้ แต่ยังไม่ได้อัพ รอเรื่องเก่าจบค่อยว่ากัน อาจจะมีพิมพ์เอาไว้ในคอมบ้างสักบทสองบทให้หายอยากครับ
นั่นสิ ถ้าไม่ได้เริ่มเรื่อง 2 คงลงแดงแน่ๆ
รู้สึกผอดไหมไม่ครับผู้ชายกับการมีเมียน้อยเป็นเรื่องธรรมดา /*/โดนตบ
ผมก็เป็นเหมือนกัน เลยแต่งสองเรื่องเลย จัดเวลาดี ๆ ก็ไม่มีปัญหาครับ เรื่องที่สองแรก ๆ มันก็จะสนุกนะ ปต่ซักพักก็จะเริ่มอิ่มเอง
ถ้าไม่ได้แต่งก็คงเรียกว่าอยาก พอได้แต่งก็อิ่ม เหมือนได้กินข้าว ไรงี้เนาะ
แรกๆฉันก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะ แต่พอช่วงตอนที่ฉันสร้างนิยายไว้หลายๆเรื่องมากเข้า กลายเป็นว่าดองไปหลายเดือนกว่าจะกลับมาเขียนอีกครั้ง ก็ลืมเสียแล้ว จนหมดอารมณ์อยากเขียน เลยกดปุ่มลบทิ้งไปตั้งหลายเรื่องแน่ะ เลยรู้สึกผิดอย่างแรง ไม่ใช่กับนักอ่านนะคะ แต่รู้สึกผิดกับพล็อตตนเองคิดและเขียนขึ้นมาค่ะ รู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่ง แต่พอฉันกลับที่นี่อีกครั้งหนึ่ง ก็ลงนิยายเรื่องเดิมที่จบไปแล้วต่อ และเขียนภาคสอง ให้นักอ่านติดตามต่อค่ะ ปัจจุบันนี้ฉันก็พยายามควบคุมตนเองไม่ให้เขียนหรือสร้างนิยายขึ้นมาใหม่อีก พยายามทำให้มันน้อยลง เขียนเป็นเรื่องๆให้จบไปค่ะ ส่วนจขกท ถ้ารู้สึกว่าอยากเขียนเรื่องสองมากๆก็เขียนค่ะ แต่พยายามอย่าให้ตัวเองสร้างนิยายไว้หลายเรื่องนะคะ เดี๋ยวจะเป็นเหมือนฉัน เป็นห่วงนะคะ^^
เราเพิ่งคิดได้เมือวานหมาดๆ เพื่อไม่ให้รู้สึกแย่ต่อเรื่องแรก เราจับพล็อตเรื่องที่ 2 มารวมกับเรื่องแรกซะเลย ฮี่ๆๆ
ถ้างั้น สู้ๆนะคะ
เราตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ว่าจะไม่แต่งเรื่องใหม่เด็ดขาด ถ้าเรื่องเก่ายังไม่จบ หรือ ยังไม่เกิน 70% ขึ้นไป เพราะเคยแต่งสอง-สามเรื่องพร้อมกันแล้วเละตุ้มเปะ เอาชื่อตัวละครมาตีกันนัวเลย แต่งเรื่องหนึ่งเอาชื่อนางเอกอีกเรื่องหนึ่งมาใส่แทน บางทีเอาฉากของอีกเรื่องมาใส่อีกเรื่องยังมี55555 แต่งๆไป หยุดพักหลายวัน กลับมามึนเลย ทั้งสามเรื่อง ไม่อินกับฉากใดๆเลยเพราะมันยำรวมกันหมด(เป็นคนขี้ลืมด้วยแหละ) เกรงตอนรีไรท์จะไม่ครอบคลุม เลยหยุดความคิดนั้นเด็ดขาดเลย...
และถ้าจะให้ไปเปิดเรื่องใหม่ ก็ไม่รอดแน่ๆ เพราะเราคิดว่าเรื่องเก่ายังไม่จบ ไปเจอเรื่องใหม่ ไฟมันคงหมดง่ายๆเหมือนเดิม เลยวางพล็อตเรื่องให้ครอบคลุมและชัดเจนที่สุดเท่าที่จะทำได้ เป็นตอนๆไปเลยยิ่งดี(ก่อนลงมือเขียนอย่างจริงจัง)
กฎเหล็กของเรามีเพียงข้อเดียว คือ แต่งให้จบเท่านั้น ห้ามเปิดเรื่องใหม่...ตอนรีไรท์ไฟมันจะมาเป็นระลอกๆเพราะเราจะตื่นเต้นทุกครั้งที่นิยายจบลง รอลุ้นผลตอบรับจากผู้อ่าน มันเป็นช่วงเวลาที่ตื่นเต้นสุดๆและพลังใจมาเต็มร้อย ขอให้แต่งจบไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยมาเติมรสให้กลมกล่อม
เราใช้วิธีนี้นะ...ถ้าแต่งเรื่องเก่ายังไม่จบแล้วเกิดพล็อตใหม่ขึ้นมา เราจะสร้างไฟล์ขึ้นมาใหม่อีกอัน กำหนดเนื้อเรื่องย่อไว้คร่าวๆ แล้วรอแต่ง เป็นเรื่องถัดไป(ไม่แต่งเลยในตอนนั้น) ส่วนหนึ่งมันก็จะเป็นตัวเร่งเราให้พยายามแต่งเรื่องเดิมให้จบ เพื่อที่จะไปหาความสนุกกับเรื่องใหม่ อีกอย่างคือ มันจะช่วยให้เรามีเรื่องใหม่ๆเข้ามา จบเรื่องแรกแล้ว ก็มีแนวทางถัดไปอัตโนมัติ ไม่หมดพล็อตที่จะเขียนต่อไป ตอนนี้เรามีพล็อตเรื่องใหม่เข้ามา ประมาณ 7-8 เรื่องแล้วเพราะได้รับจินตนาการจากชีวิตประจำวัน และสื่อโซเชียลต่างๆตลอด พยายามแต่งเรื่องปัจจุบันให้จบ เพื่อไปอนาคตที่เซฟไว้ เทคนิคเรามีประมาณนี้ค่ะ
ไม่อยากรู้สึกผิดกับตัวเอง กับเรื่องเดิมๆ เลยต้องตั้งกฎกับตัวเองอย่างเคร่งครัดว่าต้องจบเท่านั้น ค่อยเปิดใหม่ เพราะจุดนี้มันเป็นจุดอ่อนในตัวเราเลย เคยทำมาแล้วไม่จบ ล้มเหลวตลอด เราจึงซีเรียสกับการเปิดใหม่มากๆ ไม่จบไม่เปิดค่ะ เราทำเป็นเรื่องๆไป เพราะยังมือใหม่ด้วย
รอให้ชำนาญกว่านี้ก่อนแล้วจะเร่งสปีดไปพร้อมกันค่า
ขอบคุณค่ะ เป็นแนวทางที่ดีมากๆค่ะ
สำหรับเรา อยากเขียนเรื่องใหม่เหรอ ได้! เขียนควบไปเล๊ยยย แต่ต้องมั่นใจนะว่า เขียนแล้วจะไม่ตีกันเอง (ฮา) // ปัจจุบันเขียนควบอยู่ราว ๆ 4 เรื่อง สนุกสนานบันเทิงเริงใจไปเลยค่า แต่มีเรื่องนึงใกล้จะปิดต้นฉบับแล้ววว >__<;
โห เก่งอะ ปกติ 2 เรื่องก็งงแล้ว นี่ 4 เรื่องเลยนะ
เพราะเราเป็นพวกไม่สร้างกรอบ ไม่ทำทรีทเมนต์น่ะค่ะ แถมยังเป็นนักเขียนประเภทที่ว่า พอเขียนเรื่องนี้ตันก็สามารถสลับไปเขียนอีกเรื่องก่อนได้ไรงี้อะค่ะ ทุกวันนี้เรากำหนดให้ตัวเองเลยว่า ในแต่ละวันจะต้องเขียนให้ครบทั้ง 4 เรื่อง อย่างน้อยได้เรื่องละประโยคนึงก็ยังดีอะไรประมาณนี้ ซึ่งโชคดีที่ว่าเราเป็นคนที่ส่วนใหญ่พอเปิดเรื่องไหนมาก็สามารถเขียนต่อไปได้เลยน่ะ แหะๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?