ทำไมนางเอกแบบนี้ถึงมีเยอะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
ที่ผมอย่างจะมาบ่นคือ ทำไมนางเอกใจง่ายนี้มีเยอะจัง หรือเป็นเรื่องปกติของนิยายหรืออนิเมะ ที่จะมีความรักของพระเอกเป็นเรื่องปกติ แต่ทำไมนางเอกประเภทนี้ถึงออกมาเยอะมาก โดยเฉพาะหน้าใหม่
(ตัวเองก็หน้าใหม่555)
ลูปความรักก็เริ่มเดินมาเห็นเป็นประจำ
พระเอกช่วยชีวิต>ตกหลุมรัก>อยากแต่งงานด้วย
>สรภาพรักแบบมั่นใจมาก> พระเอกตกใจแล้วคบกัน?
อย่างเช่น หลานจอมปราณ์ (ใครชอบต้องขอโทสที)
ซิลีลี่ ส่วนตัวแล้วผมคิดว่าเป็นนางเอกที่ค่อนข้างใจง่ายขี้มโนและอ่อยพระเอกพอสมควร ตรงที่ว่าเธอนั้นชอบชินแบบง่ายๆและชอบเพราะอะไร? พระเอกช่วยไว้เลยชอบ หรือว่าพระเอกเก่งพึ่งพาได้?
ในหลายฉาก ที่ผมคิดแบบนี้เหมือนนางเอกแนวนี้เป็นพวกที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก ว่าสามารถเอาพระเอกมาเป็นผัวได้ ไม่ว่าจะฉากไหนก็ตาม
แต่ผมสตั้นสุดเลยก็คือ ฉากที่นางพูดถึงลูกตัวเอง
กับชินความรู้สึกตอนดูคือ เหวอมาก!! คือมันก็ดีที่ต่างคนต่างรักกันแต่ถ้าเกิด ชินไม่เคยชอบนางเอกเลยจะเป็นแบบไหน มันคงตลกน่าดูประมาณนางเอกมโนอยู่คนเดียว
หรือนิยาย บางประเภท
ผู้หญิงเป็นชนชั้นสูงไม่เคยโดนผู้ชายแตะเนื้อต้องตัวมาก่อนแล้วโดนพระเอกแตะ เรียกร้องว่าไม่บริสุทแปดเปื้อนให้รับผิดชอบ (อย่างนี้ก็ได้หรอ) แน่นอนคนอื่นไม่ยอมรับ แต่ถ้าพระเอกแข็งแกร่ง ต้องรับผิดชอบโดยการแต่งงานกัน ถึงแม้พระเอกจะต่ำต้อยกว่า (สรุป-รักพระเอกตรงไหนกันแน่วะ)
ถ้าเป็นไปได้ก็อย่างเจอนิยายพระเอกนิสัยแบบนี้
เธอชอบฉันหรอแล้วไงล่ะ ฉันไม่ได้ชอบเธอนี้ทำไมต้องมานั่งแคร์ความรู้สึกเธอด้วยล่ะ พูดอะไรเหมือนพวกผู้หญิงใจง่ายไปได้ ไม่อายบ้างหรอ?
ถ้าฉันไม่รับรักเธอจะฆ่าตัวตายงั้นหรอ?
ก็เอาสิผู้คนจะได้รู้ว่าเธอโง่มากแค่ไหนใช่ชีวิตที่พ่อแม่เลี้ยงมาแต่มาตายเพราะผู้ชายไมรับรักไม่มีข้าพอให้มีชีวิตอยู่หรอก (ถ้ามีจริงคงฮาน่าดู)
ที่มาบ่น ก็คือ จริงๆก็แค่อยากจะให้ทำความรู้จักกันหน่อยไม่ใช้พึ่งเจอกันเซ้นออร่าผู้ชายคนนี้คือพ่อของลูกนี้ก็เกินไปหน่อย ส่วนใหญ่ก็อ่อนแอต้องคอยให้พระเอกปกป้อง
ถ้าใครมีนิยายดีๆดังหรือไม่ใช่นางเอกแบบนี้ก็แนะนำด้วยครับจะได้นั่งลุ้นหน่อยนะ
แล้วนิยายเพื่อนล่ะครับ นางเองนิสัยเป็นแบบไหนกัน
Zed1
26 ต.ค. 62 เวลา 00:06 น.
4,141
views
35 ความคิดเห็น
ของเรา จะนิ่งๆ..ห้าวๆ
ไม่ง่าย ไม่โง่
มีคนถามว่าทำไม....ก็ไม่ชอบแบบตรงข้ามอย่างนี้ไง //ชอบอะไรก็จัดไป ^^
เรื่องที่จขกท.พูดมา ไม่เคยดูค่ะ ไม่รู้จักด้วย
(พี่ตามกระแสไม่ทันหรือตกเทรนด์หรือเปล่าไม่รู้นะ)
เท่าที่อ่านข้อความทั้งหมด...
พี่ว่ามันเป็นพล็อตเบสิก การตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ การบังเอิญพบกัน หรือมีเหตุอะไรที่ทำให้เกิดการปิ๊งปั๊งกับพระเอก มันเป็นเรื่องปกติของนิยายรักค่ะ
การบอกว่าผู้หญิงใจง่ายดูจะเป็นคำที่รุนแรงไปค่ะ จริงๆ แล้วสิ่งที่มากระทบต่างหากที่ทำให้มีปฏิกิริยาต่อความรู้สึกและจิตใจ และก็ไม่ใช่ว่าเป็นแต่ผู้หญิงค่ะ ผู้ชายเองก็เป็นเช่นกัน ภาวะทางอารมณ์กอปรกับสถานการณ์ในตอนนั้นจะมีผลต่อความรู้สึกค่ะ เพราะฉะนั้นเรื่องการตกหลุมรักย่อมเกิดขึ้นได้ แต่เหนือกว่าอื่นใด ไม่ว่าจะหนังหรือนิยาย ล้วนเป็นเรื่องประโลมโลก อย่าซีเรียสเลยค่ะ
เขาเรียกว่าสูตรสำเร็จมาม่า 3 นาทีพร้อมกิน!! ตามจริงนิยายเราเองก็ใจง่ายเหมือนกันแหะ 5555+
เเหม เเต่มันก็สยิวกิ้วดีไม่ใช่เหรอ รวบรัดดีอะนะ ไม่ต้องจีบกันให้วุ่นวาย ได้กันง่ายๆเลยในบางครั้ง ฝ่ายผู้หญิงนี่ก็โดนยกใส่พานมาถวายพระเอกกันเลยทีเดียว
ผมก็ไม่ใช่คนที่ชอบอะไรเเบบนั้น เเต่นางเอกเเนวนี้ ก็เป็นเหมือนอาหารฟาสฟูด มันทั้งอร่อย เเล้วก็ทำออกมาได้เร็วไม่ใช้เวลาปรุงเยอะ เเต่ข้อเสียก็คือ ไม่ค่อยมีประโยชน์เเก่ร่างกาย เจอเกลื่อนกลาด ซึ่งมันก็ ขึ้นอยู่กับความชอบของคนอะนะ โดยส่วนตัวผมเเล้ว เนื้อหาที่ตัวละครได้กันเร็วๆเนี่ย เหมาะจะอยู่ใน โดจิน H มากๆเพราะจุดประสงค์ของคนเข้ามาอ่าน เราก็รู้ๆกันอยู่ นิยายที่มีตัวละครเเทบจะได้เสียกันตั้งเเต่เริ่มเรื่อง เราก็รู้ๆกันอยู่ว่า คนเเต่งฟินเเล้ว คนอ่านก็ฟินด้วย
ส่วนนิยายของผม มีนางเอกเป็นตัวเดินเรื่องหลัก เเต่ถึงจะเดินทางมาเกือบห้าสิบตอนเเล้ว ก็ยังไม่ได้จีบใคร หรือมีใครมาจีบเเบบจริงๆจังๆสักที เพราะมีเเต่การผจญภัยตลอดเวลา จนผมหาช่องทางความรักเหมาะๆให้กับเธอไม่ได้เลย
ซีเนีย : ถึงจะมีใครมาจีบก็ไม่เเคร์หรอก ฉันสนใจเเค่ผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่า
ความคิดดีนะคะพระเอกไม่สนโลกแบบนั้น อ่านแล้วอยากแต่งนิยายเลย ฮ่าๆ เอาให้นางกระอักเลือดตายไปเลย
เอาตรงๆคือ ตัณหาของคนเขียนล้วนๆครับ ส่วนใหญ่แล้วงานประเภทนี้ถ้าคนเขียนเป็นผู้ชาย ในจินตนาการของเขาคนนั้นก็คงอยากให้มีผู้หญิงมาบวกตนแบบนางเอกนี่แหละ แต่ถ้าคนเขียนเป็นผู้หญิง(ที่ไม่ได้ชอบผู้หญิงเหมือนกัน)อันนี้ไม่รู้จริงๆ ส่วนตัวผมไม่เคยเห็นผู้หญิงเขียนบทให้นางเอกใจง่ายเลย มีแต่พระเอกใจง่าย ไม่ก็หื่นกามไปเลย555
ของเรานะคะ จะเป็นแนวร่วมผจญภัยมากกว่าค่ะ ฝ่าฟันอุปสรรค์ด้วยกัน มันจะทำให้ตัวละครมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เชื่อใจกันได้ มีเหตุมีผลเข้าใจกันได้ค่ะ เราชอบเขียนแบบนี้
ส่วนนิสัยนางเอกของเรา บ่งบอกไม่ได้ค่ะ ต้องแล้วแต่แนวที่เขียนด้วย เอาบรรทัดฐานของนางเอกเรามีนะคะ สู้เป็น ไม่ยอมโดยกลั่นแกล่้งอยู่ฝ่ายเดียว ฝ่ายตรงข้ามทำร้ายมาทำร้ายกลับ แต่ไม่ใช่การตบตีกันนะคะ แต่เป็นกลยุทธิ์ต่างหาก ฉลาด รู้จักการเอาตัวรอดเป็นยอดดี อิอิ
คิวบิกค่ะ แนะนำเลย ไม่ใจง่าย กว่าจะรักกัน แล้วรักกันแบบมีความเหมาะสมอะพูดไม่ถูก คือสัมผัสได้ว่าพวกเขานักกันจริงๆจากข้างใน นางเอกเรื่องนี้ไม่สวยเลย แต่ฉลาดมากๆค่ะ เพราะนางเอกไม่สวย พระเอกเลยไม่สนใจตั้งแต่แรก แล้วนางเอกก็คิดว่าคงไม่มีใครมาชอบคนหน้าตาอย่างนี้ คือเรื่องนี้แนะนำเลย เรื่องในดวงใจเราสุดๆ
พูดถึงเรื่องนี้ เมื่อก่อนคนเขียนเรื่องนี้ B 13 s.t ก็เล่นอยู่ในบอร์ดนี้นะ เราจำได้ :)
ตอนนี้เขาก็น่าจะเล่นอยู่นะคะ เห็นยังแต่งนิยายอยู่เลย นักเขียนในดวงใจเราเลยคนเนี้ย><
ถ้าถามถึงนางเอกนิยายของเรา
เรื่องหนึ่งนางเอกเป็นบรรณารักษ์ ฉลาด ช่างคิด แต่ไม่ชอบพบปะผู้คน เดินทางคนเดียวเพื่อทำตามเป้าหมายของตนเอง
อีกเรื่องนางเอกเป็นเน็ตไอดอล แต่จริงๆแล้วเป็นพวกกลัวสังคม แต่ในอีกทางเป็นนักคิด นักวางแผนที่ดี ไม่เก่งการทำงานเป็นทีม
ส่วนเรื่องที่กำลังเขียนอยู่ นางเอกเป็นคนฉลาดแกมโกง ใครอยู่กับเธอก็ไม่สามารถเดาความคิดและการกระทำของเธอได้ ทิ้งคนรักเพื่อทำตามอุดมการณ์ของตนเองที่แม้จะขัดกับศีลธรรมอันดีของคนทั้งโลกก็ตาม
นางเอกทั้งสามคนที่กล่าวมานี้เป็นตัวละครที่นับว่าค่อนข้าง 'แข็ง' เป็นผู้หญิงที่ไม่อ่อนไหวไปตามอารมณ์ ตัวละครทั้งสามเรื่องมีจุดร่วมกันคือ 'สามารถอยู่ด้วยตัวเองได้' นักอ่านส่วนใหญ่ไม่ค่อยชินกับตัวละครประเภทนี้ จำเป็นที่จะต้องใช้พล็อตที่ค่อนข้างจะกดดันหนักแน่นในการบีบให้ตัวละครแสดงอารมณ์ออกมา ซึ่งไม่ค่อยเหมาะกับการเขียนให้คนทั่วไปอ่านเท่าไร ใครอยากอ่านเรื่องแบบสบายๆ นี่ข้ามไปได้เลย
ฉะนั้น คิดว่าที่นิสัยตัวละครที่คุณพูดมานั้นน่าจะเหมาะสมตามหมวดหมู่ของนิยายเรื่องนั้นๆ ล่ะมั้ง เรื่องรักเบาๆ รักโน่นนี่นั่น ใจความของมันคือ 'รัก' การทำให้มันเข้าประเด็นแต่แรกน่าจะดี(มั้ง) คงไม่มีใครที่ตั้งใจอ่านเรื่องรักที่เพิ่งมารักกันสองหน้าสุดท้ายก่อนจบมั้ง5555
ผมตัดปัญหาพวกโดยโดยให้มันชอบกันตั้งแต่ยังเด็กเลย แล้วห็ผลักให้นางเอกไปเป็นตัวประกอยซะ จบเรื่อง ๆ 5555
แต่พลอตที่ใช้พวกทฤษฎีสะพานแขวนมันก็ถือว่าเป็นปกติของแนวแฟนตาซีนะครับ เป็นเหตุผลง่าย ๆ ที่ทำให้คนชอบกันได้
ตัดปัญหาตรงที่นักอ่านจะชอบถาม ถ้าหากนางเอกเล่นตัวไม่ยอมพระเอกสักที มันจะมีพวกที่แบบเปลี่ยนนางเอกเถอะถ้าจะขนาดนี้!! 5555+
พวกนั้นยังพอรับได้นะ แต่ไอเพวกแบบอวยตัวละครอื่นแล้วพอมารู้ว่าตัวที่ตัวเองอวยไม่ใช่นางเองแล้วมาทำเป็นไม่ยอมเนี่ย ปวดตับมาก 5555 ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้แต่งให้อวยเลยนะ
ต้องบอกว่าออร่าลูกรักมันออกเยอะเกินไปครับ!!
แบบอื่นที่จับไข่กระเทยไม่ได้พูดถึงมันก็ไปอยู่เรื่องอื่นๆ หมดแล้วนี่ครับ
บางทีเราก็อยากให้คู่พระนางในนิยายตัวเองชอบกันเร็ว ๆ บ้าง เพราะเริ่มรู้สึกยุ่งยากตอนเขียนพัฒนาความสัมพันธ์ จะใส่เหตุการณ์อะไรไปเท่าไรก็ไม่หวั่นไหวกันซักกะที คนเขียนเหนื่อยจะหาอีเว้นท์ ส่วนคนอ่านก็เหนื่อยจะเชียร์《รึเปล่าน้า 5555
อีกอย่างคือรู้สึกว่ามันเปลืองตอน มีประเด็นอื่นต้องเขียนเยอะแยะมากมายจนนิยายอาจไม่จบในสี่ภาค (!!?) 555555 แต่อย่างว่า ก็เริ่มนิสัยมาทางนี้แล้วก็คงได้แต่มุ่งหน้าลุยกันต่อไป orz
นางเอกเราคนนึงเป็นคนทำงานเก่ง นิสัยเปิ่น ๆ คิดมาก ขี้บ่น แต่ไม่น่ารำคาญอะนะ บ่นไปเรื่อยดูฮา ๆ โดนคนรอบตัวจับคู่กับทางพระมานานแล้ว ไม่ยอมรับจนก็รู้ว่าเขาชอบ แต่ก็ยังทำเป็นไม่สนใจ (อะไรจะใจแข็งปานนั้น?) พระเอกคู่นางก็สายเงียบ เงียบขนาดเพื่อนอ่านยังบอกว่าสมน้ำหน้า เงียบดีนัก orz ตอนสารภาพว่าชอบนี่ก็ไม่ได้ตั้งใจมาก ๆ อีกด้วย
นางเอกอีกคนเพิ่งเปิดตัวอะ แต่ค่อนข้างเป็นสายรุก เอาแต่ใจ เพิ่งบอกเลิกแฟนเก่า และก็เพิ่งเจอกับพระเอกคู่นาง อยากจะให้ชอบกันเร็ว ๆ แต่เพื่อนด่าว่ามันทำใจได้ไวขนาดนั้นเลยเหรอเพิ่งอกหัก 5555 สรุปคือ ก็ต้องค่อย ๆ กันต่อไป แต่คงเป็นฝ่ายที่นางเอกจีบ มั้ง ส่วนฝั่งพระคือ กวนตีน แต่ค่อนข้างนักบุญ มีคนรักคนหวงคนเป็นห่วงเยอะ นางเอกคงต้องไฝว้หน่อยนะจะเอามาเป็นของตัว 555555
ป.ล.เหมือนเขาจะถามแต่นางเอกแฮะ ติดลมบนไปเยอะเยย ขออภัย 55555
สถานการณ์ที่ทำให้หัวใจเต้นแรง อย่างเช่น ตอนตกอยู่ในอันตราย แล้วมีคนมาช่วย จะทำให้บางคนคิดว่าเราชอบคนนั้น คล้าย ๆ “ทฤษฎีสะพานแขวน” น่ะค่ะ
สมัยละอ่อนประถม เราเคยชอบเด็กผู้ชายที่มาช่วยเรา ตอนเราโดนพวกผู้หญิงรุมแกล้งแย่งตุ๊กตาไป
รู้สึกแบบ โอ้ย ฉันชอบเขาาาาา อัศวินขี่ม้าขาวชัด ๆ
พอเวลาผ่านไปก็เลิกไปเอง เพราะเราแกร่งขึ้น ไม่จำเป็นต้องรออัศวิน กลายเป็นคนคอยช่วยสาว ๆ ที่ถูกแกล้งแทน 55555555555555555555555555555
ประมาณแก๊ง loser ระดับประถม
นางเอกนิยายผมเป็นผู้หญิงแกร่ง อยู่ได้โดยไม่ต้องง้อผู้ชาย แต่ก็ยังมีความเป็นหญิง คือเวลาโดนผู้ชาย (ที่ตัวเองก็โอเคกับเขาในระดับหนึ่ง) จีบ ก็มีหวั่นไหวบ้าง แต่สิ่งที่เธอทำคือเลือกที่จะคบกับเขาเพื่อศึกษานิสัยใจคอก่อน ยังไม่ปล่อยให้ความสัมพันธ์เลยเถิดไปไกลถึงขั้นได้เสียหรือเห็นผู้ชายเป็นสามีอะไรขนาดนั้น
จนบัดนี้เขียนมาเกือบ 50 ตอนแล้ว นางเอกกับพระเอกยังไม่แม้แต่จะจูบกันเลย (เรื่องนี้มีเหตุผลอยู่ ต้องติดตามอ่านไปเรื่อยๆ) ส่วนคู่ชายหญิงอื่นๆนี่เข้าหอกระแทกกันตรั่บๆไปหมดละ
มันคือความอ่อนไหวของอารมณ์มนุษย์ที่เกิดขึ้นได้จริงในโลกมนุษย์ รักแรกพบมีจริงแต่อาจจะน้อย ผู้หญิงโสด ไม่มีแฟน ตกอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง โดนโจนปล้น โดนรังแก รถเสีย บลาๆๆ จากนั้นมีผู้ชายหน้าคาดี เป็นกันเอง เข้ามาช่วยเหลือไว้มันก็ต้องเกิดความรู้สึกดีๆขึ้นมาในใจบ้างนั่นแหะล เพราะผู้หญิงก็คือมนุษย์ มันแปลกตรงไหน ยิ่งไม่แปลกเลยถ้าสถานการณ์ที่ผู้หญิงคนนั้นเจออยู่มันเลวร้ายสุดๆถึงขนาดทำให้ถึงตายแล้วมีผู้ชายหน้าตาโอดีฐานะดีเข้ามาช่วย โอกาสที่ผู้ชายคนนั้นจะพัฒนาความสัมพันธ์กับผู้หญิงมันก็จะง่ายขึ้นไปกันใหญ่ แล้วแบบไหนถึงเรียกไม่ใจง่าย? ต้องซึน ? ผู้ชายมาจีบก็ต้องเล่นตัวทั้งๆที่ชอบเขาเหมือนกับสมัยก่อน? ยุคมันเปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยน การแข่งขันมันสูง เล่นตัวมากก็นกสิครับ ตามนั้นแหละ
นี่แหละฮาเร็มม 555 เขาทำมาเพื่อสนองคนชอบแนวนี้ ผมก็ไม่ชอบหลานจอมปราชณ์เท่าไหร่ รู้สึกนางเอกชอบแอ๊บแบ๊วๆเวลาเจอพระเอกยังไงไม่รู้ ปกติแหละฮะ คนทำฮาเร็มเขาสร้างนางเอกให้เป็นพวกขี้เขิลกับปากไม่ตรงกับใจจนไม่ดูเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว ส่วนใหญ่ฮาเร็มจะเป็นแนวนี้หลายคนถึงไม่ค่อยชอบ ...นางเอกรักทันทีหลังจากโดนช่วยครั้งเดียว หรือไม่ก็เจอฝ่ามือเทพเจ้าของพระเอกมาสัมผัสที่หัวก็จะตกหลุมในเสน่ห์อย่างปฏิเสธไม่ได้ (ลูบหัว) นางเอกปากไม่ตรงกับใจ คำติดปากคือ ใครจะไปชอบนายกันยะ! กับลูบหัวหน่อยสิ ตะ แต่ ไม่ใช่ว่าฉันชอบหรอกนะ! (เยอะมาก เหมือนก็อปกันมา)
คนดูฮาเร็มเยอะเท่านั้นที่จะรู้สึกรำคาญกับความไม่สมเหตุสมผลนี้ ดูแรกๆอะจะชอบ จะรู้สึกว่า เอ๊ะ นางเอกน่ารักดีนี่หว่า แต่สำหรับคนดูบ่อยแล้วมันเดาการกระทำของแต่ละคนออกได้เลย เลยเบื่อๆกัน ที่พูดนี่คือนิยายของญี่ปุ่นนะ แต่ในdek d นี่ไม่ค่อยเห็นเหมือนกัน เขาคงพยายามเลี่ยงเหตุการณ์แบบนั้นกันเพราะเข้าใจความรู้สึกของ จขกท เหมือนกัน 5555
มีนิยายฮาเร็มที่ จขกท น่าจะชอบอยู่ แต่น้อย และแต่ละอันก็ระดับตำนานทั้งนั้น (น่าจะเคยๆดูแล้ว) 55555
แม้ว่านางเอกของเราจะแต่งงานในตอนจบ
แต่นางก็อายุ29เกือบ30 ใครมาจีบก็โดนซ้อมประจำ(ห้าวมาก) เดิมทีวางให้เป็นหมอที่ขี้อาย แต่กับเป็นแรมโบ้ในร่างผู้หญิงระเบิดรถไฟด้วยตัวคนเดียวO_O
กระทู้นี้เหมือนต่อมาจากกระทู้ "ไม่มีความรัก เขียนนิยายรักได้ไหม?" ด้านล่างเลยครับ
คำตอบง่ายๆก็คือ มันเป็นความสัมพันธ์ที่เกิดจากจินตนาการซะเป็นส่วนใหญ่ แต่บางครั้งขาดรายละเอียดและประสบการณ์ที่สมจริงครับ
เพราะความสัมพันธ์มันเป็นเรื่องของการ"สร้างประสบการณ์ร่วม"ระหว่างผู้ผลิตผลงานกับผู้เสพย์ผลงาน ผ่านดีเทลไม่ว่าจะเป็นการกระทำ คำพูด ความนึกคิด อากัปกิริยา ฯลฯ
แล้วยิ่งเป็นพล็อตคลาสสิคแบบที่ถูกเล่าซ้ำๆบ่อยๆ คนเห็นกันจนชิน มันเลยยิ่งมีเส้นคั่นบางๆระหว่างความ Romantic กับความ Cliché ที่บางสุดๆเข้าไปอีก
คือถ้าทำออกมาแล้วดี คนอิน ผลตอบรับเยี่ยม ก็ถือว่าแล้วกันไป
แต่ถ้าไม่ดีพอ(ในสายตาผู้เสพย์) บางครั้งมันก็สร้างปฏิกิริยาต่อต้านและอาการแบบ จขกท. เนี่ยแหละครับ ฮาาา
อื้ม ลองดูแนวรอมคอมแบบ yahari ดูไหมล่ะ
เมะจบไป 2 ซีซันละยังไม่คบกันเลย แต่ก็เพราะพระเอกแกไม่สนใจความรอมคอมด้วยนี่ล่ะ เลยยืนหยัดความเว่อจิ้นมาได้ 555 แต่ดูแกก็ไม่ปิดกั้นนะถ้ามีคนมาชอบจริงๆ อ่ะ เพราะอาชีพในฝันของแกคือเป็นพ่อบ้านอ่ะนะ 555
ความเห็นส่วนตัวผมคิดว่าเป็นที่เวลาในเรื่องที่มีจำกัด เช่นว่าช่วงเวลาทั้งหมดในเรื่องเป็น
สามเดือน ถ้าจะเขียนให้สมจริง กว่าจะสนิทกัน จนเริ่มชอบกัน รักจริงหวังแต่ง อาจกินเวลา
ไปเป็นหลายเดือนถึงปี เพราะฉะนั้นผู้เขียนจึงใช้วิธีรวบรัดให้ชอบกันเร็วขึ้น เพื่อให้ทันกับ
เหตุการณ์อื่นๆ ในเรื่องที่จะถึงเส้นตายในตอนจบ เช่น ตัวร้ายโดนจับ ยุติความขัดแย่ง เป็นต้น
วิธีแก้มีสามแบบ
หนึ่ง พระนางรู้จักกันมาก่อนแล้วแต่ใกล้ชิดกันในช่วงนี้เลยรักกัน
สอง พระนางยังไม่รักกันในตอนจบแต่ผู้เขียนบอกใบ้ว่าจะรักกันในภายหลัง โดยให้ผู้อ่าน
คิดต่อเอาเอง
สาม เพิ่มตอนพิเศษซึ่งเกี่ยวกับความรักโดยเฉพาะ หรือบอกบรรยายสั้นๆ แบบสรุปว่า
หลังจากนั้นทั้งคู่รักกันได้อย่างไรก่อนจบ
นิยายของผมตามเรื่องเดิมพระเอกกับนางรองเพิ่งจะเจอกันฝ่ายหญิงชอบฝ่ายชายตั้งแต่แรกเห็น
(เรื่องนี้นางเอกเป็นป้าพระเอก)
เขียนจนจบเรื่องพระเอกกับนางรองยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย จึงต้องให้จบแบบสอง
คือให้ผู้อ่านคิดต่อเอาเอง
ต่อมาผมรีไรต์ เลยเปลี่ยนเป็นว่าในอดีตเคยเป็นแฟนกันมาก่อนตอนเรียนมหาวิทยาลัย
และเลิกกันแล้ว ปัจจุบันมาเจอกันอีกทีแล้วค่อยคืนดีกัน
มันแทบจะเหมือนกับความเป็นจริงเลยนะ หญิงสาวชอบผู้ชายที่มีพลังอำนาจ เช่นเดียวกับผู้ชายที่ชอบหญิงสาวหน้าตาดี เมื่อเป็นแบบนี้มันก็ปิ๊งกันง่าย แต่จะไปรอดมั้ยน่นอีกเรื่องหนึ่ง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?