เอออ ในตอนนี้เรามีปัญหาอย่างหนักเลยค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
คือ1 พล็อตที่เราตั้งเอาไว้ ในเรื่องเก่ามันดูเป็นทางการไป แบบว่าเขียนแล้วไม่เข้าถึงเนื้อเรื่องน่ะค่ะ ในเรื่อง ศึกห้าศาสตราครองพิภพ ตอนนี้ปิดเรื่องเอาไว้ค่ะ ยังไปต่อไม่ได้
ปล. ตอนนี้เราตัดสินใจแล้วค่ะ คือเรื่องนี้เราลบทิ้งไปแล้ว แต่ก็ได้สร้างขึ้นมาใหม่ ในชื่อ ศึกห้าศาสตรา สะท้านแผ่นดิน แต่ยังไม่เผยแพร่ให้อ่าน คงยังอีกนานเลยล่ะค่ะ
2 คือเราอยากจะเปลี่ยนเนื้อเรื่องใหม่ หรือไม่ก็ลบทิ้งไปเลยอ่ะ แล้วค่อยมาวางใหม่
และเราก็ยังมีอีกเรื่องก็คือ ภาคสองของท่านองครักษ์ ที่รัก ตอนนี้ก็ยัง น็อคอยู่ ยังไม่มีอารมณ์จะเขียนเลย เหมือนกับว่าตัวเรื่องนี้จะถึงจุดจบแล้ว จนทำให้เกิดฟิวไม่เดิน และยังไม่อยากเขียนอยู่อย่างนั้น เรามีปัญหาทั้งสองจุดนี้เลยค่ะ เราจึงอยากจะขอความเห็น ว่าพี่ๆน้องๆ จะทำอย่างไร ถ้าเกิดเจอปัญหาแบบเรา?
ช่วยมาตอบกันหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
6 ความคิดเห็น
ค่อยๆ นึก เดี๋ยวก็คิดออกครับ
ผมเชื่อว่าคุณทำได้
จ้าา ก็ขอให้เป็นดังนั้นนะคะ ภาวนา
เอาเพลงมาให้ฟังหรือนี่ ก็เพราะดีนะ
เราก็ไม่รู้จะให้คำแนะนำอย่างไรดี จริงๆเราก็เคยเป็นแบบคุณจขกท.และก็เลือกที่จะลบนิยายทิ้งไปแล้ว อันนี้เราไม่ได้สนับสนุนให้จขกท.ลบนิยายหรอกนะคะ แต่ถ้าหากจขกท.อยากจะทำเราก็ไม่ขัดขวางหรอกค่ะเพียงแต่อยากจะให้คิดดีๆก่อน อยากให้ลองดึงตัวเองกลับมาให้อินกับนิยายอีกครั้ง ไม่ก็พักหาแรงบันดาลใจ บางทีอารมณ์อยากเขียนมันอาจจะกลับมาก็ได้
สู้ๆนะคะ
ขอบคุณมากเลยค่ะ จะพยายามแรงบันดาลใจ ให้กลับมาเขียนอีกครั้งค่ะ
จริงๆ ทุกคำถามที่คุณน้ำค้างฯ ถามหากคุณน้ำค้างฯ คิดใคร่ครวญให้ดีก็จะมีคำตอบให้ตัวเอง แต่ก็นั่นแหละค่ะ บางครั้งเวลาผงเข้าตา เจ้าตัวก็อาจจะเขี่ยออกไม่ได้ ต้องให้คนอื่นช่วย
จริงๆ เสืออยากเข้าไปดูนิยายของคุณน้ำค้างว่าเขียนมาเยอะแล้วหรือยัง ทว่าดูไม่ได้ จึงขอแนะนำตามความคิดของเสือเองโดยไม่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับนิยายของคุณน้ำค้างว่า เรื่อง "ศึกห้าศาสตราครองพิภพ" หากเนื้อเรื่องที่เขียนไม่เยอะมากและคุณน้ำค้างคิดว่ามันแย่มากแนะนำให้รีไรท์หรืออาจลบทิ้งแล้วแต่งใหม่ แต่ถ้านิยายที่เขียนมีจำนวนหลายหน้าแล้วหากลบทิ้งจะเสียของมาก แนะนำให้รีไรท์ค่ะ
ส่วนเรื่อง ภาคสองของท่านองครักษ์ ที่รัก ขอแนะนำว่า ให้กลั้นใจเขียนให้จบค่ะ เพราะยังมีนักอ่านที่รออ่านตอนจบอยู่ เขาติดตามมานาน อีกอย่างคือ นี่เป็นผลงานของคุณน้ำค้างฯ ที่จะเสร็จสมบูรณ์ ไม่ควรค้างคา หรือดองนานจนหมดไฟ รีบๆ แต่งให้จบจะได้โล่งค่ะ
ทั้งนี้ทั้งนั้นขอให้คุณน้ำค้างฯ แก้ปัญหาได้นะคะ สู้ๆ ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
เป็นเราน่าจะไม่ลบ คงแค่รอจนกว่าจะเขียนต่อได้
แต่ถ้าเละมากจริง ๆ แบบไปต่อไม่ได้แล้วแน่ ๆ ก็ค่อยลบแหละ555
เพราะคนอ่านจะได้ไม่ต้องมารอด้วยฮะ //ฟีลแบบพี่ไปต่อไม่ได้แล้วเห็นใจพี่เถอะ555
ขอบคุณคร้าา
เท่าที่อ่านข้อความข้างต้น...
รู้สึกว่าจขกท.พะวักพะวน(ก. ห่วงเรื่องต่าง ๆ จนวุ่นวายใจ) +พะว้าพะวัง (ก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง) ทำให้ลังเล ไม่แน่ใจ
แนะนำให้พักสักนิดค่ะ ตั้งสติสักสองสามวัน ระหว่างนี้อาจจะทำให้คิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง แล้วค่อยเปิดคอมลองไล่อ่านดูอีกทีค่ะ ฉากไหนควรตัดก็ตัดออก ฉากไหนควรเพิ่มก็ใส่เข้าไป ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ตัดใจลบทิ้งไปเลย เปิดเรื่องใหม่ จับตัวละครที่อยากเขียนมาใส่ในเรื่องเดียวกันค่ะ การที่ตัวละครมากขึ้น ก็จะทำให้การดำเนินเรื่องและการต่อฉากมีมากขึ้นค่ะ
//ลองเอาไปใช้ดูค่ะ เผื่อเป็นแนวทาง เป้นกำลังใจให้ค่ะ :)
เป็นจริงค่ะ เรากลัวแฟนคลับเขาจะรอ +กับไม่มีอารมณ์จะแต่งอ่ะ
ดองทิ้งเอาไว้เดี๋ยวนักอ่านก็ถามหาเองแหละ 55555+
ต้องทำใจให้สงบพักผ่อนสมอง
ขอบคุณนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?