นักเขียนเงาหรือ ghostwriters

[kurozuki]

สืบเนื่องจากการเผลอเข้าไปอ่านในกระทู้จิตตกอันหนึ่งและเขากล่าวว่าแรงบันดาลใจที่เรา ๆ ท่าน ๆ ใช้เขียนงานโดยนำไอเดียมาจากหนังหรือหนังสือต่างชาตินั้นคือการ 'ลอก' ไอเดียของผู้อื่นมา 

และได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกับเพื่อนในกระทู้นั้นเกี่ยวกับนักเขียนคนหนึ่งที่กำลังโดนฟ้องร้องจากเจ้าของต้นฉบับนิยายเรื่องหนึ่งว่านางไปคัดลอกนิยายของเขามา ซึ่งนางก็กล่าวโทษ ghostwriters หรือนักเขียนเงาที่นางจ้างเขียนนิยายเรื่องนั้นขึ้นมา เราเลยตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างเต็มที่ แต่ขอรบกวนแค่ว่ากรุณาอย่าใช้คำที่ไม่สุภาพเพื่อป้องกันกระทู้ปลิว

Comments

[yurinohanakotoba]

ประเด็นคืออะไรเหรอครับ ถ้านักเขียนเงาส่งงานแล้วผู้เผยแพร่เป็นคนผิดครับง่าย ๆ เลย

[kurozuki]

นักเขียนเงาที่เราเคยดูจากในหนังนี่...ส่วนใหญ่พวกเขาจะรับงานทำนองรับจ้างเขียนงานให้พวกคนใหญ่คนโตโดยพวกที่ว่าจ้างจะต้องกำหนดไกด์ไลน์พวกเขาเขียน หลังจากนั้นผู้ว่าจ้างก็จะตรวจทานและจ่ายเงินให้กับนักเขียนเงา และเครดิตของผลงานนั้นก็จะเป็นของพวกเขาซึ่งนักเขียนเงาจะไม่มีสิทธิ์อ้างถึงผลงานที่เขาเขียนให้คนจ้างเด็ดขาด

และนักเขียนที่เราคุยกับเพื่อนในกระทู้นั้นอ้างว่านางจ้างนักเขียนเงาให้เขียนผลงานที่มีกรณีพิพาทฟ้องร้องนี้ให้นางซึ่งถ้านางคิดโบ้ยความผิดให้นักเขียนเงาคนนั้นจริง...

เรื่องนี้คงไม่จบง่าย ๆ เป็นแน่

ส่วนเหตุผลที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาไม่ใช่ว่าจะให้ใครมารับจ้างเป็นนักเขียนเงานะ

แต่แค่อยากรู้ว่านักเขียนเงาในความคิดของพวกคุณเป็นเช่นไรเท่านั้น

เพราะดูเหมือนนักเขียนเงาที่นักเขียนคนที่กำลังมีปัญหากล่าวถึงคนนี้จะทำงานมักง่ายไปหน่อยคือพี่แกเล่นคัดลอกของชาวบ้านมาทั้งดุ้นและถูกนักอ่านตาดีจับได้น่ะ

ประเด็นแค่นี้แหละ...

[kurozuki]

ขี้เกียจเข้ากระทู้จิตตกอีกน่ะ เลยเอาออกมาคุยที่นี่ดีกว่า สบายใจดีด้วย5555

[kurozuki]

มันก็คิดได้หลายแง่นะ...

คนที่เป็นนักเขียนเงาส่วนหนึ่งอาจจะกลัวว่าตนเองจะล้มเหลวเมื่อตนเองต้องออกมาเบื้องหน้าก็ได้...ก็เหมือนกับเราเจอกระทู้จิตตกตอนนั้นเข้าเรายังปรี๊ดแตกและนอนไม่หลับตั้งหลายคืนว่าตัวเองจะเขียนต่อดีไหม

และกว่าจะเดินออกจากตรงนั้นเราก็ต้องปลุกปลอบใจตัวเองอยู่นานเหมือนกัน

พูดง่าย ๆ ถ้าพล็อตของตัวเองไม่แหวกแนวแบบเจเค. หรือสตีเฟ่น คิง ก็คงยากจะได้รับความนิยม หรือไม่ก็คงโดนจับผิดหาว่าไป 'ลอก' พล็อตมาจากนิยายหรือหนังเรื่องอื่น

แต่ถ้าเราตั้งเป้าหมายไว้ในใจว่าทำไมเราถึงอยากเขียนนิยาย และคนอ่านนิยายจะได้อะไรจากนิยายที่เราเขียนแม้ว่าพล็อตจะซ้ำกับของคนอื่นก็ตาม...

มันก็จะทำให้เรากล้าที่เขียน กล้าที่จะแสดงความคิดเห็นของเราออกมาผ่านทางตัวละครที่เราสร้างสรรค์ขึ้นมา

เราคิดว่าสักวันหนึ่งนักเขียนเงาที่สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ เหล่านั้นจะกล้าก้าวออกมายืนเบื้องหน้าได้เมื่อเขาสามารถคลายปมในใจของตนเองได้แล้ว

[kurozuki]

ตอนเขีียนก็วางแผนจะเอางานใหม่เชื่อมโยงพล็อตเก่่าที่ทิ้งไปแต่เรามีปัญหาเรื่องเขียนยาว ๆ แบบคนอื่นคือตัวเองจำปมของแต่ละพล็อตไม่ค่อยได้ออกทะเลแบบลิบหาทางกลับไม่เจอ พอดีดูพวกซีรี่ย์ CSi , X-Files, Supernatural จบเป็นตอน ๆ แต่ละตอนสามารถแยกดูได้ในขณะเดียวกันมาเชื่อมโยงถึงกันหมดเลยเอาตรงจุดนั้นมาปรับใช้ในการเขียนนิยายของตัวเอง

มันก็เลยดูแปลก ๆ หน่อย...

[kurozuki]

เรื่อง X-Files แม่เป็นคนพาดููน่ะ--แบบแกจะเข้าห้องน้ำก็บอกให้เราดูแทนแล้วค่อยเล่าช่วงที่แกไม่ได้แล้วเล่าให้แกฟัง

ส่วนน้องชายเรามันก็แสบไม่เบา--ถามว่าช่วงนี้อ่านนิยายพอบอกว่าริง มันก็ใช้ให้เราเล่าให้ฟังอีก บอกว่าตัวมันไม่มีเวลา (แล้วนายคิดว่าฉันเป็นเทปบันทึกเสียงเรอะ!?) พอเล่าให้ฟัง ตรงไหนมันไม่เข้าใจก็ถามซะ...

และตอนนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นอยู่...