5W1H เขียนยังไงให้คนอ่านไม่ด่าว่าอ่านไม่รู้เรื่อง

[Somean]

5W1H เป็นวิธีการเขียนที่เคยพูดถึงหลายครั้งเวลาสับนิยาย ว่าถ้าอยากเขียนให้อ่านรู้เรื่องให้เริ่มต้นจากตรงนี้ก่อน ก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มลูกเล่นต่าง ๆ ให้แพรวพราวยิ่งขึ้น แต่เห็นจากคอมเมนต์ให้กระทู้ด้านล่างคิดว่าคงยังมีคนสงสัยว่า 5W1H เป็นการเขียนยังไงกันแน่ เลยขอยกข้อความที่ตอบไว้จากกระทู้นั้นมาขยายความแตกเป็นกระทู้ใหม่ เผื่อว่าจะใช้อ้างอิงในอนาคตเวลาสับแล้วมีคนสงสัยด้วยค่ะ

5W1H มาจาก Who What Where When Why How เป็นการเล่าเรื่องแบบพื้นฐานว่า ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไร ทำไม อย่างไร เป็นวิธีเล่าเรื่อง เล่าใจความอย่างง่าย ๆ ที่สามารถสื่อสารให้คนอ่านเข้าใจ ซึ่งการเขียนสื่อความได้รู้เรื่องนี่แหละ เป็นจุดเริ่มต้นและสัญญาณที่ดี ส่วนเทคนิคต่าง ๆ ค่อยเพิ่มเติมไปทีหลังก็ยังได้ หลักการนี้ไม่ใช่แค่สำหรับการเขียนนิยายเท่านั้น แต่เป็นหลักการเขียนเบื้องต้นโดยทั่วไปที่สามารถใช้กับการเขียนข่าว เขียนบทความ เขียนบทละคร รวมไปถึงการเขียนนิยายได้ด้วย

วิธีการใช้ 5W1H อาจไม่จำเป็นต้องตอบครบทั้ง 6 คำถามก็ได้ แต่อย่างน้อยต้องตอบคำถามที่สำคัญคือ ใคร (Who) ทำอะไร (What) เพื่อแสดงการกระทำของตัวละคร ส่วนที่ไหน (Where) เมื่อไร (When) แสดงเวลาและสถานที่เพื่อการบรรยายประกอบฉาก ส่วนทำไม (Why) และอย่างไร (How) เป็นการลงลึกเข้าไปถึงแนวความคิด นิสัย จุดประสงค์ เป้าหมายของตัวละคร ซึ่งก็จะกลายเป็นเรื่องการสร้างตัวละครให้มีมิติขึ้นมา แต่หากสามารถตอบได้ครบทุกข้อ ก็จะช่วยในการเขียนเชื่อมโยงเนื้อเรื่องไปกับย่อหน้าถัดไปได้ดียิ่งขึ้น ทำให้การดำเนินเรื่องต่อเนื่องไม่ขาดช่วงจนกลายเป็นภาพตัดแปะค่ะ

ตัวอย่างการใช้ 5W1H
Who = ตัวเอกชื่อเพลิงแสง
What = กำลังรีบย้ายของ
Where = หอพักแห่งใหม่
When = ตอนเปิดเทอมใหม่
Why = ตอนนั้นฝนตก
How = เร่งรูมเมทให้ช่วยเร็วขึ้น



- นำไปใช้เขียนอย่างง่าย ๆ
ท่ามกลางฝนตกกระหน่ำในเดือนสิงหาคม เพลิงแสงรีบขนข้าวของเข้ามาในหอพักแห่งใหม่ก่อนที่จะเปิดเทอมในวันพรุ่งนี้ เขาตะโกนเร่งรูมเมทที่กำลังต่อชั้นหนังสืออยู่ในห้อง "มาช่วยกันขนของก่อนเว้ย หนังสือจะเปียกหมดแล้ว"

- นำไปเขียนแบบเพิ่มเทคนิคการเล่าเรื่อง
เสียงหยาดฝนสาดกระทบหลังคาไวนิลของหอพักราคานักศึกษาดังกลบเสียงเพลงร็อคจังหวะเร้าใจจากโทรศัพท์เครื่องเล็ก ซึ่งเป็นสิ่งเดียวในห้องที่ถูกจัดวางอย่างเรียบร้อยภายในห้องที่เต็มไปด้วยกล่องลังกระดาษวางเกะกะ ขาเรียวภายใต้กางเกงยีนส์สีซีดเตะลังกระดาษที่อยู่ใกล้ตัวออกไปให้พ้นทาง ก่อนกระแทกตะกร้าพลาสติกสีสดที่เต็มไปด้วยข้าวของในมือลงกับพื้นเต็มแรง

"ฝนจะตกอะไรกันนักหนาวะ คนกำลังย้ายของแม่งลำบากกันไปหมด พรุ่งนี้จะเปิดเทอมอยู่แล้วยังย้ายของไม่เสร็จเลยเนี่ย" เพลิงแสงเสียงยกมือขึ้นปาดเหงื่อบนใบหน้า สายตาเหลือบมองเพื่อนร่วมห้องอีกคนที่กำลังยืนยิ้มต่อชั้นหนังสืออันใหม่อยู่ “มัวยิ้มอะไร มาช่วยกันขนก่อนสิเว้ย หนังสือจะเปียกหมดแล้ว"

สังเกตได้ว่าทั้งสองแบบมีใจความที่ต้องการสื่อสารเท่ากันและเหมือนกัน แต่ใช้กลวิธีในการเขียนและเทคนิคในการบรรยายที่แตกต่างกัน สำหรับนักเขียนมือใหม่ ถ้ายังไม่รู้ว่าจะเริ่มแบบไหน ให้ลองเขียนแบบ 5W1H ง่าย ๆ ก่อน เพราะมันเล่าเรื่องสื่อความได้ดี คนอ่านเข้าใจและไม่รู้สึกงง ส่วนจะเพิ่มเติมสรรแต่งอะไรนั้นก็สามารถทำได้เมื่อมีลูกเล่นที่เพิ่มมากขึ้น

ใครที่อยากทดลองเขียน 5W1H แล้วอยากเอามาให้ดู ลองเอามาแปะไว้ในกระทู้นี้ก็ได้ค่ะ ถ้าว่างแล้วจะมาดูให้ แต่จะว่างไหมก็อีกเรื่องหนึ่งนะคะ

Comments

[ทิตภากร : กันต์ระพี]

ไม่เถียงค่ะ

5W1H เป็นพื้นฐานที่ใช้เป็นแนวทางของการเขียนนิยายอยู่แล้ว แต่เทคนิคเป็นเรื่องของความชำนาญส่วนบุคคลค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะหยิบเอาลูกเล่นแบบไหนมานำเสนอให้คนอ่านเข้าใจในสิ่งที่เขียน โดยไม่ต้องยึดแบบอย่างที่เป็นมาตรฐานเป๊ะๆ

[G.Tenju]

ใจเย็นครับพี่!

เขามาสอนพื้นฐานสำหรับมือใหม่กับเขียนเก็บไว้ใช้อ้างอิง ไม่ได้มาบังคับให้ทุกคนทำตาม

[ทิตภากร : กันต์ระพี]

@G.Tenju

เปล่า...พี่แค่แสดงความคิดเห็นส่วนตัวเฉยๆ ไม่ได้ว่าจขกท.

จริงๆ ต้องขอบคุณเขาด้วยซ้ำที่มาให้ข้อมูลน้องๆ ในบอร์ด

//แหมๆ อย่าคิดมากสิ ก็รู้อยู่...พี่ไม่ชอบกินมาม่า สายฮาอย่างเดียวนะจ๊ะ

[เทพซ่าคิริโตะ]

พี่กันต์น่าจะคิดไปถึงตอนวิจารณ์นิยายหรือเปล่าครับว่า ทุกคนไม่จำเป็นต้องยึดหลักการนี้ อาจจะใช้หลักการอื่นหรือหลักการที่คิดขึ้นเองก็ได้

แต่สำหรับมือใหม่ มาก ๆ อย่างผมมีประโยชน์มากเลยนะครับ

[Somean]

อ่อ ถ้าเวลาสับนิยายแล้วบอกให้ไปเขียน 5W1H ก่อน แปลว่าเขียนสื่อความได้ไม่ดี อ่านไม่รู้เรื่องค่ะ ให้กลับไปเขียนพื้นฐานให้รู้เรื่องก่อนจะดีกว่า

[ทิตภากร : กันต์ระพี]

@เทพซ่าคิริโตะ

เอาจริงๆ นะ พี่ไม่ได้คิดอะไรเลย แค่แสดงความคิดเห็นไปตามประสาคนที่ไม่ค่อยยึดติดกับอะไร แต่ไม่ใช่ว่าไม่เห็นด้วยหรอกจ้า :)

[ไม้ บางรัก]

ค่อนข้างเห็นด้วยในโลกของความเป็นจริงแห่งนิยาย

[`มะม่วง (5ส เฉพาะกิจ)]

ตัวอย่างการใช้ 5W1H (ที่ไม่ควรทำตาม)

Who = ฉัน

What = ดองนิยาย

Where = ในเว็บเด็กดี

When = มาหลายปี

Why = เพราะติดเกม

How = หนักมาก

[ทิตภากร : กันต์ระพี]

555 เข้าใจคิด ชอบๆ

[Somean]

ประยุกต์ใช้แบบเอาความจริงมาล้อเล่น

ภาพสะท้อนจากเลนส์แว่นหนาคือโปรแกรมพิมพ์เอกสารที่ฉันเปิดทิ้งเอาไว้ตั้งแต่สามชั่วโมงก่อน ฉันจรดปลายนิ้วลงบนแป้นพิมพ์ แต่พิมพ์ไปได้แค่สองประโยคดันเกิดความลังเลใจขึ้นมา มันเป็นความลังเลที่อยู่กับฉันมาเนิ่นนานหลายปี เนิ่นนานจนฉันแทบจำไม่ได้แล้ว

ครั้งสุดท้ายที่ฉันลงนิยายตอนใหม่ในเด็กดีนี่มันเมื่อไรกันนะ เหมือนจะสักสองปีก่อนได้หรือเปล่า ตั้งแต่ฉันเริ่มเล่น ROV ก็เหมือนว่าเวลาชีวิตจะลดน้อยลง แต่เอาน่า....ขอหน่อยเถอะน่า ขอแค่ตานี้อีกตาเดียวไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง หลังจากจบตานี้ฉันจะตั้งใจกลับมาเขียนนิยายแล้ว

ฉันละมือออกจากแป้นพิมพ์ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดเข้าแอพที่คุ้นหน้าคุ้นตาดี...จริง ๆ ฉันควรจะรู้อยู่แล้ว คำว่าตาเดียวไม่มีอยู่จริง ยอร์นเล่นกากขนาดนั้นยังจะเอาลงมาเล่นได้ แบบนี้ไงฉันถึงต้องคอยแก้มือ 

กว่าฉันจะรู้ตัวอีกทีก็ยันหว่างซะแล้ว เพราะงั้นนิยายเอาไว้เขียนพรุ่งนี้ก็แล้วกัน

เมื่อผมเจอเมนต์นี้ตอนกำลังดื่มน้ำ....

เจ้าของกระทู้นี้เล่นด้วยหรือนี่ ฮ่าๆๆ ไม่คิดว่าจะมีคนหลงเข้าไปอยู่ในนั้นซะแล้ว (เหมือนโดนติดกับ) หนีไม่รอด (แต่เราหนีรอดนะ) เพราะไม่ได้เล่น(ฮา)

[ฉีเย่วชิง]

5555 ชอบๆเม้นนี้