ความทรงจำ

[Ambivert]

เมื่อพูดถึงเรื่องราวในอดีต ทุกคนก็มักจะนึกถึงเรื่องแย่ๆที่เกิดขึ้นกันทั้นั้นล่ะสิน่ะ
ในอดีตก็เป็ได้แค่ความทรงจำหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา
แล้วสักวันหนึ่งเมื่อมีความทรงจำอื่นเข้ามาในชีวิต ความทรงจำนั้นก็จะไปทับถมความทรงจำเก่า จนความทรงจำเก่ามันเรือนราง แต่ถ้ามีอะไรไปกระตุ้นความทรงจำนั้นก็อย่างเช่นเกิดเหตุการณ์ หรือ สถานการณ์ซำ้ เหมือนในอดีต ความทรงจำที่เรากลัวก็อาจจะผุดขึ้มาในหัว แล้วควากลัวอาจจะกลับมาอีกครั้ง 
ผมคิดว่ายังไงเราก็หนีความจริงที่อาจเกิดเหตุการณ์แย่ๆ ซำ้ ไม่ได้หรอกครับ  ผมเชื่อว่าทุกคนก็คิดเหมือนกัน
ถ้ามีวิธีสร้งความทรงจำดีๆ ขึ้มาใหม่ก็แชร์กันหน่อนน่ะครับ

Comments

[kokhengzero]

ความผิดพลาดในอดีต สิ่งที่พบเจอ ความเจ็บช้ำเสียใจ เรากลับไปแก้ไขมันไม่ได้ แต่ทำให้มันมีค่าได้ในปัจจุบันนี้ของเราคือ ให้มันเป็นบทเรียนบทหนึ่งของเรา ประโยชน์จากบทเรียนั้นคืออะไรล่ะ ประโยชน์มันก็คือ..

1. ให้มองย้อนไปว่า..ความทรงจำนั้นๆมันทำให้เราได้เคยรู้สึกดีๆยังไง กับใคร สิ่งใด คนสำคัญของเราที่ครั้งหนึ่งเคยให้วความสุขมากแก่เรา มันเป็นสิ่งมีคุณค่าแก่เรา ของคุณที่เขาเคยให้ความรู้สึกนั้นๆแก่เรา ซึ่งเราจะจดจำแต่สิ่งดีๆนั้นไว้จากนี้ไป เมื่อนึกถึงก็นึกถึงสิ่งดีๆมีสุขที่เคยได้รับจากความทรงจำนั้น

2. ให้มองย้อนไปว่า..เพราะเราเชื่ออย่างไร จดจำฟังมาอย่างไร แล้วพูดไปอย่างไร และทำไปอย่างไร จึงเกิดความผิดพลาด ความเสียใจ ความเจ็บช้ำนั้นๆต่อเรา ปัจจุบันและภายหน้า เราควรละความเชื่อและการกระทำนั้นๆไปเสีย ต่อไปภายหน้าความจดจำนี้จะควรค่ามีค่าแก่การจดจำ

3. ให้มองย้อนว่า..หากเราเป็นผู้ถูกกระทำ..ขณะนั้นเราดำรงชีวิตอยู่แบบไหน ดำเนินไปยังไง มีสภาพแวดล้อมอย่างไร จุดที่ทำให้แปรปรวนคืออะไร จึงเกิดเดหตุการณ์นั้นๆขึ้น โดยพิจารณาว่า

- ในโลกนี้มีเพียงเราคนเดียวหรือไม่ที่พบเจอเรื่องแบบนี้

- ในโลกนี้มีเพียงเราคนเดียวหรือไม่ที่รู้สึกอย่างนี้

- ในโลกนี้มีสิ่งใดเกินกว่าการสมหวัง-ผิดหวัง พบเจอสิ่งที่รัก-ที่ชัง พรัดพราก บ้างไหม ทุกๆอย่างอยู่กับเราไม่นานเลยขึ้นอยู่กับการดูแลรักษา สภาพแวดล้อมภายนอก สภาพแปรปรวนภายใน กาลเวลา แต่ความตายเป็นที่สุด อย่างน้อยเราก็เข้าใจโลกมากขึ้น เพื่อให้ใจเราเข้มแข็งมีกำลังพอจะต้านทานความรู้สึกที่ปวดร้าวนั้นๆได้ดีขึ้น ข้อนี้เเป็นกำไรชีวิตที่ควรแก่การน้อมนำมาใส่ใจ

* ให้คิดอย่างนี้ เปลี่ยนมุมมองใหม่กับความรู้สึกใหม่ๆ ไใา่ว่าใครก็มีความเหงา ความเศร้า เสียใจ นั่งๆอยู่แค่ลมพัดก็หวนคำนึงถึงเรื่องราวเก่าๆน้ำตาก็ไหล นั่งรถเมล์ผ่านที่เก่าๆน้ำตาก็ไหล ขัยรถมองเห็นสิ่งที่ตนเคยรู้สึกดีน้ำตาก็ไหล ใจเรานี้มันเปราะบาง

* ทุกครั้งที่น้ำตาไหลเราไม่ใช่ดาราไม่ได้ร้องตามบทละคร ให้ย้อนถามว่า ทำไมใจเรามันเปราะบางอย่างนี้ ไม่ใช่พี่ตูนบอดี้สลัมซักหน่อยทำไมเปราะบางจัง แล้วสร้างกำลังใจให้ตนเองเรียนรู้ที่จะรู้ในปัจจุบัน รับรู้สิ่งที่เป็นปัจจบัน สิ่งที่เห็น ที่ได้ยินได้ฟัง ที่รับรู้ในปัจจุบัน ไม่คล่้อยตามความคิดจำนั้นๆ ไม่ให้ความสำคัญมัน มันเกิดขึ้นก็ให้รู้แล้วปล่อยมันไป ให้บอกกับใจเราว่า มันแค่ความทรงจำหนึ่งๆที่ทำให้เราสะเทือนใจเท่านั้น ที่ไม่มีอยู่แล้วในตอนนี้ แล้วมารู้ปัจจุบัน ใจเราไม่เปราะบาง

[namnini2]

เป็นเราเราจะอยู่กับคนที่ตัวเองรักให้มากๆ ทำอะไรที่ชอบที่มีความสุข ทำเเล้วสบายใจ ให้คิดว่าเรื่องอดีตคือบทเรียน เเต่ปัจจุบบันคือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น