รบกวนติชมฟิคของผมทีครับ อยากหาข้อมูลเพิ่มเติมมั่ก ๆ

[tsuyu2]

กำลังอยู่ในช่วงตัดสินใจว่าควรจะลองเริ่มฟิคนิยายแบบจริงจังดีไหม ตั้งแต่เริ่มเล่นคอมมูแล้วลองแต่งฟิคดู มีหลาย ๆ ท่านบอกว่าน่าอ่านและอยากติดตามผมดีใจมากจริง ๆ ครับ แต่ผมไม่มีความรู้ในด้านวรรณกรรมอะไรทำนองนี้เลยนี่จิ สำนวนที่ใช้คงหนีไม่พ้นแบบไทยจ๋าแน่ ๆ แล้วก็ไม่อยากเข้าข้างตัวเองจนเกินไปด้วยว่าทำออกมาแล้วดีครับ 



ปกติจะฟิคเรื่องที่เกี่ยวกับกิจกรรมของตัวละครในคอมมูที่เล่นอยู่ครับ...



ลิงค์ส่วนหนึ่งของฟิคที่แต่งในคอมมู ขอบคุณทุก ๆ คอมเมนท์มา ณ ที่นี้นะครับ...



ตอน  ผมเป็นหนุ่มแว่นแล้วครับ   จากกิจกรรมกีฬาสี   คอมมู 3PU

https://docs.google.com/document/d/1u0ui_RzEIUDU2RBZHgRQCNNxWubnrtPiSX0Y1o7SZbo/edit



ตอน  เรื่องราวในวันแม่   ตอนพิเศษประจำวันแม่   12   สิงหาคม   2562     คอมมู 3PU   ฟิคตอนนี้จะเป็นแนวธรรมนิยายครับ

https://docs.google.com/document/d/1GaYBJVIYsvYYjEQo6vLoA5ySK0TPCLiQQFP-ZmJDfO0/edit

ข้อมูลเพิ่มเติม

ตัวละครหลัก

วิชญา​ จันทร์​สิริ​ไพศาล​ (อ.วาส​ แต่คนสนิท​ ๆ​ จะเรียกว่า​ ยุ)​

ภาวิตา​ จตุรเพ็ญภิมุข​ (เข็ม​ ภรรยาของวาส)

ตัวละครเสริม

ด.ช.​ ปัญญาญาณ​ จันทร์สิริไพศาล​ (น้องวาสใหม่, น้องใหม่​ ลูกชาย​ ตอนนี้อายุได้​ 7​ เดือน)

ภาวิพงษ์​ จตุรเพ็ญภิมุข​ (วาสน้อย​ น้องชายของเข็ม​ มีชื่อเล่นอีกชื่อว่า​ จิบิ)

คิริมา​ จันทร์​สิริไพศาล​ (นาง​ น้องสาวของวาส)

แม่ชีกิม​ (คุณยายของวาส)​

 

 

Comments

[น่ารักอารมณ์เสีย]

แอบไปอ่านคร่าว ๆ มาค่ะ ขอออกตัวเลยว่าคร่าวมาก ๆ เห็น 31 หน้าเกิดอาการผวาขึ้นมานิดหน่อย 555+ แต่ก็ชอบค่ะ บทสนทนากับภาษาลื่นน่าอ่านดีค่ะ มีส่วนที่เรางง ๆ ก็เรื่องชื่อตัวละคร อาจจะเพราะอ่านคร่าวเกินไปเลยงงตัวละคร แล้วก็งงว่าตัวคุณพ่อกับคุณลูกชื่ออะไรกันแน่ ก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ

ถ้าตั้งใจเขียนออกมาเป็นงานเขียนเลยเราว่าน่าจะออกมาดีนะคะ ส่วนอื่นคงขึ้นอยู่กับพล็อตกับการดำเนินเรื่องแล้วค่ะ เพราะบางที แค่เขียนให้คนอ่านเข้าใจ แล้วเรื่องสนุก ไม่ต้องภาษาสวยอะไร คนอ่านเขาก็ติดกันแล้วค่ะ (และข้าพเจ้าก็ทำบ่ได้ orz)

ส่วนเรื่องเนื้อหา ถ้าจะเป็นนิยายบางทีอาจต้องทำให้มีประเด็นมีปมมากกว่านี้มั้งคะ ไม่เคยเล่นคอมมูอ่า เคยศึกษาแต่ก็ไม่มีประสบการณ์เลยไม่รู้ว่าฟิคในคอมมูมีขอบเขตอย่างไร แต่เห็นพูดเรื่องสายตากับแว่นได้นานมาก ๆ ตอนแรกก็นึกว่าจะเป็นอะไร เช่น ต้อกระจก หรือโรคแปลก ๆ แต่วนเวียนอยู่นานสรุป...เอ่อ เราก็เลยอยากอ่านข้ามยังไงไม่รู้ (จริง ๆ ข้ามไปแล้วแหละ orz)

พูดง่าย ๆ คือ ยังไม่เห็นอะไรในเนื้อเรื่องเลยอะ ว่าประเด็นคืออะไร

ส่วนความรู้สึกส่วนตัวต่อตอนนี้ของเรา คือคุณพ่อคุณแม่สุดยอดหวานเลี่ยนมากค่ะ 5555+ (เป็นคนไม่ถนัดนิยายรักค่ะ เลยรู้สึกแปลก ๆ ว่าจะมีคนจริงสักกี่คู่ที่ทำโรงน้ำตาลได้ขนาดนี้) แล้วคุณพ่อไม่ยอมไปหาหมอเพราะกลัวเปลืองตัง...อันนี้เหมือนจะงกไปไหมคะ แว่นตาอันนึงมันไม่แพงขนาดน้านนนน เลือกกรอบถูก ๆ เอาก็ได้ ไม่ก็ซื้อกรอบจากตามตลาดแล้วไปให้เขาใส่เลนส์ให้ พอดีเป็นคนสายตาสั้นสองร้อย และเป็นโรคตาขี้เกียจด้วย T^T มีประสบการณ์นิดหน่อยกับการตัดแว่น คุณพ่อก็ทนมาได้ กว่าจะ 200 น่าจะผ่าน 50 150 ก่อนนะคะ ไม่รู้สึกรำคาญเหรอมองอะไรไม่เห็น 555+ เลยอ่านแล้วรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย แต่ก็อาจจะมีแบบที่จขกท.เขียนก็ได้แหละค่ะ

สรุปคือถ้าตั้งใจอยากจะเขียนเป็นนิยายจริง ๆ ก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้วล่ะค่ะ ภาษาตอนนี้ก็ลื่นดีอย่แล้ว และถ้าชอบ ฝึกฝน ศึกษา และมีพล็อต มันต้องออกมาได้ดีแน่นอนค่ะ

[tsuyu2]

ขอบพระคุณมาก ๆ สำหรับเม้นท์แรกนะครับ ฟิคตอนนี้เป็นช่วงที่ทั้งคู่ผ่านอะไร ๆ มาหลายอย่างแล้ว ปมประเด็นอะไร ๆ เลยหายไปซะเยอะครับ555 จริง ๆ แอบคิดว่า 25 หน้า(Google Drive) มันออกจะน้อยไปไหมนะ เพราะไปอ่านกระทู้ของท่านอื่น ๆ เขามาหลายบทมาก ส่วนเรื่องคุณพ่อขี้งกยอมรับว่าจริงครับ555 ตอนพอลองกลับมาอ่านทวนอีกครั้งก็รู้สึกว่าในตอนนี้ไม่ได้มีการบรรยายทัศนียภาพหรือโลเคชั่นอะไรเลยด้วย(ต้องปรับปรุงด่วน ๆ แง)

ถ้ามีเพื่อน ๆ ให้ความสนใจเยอะ ๆ ผมจะลงฟิคตอนอื่น ๆ มาให้ช่วยพิจารณากันอีก ขอบคุณอีกครั้งสำหรับข้อมูลดีดีนะครับผม

[NUMAI-13]

ถ้าชอบเขียน ก็เขียนเถอะ

ไม่ต้องสนอะไรหรอก จะนิยาย จะแฟนฟิค แค่สนุกที่ได้ทำก็คงพอ

[tsuyu2]

ค้าบบ ดีใจที่ได้ทำอยู่แล้น การวบรวมข้อมูลก็เป็นประเด็นสำคัญของการต่อยอดนี่ล่ะครับ

ขอขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์อีกครั้งนะครับ