เพื่อนๆนักอ่านแต่ละคนมักจะประสบปัญหาแบบไหนในการอ่านนิยายมากที่สุด
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
11 ความคิดเห็น
หนังสือเรียนแคลคูลัสขั้นสูงค่ะ แบบว่าสมองไม่รับความซับซ้อน...
สำหรับผมนะครับ...
1. ผมลองอ่านนิยายหลายๆเรื่องแล้วพบว่าผมจะอ่านนิยายตอนแรกแล้วเบื่อจนอ่านไม่จบ ยกเว้นนิยายที่ผมตามมาอ่านจากละคร ซีรีย์ หรือภาพยนตร์ ตอนนี้มีอยู่สองเรื่องที่ผมไม่ได้ตามมาจากหนังแล้วผมอ่านจบ คือ เซปติมัส ฮีป(ภาคแรก) กับ The Fate Diary(ลืมเนื้อหาหลักๆหมดแล้ว)
2. ผมอ่านนิยายจีนๆ เกาหลีๆไม่รู้เรื่อง เพราะชื่อต่างๆจำยากและสภาพสังคมหรือระบอบการปกครองมีความซับซ้อนเกินมันสมองผมจริงๆครับ
3. นิยายสอบสวนทำผมปวดหัวครับ(เคยลองอ่านเรื่องเดียวแล้วอคติทั้งแนวเลย...แต่ก็ต้องยอมรับว่าคนเขียนแนวนี้เก่งจริงๆ)
4. ผมไม่ชอบให้มีคำหยาบในนิยายครับ(อคติส่วนตัวสุดๆ...)
5. ผมอ่านคำอธิบายฉากหรือสิ่งแวดล้อมไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ครับโดยเฉพาะในแฟนตาซี
ึุุ6. โลกหรือเซตติ้งในนิยายแฟนตาซีทำผมอินด้วยยากครับ แต่ถ้ามีอินจริงๆก็โลกของ แฮร์รี่กับเกมออฟโทรน
7. นักอ่านมือใหม่แบบผมหานิยายที่ใช่ยากครับ
หวังว่าคำตอบพวกนี้จะช่วยอะไรได้ไม่มากก็น้อยนะครับ :)
นักเขียนดองค่ะ.. เพราพเราเป็นคนที่เลือกมาก ดังนั้นเจอแต่ละอันก็ดอง...
ชอบเม้นนี้
ตามเรื่องไม่ทัน เดาทางไม่ค่อยถูก โดยเฉพาะสืบสวนสอบสวน
หลังๆ ก็พัฒนาขึ้นหน่อยนึง คือเอะใจใน Hint ที่ใส่มาบ้างแล้ว
ส่วนตัวในฐานะที่เป็นคนอ่านคนหนึ่งนะเรารับความซับซ้อนได้ในระดับหนึ่งบรรยายเยอะไม่ว่าเราสายอ่านเรื่อยๆเยอะแค่ไหนก็อ่านเพราะเคยอ่านเปเปอร์ ทีสิสมาเยอะกว่านั้นมันจึงเลยจุดที่เรียกว่าลิมิตมาไกลมากแล้ว55555(น้ำตาไหล) แต่ที่เป็นปัญหาคือสำหรับเราอย่างเดียวเลยคือ การจัดหน้ากระดาษ เว้นวรรค มันให้ความรู้สึกอึดอัดถ้าไม่มีช่องเว้นระหว่างย่อหน้า ยิ่งภาษาไทยมีสระทั้งบนทั้งล่างยิ่งแล้วใหญ่
ประมาณนี้แหละ
นิยายที่ดำเนินเรื่องน่าเบื่อ บรรยายเวิ่นเว้อ ไม่มีอะไรชวนให้ติดตาม อ่านไปเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้นสักที ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะนำเสนอะไรกันแน่ ปกติ เราเป็นคนที่อ่านนิยายบรรยายละเอียดได้นะ แต่ว่าบางเรื่องอ่านแล้วแบบ ไร้จุดหมาย
ลืมว่าอ่านถึงตรงไหนครับ
สอง ชอบเหม่อลอยเวลาอ่าน ทำให้เอ๊ะ อ่านไม่เห็นรู้เเรื่องเลย อ่านถึงตรงนี้แล้วหรอ ปวดเฮดกับตัวเองมากครับ
อ่านนิยายในเว็บนี้มาหลายปี อาศัยความอดทนอดกลั้นมานะบากบั่นด้วยความหวังว่าจะได้เจอนิยายที่ชื่นชอบบ้างไม่มากก็น้อย…ตราบใดที่ไม่หยุดค้นหา สวมวิญญาณนักเผชิญโชคที่พลิกกรวดทุกก้อนเผื่อจะเจอทองกลางธารน้ำไหล พูดง่ายๆคือ ถ้าไม่บ้าจริงทำแบบนี้ไม่ได้
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เจอความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็เริ่มชืดชา เริ่มเฉย เริ่มชิน เกิดอาการอ่านก็ได้ ไม่อ่านก็ได้ การใช้ภาษาจะวินาศสันตะโรระดับไหน ก็ไม่ทัก ไม่ติ ไม่ชม จะดอง จะเทก็สุดแท้แต่ ไม่หวังว่าจะได้อ่านจนจบ เพราะฉะนั้นก็ไม่ผิดหวังเมื่อนิยายมีอันเป็นไป นี่คือปัญหาของคนอ่านที่อ่านแบบไม่เทใจ ยังหาวิธีบำบัดไม่ได้ ต้องปล่อยให้ซื้อนิยายอ่านต่อไป ฮ่า ฮ่า
ปัญหาในฐานะนักอ่านคือ หานิยายที่ทำให้เราสนใจอยากรู่้และอ่านจนจบไม่ค่อยได้ค่ะ นิยายที่อ่านรอด ต้องทั้งเปิดเรื่องมาดี และทำให้เราแคร์ตัวละครนั้นมากพอที่จะอยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป บางเรื่องนี่ ถ้าเราผ่านบทบางบทไปได้ เราจะอ่านลื่นแบบไม่วางแล้ว แต่ก่อนจะผ่านบทนั้นได้ บางทีใช้เวลานาน เคยวางนิยายเรื่องนึง เพราะบทนึงที่ทำให้เรื่องช้า วางไปหลายสัปดาห์พอกลับมาอ่านใหม่ โอ้ว วางไม่ได้แล้ว คือ ถ้าวันนั้นอ่านผ่านบทนั้น ก็คงอ่านจบไปนานแล้ว ดังนั้นการเปิดเรื่องสำคัญมากสำหรับเรา การวางแคแรคเตอร์ตัวละครก็สำคัญมาก การวางปมและค่อยๆ คลายช้าๆ ความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยถ้ามีก็ดี ปกติชอบอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์ หรือเซ็ตติ้งที่ไม่คุ้นเคย เช่น ประเทศอังกฤษเมื่อสองร้อยปีที่แล้ว ฯลฯ ปล ตัวเองนี่ปกติอ่านนิยายออนไลน์ไม่ค่อยรอด เพราะทนรอไม่ไหว ลืมความอินลืมความอยากรู้อยากเห็นไปแล้ว จะอ่านเป็นเล่มมากกว่า
การดำเนินเรื่องเร็วไปครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?