ประสบการณ์เรียนในระบบ และนอกระบบ Home School

[taenini]

รวมประสบการณ์การเรียนHome School 

 Home School คืออะไร?
:สำหรับเรา Home School คือการเรียนนอกระบบ ที่เราสามารถเลือกเรียนได้ตลอดเวลา และต้องมี "ความรับผิดชอบ"มากๆ และต้องมี "ระเบียบวินัย"ให้กับตัวเราเอง การเรียนHome School คือการเนียนมุ้งเน้นความสนใจของตัวเรา เช่น "เราสนใจที่จะเรียนเรือใบ เราก็เน้นเรียนเรือใบให้สุด" "เราสนใจเรียนดำน้ำ เราก็เรียนดำน้ำ" "เราสนใจเรียนเต้น เราก็เรียนเต้น"
.
.
Home School กับการยอมรับ 
: ถ้าย้อนไปเมื่อปีที่เราเริ่ม 2018 การเรียนนอกระบบเป็นที่รู้จักน้อยมากๆ เปรียบกับพวกที่นอกกรีต ผู้ใหญ่ที่รู้ว่าเราเรียนบางคนก็คิดว่าเด็กเก บางคนก็มีคำถามที่ถามมาว่า "เรียนจบแล้วจะทำอาชีพอะไรได้?" ซึ่งบางครั้งก็เลี่ยงที่จะตอบ แต่พอมาปี2019 คนส่วนมากเริ่มเข้าถึงการเรียนนอกระบบ เริ่มเข้ามาถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง ความแตกต่างเป็นยังไง
.
.
จุดเริ่มต้นของการเริ่มเรียนHome School 
:ย้อนไปเมื่อซัมเมอร์ 2018 เราได้เข้าค่ายเรือใบ ตอนแรกเราไม่ได้ชอบไม่ได้สนใจเรื่องการแล่นใบเลยแค่อยากแล่นเล่นๆช่วง ซัมเมอร์ว่างๆ ตอนแรกก็อยู่แค่ขั้น Basic ไปๆมาๆเราก็ได้ขึ้นไปเรือใหญ่ขึ้น ระยะเวลา 3 เดือนเราได้เรียนรู้วิชาพวกนี้ "ที่มันไม่ได้มาจากห้องเรียน เราได้ใช้ชีวิตจริงๆ" มันเปลี่ยนความคิดของเราไปเยอะมากๆ จากเด็กที่ต้องทำตามตารางเรียนมาใช้ชีวิตออกทะเลแบบนี้ เรารู้สึกว่าเราได้สัมผัสกับคำว่า "โลกแห่งความเป็นจริง”

.
.
ทำไมถึงตัดสินใจเรียนHome School 
: วันนั้นเป็นวันเปิดเทอมขึ้น ม.2 หนูตื่นจากที่พักที่สัตหีบ หม๊า ถามหนูตอนหนูตื่นว่า "อยากHome schoolมั้ย" หนูพยักหน้า เพราะหนูคิดว่าหนูจะจริงจังด้านเรือใบ ความตั้งใจที่หนูเคยพูดกับครูว่าหนูจะเอาธงชาติไทยมาไว้ที่หน้าอกหนูให้ได้ หม๊าเลยขับรถพาหนูจากสัตหีบตรงเข้าโรงเรียน เขียนใบลาออกวันนั้น เป็นวันที่หนูตัดสินใจเด็ดขาดที่สุด
.
.
ระหว่างนั้นเจอกับอะไรบ้าง
:ระหว่างที่หนูเริ่มเล่นเรือใบอย่างจริงจังหนูได้ขึ้นเรือคู่ หนูทะเลาะกับเพื่อนที่เป็นนายเรือบ่อยมาก มันเลยทำให้เรือไฟไหม้ เรือแตก หนูต้องหาคู่ใหม่ เรื่อก็แตก หนูคิดว่าหนูควรแล่นใบเดี่ยวมากกว่า ระหว่างนั้นหนูก็ได้รู้อีกว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่อดทนกับแรงกดดันต่างๆ สังคมของ home school ทำให้ได้รู้อะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ได้เรียนรู้ชีวิตจริง มันมีทั้งดีและไม่ดี เพื่อนก็มีทั้งดีและไม่ดี จนหนูเริ่มหมดไฟในการแล่นใบ หนูเลิกแข่งเรือใบ "แต่หนูหันมารับสอนแทน มันทำให้หนูเหมือนได้อาชีพไปในตัวด้วยนี้คือข้อดี”
.
.
หลังจากนั้นเรียนอะไรอีก
:หม๊าหนูแนะนำให้ไปเรียนดำน้ำกับครูบอล เพราะเป็นสายอนุรักษ์ ซึ่งส่วนตัวหนูชอบทะเลอยู่แล้ว ตอนแรกกลัวมากๆพอเริ่มเรียนดำน้ำเรื่อยๆก็ชอบจนมันเริ่มรัก ครูจับลงScuba ตอนนั้นได้รับรู้เลยกับคำว่า "เงียบ สงบ ใจเย็น " ฟีลคือเราไม่ได้ยินอะไรเลยนอกจากเสียงหายใจกับเสียงฟองอากาศ บุ๊งๆ ชอบมากๆ พอได้ลงทะเลครั้งแรก มันเป็นโลกอีกโลกที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน เราได้เรียนรู้กับโลกใต้ทะเลที่มันอันตราย แต่ก็ไม่อันตรายในบางครั้ง มันเป็นโลกที่ชวนเราหลงไหลก็ว่าได้ ได้ความรู้จากครูทุกๆคนที่เข้ามาสอนเยอะมากๆ
.
.
นอกจากนั้นเรียนอะไรอีก
:มีเรียนเต้นแล้วก็เรียนภาษาอังกฤษ เรียนเป็นconversation 
เรียนเต้นกับ ร.ร.สอนเต้น ตอนแรกเราก็คิดว่าเราคงเล่นๆมั้ง เพราะตอนเด็กๆก็เคยเรียน hip-hop แล้วก็ได้cover สรุปพอเข้าเรียน เราจริงจัง ครูที่โรงเรียนสอนเต้นสอนให้เราได้เข้าใจกับการเรียนเต้นแต่ละคลาส
.
.
ทำไมถึงกลับเข้ามาเรียนในระบบ
:อยากหาข้อแตกต่างจากในระบบกับนอกระบบ ซึ่งเราเข้าใจเลย ว่ามันยากมากๆกับการที่ออกไปแล้วกลับเข้ามาใหม่ เราพยายามรับตัวให้เข้ากับการเรียน กับการทำตามกฏระเบียบ กับสังคม
.
 ข้อแตกต่างคือ?
:นอกระบบเราได้เจอกับหลายสังคมมาก ทำให้เรากล้าพูดกล้าตัดสินใจ ตอนเราจะPresent เรากล้ามากๆจากที่เรากลัวการอยู่ต่อหน้าคนหลายๆคนสิบๆคน เรากลายเป็นคนกล้าPresent 
แต่กลับในระบบ ไม่ใช่ว่ามันไม่ดี แต่แนวคิด กรอบ เราต้องอยู่ในกรอบที่เขาทำไว้ให้ นักเรียนต้องเป็นแบบนี้ต้องตรงตามนี้ ทุกอย่างคือปิดกั้นความคิดของเด็กบางคน ทำให้เด็กบางคนไม่สามารถคิดเองได้ ทำไม 5+5=10 ทั้งๆที่มีอีกหลายแนวทาง ทำไม6+4=10 ก็ได้
.
.
บทสรุป
:เราคิดว่าการที่ได้ออกมาเจอกับโลกแห่งความจริง ถึงมันจะใจร้ายกับเราแค่ไหน มันจะแย่แค่ไหน แต่มันทำให้เราเติบโตขึ้น บางทีการใช้ความคิดของตัวเราเองบ้างมันก็ไม่ได้ผิดนะ :}
.
.
.
สุดท้ายหนูก็ต้องขอบคุณครูทุกๆคน ผู้ใหญ่ทุกๆคนที่สอนหนูให้หนูโตขึ้น ให้ความรู้หนู แบ่งปันประสบการณ์ต่างๆให้หนู ความคิดหนูเปลี่ยนไปเยอะมากๆทำให้หนูคิดได้อะไรถูกอะไรผิด อะไรดีอะไรไม่ดี รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน รู้จักการเข้าสังคม ขอบคุณที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ มีใครอยากถามอะไร เมนชั่นไว้เลยนะคะ เราจะพยายามแบ่งปันประสบการณ์เยอะๆเลย 

Comments

[จ้าจ้าจ้า]

เขียนเองหรือคะ

[พ่อแม่ยุคใหม่]

สิ่งสำคัญ คือ การที่เด็กได้เรียนรู้จากประสบการณ์จริง และความเข้าใจของผู้ใหญ่รอบตัว ที่จะเปิดโอกาส และให้ความรู้กับเด็กอย่างถูกต้องและเต็มที่ เพื่อทำให้เด็กเติบโตอย่างมีคุณค่าและค้นพบตัวตนคะ