คิดยังไงกับการแต่งนิยายแบบนี้?
ตั้งกระทู้ใหม่
แบบว่าจบแบบไม่ได้เฉลยปมทั้งหมด แบบ...คิดเอาเองล่ะกันนะ อย่างนี้อ่ะค่ะ
แล้วก็เหมือนมันจะเป็นปริศนาทิ้งไว้ ไม่ก็อะไรทิ้งไว้ แต่ไม่เฉลย หรือบางทีไม่เฉลยที่ไปที่มาของตัวละคร แบบปูเรื่องมาให้สงสัยแต่ไม่ได้เฉลยให้หมดทุกอย่าง ให้คิดเอาเอง
ทุกคนคิดว่ายังไงคะ?
-คิดว่ามันก็น่าสนใจดีนะ
-คิดว่าทำไมไม่เฉลย
-รู้สึกไม่โอเค
-เฉยๆ
หรือว่าคิดยังไงกันคะ?
*ทั้งนี้ทั้งนั้นเราไม่ได้ตินิยายเรื่องไหนหรือนักเขียนคนไหน เพราะเราคงไม่อาจคิดงั้นค่ะ(^_^;) แค่ขอความคิดเห็นจากคนที่อ่านนิยายส่วนมาก
**แต่ส่วนตัวเราชอบนะคะ ทิ้งปมไว้(ถึงจะค้าง) แต่ได้คิดอ่ะค่ะ
รบกวนด้วยนะคะ（＾～＾）
Tantiwichanan.S
17 เม.ย. 63 เวลา 00:27 น.
854
views
8 ความคิดเห็น
การทิ้งปมเอาไว้ มันเป็นไปได้ 2 อย่างครับ
1. ถ้าฉากจบแบบทิ้งปมไว้ให้ขบคิด หรือจบแบบให้จินตนาการถึงเหตุการณ์หลังจากนั้น หรือจบแบบทิ้งเชื้อเผื่อทำภาคต่อ แบบนี้ส่วนใหญ่คนเขียนจงใจใส่ไว้ครับ ถ้าทำได้เจ๋งผมก็ชอบนะ
2. ถ้าปมที่ว่า หมายถึงนิยายจบไปแล้ว ปมของตัวละครบางตัวที่โผล่มาให้เราอยากรู้ยังไม่โดนคลี่คลาย หรือบทมันหายไปดื้อๆซะงั้น
อันนี้ มีความเป็นไปได้สูง ว่าคนเขียนลืมแก้ปมที่ตัวเองผูกไว้ครับ 5555 ซึ่งผลลัพธ์มันจะตรงข้ามกับข้อแรกเลย
ไม่ต้องบอกอะไรแต่อ่านแล้วเข้าใจว่าผู้เขียนจะสื่อสารอะไร ดีกว่าเรื่องที่บอกทุกอย่างแต่ไม่รู้ว่าคนเขียนอยากสื่อสารอะไร
ถ้าปมไม่ได้สำคัญหรือใหญ่โตอะไร ทิ้งไว้ให้ขบคิดหรือให้กลุ่มนักอ่านมานั่งถกเถียงกันเองเราว่ามันก็เป็นความสนุกในการอ่านนิยายดีนะคะ
ยกตัวอย่างนิยายเรื่องปรมาจารลัทธิมารค่ะ เขาทิ้งปมชื่อกระต่ายเอาไว้ ไม่ได้บอกว่ากระต่ายที่พระเอกเลี้ยงชื่ออะไร ซึ่งกระต่ายสองตัวนั้นมันมีความเกี่ยวข้องกับนายเอกด้วย แล้วพี่ของพระเอกก็เคยได้ยินพระเอกเรียกชื่อกระต่าย แต่คนอ่านไม่เคยได้ยินเลย!5555 อยากรู้เหมือนกันค่ะ ไปถามคนเขียน คนเขียนก็บอกว่ามันเป็นความลับระหว่างนายเอกกับพระเอก คนเขียนก็ไม่รู้เหมือนกัน อืม ดิ้นค่ะ เพราะอยากรู้ อยากเข้าไปในนิยาย ไปแอบฟังชื่อกระต่ายมาก55555
ผมไม่ชอบการจบที่ค้างคา หรือต้องคิดเพื่อไปสู่บทสรุปที่แท้จริง รู้สึกไม่ชอบมาก ๆ กับเรื่องราวที่จบแบบทิ้งปม (อวสาร แต่บางอย่างไม่ได้เล่า)
ผมมองว่า ถ้าไม่มีภาคต่อ ก็ควรให้มันเคลียร์ทุกอย่างจะดีที่สุด
ยกเว้นแต่ว่า การทิ้งอะไรบางอย่างไว้ ทำให้ตัวเรื่องมีเสน่ห์ ซึ่งผมเห็นบ่อยในสื่อ ประเภทเกม หรือพวกบอร์ดเกมอย่างวอร์แฮมเมอร์
เรื่องที่มาของตัวละคร ไม่จำเป็นต้องเล่าทุกอย่าง เล่าที่จำเป็นต่อการดำเนินเนื้อเรื่องก็พอ เล่าเกินจำเป็นมีแต่จะทำให้น่าเบื่อ
*ผมที่หน้าสั่นเพราะเผยปมในเรื่องทั้งหมดแต่ในจักรวาล(ทุกเรื่อง)ไปเผยกระจายกันอยู่ในหลายๆเรื่อง* 555+
คือยังไงอ่ะคะ?
แบบว่า สมมุติผมแต่งเรื่อง A ในเรื่อง A ผมให้พระเอกเป็นนาย M แล้วในเรื่องจะตัวละครที่เกี่ยวข้องกับ เรื่อง B(ให้เป็นเรื่องอื่นๆ ที่ผมเขียน) ผมให้เป็นตัวละคร Z แล้วกัน ผมจะอธิายแค่ว่าตัวละคร Z เนี่ย มีที่มาที่ไปยังไง สมมุติให้เป็นนักปราชญ์์ นักปราชญ์ Z คือจอมเวทที่แข็งแกร่ง บล่ๆ.. แต่ในขณะเดียวกันก็มีบทบาทสำคัญในอีกเรื่อง ซึ่งตรงนี้ผมจะไม่บอกว่า มันคือตัวเดียวกันนะ ถ้าคนอ่านแค่เรื่อง A อ๊ะ เขาก็จะเข้าใจว่าเป็นนักปราญช์ Z เท่านั้น ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แต่ถ้าตามนิยายเรื่องออื่นก็จะได้รู้เหตุผลว่าทำไมถึงไปอยู่ในอีกเรื่องได้ แต่ไม่ได้แปลว่าคนตามเรื่อง B จะต้อง ตามเรื่อง Aเช่น ในเรื่อง B อาจจะบอกไว้ว่า นักปราชญ์ Z มีความสามารถข้ามโลก.. อ๊ะ ก็ข้ามโลก แค่นี้ ไม่มีไรมาก..
จะอารมณ์ประมาณนี้อ่ะครับ 555+ ว่าง่ายๆคือ จะอ่านจะตามเรื่องอื่นไหมก็เข้าใจได้ แต่ถ้าตามหลายๆเรื่องก็จะได้รู้ว่า 'จักรวาลของนิยายผม' เป็นมายังไง ซึ่ง ผมจะแบ่งเป็นสเต็จ ประมาณว่า
ตามหลายๆเรื่อง อ๊ะ จะเข้าใจว่าไทม์ไลน์เรื่องนี้มาก่อน เรื่องนี้มาหลัง ถ้าไม่ตามก็จะ อ๊ะ จบแค่นี้แหละสำหรับเรื่องนี้
อ่่่อออ เข้าใจแล้วค่ะ (^_^;)
อ่านจบแล้วอยากขว้างหนังสือทิ้ง สำหรับเราชอบอะไรแน่นอน ยิ่งฉากจบด้วยแล้วควรคลายปมให้หมด เพราะมันจบไป นอกจากมีต่อ season ใหม่. ยกตัวอย่างนิยายเรื่องหนึ่ง จบแบบไม่คลายปมนี้เลย เรานี่ตาปริบๆ ไรแว๊. ไร้ความรับผิดชอบไปป่าว มาคลายปมให้หมดก่อนเฮ้ย ยังไม่รู้เลย ตัวนี้มาจากไหน จะไปไงต่อ. คือตาปริบๆทั้งวัน. เสียความรู้สึก อารมณ์ไปไม่สุด
สุขก็สุขไปเลย เศร้าก็เศร้าไปเลยเถอะ บทจบคือบทสรุป และคือต้องสรุปจริง
#คหสต
ไม่ดีนะผมว่า เคยอ่านแล้วรู้สึกเหมือนมีอะไรค้างๆ อยู่ในใจอยู่หลายวันเลย
แต่ถ้ารู้ว่ามีภาคต่อตอนต่อแน่ๆ ก็ไม่เป็นไร
จบแบบเหมือนไม่จบนี่อยากตบนักเขียนอะ555555555555555555555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?