แจกยาแรง จะบอกข้อเสียนิยายให้อย่างน้อย 1 ข้อ

ต้องแยกแยะให้ออกระหว่างภาษาสละสลวยกับภาษาฟุ่มเฟือย รวมไปถึงการสรรคำที่นำมาใช้ในการแต่ง ณ ตอนนี้มันคือการพยายามเอาคำสวย ๆ ศัพท์สูง ๆ มาวาง ๆ แบบไม่ได้คำนึงถึงความซ้ำซ้อน และมันไม่ได้สื่อความ แถมยังใช้คำเชื่อม สันธาน บุพบทในบางจุดที่ไม่จำเป็นอีก จากจะสวยเลยสะดุดล้มหน้าทิ่ม และยิ่งเจ็บหนักกว่าเดิมเพราะดันใช้ “เค้า” ที่เป็นภาษาพูด แทนการใช้ “เขา” ในการบรรยายตลอดเรื่อง การเลือกใช้สรรพนามผิดยิ่งเป็นสรรพนามหลักของเรื่องแบบนี้มันทำให้สะดุดกึกทุกครั้งที่เจอ เช็คคำผิด โดยเฉพาะคำควบกล้ำด้วย ดูจากในกระทู้ยังมีเกล็ง ในนิยายก็มีเขลอะ ถ้าไม่รู้ว่าเขียนยังไงก็เชิญกูเกิ้ลหาก่อน

ต้องเลือกจุดโฟกัสหน่อยว่าอยากจะเล่าอะไรกันแน่ เรียบเรียงความคิดดี ๆ อะไรสำคัญ อะไรจำเป็น อะไรควรเล่า อะไรไม่ต้องเล่าก็ได้ นิยายไม่จำเป็นต้องจับยัดทุกอย่างที่คิดลงไป เสียงประกอบ ตึง ตูม ตุบ มีความจำเป็นมากน้อยแค่ไหนที่ตัองใส่ ถ้าเอาออกแล้วเนื้อความไม่เปลี่ยนแปลว่ามันไม่จำเป็น ถ้ามันโผล่มาเยอะจากที่จะย้ำน้ำหนักแสดงอารมณ์มุยจะกลายเป็นน่ารำคาญแทน

คิดดี ๆ ว่าเซตติ้งจะเอาเป็นยังไง จะมาทั้งจอมยุทธ กำลังภายใน มีปราณ มีเวทมนตร์ ต้องให้น้ำหนักและพยายามเล่าเรื่องพวกนี้ให้ดี ให้สมเหตุสมผล อย่าให้มันครึ่ง ๆ กลาง ๆ

กระทู้ที่แล้วก็ดูอีกเรื่องให้แล้วนะคุณ กระทู้นี้ยังจะเอาอีกหรือ เปิดโอกาสเปิดพื้นที่ให้คนอื่นเขาบ้างดีกว่าไหม อย่าเสพติดการวิจารณ์มากนัก เพราะมันจะโอเวอร์โดส

ภาษาที่ใช้ค่อนข้างลื่นไหล สื่อความออกมาได้ดีตามแนวของเรื่อง แต่ยังมีข้อบกพร่องในการสรรคำในบางครั้งจากการเลือกใช้คำที่ความหมายไม่เหมาะสมกับโทนและสถานการณ์ จุดที่ควรจะจริงจังพอเจอคำที่ออกแนวตลกเข้าไปมันทำให้โทนเรื่องเปลี่ยนแบบแปร่งแปลก ๆ และยังมีการใช้ประโยคความซ้อนที่ซ้อนกันไม่จบสักที พยายามเลี่ยงคำว่า “ที่” บ้างจะดีกว่านี้ เพราะออกมาติด ๆ กันและถี่มาก ปัญหาพวกนี้อาจจะ in detail แต่แก้ไขได้จากการอ่านเกลาซึ่งสามารถพัฒนาได้ ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเนื้อเรื่องขนาดนั้น แต่ถ้าเกลาแล้วจะทำให้รักษาโทนเรื่องได้ดีขึ้น

พล็อตเรื่องเมาแล้วท้องถึงจะเป็นพล็อตที่คลิเช่ พบเจอได้จนเกร่อ แต่ก็ถือว่ามีการสร้างความแตกต่างที่น่าสนใจอยู่ ส่วนที่อยากให้ระวังคือคำพูดของนางเอกช่วงต้นเรื่องที่หนักไปทางเหยียดหนักมาก เดี๋ยวนี้คน concern เรื่องนี้กันมากขึ้น ถ้าลดทอนความรุนแรงลงให้มันประนีประนอมกว่านี้หน่อย น่าจะดีกว่านี้ เพราะมันมีหนทางในการด่ากั๊ตมากกว่าการเหยียดเพศวิถีตรง ๆ อยากให้ระวังตรงนี้ด้วย

จุดที่ไม่เป็นมิตรต่อการอ่านเลยคือการขยันใช้ตัวเอียงในบทสนทนาช่วงย้อนอดีต ในเมื่อบอกแล้วว่าเป็นอดีตยังจะใส่เข้าไปทำไม มันไม่ใช่ว่าช่วงอดีตคุณใช้ตัวเอียงทั้งหมด มาใช้ช่วง ๆ เป็น ท่อน ๆ พอมันเดี๋ยวตรงเดี๋ยวเอียงบอกเลยว่าลายตา ไม่ได้มีความจำเป็นขนาดนั้น เอาออกแล้วความหมายไม่เปลี่ยนเลยนะ

กลิ่นอายสไตล์อนิเมะมาเต็มทั้งการเล่าเรื่อง คาร์เรกเตอร์ มุก รวมไปถึงฉากเซอร์วิส จัดน้ำหนัก เรียงความสำคัญให้ดี ๆ องค์ประกอบพวกนี้ถึงเอามาใช้ดึงความสนใจและสร้างบรรยากาศจริงจัง-ผ่อนคลายให้เรื่องได้ แต่ถ้าเลือกจังหวะไม่ดี เล่นผิดจุด หรือใช้มากเกินไปมันจะเฟ้อจนเอียนและครึ่ง ๆ กลาง ๆ เหมือนตัดสินใจไม่ได้ว่าฉากนี้จะเซอร์วิส จะสู้จริงจัง หรือจะขายฮากันแน่ คิดดี ๆ จัดน้ำหนักให้ดี ๆ ก่อน อย่าให้มันเบรกเอี๊ยดทำลายโทนและอารมณ์ระหว่างฉากจนเกินไปนัก

ตัดสินใจให้เรียบร้อยก่อนว่าจะเอายังไงกับชื่อท่าต่าง ๆ กันแน่ ถ้าใช้ชื่อทับศัพท์ภาษาอังกฤษแล้ววงเล็บแปลไทยข้างหลัง แปลว่าทั้งเรื่องเวลาใช้ท่าจะใช้ทับศัพท์ใช่ไหม คนอ่านจะต้องมานั่งจำหรือเปล่าว่าคนนั้นท่านั้นคนนี้ท่านี้ ถ้าใช้ภาษาไทยไปเลยตรง ๆ มันก็ทำให้เข้าใจได้หรือเปล่า

แล้วเรื่องรูปเนี่ย เอาอิมเมจเขามาไม่พอยัง คุณยังจะใช้ชื่อที่เหมือนกับเขาอีก ชื่อญี่ปุ่นเป็นมีพัน ทำไมถึงต้องใช้ชื่อคาซึมะ จะไปอยู่ใต้เงาเขาทำไม มีแรงบันดาลใจไม่ใช่เรื่องผิด แต่ถ้ายกองค์ประกอบของคนอื่นมามากเกินไปมันจะต่างอะไรกับการเป็นมิกซ์แฟนฟิค

เล่าเรื่องได้กระท่อนกระแท่นเหมือนไม่รู้จักการใช้คำเชื่อม สันธาน บริบท มาร้อยเรียงให้เนื้อความมันร้อยเรียงต่อกัน สรรคำไม่ได้เลยเพราะใช้คำซ้ำ ๆ วนไปวนมาเดิม ๆ การเคาะเว้นวรรคยังพังพินาศ การเคาะเว้นวรรค 1 ครั้ง หมายถึงการเว้นจังหวะการหายใจระหว่างอ่าน ถ้าไม่รู้ว่าควรเคาะตอนไหน ควรฝึกอ่านออกเสียงเพราะจะได้รู้จังหวะ เพราะตอนนี้มันมาเป็นท่อน ๆ ตะกุกตะกักมาก

ทั้งหมดมันสะท้อนได้ว่าอ่านมาน้อย ส่งผลให้คลังคำน้อย รูปประโยคก็น้อยตามลงไปด้วย แถมบางอันก็แปลกประหลาดจนงงว่าจะสื่อถึงอะไรกันแน่ ไปอ่านให้มากกว่า ไปดูว่าคนอื่นเขาเขียนกันยังไง อย่าอ่านแค่นิยายเว็บ แต่ควรอ่านนิยายที่เป็นรูปเล่มด้วย

ส่วนการเล่าเรื่องมันสะเปะสะปะหาจุดโฟกัสไม่ได้ว่าอะไรคือส่วนที่สำคัญกันแน่ เหมือนมีเรื่องอยากเล่าเยอะแยะไปหมด ต้องดูด้วยว่าอะไรที่มันสำคัญต่อเนื้อเรื่อง อะไรที่จำเป็น อะไรที่ไม่ต้องเล่าก็ไม่เป็นไร เอาง่าย ๆ ว่าแค่ตอนแรกมีตัวละครโผล่ออกมากี่ตัว ตัวไหนที่เป็นตัวสำคัญกันแน่ ต้องวางน้ำหนักและให้ความสำคัญกับมันจริง ๆ เรียบเรียงความคิดให้ดีก่อน