เขียนฉากน่ากลัวยังไง ให้น่ากลัว?
ตั้งกระทู้ใหม่
ถ้ามีบอกด้วยนะคะ..
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
6 ความคิดเห็น
ต้องรู้จักสิ่งที่ตัวเองกลัวก่อนครับ
ว่าสถานการณ์แบบไหน ตัวอะไร รูปร่างยังไง ที่จะทำให้เรารู้สึกหวาดกลัว จากนั้นก็นำความรู้สึกลงใส่ให้กับตัวละครครับ(วิธีของผมนะ)
-เล่นประสาทสัมผัสทั้ง 5 ค่ะ ใช้ให้เต็มที่
-ผีตุ้งแช่ บางครั้งจำขำมากกว่าน่ากลัว
-ยึดจากสิ่งที่ตัวเองกลัวก่อนก็ได้ แล้วลองเขียนออกมา
-แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ตอนนี้เราตายด้านทุกสรรพสิ่งไม่รู้จะกลัวอะไรแล้ว งูไม่กลัว แมลงสาปเมื่อก่อนจับให้เพื่อนประจำ ทำอีท่าไหนไม่รู้แมลงสาปเข้ากระเป๋าได้ทุกวันแถมพกมารร. ที่กลัวน่าจะพวกมองเห็นยากอย่างเชื้อโรคมั้งมันเล็กเกิน แต่ไม่เป็นไรเรามีแอลกอฮอล์
ต้องบรรยายให้เห็นภาพค่ะ อาจจะใช้คำให้มันแรงๆหน่อย แต่ไม่ใช่คำหยาบนะคะ! หมายถึงต้องกล้าที่จะบรรยายออกมาแบบสยองๆ น่ากลัวๆ คำบางคำมันก็เลยอาจจะทำให้ผู้อ่านเสียวไส้อะไรประมานนี้ (อีนี้ก็อธิบายได้งงมาก!! ฉันกลั่นออกมาเป็นตัวอักษรไม่ออกอ่ะ //ขอโทษ) แล้วก็ใช้ภาษาให้สวยๆ ลองเอาไปเปรียบเทียบดูบ้าง พยายามอย่าอธิบายตรงๆเยอะ อะไรประมานนี้
การบรรยายต้องแสดงให้เห็นความกลัวออกมาทางกิริยาท่าทาง หรือสิ่งบ่งชี้ทางกายภาพ
เช่น ขนลุก มือสั่น
ประกอบกับความรู้สึกนึกคิดที่เข้าถึงตัวละครจริงๆ ไม่ใช่แค่เล่าเรื่องเฉยๆ
ไม่เคยเขียนฉากน่ากลัวจริงๆ เคยแต่หลอกว่าเป็นผีแล้วเฉลยว่าที่แท้เป็นแมวเดินผ่าน
แล้วขนมันโดนขาเลยเข้าใจผิด
"The oldest and strongest kind of fear is fear of unknown" H.P. Lovecraft
"ประเภทของความกลัวที่เก่าแก่และทรงอำนาจมากที่สุด คือความกลัวจากความไม่รู้" ผมว่าคำพูดนี้มันใช้ได้กับหนังสยองขวัญแทบทุกเรื่องเลยนะ อะไรที่เราไม่รู้จัก ไม่รู้วิธีสู้ ไม่รู้รายละเอียด จนเราทำได้แค่หลับตาแล้ววิ่งหนีอย่างเดียวนี่แหละคลาสสิกที่สุดแล้ว
เกม Metro (ที่สร้างมาจากนิยาย)ทำตรงนี้ได้ดีในสายตาผม
ในคลิปเป็นฉากหนึ่งของเกมที่เราจำเป็นต้องไปสถานีรถไฟ Polis โดยผ่านเส้นที่ไม่มีใครกล้าไปยกเว้น Khan ที่นำทางให้เรา ระหว่างทางเราจะเห็นภาพ 'เงา' ของเหตุการณ์ต่างๆ ซึ่งมันไม่ใช่ภาพหลอน (เพราะเราไม่ได้เห็นคนเดียว) แต่ก็ไม่ใช่ความจริง แต่ถ้าเราไปสัมผัสจับต้องก็เป็นอันตรายถึงชีวิตได้ ไม่มีคำอธิบายชัดเจนว่ามันคืออะไรกันแน่
และด้วย Setting ของเกมเป็นโลกล่มสลายหลังจากสงครามนิวเคลียร์ ทำให้อากาศบนพื้นดินเป็นพิษจนไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ ผู้รอดชีวิตที่เหลือเลยต้องหนีไปอาศัยอยู่ตามสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน และผลจากสารพิษต่างๆเลยทำให้มีพวกสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์เต็มไปหมด เลยยิ่งทำให้เราสับสนว่าสรุปแล้วสิ่งที่เห็นมันยังเป็นวิทยาศาสตร์หรือโลกวิญญาณมีจริง
ลองคิดง่ายๆว่าถ้าในคลิปไม่มีคนนำทางที่ให้เรา มันจะเป็นอะไรที่สยองมาก เพราะตอนแรกผมก็ไม่รู้จริงๆว่าต้องทำตัวยังไงเวลาเจอของพวกนี้ เอาแต่ยืนนิ่งๆไม่ก็วิ่งหนีอย่างเดียว แต่พอมีคนที่รู้จัก รู้วิธีรับมือ (ไม่ Unknow เหมือนตอนแรก) เราก็ไม่กลัวมันเท่ากับตอนแรก
บรรยายบรรยากาศเยอะๆครับ เช่น
เท้าของฉันรับรู้ความหนาวเย็นยะเยือกพื้นที่กำลังยืนอยู่ บรรยากาศในห้องมันค่อยๆเปลี่ยนไป มันหนาว หนาวมาก หนาวสั่นจับใจ ฉันค่อยๆกอดตัวเองให้อุ่นขึ้น เเต่มันก็ไม่ช่วยให้ดีขึ้น เพราะอาการหนาวสั่นของฉันไม่ได้มาจากการอุณหภูมิของห้องลดลง เเต่เป็นเพราะร่างกายของฉันกำลังสั่นกลัวกับเงาดำที่อยู่เบื้องหน้า
พอเป็นตัวอย่างได้รึป่าว ไม่รู้จะน่ากลัวมั้ย 555 ลองหางานนิยายสืบสวนนิยายผีอ่านดู
เราขออนุญาตไปเขียนต่อได้ไหมคะเราชอบบทความนี้มากๆเลยย
ได้ครับ แปะlinkไว้ด้วยจะเข้าไปอ่าน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?