เครียดมากกลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ

[ZanyPS]

   เราอายุ 17 กำลังขึ้น18 ก็คือเปิดเทอมอยู่ม.6 เตรียมตัวขึ้นมหาวิทยาลัย เราเครียดเรื่องต่อมหาลัยมากเลย

1.เรากลัวเราสอบไม่ติด เรากังวลมาก แต่เราก็รู้ดีว่าเห้ยถ้ากลัวไม่ติดก็ยิ่งต้องอ่านดิว่ะ

2.เราเป็นเด็กที่ปกติเล่นเกมไม่ค่อยอ่านแต่ละก็พยายามปรับเปลี่ยนตัว อ่านหนังสือคอลกับเพื่อน (คอลด้วยกันเฉยๆนะคะ เพราะเข้าคนละสายเลยไม่ได้ติว) 

เพื่อนอ่านหนังสือเยอะมากๆๆ เราเลยกดดันตัวเองว่าเชี้x ตอนที่เราเล่นเพื่อนแม่งอ่านหนังสือ แต่เราไม่ได้เอาตัวเองไปเทียบกับเพื่อนนะคะ เพราะคนละสาขา แต่นึกถึงคนที่เขาเข้าที่เดียวกับเรา เราเครียดมากอีกอย่างคือเราเรียนสายศิลป์ต้องสอบpat2 นอกจากจะต้องอ่านให้ทันสายวิทย์ ถ้าเรายังเล่นเกมก็ต้องแพ้สายเดียวกันอีก

-เราเริ่มมีList to do พอเราทำไม่ได้หมด เราก็เฟล จิตตก ว่าทำไมไม่ทำ ก็เลยเลิกเขียนlist to doไป

-จะว่าเราขี้เกียจก็ได้ คือเราทำอย่างอื่นเราก็นึกถึงเรื่องนี้ตลอดเวลาว่าทำไมไม่อ่านวะ อารมณ์เหมือนรู้ว่าต้องกินข้าวนะ แต่ก็รู้สึกพะอืดพะอมจะกิน เหมือนเรากินมันเยอะจนพะอืดพะอมไปหมด

-เราเริ่มร้องไห้ง่าย คนอื่นพูดจาอะไรนิดหน่อยเราแบบ เราไม่ดี เรามันแย่ เราเริ่มสังเกตตัวเอง ว่าจริงๆแล้วมันแทบเป็นคำปกติที่คนในบ้านพูดกันแต่จิตใจเราอ่อนแอลง

-เราเริ่มรู้สึกเวลาเครียดมากๆอยากทำให้ตัวเองเจ็บ (แค่บีบคอบ้าง หรือทุบโต๊ะ) ไม่เคยเลือดตกยางออก ส่วนตัวคิดว่าตัวเองไม่เป็นโรคซึมเศร้า เพราะเป็นคนกลัวตายค่ะ เหมือนminsetเก่าเราคือ รักตัวเอง แบบยังไม่ได้ใช้ชีวิตห้ามตาย เลยไม่ค่อยกังวลว่าตัวเองเป็นเพราะกลัวที่จะตาย

แต่เริ่มมีความคิดอยากตายนะคะ แบบมีภาพในหัวแต่ไม่กล้าทำกลัว5555

-เรื่องปรึกษาคนในบ้าน พ่อกับแม่เราไม่รับฟังเรื่องราวเราอยู่แล้ว ปกติจะเป็นพี่สาวเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ช่วงนี้เค้าไม่ค่อยรับฟัง โดยเราจะมีเพื่อนคอยรับฟังปัญหาครอบครัว แต่เรารู้สึกว่ามันหนักจนเราไม่กล้าไปปรึกษาไปพูดคุย

-สังเกตตัวเองซักพักแล้วค่ะ ปกติจะเป็นช่วงประจำเดือนอยู่แล้วจะร้องไห้ รู้สึกตัวเองไร้ค่า แย่

-ถ้าจะให้หาอะไรที่มีความสุขทำ พอเราทำเราก็หยุดคิดไม่ได้เลย มันเลยไม่แฮปปี้ จะหยุดคิดมันไม่ง่ายเลยด้วย

-เรารู้ดีว่ายิ่งกลัวยิ่งต้องพยายาม แต่เรารู้ว่าเรากดดันตัวเองมากจนเครียด ถ้าเราเข้าไม่ได้ทำยังไง ความคาดหวังที่เรามีและคนอื่น 

-พอเราเลิกกดดันแล้วคนที่เค้ากำลังก้าวเดินต่อล่ะ (?)

-เราเคยอ่านหนังสือแล้วไปเล่นเกม พี่เราว่าเราว่าเล่นเกมเยอะไปนะ คือเราแบบเสียใจ ท้อ แบบมันยิ่งตอกย้ำกับเราว่า การเล่นเกมมันแย่ ต้องไปอ่านหนังสือเท่านั้นนะ

*เราอ่านศัพท์วันละ300คำ(แค่รอบเดียวต่อวันเพื่อทบทวน)เพิ่มวันละ10คำ. อ่านชีวะ/ดูคลิป 15หน้า/1คลิปต่อวัน

เรารู้สึกมันน้อยแล้วไร้ค่ามากเลยค่ะ

เราควรทำยังไงดีค่ะ อยากหายจากอาการนี้มากๆ

Comments

[ZanyPS]

แค่เห็นพวกโพสต์เตรียมสอบหรือให้กำลังใจ เราก็รู้สึกแล้วค่ะ555 เราทำพวกแบบทดสอบเราก็ดูปกตินะคะ

[จิงกาเบล]

ลองโทรปรึกษาสายด่วนสุขภาพจิตมั้ยคะ เราว่าอาการจขกท.เริ่มน่าเป็นห่วงนิดหน่อย เป็นไปได้ก็อยากให้ลองไปพบจิตแพทย์ดูนะคะ

[วิชา]

อย่ามัวแต่นั่งอ่าน มันไม่ค่อยเห็นผล สลับมาทำข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยดูบ้าง ก็คือหวาดวิตกว่าจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ อันนี้ผลพวงมาจากความขี้เกียจต่อเนื่องของเราเอง ยิ่งติดเกมนี่ยิ่งหนัก ถ้าเตรียมตัวมาตั้งแต่มอต้น พอจบมอห้าก็น่าจะมีความรู้สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้ว

แนะนำอย่างแรกคือเลิกเล่นเกมก่อน ไม่ได้เล่นเกมไม่ตาย อันนี้รับประกัน ไม่มีใครที่ลงแดงเกมแล้วตาย อย่างที่สองเนื่องจากจากเราไม่ได้ฝึกวางแผนอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นแผนของเราที่เพิ่งมาฝึกวางตอนนี้จึงเป็นแผนที่ไม่มีประสิทธิภาพ ต้องลองผิดลองถูก

คำแนะนำจากผู้ที่มีประสบการณ์วางแผนอ่านหนังสือมาตั้งแต่มอต้น ให้อ่านตรงเวลาทุกวัน วันละ2-3ชั่วโมง พอไม่ต้องมาก ถ้าคิดว่าน้อยไปอ่านเพิ่มได้ จุดสำคัญคือ อย่าอ่านติดต่อกันนานเกิน เพราะสมาธิคนเราส่วนมากจะสั้น และสิ่งสำคัญก็คือการทบทวน ก่อนนอนให้เรานั่งสมาธิ จนใจเริ่มนิ่ง ให้นึกว่าวันนี้ที่อ่านมา เนื้อหาทั้งหมดมีอะไรบ้าง ถ้าจำไม่ได้แสดงว่าสมาธิไม่ดี ครั้งหน้าต้องแก้ไข ส่วนเวลาที่เหลือให้ออกกำลังกายสักครึีงถึงหนี่งชั่วโมง และเพื่อให้สมองมีประสิทธิภาพเต็มร้อย ให้นอนตรงเวลาทุกวันวันละ7-8ช่ัวโมง

ถ้าทำตามนี้ได้ทุกวัน รับประกันว่าจะดีขึ้น อารมณ์ของเด็กมอหกส่วนมากที่ไม่ได้เตรียมตัวมาตั้งแต่มอต้นก็จะเป็นแบบนี้เยอะ คือตื่นกลัว ตื่นตระหนก กลัวไปหมดกลัวโน่นกลัวโน่น สุดท้ายเพราะมัวแต่กลัวเลยไม่มีสมาธิและเสียเวลาเปล่าประโยชน์ไปทุกวัน ไม่ต้องคิดมาก ทำตามที่แนะนำนะแล้วจะดีเอง ลองดู

จุดสำคัญคือสมอง การนอนทำให้สมองดี การออกกำลังกายทำให้สมองดี การทำอะไรตรงเวลาทุกวันทำให้สมองดี การนั่งสมาธิทำให้ความจำดี การเล่นเกม ทำให้เสียเวลา เพราะปกติคนจะติดเกมนานมาก ถ้าจะเล่นเกม อ่านหนังสือการ์ตูนยังดีกว่า ความเครียดถ้ามีมากไปจะทำสมองไม่ดี