การเว้นบรรทัดเวลาเขียนนิยาย
ตั้งกระทู้ใหม่
ตามหัวข้อเลย ส่วนตัวคิดว่าเวลาพิมพ์ในคอมควรจะมีเว้นบรรทัด แต่พอเป็นในมือถือบางครั้งก็เลื่อนจนเมื่อยจริง ๆ กลับกันพอไม่เว้นในคอมก็อ่านยาก (แค่ส่วนมากนะคะ) แต่ในโทรศัพท์คือสบายเลย
จริง ๆ เราอ่านได้หมดเลย ทั้งเว้น ไม่เว้น แต่อยากรู้คห.ของแต่ละคนด้วย เพราะบางครั้งปวดตาหรือปวดนิ้วมาก
BEFORE NIGHTFALL
19 พ.ค. 63 เวลา 01:49 น.
4,084
views
11 ความคิดเห็น
เว้นบรรทัดที่หมายถึงคือ
[ข้อความ]
(เว้น)
[ข้อความ]
(เว้น)
[ข้อความ]
แบบนี้รึเปล่าคะ (ถ้าเราเข้าใจผิดก็ขอโทษด้วยค่ะ XD)
ถ้าเป็นแบบนี้เราไม่ทำค่ะ เราจะเว้นแค่ตอนตัดฉากหรือข้ามเวลาอะไรทำนองนั้น เอาเป็นว่าเว้นเมื่อขึ้นเรื่องให่ที่ไม่ต่อจากเรื่องเดิม
แต่ก็เห็นหลายคนทำแบบ เขียนเว้นเขียนเว้น เรื่อยๆ เหมือนกัน คงเป็นเพราะทำให้นักอ่านหลายคนอ่านง่าย ตัวอักษรดูไม่ติดกันเกินไป
เข้าใจถูกต้องนะค้าาาาา
จริง ๆ ก็อยากทำ แต่พอจะลงมือก็แอบลังเลเหมือนกัน 555
ถ้าส่งต้นฉบับให้สนพ.ควรเคาะบรรทัดเว้นวรรคเฉพาะเวลาขึ้นฉากใหม่ค่ะ แต่ถ้าลงเว็บมันจะอ่านยาก เคาะ 1 บรรทัดให้อ่านง่ายก็ดี แต่อย่าให้หนักเกิน บางเรื่องเจอเคาะที 3-4 บรรทัด ไม่รู้ว่าเว้นที่ไว้ปลูกหญ้าหรือเปล่า
ลั่นคำว่าปลูกหญ้า ขอไม่ปลูกหญ้าแล้วปลูกถั่วงอกแทนได้ไหมคะ 555 (หยอกๆ)
ของเราจะเว้นบรรทัดเมื่อขึ้นย่อหน้าใหม่ค่ะ ตอนขึ้นย่อหน้าใหม่ก็อย่างจากบทบรรยายไปบทพูดอะไรอย่างงี้ค่ะ ให้รีดอ่านได้ง่ายและเราก็ได้ผลพลอยได้รีไรท์นิยายง่ายขึ้นเช่นกันค่ะ
เมื่อกี้เบลอ ๆ อยู่ เหมือนตอบผิดเม้นต์ค่ะ ๕๕๕ (ภายใต้เลขห้ามีน้ำตาซ่อนอยู่) จริง ๆ ก็ทำแบบนี้แหละ แต่บางทีเห็นส่วนมากไม่เว้นเลยแอบลังเลหน่อย
อ่านเรื่องที่เว้น 1 บรรทัดก็รู้สึกสบายตาดีค่ะ แต่เรื่องไหนที่อ่านในคอมแล้วมันโชว์ ย่อหน้าเดียวต่อหน้าจอคอม ต้องเลื่อนลงรัว ๆ คือไม่อ่านค่ะ เว้นไรนักหนา แต่ตัวเองไม่เว้นอะ ขี้เกียจ ไม่เว้นก็ยาวมากแล้ว ถ้าเคาะๆไปนี่กลัวตอนนึงนักอ่านจะรู้สึกว่าไม่จบไม่สิ้น orz
ปล. เราใช้จัดหน้าแบบเลือกความห่างของพารากราฟในเวิร์ดเอาน่ะค่ะ ย่อหน้ามันจะห่างนิดหน่อยอยู่แล้วค่ะ
บางครั้งยังแอบคิดกับตนเองเลย เหมือนเราเป็นคนไปหลอกคนอ่านว่าตอนยาว จริง ๆ ไม่อยากจะพูดเลย
ผมเว้นเฉพาะเวลาขึ้นฉากใหม่นะ เคยถามความเห็นนักอ่านมีบางคนบอกว่าถ้าไม่เว้นบรรทัดเลยมันจะปวดตา ซึ่งพอผมลองไปส่องนิยายที่เขาอ่านก็พบว่าเจอพวกกำแพงตัวหนังสือเขียนติดกันเป็นพรืดประมาณนี้ (อ่านในจอมือถือ)
--xxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx
--xxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
ผมคิดว่าช่องว่างมันน้อยเกินไปเลยทำให้รู้สึกอึดอัด(จนรู้สึกปวดตา) นักเขียนหลายคนเลยแก้ปัญหาด้วยการเว้นบรรทัดเยอะๆ ซึ่งผมเจอมากับตัวแล้วรู้สึกเมื่อยนิ้วจนขี้เกียจอ่านแทน ส่วนตัวคิดว่าถ้าต้องการจะเว้นจริงๆ เคาะแค่ครั้งเดียวก็พอแล้ว หรือไม่ก็ปรับวิธีบรรยายแก้ปัญหาเอา ประมาณนี้
--xxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx
--xxxxxx
--xxx 'xx'
--xxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx
ผมได้เทคนิคนี้มาจากพวกไลท์โนเวล คือการบรรยายมันจะไม่ติดกันเป็นพรืด พยายามไม่ให้ย่อหน้านึงซ้อนกันเกิน 5-6 บรรทัดตอนเขียน แบบว่าถ้าหันหน้าไปทางอื่นแล้วหันกลับมาอ่านต่อ คนอ่านเขาจะต้องหาเจอได้ง่ายๆว่าอ่านอยู่ถึงตรงไหน แล้วตอนเขียนผมจะบีบหน้าต่างโปรแกรมให้แคบๆไว้ จะได้ดูว่าถ้ามันไปโผล่บนจอมือถือตัวอักษรมันจะเยอะจนไม่ช่องว่างหรือเปล่า
ปกติบรรยายทั้งสองอันรวมกันมาตลอด แต่จะลองนำไปไปใช้นะคะ ขอบคุณค่า
เพื่อประโยชน์ในการอ่านง่ายค่ะ
แต่ถ้าส่งต้นฉบับไปทำ E-book จะเว้นกรณีเปลี่ยนฉากเท่านั้นค่ะ
ขอบคุณค่า /กราบงามๆ
จากประสบการณ์ตัวเองคือ ถ้านิยายเว็บอ่านบนคอม แล้วเจอตัวหนังสือติดกันเป็นพรืดมีสิทธิ์ที่เราจะกดปิดมากกว่าค่ะ โดยเฉพาะผู้อ่านอายุ 30+ อย่างเรา
ดังนั้นพอมาเขียนก็เลยเว้นค่ะ มันดูมีจุดให้พักสายตาดี
ป.ล. แต่ต้นฉบับทำอีบุ๊ค เราไม่ได้เว้นบรรทัดนะคะ จะเหมือนหนังสือปกติทั่วไปค่ะ
จริงค่ะ 555 ไม่ต้อง 30+ เราแค่ 12+ เปิดมาเจอตัวหนังสือติดกันพรืดก็อ่านยากหน่อย ยิ่งถ้าอ่านในคอมแล้วตัวอักษรเล็กคือก็ยังอ่าน แต่บางครั้งมันไม่อินเพราะต้องมาขยายตัวอักษรทุกตอนแถมบรรทัดบางเรื่องยังติดกันด้วย
ใช้การรูปแบบของเวิร์ดสิคะ ที่มันมีเว้นระหว่างย่อหน้าเท่าไหร่ เราเลือกได้ว่าเว้นแต่พอดีประมาณไหน แล้วเวลารวบรวมต้นฉบับส่ง สนพ. ก็ง่ายด้วย แค่จัดรูปแบบใหม่ไม่ให้เว้นระยะระหว่างย่อหน้าแล้ว จบเลย
ขืนมาเคาะเว้นทุกย่อหน้า ตอนทำไฟล์ส่ง สนพ. ตายพอดี
ใช่ค่า จริง ๆ ก็ไม่ค่อยได้เข้าไปจัดหน้ากระดาษเยอะมาก เพราะแค่ตอนนี้ที่รีไรท์บทนำก็จะตายอยู่แล้ว ขืนจัดเยอะมาก ๆ เดียวไม่มีเวลาอัพเลย
ปกติเขาจัดกันไม่ถึงนาทีมั้งคะ กด ctrl+A แล้วกดจัดย่อหน้าแค่นั้นเลย
จริง ๆ ก็ไม่นานนะ แต่บางครั้งเราเรื่องเยอะไปหน่อยเอง (?)
เว้นเพื่อตัดฉากค่ะ แต่ถ้าแบบความคิดเห็นที่1 อันนั้นไม่ทำ เรื่องมันจะดูยาวเกินไป
ฟีลมันจะประมาณ 'คุณหลอกดาววว'
ถ้าเรื่องของคุณเป็นตอนสั้นๆก็อาจจะทำแบบนั้นได้ ถ้าเรื่องยาวอ่ะอย่าเลย
ตอนพิมพ์ในคอมจะเว้นบรรทัดเมื่อตัดฉากหรือขึ้นบทใหม่ค่ะ พอเอามาลงเว็บก็ไม่ได้เว้นเพิ่ม
ตอนนี้อ่านคอมเม้นต์แล้ว มีแพลนจะจัดหน้ากระดาษกับแก้ภาษานิยายใหม่เลย ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณค่า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?